Δημιουργούν κλίμα σύγκρουσης
Του ΜΕΝΕΛΑΟΥ ΓΚΙΒΑΛΟΥ
Το σύστημα των μνημονιακών συμφερόντων και οι κομματικοί υποτελείς του, εν όψει των επερχόμενων εκλογών, αναδιοργανώνονται και επιχειρούν να κλείσουν τις «ρωγμές» τους, να περαιώσουν τις εκκρεμότητές τους...
Μια χειραγωγούμενη κοινοβουλευτική πλειοψηφία επικύρωσε «πανηγυρικώς» τη δανειακή σύμβαση χωρίς στην πραγματικότητα η συντριπτική πλειοψηφία των βουλευτών που την ψήφισαν να πιστεύει ότι διανοίγεται κάποια θετική προοπτική... Το πλέον απαξιωτικό φαινόμενο ασφαλώς αποτέλεσε η θετική ψήφος εκείνων των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που ψήφισαν «όχι» στην προηγηθείσα ψηφοφορία για το Μνημόνιο... Ο αυτοευτελισμός τόσο των ιδίων όσο και των κομματικών τους ηγεσιών μέσω των «δηλώσεων μετανοίας» που κατέθεσαν αποτελεί ένα ακόμα δείγμα της απόλυτης απαξίωσης στην οποία έχει περιέλθει το δικομματικό σύστημα διακυβέρνησης.
Αφού έκλεισε αυτή η εκκρεμότητα, ξεκινά τώρα η επιχείρηση του πλήρους, του ασφυκτικού ελέγχου των ΜΜΕ. Σε πρώτη φάση, θα επιδιωχθεί η φίμωση ή και ο διωγμός όλων των αντιμνημονιακών φωνών και γραφίδων.
Η μνημονιακή μονοφωνία αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την επιχείρηση αναστήλωσης του ΠΑΣΟΚ και κυρίως για την προβολή του Ε. Βενιζέλου ως της ικανής και δυναμικής προσωπικότητας που θα διαδραματίσει βασικό ρόλος στις εξελίξεις. Η προβολή και ενίσχυση του Α. Σαμαρά και της ΝΔ, αν και σημαντική, θα κινηθεί σε δεύτερο πλάνο, αφού προέχει η ολόπλευρη ενίσχυση του καταρρέοντος ΠΑΣΟΚ.
Με βάση το επιδιωκόμενο μετεκλογικά δίδυμο της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ - ΝΔ αναδιοργανώνεται το σύστημα της διαπλοκής. Εκδοτικά και εργολαβικά συμφέροντα, προμηθευτές συνάπτουν τώρα τις νέες συμφωνίες και τοποθετούν δικούς τους ανθρώπους σε επιτελικές θέσεις των κομματικών φορέων της συγκυβέρνησης.
Ταυτόχρονα, σε ένα τρίτο επίπεδο, επιδιώκεται η διόγκωση ή και η κατασκευή γεγονότων, τα οποία καταλαμβάνουν ήδη κυρίαρχη θέση στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων και στις «δορυφορικές» τους εκπομπές. Τα σκάνδαλα στο ΙΚΑ, στη χορήγηση επιδομάτων αναπηρίας σε μη δικαιούχους ή η διαφθορά με τις μίζες στο υπουργείο Ανάπτυξης αποτελούν ασφαλώς καταστάσεις απαράδεκτες, που πρέπει να εξαλειφθούν. Όμως, τα κόμματα, οι υπουργοί, οι βουλευτές, οι διοικητές οργανισμών που ευθύνονται για τα σκάνδαλα αυτά βρίσκονται από τα ΜΜΕ στο απυρόβλητο.
Προβάλλονται βεβαίως «αυθορμήτως» μέσα από τα σκάνδαλα αυτά οι καθαρόαιμοι «μνημονιακοί» υπουργοί, όπως ο Α. Λοβέρδος, η Ά. Διαμαντοπούλου... «Να τον πετιέται» και ο Χρυσοχοΐδης, που ανακάλυψε τώρα την απαράδεκτη κατάσταση των μεγάλων πόλεων από το «μεταναστευτικό» και οργανώνει αμέσως στρατόπεδα για την αντιμετώπισή του...
Αυτά τα «γνήσια» μνημονιακά πολιτικά πρόσωπα θα πρέπει να «εγγραφούν» στη συνείδηση των πολιτών, να «τιμηθούν» αναλόγως στις εκλογές, ώστε να καταλάβουν πρωτεύουσες εξουσίες στο επόμενο κυβερνητικό σχήμα...
Το σύστημα των μνημονιακών συμφερόντων και οι κομματικοί του εντολοδόχοι «τρέμουν» στην προοπτική των επερχόμενων εκλογών... Γνωρίζουν ότι η σημασία τους ξεπερνά κάθε προηγούμενη αναμέτρηση, αφού δεν αφορά την αντιπαράθεση κομματικών αντιλήψεων και μηχανισμών. Αντίθετα, εξελίσσεται σε σύγκρουση στρατηγικών επιλογών εθνικής εμβέλειας, αφού το διακύβευμα αφορά την εθνική κυριαρχία και αξιοπρέπεια, τη φτωχοποίηση της κοινωνίας, τη διάλυση της οικονομικής και παραγωγικής δομής της χώρας.
