Υπήρξε μια εποχή όπου η πολιτική ζωή της χώρας περιστρεφόταν στο Καστρί και ο χώρος του είχε έναν ιδιαίτερο συμβολισμό
Το πολύ ωραίο ποίημα της Κωστούλας
Μητροπούλου, που μελοποίησε ο Μάνος Λοΐζος, μιλούσε για το δρόμο που
είχε τη δική του ιστορία, όπου κάποιος άγνωστος είχε γράψει με μπογιά σ'
ένα σημείο του τη λέξη «Ελευθερία».
Και στη μεταπολίτευση το Καστρί έγινε
οικία και κέντρο πολιτικών συναθροίσεων και διαβουλεύσεων από τον Α.
Παπανδρέου. Στη δεκαετία του '80 ο Αντρέας είχε μια έκτακτη συνάντηση με
τον πρωτεργάτη της Επανάστασης των Γαριφάλων στην Πορτογαλία, Οτέλο ντε
Καρβάλιο, στο τέλος της οποίας ο γράφων φωτογράφισε τους δύο άνδρες
Αλλά κύλησε ο χρόνος και κάποιος νέος κάτοικος αυτού του δρόμου
κάλυψε τη λέξη «Ελευθερία» με μία άλλη φράση, που διαφήμιζε το εμπόρευμά
του: «Εντός πωλούνται πάσης φύσεως υλικά».
Το ιστορικό αυτού του ποιήματος φαίνεται να πηγαίνει γάντι στην
περιπέτεια της βίλας «Γαλήνη» στη θέση Καστρί της κτηματικής περιφέρειας
Δήμου Νέας Ερυθραίας, πρώην Δήμου Κηφισιάς.
Το χρονικό
Αρκετά χρόνια πριν να ξεσπάσει ο τελευταίος Παγκόσμιος Πόλεμος, ο
Γεώργιος Παπανδρέου, ένθερμος συνεργάτης του Ελευθέριου Βενιζέλου και
φίλος του αντιμοναρχικού αγώνα, είχε αγοράσει από μια εταιρεία στο
Καστρί τη βίλα «Γαλήνη», χτισμένη σ' ένα μεγάλο οικόπεδο.
Το 1928 ο Γ. Παπανδρέου, ο επονομασθείς αργότερα και «Γέρος της
Δημοκρατίας», έγραφε στη δεύτερη σύζυγό του Κυβέλη Αδριανού, πολύ γνωστή
ηθοποιό, που έλειπε σε θεατρική περιοδεία: «Η ψυχή μου είναι γεμάτη από
αγανάκτηση, θλίψη και αγάπη. Το Καστρί λαχταρά την επιστροφή σου. Μην
αργείς».
Η οικία του Γ. Παπανδρέου στο Καστρί συνδέθηκε έντονα με τους
δημοκρατικούς αγώνες της Ενωσης Κέντρου στη δεκαετία του '60, αλλά και
ως τόπος κατοικίας αργότερα του γιου του Αντρέα και της οικογένειάς του.
Σήμερα όμως από παλιό «λημέρι» των δημοκρατικών και
αντιμοναρχικών αγώνων της δεκαετίας του '60, η βίλα στο Καστρί
υπενοικιάστηκε στο γιο του πρώην βασιλιά Κωνσταντίνου, Νικόλαο, και στη
σύζυγό του, Τατιάνα Μπλάτνικ.
Οι νέοι ενοικιαστές μετακόμισαν πρόσφατα από το Λονδίνο, όπου
ζούσαν, στην Ελλάδα. Η ενοικίαση αφορά, σύμφωνα με δημοσιογραφικές
πληροφορίες («Πρώτο Θέμα», 3.2.2014), την ίδια την ιστορική βίλα
«Γαλήνη», όπου και έμενε ο Γ. Παπανδρέου μέχρι το θάνατό του, το 1968,
και στη συνέχεια οι συγγενείς του. Διαμεσολαβητής, για να υπενοικιαστεί η
βίλα στον Νικόλαο, υπήρξε ο τραπεζίτης, Ν. Θανόπουλος, «γόνος της
γνωστής οικογένειας με την αλυσίδα σουπερμάρκετ».
Η συντάκτρια, Τίνα Μανδηλαρά, σχολίασε στο άρθρο της ότι «οι
απόγονοι της μεγάλης πολιτικής οικογένειας -και ειδικά η κάτοχος του
σπιτού, Σοφία Παπανδρέου- ίσως θα έπρεπε να αναλογιστούν τη συμβολική
αξία που φέρει ο χώρος, όπου ακόμη και σήμερα φιλοξενείται το ιστορικό
Ιδρυμα Παπανδρέου, και τι σημαίνει μια τέτοια κίνηση για την ίδια την
ελληνική ιστορία».
Στο Ιντερνετ σχολιάστηκε αρκετά η σχετική είδηση και κάποιος
έγραψε: «Η νέα γενιά της ανεργίας δεν έχει ιδέα από την ιστορία αυτού
του κτίσματος. Οι παλαιότερες γενιές θυμούνται το Καστρί και την
πολιτική του ιστορία και ίσως στενοχωριούνται για την κατάληξή του».
