Η Αφροδίτη της Μήλου

 

Η Αφροδίτη της Μήλου

Το περίφημο αρχαίο ελληνικό Άγαλμα της Αφροδίτης της Μήλου

Η ανακάλυψη του περίφημου αγάλματος της Αφροδίτης της Μήλου σε ένα χωράφι μέσα στον αρχαιολογικό χώρο στο Κλήμα της Μήλου, από έναν έλληνα αγρότη και η απόκτηση του από την Γαλλία με τελικό προορισμό το Λούβρο είναι μια ακόμη βρωμερή ιστορία αρχαιοκαπηλίας, ένα κακοπαιγμένο θέατρο ασέβειας στον πολιτισμό που έχει γεννήσει αυτός εδώ ο τόπος.

Βρισκόμαστε στην άνοιξη του 1820 ένα χρόνο πριν από την ελληνική επανάσταση. Η Οθωμανική αυτοκρατορία είναι ήδη ο μεγάλος ασθενής. Την διαλύει η διοικητική υπερσυγκέντρωση, η διαφθορά στον κρατικό μηχανισμό και στον στρατό, η οικονομική εξάρτηση από ξένα κεφάλαια και η εξαθλίωση των αγροτικών πληθυσμών. Οι μεγάλες δυνάμεις σπεύδουν να σκυλέψουν ότι μπορούν από την κατάρρευση της, βασικά τους εμπορικούς δρόμους προς την ανατολή και την Μαύρη θάλασσα και τις πλουτοπαραγωγικές της πηγές.

Αλλά μιας και οι περισσότεροι Άγγλοι, Γάλλοι, Γερμανοί της εποχής προέρχονται από κλασικές σπουδές και πιάνο, είναι φυσικό να είναι μεγάλοι αρχαιολάτρες και ως εκ τούτου καλοβλέπουν και όλες τις θαμμένες ή μη αρχαιότητες του ελληνισμού. Στον προστατευμένο κόλπο της Μήλου βρίσκεται για να ξεχειμωνιάσει το Γαλλικό πολεμικό πλοίο Estafette με τους Γάλλους αξιωματικούς να διασκεδάζουν την ανία τους διεξάγοντας παράνομη αρχαιολογική ανασκαφή στον αρχαιολογικό χώρο στο Κλήμα με επικεφαλής τον σημαιοφόρο Olivier Voutier (μέλος του πληρώματος της γολέτας Estafette) και με εκπαιδευόμενους ερασιτέχνες αρχαιολόγους γάλλους ναύτες. Η ιστορία αναφέρει ότι τον Απρίλιο του 1820 ο αγρότης Γεώργιος ή Θεόδωρος Κεντρωτάς καθώς έσκαβε και αυτός με την βοήθεια του γιού και του ανιψιού του στο χωράφι του που βρίσκεται εκεί δίπλα για να φτιάξει πιο καλά τις πεζούλες γιατί, είχανε πέσει κάτι πέτρες και χώματα από την αρχαία οχύρωση και εντελώς τυχαία, αλλά σε μεγάλο βάθος βρήκε το άγαλμα της Αφροδίτης που σήμερα είναι γνωστό ως η «Αφροδίτη της Μήλου». Το άγαλμα ήταν σπασμένο στα δύο και έλειπαν τα χέρια του. Ο αγράμματος γεωργός δεν κατάλαβε την αξία του ευρήματος αλλά όμως ο νεαρός Βουτιέ είναι αυτός που πρωτοδιαβάζει την επιγραφή “Αφροδίτη” στη βάση του αγάλματος και  ήταν τη λέξη που έκανε το πρόσωπο του να λάμψει, ενώ αντιλαμβάνεται την αξία του γλυπτού.

Όμως φαίνεται ότι τελικά μας πουλάνε παραμύθια όλοι, ιστορικοί και πρωταγωνιστές. Κατά μία εκδοχή φαίνεται ότι οι Γάλλοι προφανώς λαδώσανε κάποιους ντόπιους προύχοντες για να μπορούν ανενόχλητοι μέρα μεσημέρι να σκάβουν δίπλα στο αρχαίο θέατρο της Μήλου. Μαθεύτηκε λοιπόν το πράγμα στην μικρή τοπική κοινωνία και ο Κεντρωτάς, μιας και είχε χωράφι μέσα στον αρχαιολογικό χώρο, πήρε τον γιο του και τον ανιψιό να σκάψουνε και αυτοί αφού υπήρχαν ενδιαφερόμενοι στο νησί και αν βρούνε οτιδήποτε να τους το πουλήσουν. Μια άλλη εκδοχή όμως είναι να είχε  ήδη βρει κάποια μάρμαρα που τον δυσκολεύανε στο όργωμα και στο φύτεμα και να τα είχε παραχώσει. Μιας τώρα που άκουσε ότι υπάρχουν ενδιαφερόμενοι πήγε να τα ξεθάψει και να παζαρέψει την τιμή τους. Ο ψιλοσπουδαγμένος γάλλος σημαιοφόρος όμως  αντιλήφθηκε όπως προαναφέραμε την μεγάλη αξία του και έδωσε κατευθείαν καπάρο στον Κεντρωτά 400 γρόσια για να κλείσει την δουλειά για λογαριασμό της Γαλλίας και να ξεκινήσει η διαδικασία της μεταφοράς που δεν ήταν και εύκολο πράγμα, μιας και το άγαλμα ζύγιζε 900 κιλά.

Παράλληλα βέβαια ειδοποιούνται αμέσως και από διάφορες ενδιαφερόμενες πλευρές, πρόξενοι. πρεσβευτές δραγουμάνοι, ναύαρχοι, η μεγάλη πύλη και όλοι τους πλέκουν ένα άθλιο γαϊτανάκι διαπραγμάτευσης για το που θα πάει το άγαλμα με πρωτοστάτες τους προύχοντες της Μήλου που γέρνουνε από εδώ και από εκεί ανάλογα με την τιμή που προσφέρει ο ένας και ο άλλος. Μάλιστα ένας καλόγερος από τη Μήλο που είχε κατηγορηθεί για ιερατικές ατασθαλίες, σκέφθηκε να το κάνει δώρο στον διερμηνέα του στόλου που θα τον πήγαινε στην Πόλη για να απολογηθεί. Έτσι η  Αφροδίτη παραλίγο να βρεθεί στη Μολδαβία, καθώς ο διερμηνέας ήταν ο πρίγκιπας της Μολδαβίας, Νικόλας Μουρούζης. Ο Βουτιέ σπεύδει λοιπόν στον Γάλλο πρεσβευτή στην Κωνσταντινούπολη για να μη χάσουν τον πολύτιμο αρχαιολογικό θησαυρό, ενώ ο Κεντρωτάς κατακλύζεται από προτάσεις και αμοιβές.

Στις 20 Μαΐου του 1820, οι Γάλλοι αξιωματικοί επιστρέφουν στη Μήλο με φιρμάνια από τον Σουλτάνο. Το άγαλμα βρίσκεται πακεταρισμένο στο κατάστρωμα ενός καϊκιού, έτοιμο να ταξιδέψει για τη Μολδαβία. Αμέσως ξεκινούν τα παζάρια και οι δωροδοκίες. Κανείς δεν ξέρει πως ακριβώς πέρασε στα χέρια των Γάλλων η Αφροδίτη. Άλλοι λένε ότι αναγκάστηκαν να την παραδώσουν οι Τούρκοι αξιωματικοί του νησιού και άλλοι ότι οι Γάλλοι ναύτες έκαναν γιουρούσι στο πλοίο και την άρπαξαν. Ο φτωχός και πολύτεκνος αγρότης που κάτω από συνεχείς πιέσεις παρέδωσε το άγαλμα, πήρε ως αντάλλαγμα 400 γρόσια, ένα σχετικά καλό ποσό για την εποχή, αν λάβουμε υπόψη πως 1000 γρόσια ήταν ο ετήσιος μισθός των δημογερόντων. Κερδισμένοι βγήκαν οι Γάλλοι που ξόδεψαν πάνω από 7000 γρόσια, τεράστιο ποσό για την εποχή, αλλά πολύ μικρό σε σχέση με την πραγματική αξία του αγάλματος, Τα χρήματα αυτά οι Γάλλοι τα διαθέσανε σε μπαξίσια, δοσίματα και ταξίματα για να μπορέσει τελικά να φτάσει στον Λούβρο.