Το καταρρέον δικομματικό σύστημα διεξάγει τον δικό του αγώνα επιβίωσης. Επιδιώκει να επικρατήσει, έστω και οριακά, και να διασφαλίσει την αναπαραγωγή του μέσα από την εκλογική αναμέτρηση.
Εάν το εκλογικό άθροισμα των ποσοστών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ κινηθεί στο 50%, τότε το σύστημα θα θεωρήσει νίκη του την έκβαση αυτή, αφετηρία για την αναδιοργάνωσή του και την πλήρη επιβολή της κυριαρχίας του σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα.
Η καταδίκη του μνημονιακού δικομματικού συστήματος στο πλαίσιο αυτό αποβλέπει σε δύο βασικούς στόχους: Ο πρώτος αφορά τη διαμόρφωση ενός ισχυρού κοινωνικού - πολιτικού συσχετισμού, που θα επιτρέψει το σταμάτημα της πορείας καταστροφής της χώρας. Ο δεύτερος είναι η προάσπιση της δημοκρατίας, του Συντάγματος, των πολιτειακών θεσμών από τον ευτελισμό που υφίστανται από τη νέα μορφή κυριαρχίας που έχει επιβληθεί στη χώρα.
Οι κρίσιμες και οριακές αυτές συνθήκες που αφορούν την εκλογική αναμέτρηση θα οδηγήσουν στην ένταση και στη δημιουργία κλίματος σύγκρουσης, μέσω ακραίων εκβιασμών και διλημμάτων ή και δημιουργίας «γεγονότων».
Σ' αυτές τις εκλογές το σύστημα «παίζει τα ρέστα του», δίνει τον αγώνα της επιβίωσής του. Η κατάσταση της κοινοβουλευτικής δικτατορίας που έχει επιβληθεί οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το σύστημα και οι μηχανισμοί του δεν θα διστάσουν να χρησιμοποιήσουν ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΜΕΣΟΝ για να τρομοκρατήσουν και να πειθαναγκάσουν τους πολίτες να υποκύψουν στους εκβιασμούς τους. Απέναντι στην επιχειρούμενη τρομοκράτηση και στην επικράτηση του φόβου θα πρέπει να διαμορφωθεί ένα «κοινωνικό τείχος», μια πλειοψηφική κοινωνικο-πολιτική συμμαχία που θα βαδίσει με ψυχραιμία και αποφασιστικότητα μέχρι την κάλπη, ώστε με το δικό της πολιτικό ΟΧΙ να ανοίξει μια ελπιδοφόρα, μια θετική προοπτική.
Μια χειραγωγούμενη κοινοβουλευτική πλειοψηφία επικύρωσε «πανηγυρικώς» τη δανειακή σύμβαση χωρίς στην πραγματικότητα η συντριπτική πλειοψηφία των βουλευτών που την ψήφισαν να πιστεύει ότι διανοίγεται κάποια θετική προοπτική... Το πλέον απαξιωτικό φαινόμενο ασφαλώς αποτέλεσε η θετική ψήφος εκείνων των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που ψήφισαν «όχι» στην προηγηθείσα ψηφοφορία για το Μνημόνιο... Ο αυτοευτελισμός τόσο των ιδίων όσο και των κομματικών τους ηγεσιών μέσω των «δηλώσεων μετανοίας» που κατέθεσαν αποτελεί ένα ακόμα δείγμα της απόλυτης απαξίωσης στην οποία έχει περιέλθει το δικομματικό σύστημα διακυβέρνησης.
Αφού έκλεισε αυτή η εκκρεμότητα, ξεκινά τώρα η επιχείρηση του πλήρους, του ασφυκτικού ελέγχου των ΜΜΕ. Σε πρώτη φάση, θα επιδιωχθεί η φίμωση ή και ο διωγμός όλων των αντιμνημονιακών φωνών και γραφίδων.
Η μνημονιακή μονοφωνία αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την επιχείρηση αναστήλωσης του ΠΑΣΟΚ και κυρίως για την προβολή του Ε. Βενιζέλου ως της ικανής και δυναμικής προσωπικότητας που θα διαδραματίσει βασικό ρόλος στις εξελίξεις. Η προβολή και ενίσχυση του Α. Σαμαρά και της ΝΔ, αν και σημαντική, θα κινηθεί σε δεύτερο πλάνο, αφού προέχει η ολόπλευρη ενίσχυση του καταρρέοντος ΠΑΣΟΚ.
Με βάση το επιδιωκόμενο μετεκλογικά δίδυμο της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ - ΝΔ αναδιοργανώνεται το σύστημα της διαπλοκής. Εκδοτικά και εργολαβικά συμφέροντα, προμηθευτές συνάπτουν τώρα τις νέες συμφωνίες και τοποθετούν δικούς τους ανθρώπους σε επιτελικές θέσεις των κομματικών φορέων της συγκυβέρνησης.
Ταυτόχρονα, σε ένα τρίτο επίπεδο, επιδιώκεται η διόγκωση ή και η κατασκευή γεγονότων, τα οποία καταλαμβάνουν ήδη κυρίαρχη θέση στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων και στις «δορυφορικές» τους εκπομπές. Τα σκάνδαλα στο ΙΚΑ, στη χορήγηση επιδομάτων αναπηρίας σε μη δικαιούχους ή η διαφθορά με τις μίζες στο υπουργείο Ανάπτυξης αποτελούν ασφαλώς καταστάσεις απαράδεκτες, που πρέπει να εξαλειφθούν. Όμως, τα κόμματα, οι υπουργοί, οι βουλευτές, οι διοικητές οργανισμών που ευθύνονται για τα σκάνδαλα αυτά βρίσκονται από τα ΜΜΕ στο απυρόβλητο.
Προβάλλονται βεβαίως «αυθορμήτως» μέσα από τα σκάνδαλα αυτά οι καθαρόαιμοι «μνημονιακοί» υπουργοί, όπως ο Α. Λοβέρδος, η Ά. Διαμαντοπούλου... «Να τον πετιέται» και ο Χρυσοχοΐδης, που ανακάλυψε τώρα την απαράδεκτη κατάσταση των μεγάλων πόλεων από το «μεταναστευτικό» και οργανώνει αμέσως στρατόπεδα για την αντιμετώπισή του...
Αυτά τα «γνήσια» μνημονιακά πολιτικά πρόσωπα θα πρέπει να «εγγραφούν» στη συνείδηση των πολιτών, να «τιμηθούν» αναλόγως στις εκλογές, ώστε να καταλάβουν πρωτεύουσες εξουσίες στο επόμενο κυβερνητικό σχήμα...
Το σύστημα των μνημονιακών συμφερόντων και οι κομματικοί του εντολοδόχοι «τρέμουν» στην προοπτική των επερχόμενων εκλογών... Γνωρίζουν ότι η σημασία τους ξεπερνά κάθε προηγούμενη αναμέτρηση, αφού δεν αφορά την αντιπαράθεση κομματικών αντιλήψεων και μηχανισμών. Αντίθετα, εξελίσσεται σε σύγκρουση στρατηγικών επιλογών εθνικής εμβέλειας, αφού το διακύβευμα αφορά την εθνική κυριαρχία και αξιοπρέπεια, τη φτωχοποίηση της κοινωνίας, τη διάλυση της οικονομικής και παραγωγικής δομής της χώρας.
Το καταρρέον δικομματικό σύστημα διεξάγει τον δικό του αγώνα επιβίωσης. Επιδιώκει να επικρατήσει, έστω και οριακά, και να διασφαλίσει την αναπαραγωγή του μέσα από την εκλογική αναμέτρηση.
Εάν το εκλογικό άθροισμα των ποσοστών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ κινηθεί στο 50%, τότε το σύστημα θα θεωρήσει νίκη του την έκβαση αυτή, αφετηρία για την αναδιοργάνωσή του και την πλήρη επιβολή της κυριαρχίας του σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα.
Η καταδίκη του μνημονιακού δικομματικού συστήματος στο πλαίσιο αυτό αποβλέπει σε δύο βασικούς στόχους: Ο πρώτος αφορά τη διαμόρφωση ενός ισχυρού κοινωνικού - πολιτικού συσχετισμού, που θα επιτρέψει το σταμάτημα της πορείας καταστροφής της χώρας. Ο δεύτερος είναι η προάσπιση της δημοκρατίας, του Συντάγματος, των πολιτειακών θεσμών από τον ευτελισμό που υφίστανται από τη νέα μορφή κυριαρχίας που έχει επιβληθεί στη χώρα.
Οι κρίσιμες και οριακές αυτές συνθήκες που αφορούν την εκλογική αναμέτρηση θα οδηγήσουν στην ένταση και στη δημιουργία κλίματος σύγκρουσης, μέσω ακραίων εκβιασμών και διλημμάτων ή και δημιουργίας «γεγονότων».
Σ' αυτές τις εκλογές το σύστημα «παίζει τα ρέστα του», δίνει τον αγώνα της επιβίωσής του. Η κατάσταση της κοινοβουλευτικής δικτατορίας που έχει επιβληθεί οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το σύστημα και οι μηχανισμοί του δεν θα διστάσουν να χρησιμοποιήσουν ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΜΕΣΟΝ για να τρομοκρατήσουν και να πειθαναγκάσουν τους πολίτες να υποκύψουν στους εκβιασμούς τους. Απέναντι στην επιχειρούμενη τρομοκράτηση και στην επικράτηση του φόβου θα πρέπει να διαμορφωθεί ένα «κοινωνικό τείχος», μια πλειοψηφική κοινωνικο-πολιτική συμμαχία που θα βαδίσει με ψυχραιμία και αποφασιστικότητα μέχρι την κάλπη, ώστε με το δικό της πολιτικό ΟΧΙ να ανοίξει μια ελπιδοφόρα, μια θετική προοπτική.
http://www.paron.gr/v3/new.php?id=75309&colid=50&dt=2012-03-25%200:0:0
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου