Σκλήρυνση κατά πλάκας

http://www.mssociety.gr/news/?p=162

Σκλήρυνση κατά πλάκας

Περισσότεροι από 10.000 ασθενείς πάσχουν στην Ελλάδα

Αύξηση παρουσιάζουν τα κρούσματα της σκλήρυνσης κατά πλάκας. Η αύξηση αυτή μπορεί να οφείλεται σε παράγοντες όπως η αυξημένη επιβίωση, η διάγνωση σε πιο πρώιμο στάδιο, η αυξημένη επαγρύπνηση και τα περισσότερο ευαίσθητα διαγνωστικά κριτήρια. Ή σκλήρυνση κατά πλάκας είναι η συνηθέστερη διαταραχή του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος σε νέους ενήλικες και επηρεάζει έως 2,5 εκατ. άτομα παγκοσμίως. Παρότι είναι κατανοητό ότι η σκλήρυνση κατά πλάκας εμφανίζεται ως ανοσολογική απάντηση, αυτό που πυροδοτεί αυτή την απάντηση παραμένει ένα μυστήριο. Οι περισσότεροι ειδικοί συμφωνούν ότι η πιο πιθανή αιτία πυροδότησης της νόσου είναι ένας συνδυασμός περιβαλλοντικών, γενετικών και ιογενών παραγόντων.

Τα στοιχεία αυτά παρουσιάστηκαν σε εκδήλωση της Ελληνικής Ακαδημίας ΝευροΑνοσολογίας, μίε αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Σκλήρυνσης κατά Πλάκας (29 Μαΐου).

Σύμφωνα με τους ομιλητές η αύξηση στον επιπολασμό της σκλήρυνσης κατά πλάκας σε υψηλότερα γεωγραφικά πλάτη συνηγορεί υπέρ της συμμετοχής περιβαλλοντικών παραγόντων, οι οποίοι ποικίλλουν ανάλογα με το γεωγραφικό πλάτος, όπως είναι η έκθεση στον ήλιο. Τα υψηλότερα επίπεδα ηλιακής ακτινοβολίας που βιώνουν οι κάτοικοι περιοχών χαμηλότερου γεωγραφικού πλάτους μπορεί να παρέχουν εν μέρει προστασία ενάντια στην ασθένεια.

Η σκλήρυνση κατά πλάκας, γενικά, προσβάλλει νεαρούς ενήλικες ηλικίας 20 έως 40 ετών, ενώ συχνά παρεμβαίνει στη ζωή και στην επαγγελματική τους σταδιοδρομία. Η υψηλότερη επίπτωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας εμφανίζεται, μεταξύ 25 και 29 ετών. Η μέγιστη επίπτωση, ωστόσο, εμφανίζεται στην ηλικιακή ομάδα μεταξύ 40-49 ετών τόσο στους άντρες όσο και στις γυναίκες.

Όπως ανέφερε ο κ. Χατζηγεωργίου, «η κάθε περίπτωση ασθενούς με ΣκΠ είναι μοναδική, ενώ σε ερευνητικό επίπεδο γίνεται σημαντική προσπάθεια ώστε να προσδιοριστούν γενετικοί δείκτες που θα μας επιτρέψουν την καλύτερη πρόγνωση της πορείας της νόσου».

Σύμφωνα με τον κ. Γρηγοριάδη «σημασία έχει η έγκαιρη διάγνωση και επέμβαση στην πορεία της νόσου, η οποία μας επιτρέπει να επιβραδύνουμε σημαντικά την εξέλιξη της. Δεδομένου ότι σήμερα σε αντίθεση με το παρελθόν έχουμε διαθέσιμες αποτελεσματικές θεραπείες με καλά μελετημένο προφίλ ασφάλειας, που μας επιτρέπει την έγκαιρη κλιμάκωση της θεραπείας σε ασθενείς που έχουν ενεργή νόσο».

Από τα μέσα του 19ου αιώνα που έγινε η πρώτη ολοκληρωμένη περιγραφή της νόσου μέχρι σήμερα έχει σημειωθεί τεράστια πρόοδος ως προς τις μεθόδους θεραπευτικής αντιμετώπισης της, με αποκορύφωμα την κυκλοφορία πριν από δύο χρόνια του πρώτου φαρμάκου που χορηγείται από το στόμα. Η ουσία φινγκολιμόδη κυκλοφορεί και στην Ελλάδα από το 2011.

Η τεκμηρίωση της αποτελεσματικότητας της φινγκολιμόδης σε όλους τους δείκτες αποτελεί σημαντική θεραπευτική πρόοδο. Σχεδόν 1 στους 2 ασθενείς παρέμεινε ελεύθερος από οποιαδήποτε δραστηριότητα της νόσου, τόσο κλινικά όσο και υποκλινικά. Επιπρόσθετα, η φινγκολιμόδη έχει επιδείξει μέσα από μεγάλες κλινικές μελέτες αποτελεσματική μείωση του ρυθμού εγκεφαλικής ατροφίας. Η εγκεφαλική ατροφία φαίνεται πως συσχετίζεται τόσο με την εξέλιξη της αναπηρίας, όσο και με τις γνωστικές λειτουργίες των ασθενών με ΣκΠ.

"ΤΟ ΠΑΡΟΝ/Ο γιατρός σας"