Οι βιταμίνες του μαθητή

Οι βιταμίνες του μαθητή

Το πρωινό για τους μαθητές είναι σημαντικό γεύμα, άλλα είναι ωστόσο τα πράγματα που επηρεάζουν τις επιδόσεις των παιδιών στο σχολείο, ειδικά των μικρότερων.

Από τον DR ΣΤΕΦΑΝΟ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟ  (drtruth@pegasus.gr)

Καθηγητή Παθολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών

Το πρωινό του μαθητή είναι το πιο απαραίτητο γεύμα. Ωστόσο, καμία ιατρική έρευνα δεν έχει τεκμηριώσει ότι οι βαθμολογικές επιδόσεις των παιδιών, ούτε η περαιτέρω προκοπή τους ως ενηλίκων, στην κοινωνία, έχουν σχέση με το θερμιδικό ή βιταμινικό πλούτο του πρωινού τους. Ιατρικά, όμως, συχνά παρατηρείται ότι όποια μπτέρα στείλει ένα «άδειο στομάχι» το πρωί στο σχολείο το μεσημέρι θα πάρει ένα «άδειο κεφαλάκι» πιθανότατα λόγω της αδυναμίας συγκέντρωσης που παρατηρείται στα «μισοπεινασμένα» παιδιά.

Ωστόσο, ένας άλλος μαθητής που κατανάλωσε ένα πλούσιο πρωινό με διπλάσιες βιταμίνες και θερμίδες δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα παρουσιάσει καλύτερους βαθμούς. Άρα, ο εγκέφαλος των μαθητών δεν αφομοιώνει τις γνώσεις ανάλογα του βαθμού απορρόφησης βιταμινών από το πεπτικό σύστημα του παιδιού.

Πρακτικά, φαίνεται ότι ο εγκέφαλος του παιδιού έχει άμεσες ανάγκες από άλλου είδους «τονωτικά». Ο εγκέφαλος απαιτεί άυλες θερμίδες και ψυχικές βιταμίνες. Ωστόσο, και αυτές οι θαυματουργές χορηγούνται και από τους δύο γονείς καθημερινά και συνεχώς μέσα στην οικογένεια, όταν αυτοί μαζί με τα παιδιά τους ομογενοποιούνται ψυχικά σε αγαπημένη οικογένεια.

Ένα πρόχειρο πρωινό σαμποτάρει τις βιολογικές ανάγκες του παιδιού να συγκεντρωθεί στο μάθημα. Ωστόσο, ο παντοδύναμος -αλλά ισοδύναμα «βιτσιόζος»- εγκέφαλος του μικρού δεν πρέπει να έχει αποδιοργανωθεί πλήρως πριν φτάσει στην τάξη παρακολουθώντας τις Τιτανομαχίες το πρωί ή το προηγούμενο βράδυ των γονιών του. Στη συνείδηση των παιδιών κάθε οικογενειακός καβγάς καταγράφεται ως ολοκαύτωμα. Κλείνει μάτια, σφραγίζει αυτιά. Ενταφιάζει δυνάμεις και όνειρα. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, ποιο μυαλό ενδιαφέρεται για γνώσεις; Ψυχολογικά είναι γνωστό ότι όλα τα παιδιά προσπαθούν να επιτύχουν οτιδήποτε, αρκεί αυτή η επιτυχία τους να έχει άμεσο αντίκρισμα αγάπης στους γονείς τους. Όταν δεν υπάρχουν γονείς άνθρωποι που τους αγαπούν και τους φροντίζουν για ποιον λόγο να κοπιάσουν, να συγκεντρωθούν, να μορφωθούν;

Όταν πρωτοεπισκέπτεστε μια ξένη χώρα, παίρνετε και μια κάμερα μαζί σας. Φωτογραφίζετε, φυλάτε ενσταντανέ σε DVD ή αναμνήσεις στη μνήμη σας. Όλος ο ψυχισμός σας σε όλη την υπόλοιπη ζωή σας για τη χώρα διαμορφώνεται ανάλογα με τις εμπειρίες που καταγράψατε. Αυτό ακριβώς κάνουν όλοι οι άνθρωποι όταν είναι μικρά παιδιά. Και ο ψυχισμός όλων μας διαμορφώνεται, ισόβια, ανάλογα. Για το «πρωτάκι», το πρωινό κουδούνι είναι κάλεσμα ζωής. Ωστόσο, δεν συνειδητοποιεί τίποτε από αυτά. Σας ακολουθεί επειδή νιώθει ότι εσείς επιθυμείτε πολύ να πάει σχολείο. Δώστε του να νιώσει ότι το σχολείο, όπως σε σας η εργασία, είναι μοχλός ανόδου της προσωπικότητας του. Όλοι οι άνθρωποι δουλεύουν. Και όσοι δουλεύουν αισθάνονται ευτυχέστεροι από όσους δεν εργάζονται. Η ψυχική θωράκιση του παιδιού είναι το «χειροποίητο» οικοδόμημα των γονέων. Είναι καθήκον σας.

ΤV ΕΘΝΟΣ