Ο νεαρός σχολιαστής εκείνο που ήθελε να μάθει για τους νέους
ενοικιαστές της βίλας ήταν: «Το μόνο που θέλω να μάθω, έτσι πείτε το από
περιέργεια, είναι πού δουλεύουν αυτά τα παιδιά για να πληρώνουν τα
έξοδά τους. Ισως θα ήταν καλύτερα για τον Γιώργο να το δώσει στο
συμπέθερο. Αλλά θα παίρνει γερό ενοίκιο φαίνεται από τους νέους
ενοικιαστές...» (Μπεράτης Κ., 3.2.2014).
Και όμως υπήρξε μια εποχή όπου η πολιτική ζωή της χώρας
περιστρεφόταν στο Καστρί και ο χώρος του είχε έναν ιδιαίτερο συμβολισμό.
Αίφνης στις 15 Ιουλίου 1965 χιλιάδες λαού από το Καστρί μέχρι το κέντρο
της Αθήνας περίμεναν για να επευφημήσουν το «Γέρο της Δημοκρατίας»,
είτε συμφωνούσαν είτε διαφωνούσαν ιδεολογικά μαζί του, καθώς εκείνος με
το πρωθυπουργικό αυτοκίνητο κατευθυνόταν προς τα Ανάκτορα για να
υποβάλει ουσιαστικά την παραίτησή του.
«Περιμέναμε στο Καστρί -έγραψε ο Αντρέας- την επιστροφή του
πατέρα μου από τα Ανάκτορα. Το σπίτι ήταν ασφυκτικά γεμάτο από
κομματικούς παράγοντες, υπουργούς, βουλευτές, δημοσιογράφους και φίλους.
Είχε γεμίσει κι η αυλή κι οι τριγύρω δρόμοι. Ολοι κατεχόμασταν από
νευρικότητα και ανυπομονησία. Επιτέλους έφθασε ο πρωθυπουργός. Η
συνάντησή του με το βασιλιά ήταν ολιγόλεπτη. Παρέδωσε την επιστολή του
στο βασιλιά και τον ρώτησε αν ήταν σύμφωνος με την ανάληψη του
υπουργείου Εθνικής Αμύνης από τον πρωθυπουργό. Ο βασιλιάς απάντησε ξερά,
όχι». Τότε ο πρωθυπουργός είπε στον Κωνσταντίνο ότι θα υπέβαλλε την
παραίτησή του την επομένη και αναχώρησε από τα Ανάκτορα.
Ο Κωνσταντίνος, σε μία από τις σκληρές επιστολές του προς τον
Ελληνα πρωθυπουργό, απαγόρευε στον Γ. Παπανδρέου να αναλάβει το
υπουργείο Εθνικής Αμύνης: «Μην επιμείνετε να αναλάβητε υμείς κατά την
παρούσαν ώραν το υπουργείον Εθνικής Αμύνης».
Ο Γ. Παπανδρέου απάντησε ότι «καθιερούται τοιουτοτρόπως η αρχή,
ότι δύναμαι να είμαι πρωθυπουργός, αλλ' όχι και υπουργός ορισμένου
υπουργείου. Θα είμαι επομένως πρωθυπουργός υπό απαγόρευσιν. Αλλά εάν δεν
εμπνέω εμπιστοσύνην θα πρέπει να παύσω να είμαι πρωθυπουργός. Είναι
όμως αδιανόητον ότι θα δύναμαι να παραμείνω πρωθυπουργός, αλλ' όχι και
υπουργός Εθν. Αμύνης. Πολιτικός ανήρ ο οποίος θα εδέχετο τοιούτον
εξευτελισμόν θα καθίστατο άξιος περιφρονήσεως υπό του λαού».
Στο Καστρί έγινε και η σύλληψη του Γεωργίου Παπανδρέου τις
πρωινές ώρες της 21ης Απριλίου 1967, στη διάρκεια του στρατιωτικού
πραξικοπήματος. Ενας πραξικοπηματίας αξιωματικός άνοιξε απότομα την
πόρτα της κρεβατοκάμαράς του και τον ταρακούνησε, μέχρι που ξύπνησε.
«Σήκω πάνω. Πρέπει να έλθεις μαζί μου», είπε ο αξιωματικός. Υποχρεώθηκε
να βαδίσει στους σκοτεινούς δρόμους στο Καστρί μέχρι που έφτασε με
στρατιωτική συνοδεία σε ένα τζιπ και από εκεί τον μετέφεραν στο Γουδί.
Μεταπολίτευση
Αλλά και στη μεταπολίτευση το Καστρί έγινε οικία και κέντρο
πολιτικών συναθροίσεων και διαβουλεύσεων από τον Α. Παπανδρέου.
Στη δεκαετία του '80 ο Αντρέας είχε μια έκτακτη συνάντηση με τον
πρωτεργάτη της Επανάστασης των Γαριφάλων, Οτέλο ντε Καρβάλιο, στο τέλος
της οποίας ο γράφων φωτογράφισε τους δύο άνδρες.
Αλλά μέσα στο χρόνο όλα περνούν, έρχονται νέες εποχές που
σκεπάζουν τις προηγούμενες και στο δρόμο τώρα η καινούργια επιγραφή
αναφέρει: «Εντός πωλούνται πάσης φύσεως υλικά».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου