Σύμη η αγαπημένη των μπον βιβέρ

ΣΥΜΗ

Η αγαπημένη των μπον βιβέρ

Από τα πιο ξεχωριστά Δωδεκάνησα, αυτό το μικροσκοπικό νησί στη σκιά της Ρόδου ξεχωρίζει για την αρχιτεκτονική, την ατμόσφαιρα και την κοσμοπολίτικη αύρα του, που το τοποθετούν ψηλά στη λίστα με τους τοπ προορισμούς των Ευρωπαίων

Της ΧΡΥΣΑΣ ΚΑΚΙΩΡΗ

Τα πολύχρωμα νεοκλασικά που απλώνονται από το λιμάνι του νησιού έως το Χωριό δημιουργούν την ανυπέρβλητα όμορφη καρτ ποστάλ που κυριαρχεί στο μυαλό όλων όταν σκεφτόμαστε τη Σύμη. Από κοντά η γοητεία μεγεθύνεται καθώς περπατάς κατά μήκος των παλιών αρχοντικών με τις ροζ μπεζ και γαλάζιες αποχρώσεις τα κόκκινα κεραμίδια και τα μπαλκόνια με τις λιτές σιδεριές και τα παράθυρα στο χρώμα του καφέ και της ώχρας. Αυτά τα αριστοκρατικά σπίτια αντιπροσωπεύουν ό,τι έμεινε από την εποχή που αποτελούσε μεγάλη εμπορική και ναυτική δύναμη στη Μεσόγειο. Ξεχωρίζει ο πύργος με το Ρολόι που στέκει στην είσοδο του λιμανιού από το 1881, το μπρούτζινο άγαλμα του μικρού ψαρά που φιλοτέχνησε ο διάσημος ντόπιος γλύπτης Κώστας Βαλσάμης, το κτίριο της Αστυνομίας, ζωντανό μνημείο της πολύχρονης ιταλοκρατίας αλλά και η οικία Καμψοπούλου (που πλέον έχει μετατραπεί σε ξενοδοχείο), με την επιγραφή: «Η παράδοσις της Δωδεκανήσου εις τους Συμμάχους υπεγράφη εις το οίκημα τούτο την 8η Μαΐου 1945».

 Η ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΤΩΝ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΩΝ

Η Σύμη τα τελευταία χρόνια αποτελείτο καταφύγιο για πολλούς διάσημους ηθοποιούς, ευκατάστατους Άγγλους και Ιταλούς, Τούρκους επιχειρηματίες αλλά και Έλληνες που εκτιμούν την ομορφιά της και την επισκέπτονται τακτικά.

Για το όνομα της υπάρχουν αρκετές εκδοχές. Σύμη λεγόταν μια νύμφη που ζευγάρωσε με τον Ποσειδώνα, άλλοι υποστηρίζουν ότι ήταν κόρη του Ιαλυσού και της Δωτίδας, την οποία έκλεψε ο Γλαύκος - ο κατασκευαστής του πλοίου «Αργώ» της Αργοναυτικής εκστρατείας - και την έφερε στο νησί. Στην αρχαιότητα λεγόταν Αίγλη, από τη νύμφη που γέννησε τις τρεις Χάριτες στο νησί.

Ιστορικά, πάντα συμβάδιζε με όσα συνέβαιναν στα άλλα Δωδεκάνησα, ήταν μέρος της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, του Βυζαντίου, ενώ αργότερα το Τάγμα Ιωαννιτών Ιπποτών της Ρόδου συνέβαλε στην οικονομική ευημερία της με την άνθηση του εμπορίου, της ναυσιπλοΐας και της ναυπηγικής τέχνης. Επί τουρκοκρατίας, έτυχε προνομιακής μεταχείρισης από τον Σουλτάνο, ενώ στις αρχές του 20ού αιώνα έζησε τη χρυσή εποχή της. Οι κοσμοπολίτες έμποροι και καπετάνιοι του νησιού έχαιραν μιας κοσμοπολίτικης ζωής, αντάξιας των ευρωπαϊκών μητροπόλεων. Αργότερα, κατά την περίοδο της ιταλοκρατίας (1912-1943) αλλά και της αγγλικής και γερμανικής κατοχής η αίγλη της ξεθώριασε και όταν πλέον υπεγράφη η ενσωμάτωση του νησιού μετά Δωδεκάνησα βρήκε τους περισσότερους κατοίκους της να έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό.

