Παιχνίδια ποσοστών προς άγραν ψήφων για ΝΔ και ΠΑΣΟΚ
- Κάτι δεν πάει καλά με τα ποσοστά ή μήπως πάει, και ο κόσμος αποφάσισε να απαντήσει στην εξαθλίωση που του επέβαλαν;
Δεν ξέρει κανείς αν θα επιβεβαιωθούν (και σε ποιο βαθμό) τα γκάλοπ.
Είναι τόσο ρευστό το πολιτικό σκηνικό, τόσο μεγάλες οι αβεβαιότητες, ώστε να χωράει οποιαδήποτε πρόβλεψη και να φαντάζει σχεδόν φυσιολογική, όσο εξωπραγματική κι αν είναι ή, πιο σωστά, όσο εξωπραγματική κι αν ακουγόταν πριν από λίγο καιρό.
Τώρα, για παράδειγμα, φαίνεται περίπου φυσιολογικό να παλεύει το ΠΑΣΟΚ με το ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ για τη δεύτερη θέση στις εκλογές, όπως κανονική ακούγεται η διαπίστωση ότι «ανακάμπτει το ΠΑΣΟΚ με Βενιζέλο», η δε ανάκαμψη προσδιορίζεται στο γεγονός ότι «μαζεύει» 12-12,5% αντί για 10-11% που συγκέντρωνε πριν από έναν μήνα!
Αν, όμως, έτσι έχουν διαμορφωθεί τα νέα πολιτικά δεδομένα και θεωρούμε ανταγωνιστικά ποσοστά τα 12άρια του ΠΑΣΟΚ και τα20άριατης Νέας Δημοκρατίας, πρέπει κάποιος (και πρώτα απ' όλους οι αναλυτές από τις εταιρείες δημοσκοπήσεων) να μας εξηγήσει πού θα πάει το υπόλοιπο 65-70% που... μένει για να συμπληρωθεί το 100% αυτών που θα πάρουν μέρος στις εκλογές. Διότι αθροιζόμενα τα ποσοστά της Αριστεράς (σε όλες τις εκδοχές της) δίνουν 36-38%, οπότε μέχρι το 65-70% που λέγαμε πάλι κάτι μένει. Για να ακριβολογούμε, παραπάνω από «κάτι», αφού το υπολειπόμενο 30% είναι πολύ μεγάλο για να το καλύψουν οι Ανεξάρτητοι'Ελληνες, ο ΛΑΟΣ, η Χρυσή Αυγή και άλλα σχήματα, όσο κι αν στις δημοσκοπήσει φέρονται να σαρώνουν.
Η αποσάθρωση του ΠΑΣΟΚ και η πλήρης απαξίωση του μέσα σε δύο χρόνια από τον ΓΑΠ και την ομάδα φίλων του που κυβερνούσαν τη χώρα έφεραν πλήρη ανατροπή στις πολιτικές ισορροπίες της χώρας. Η ΝΔ, έτσι κι αλλιώς, ήταν διαβλητό κόμμα μετά την καταστροφική της διακυβέρνηση επί πέντε χρόνια, άρα δεν είχε πιθανότητες να ξεπροβάλει ως χρυσή και άφθαρτη εναλλακτική λύση απέναντι στο άθλιο ΠΑΣΟΚ που έκοψε τους μισθούς και τις συντάξει του κοσμάκη, έβαλε τη χώρα στο ΔΝΤ και υποθήκευσε το μέλλον της για πενήντα τουλάχιστον χρόνια.
Έτσι, είναι βέβαιο πως κάτι άλλο θα γεννιόταν, είτε φυσικά είτε τεχνητά, με τη βοήθεια δηλαδή των ΜΜΕ και των διαπλεκόμενων συμφερόντων που ελέγχουν τη δημόσια ζωή.
Το πρόβλημα είναι ότι οι εξελίξει ήρθαν πιο γρήγορα απ' ό,τι περίμεναν και τα ίδια τα συμφέροντα, με αποτέλεσμα η ραγδαία φθορά του καθεστωτικού ΠΑΣΟΚ να ρίξει έξω τις προβλέψει του συστήματος. Τώρα το σύστημα θα δώσει και μάχη προκειμένου να αποκαταστήσει τις πολιτικές ισορροπίες έτσι όπως θέλει, μια μάχη που ήδη έχει αρχίσει να δίνει.
Στις εφημερίδες του προοδευτικού χώρου σχεδόν αποσιωπάται η ύπαρξη του κόμματος Κοινωνική Συμφωνία της Λούκας Κατσέλη και του Χάρη Καστανίδη, έτσι ώστε εξ αντανακλάσεων να συσπειρώνεται το ΠΑΣΟΚ (που ενισχύεται σε επίπεδο εικόνας, συναισθηματικά και πολιτικά, από την τοποθέτηση της Φώφης Γεννηματά ως εκπροσώπου Τύπου) όσο περισσότερο γίνεται.
Στις εφημερίδες της άλλης πλευράς υπονομεύεται κατά το δυνατόν η κίνηση των Ανεξάρτητων Ελλήνων, προκειμένου να ισχυροποιηθεί όσο γίνεται η Νέα Δημοκρατία. Σε δεύτερη φάση ίσων στηριχτεί και η προσπάθεια του ΛΑΟΣ, που κινδυνεύει να μην μπει στη Βουλή από την αύξηση που φέρεται να σημειώνει η Χρυσή Αυγή, αν και κατά τη γνώμη αρκετών τα ποσοστά της ΧΑ είναι επίτηδες «φουσκωμένα», ώστε να προκαλέσουν φόβο στον κόσμο για ενδεχόμενη είσοδο της σκληρής Ακροδεξιάς στο Κοινοβούλιο και νά κατευθυνθεί τελικά ο κόσμος που ίσως την επέλεγε προς άλλα συγγενή κόμματα.
Σε κάθε περίπτωση, αν επιβεβαιωθούν οι μετρήσει, αλλάζει εντελώς το πολιτικό σκηνικό και τα μεγάλα κόμματα υποχρεώνονται να αναζητήσουν άλλον πολιτικό λόγο, άλλες συμμαχίες και σίγουρα άλλες πρακτικές προσέγγισης του κόσμου.
Για να συμβεί όμως αυτό, θα πρέπει να μην κερδίσει ο φόβος που ήδη σκορπούν στο εκλογικό κοινό σε μεγάλες δόσεις τα ΜΜΕ και τα συμφέροντα που τα ελέγχουν. Αν ο κόσμος αντισταθεί, θα κατορθώσει να στείλει ένα αληθινό μήνυμα.
Αν όχι, θα έχουμε μια νέα νίκη των ηττημένων αλλά ακόμα ζωντανών κομμάτων που ευθύνονται για το σημερινό χάλι της χώρας.
ο ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ
Από το"ΠΑΡΟΝ'
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου