Ο Οδυσσέας Ελύτης ενάντια στη μνημονιακή βαρβαρότητα!

Οταν ο Ποιητής γίνεται Προφήτης!

Διαβάστε τι είχε πει ο μεγάλος ποιητής μας:

« Ήδη, σας το είπα. Είναι η βαρβαρότητα. Τη βλέπω να 'ρχεται μεταμφιεσμένη, κάτω από άνομες συμμαχίες και προσυμφωνημένες υποδουλώσεις. Δεν θα πρόκειται για τους φούρνους του Χίτλερ ίσως, αλλά για μεθοδευμένη και οιονεί επιστημονική καθυπόταξη του ανθρώπου. Για τον πλήρη εξευτελισμό του. Για την ατίμωσή του.

Οπότε αναρωτιέται κανείς: Για τι παλεύουμε νύχτα μέρα κλεισμένοι στα εργαστήριά μας; Παλεύουμε για ένα τίποτα, που ωστόσο είναι το παν. Είναι οι δημοκρατικοί θεσμοί, που όλα δείχνουν ότι δεν θ' αντέξουν για πολύ. Είναι η ποιότητα, που γι' αυτή δεν δίνει κανείς πεντάρα. Είναι η οντότητα του ατόμου, που βαίνει προς την ολική της έκλειψη. Είναι η ανεξαρτησία των μικρών λαών, που έχει καταντήσει ήδη ένα γράμμα νεκρό. Είναι η αμάθεια και το σκότος. Ότι οι λεγόμενοι «πρακτικοί άνθρωποι» -κατά πλειονότητα, οι σημερινοί αστοί- μας κοροϊδεύουν, είναι χαρακτηριστικό.

Εκείνοι βλέπουν το τίποτα. Εμείς το πάν. Που βρίσκεται η αλήθεια, θα φανεί μια μέρα, όταν δεν θα μαστε πια εδώ. Θα είναι, όμως, εάν αξίζει, το έργο κάποιου απ' όλους εμάς. Και αυτό θα σώσει την τιμή όλων μας -και της εποχής μας"

Δήλωση που έκανε σε συνέντευξη Τύπου που δόθηκε στις 19 Οκτωβρίου 1979, στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεταννία με αφορμή την αναγγελία για τη βράβευσή του με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.

  

Ως ολοκληρωμένος πνευματικός άνθρωπος και ως άνθρωπος που δεν αναχώρησε ποτέ από την ελληνική κοινωνία αλλά ζούσε ως δρων υποκείμενο εντός της, ο Οδυσσέας Ελύτης δεν απείχε ούτε από την πολιτική. Απλώς, οι πολιτικές του Ιδέες και παρεμβάσεις δεν ήταν περιχαρακωμένες σε κομματικά μαντριά, αλλά ήταν επί της ουσίας διατυπωμένες, αιχμηρές και καίριες. Η βασική πολιτική του αξία και συνιστώσα ήταν ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ. 

Ο Ελληνισμός του Ελύτη ήταν ο Ελληνισμός του Ίωνα Δραγούμη και του Περικλή Γιαννόπουλου, ο Ελληνισμός της γενναίας και τολμηρής Ομηρικής γλώσσας, της χαριτόβρυτου Ελληνικής φύσης και γης, της θάλασσας και της φωτοβόλου Ελληνικής παράδοσης που εκφράζεται στην ποίηση του Παπαδιαμάντη , του Κάλβου, του Σολωμού, του Σικελιανού και του Παλαμά και αντιδιαστέλλεται με το σκοτάδι, το τσουχτερό κρύο και τον βαρύθυμο ορθολογισμό της Δύσης. 

http://itaksi.blogspot.gr/2012/11/blog-post.html