Υπάρχουν αναφορές για αντιδράσεις των κατοίκων, για συμπλοκές ακόμη και θανάτους σε όλη την διαδικασία της διαπραγμάτευσης και τα πήγαινε έλα των επισήμων. Πάντως κάνει εντύπωση ότι ούτε μια φωνή διαμαρτυρίας δεν υψώθηκε και όσοι διαμαρτύρονταν απλώς διεκδικούσαν καλύτερη τιμή ή τμήμα από τα βρώμικα χρήματα της εξαγοράς. Βέβαια μπορεί να υπήρξαν και τέτοιες φωνές και να μην το μάθουμε ποτέ γιατί πνίγηκαν ανάμεσα στις κραυγές της υποτέλειας και της διαφθοράς. Η ουσία είναι ότι άλλος ένας εξαιρετικής ομορφιάς και ανεκτίμητης αξίας αρχαιολογικός θησαυρός έφυγε από τα χώματα που τον γέννησαν και τον φιλοξένησαν για αιώνες.

Το άγαλμα της Αφροδίτης της Μήλου είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα της ώριμης τέχνης της ελληνιστικής εποχής, όταν εκείνη ξαναγύρναγε στις ρίζες της κλασικής αρχαιότητας αναζητώντας τα πρότυπα της. Το άγαλμα είναι σμιλεμένο σε παριανό μάρμαρο. Έχει ύψος 2 μέτρα και παριστάνει την θεά μισόγυμνη με ένα ύφασμα με πανέμορφες πτυχώσεις να σκεπάζει το κάτω μέρος του σώματος. Το άγαλμα της Αφροδίτης της Μήλου και λόγω του μεγέθους του έχει δουλευτεί από τον γλύπτη του τμηματικά και τεμαχισμένο βρέθηκε από τους αρχαιοκάπηλους στην Μήλο.

Μόνο εικασίες υπάρχουν του τι έκανε με τα χέρια της η θεά. Άλλοι υποστηρίζουν ότι κράταγε την ασπίδα του Άρη, άλλοι ότι κράταγε ένα μήλο, σκηνή από την γνωστή ιστορία με τον Πάρη και άλλοι ότι κράταγε έναν καθρέπτη όπου καθρέπτιζε το θεϊκό πρόσωπο της. Υπάρχουν ίχνη που ενισχύουν την άποψη ότι το άγαλμα έφερε και κοσμήματα, ενώ δεν υπάρχουν ίχνη χρώματος παρόλο που γνωρίζουμε με σιγουριά ότι όλα τα αγάλματα ήταν ζωγραφισμένα στην αρχαιότητα. Αντίγραφο του αγάλματος, τιμής ένεκεν προσφορά από το μουσείο του Λούβρου, υπάρχει στην πρώτη αίθουσα του αρχαιολογικού μουσείου της Μήλου στην Πλάκα.

http://www.milosislandinfo.gr/milosplirofories/milosistoria/milosafroditi/index.html

http://www.mixanitouxronou.gr/afroditi-tis-milou-pos-tin-arpaxan-i-galli-prin-apo-tin-epanastasi-tou-%CE%8421-gia-liga-fragka/