Ανακαλύπτοντας τις ομορφιές

Τα όμορφα κτίρια-σημεία αναφοράς είναι πολλά. Στα όμορφα σπίτια με τα βοτσαλωτά μωσαϊκά αναζητήστε το περίφημο «μάτι του βοδιού» στο αέτωμα τους, το οποίο τοποθετούσαν οι ιδιοκτήτες τους για να τους προστατεύει από το «κακό» και μάλιστα όσο πιο πλούσιοι ήταν τόσο πιο περίτεχνο το έφτιαχναν. Ο πλούτος και η καλαισθησία αντικατοπτρίζονται σ' αυτά τα αρχιτεκτονικά στολίδια. Άλλωστε στην εποχή της μεγάλης ακμής τον 19ο αιώνα, οι Συμιακοί, επηρεασμένοι από τον ευρωπαϊκό νεοκλασικισμό, ήθελαν να χρησιμοποιούν τα πιο πολυτελή υλικά για τα αρχοντικά τους: μάρμαρο από την Πάρο και την Πεντέλη, πορσελάνη από τη Νίσυρο, θηραϊκή γη για να προστατεύσουν τις λιθοδομές, ξυλεία από την Τεργέστη, κεραμίδια από τη Μασσαλία.

Πίσω στο λιμάνι βλέπεις το ψηλό καμπαναριό της Ευαγγελίστριας -αξίζει να αναζητήσετε τους καμπανοποιούς που εξακολουθούν να υπάρχουν στο νησί-, το Τελωνείο και το Ταχυδρομείο, ενώ στο μικρό καρνάγιο στο Χαράνί συναντάς τους καραβομαραγκούς που δουλεύουν τα σκαριά τους.

Στη βόλτα σας θα συναντήσετε επίσης το πολυφωτογραφημένο λιθόκτιστο γεφυράκι που ενώνει τις δύο πλευρές του οικισμού και οι ντόπιοι το αποκαλούν Γεφύρι της Αγάπης. Κάντε μια στάση σε κάποιο από τα ταβερνάκια και τα μπαράκια που στεγάζονται σε διατηρητέα κτίρια και απολαύστε τη θέα στα ψαροκάικα και τα πολυτελή σκάφη που δένουν στο νησί.

Μία από τις must βόλτες είναι η άνοδος της Καλής Στράτας με τα 357 σκαλοπάτια, ο παλιός εμπορικός δρόμος που οδηγεί στη Χώρα, η Ανω Σύμη, που αποτελεί το άλλο μισό της πρωτεύουσας.

Κατευθυνθείτε στη Νουλιά για να δείτε τα απομεινάρια από τους είκοσι μύλους που κάλυπταν τις ανάγκες του νησιού όταν οι κάτοικοι ξεπερνούσαν τους 25.000. Μαζί τους και το Ποντικόκαστρο, ένα κυλινδρικό πέτρινο κτίσμα το οποίο θεωρείται ένα από τα αρχαιότερα μνημεία της Σύμης και εικάζεται πως πρόκειται για τύμβο ή ταφικό μνημείο. Για τη συμιακή παράδοση είναι ο τάφος του βασιλιά Νηρέα.

Φτάνοντας στο Κάστρο, το οποίο έχτισαν για να προστατευτούν από τους επιδρομείς οι Ιωαννίτες Ιππότες της Ρόδου το 1407, θα δείτε τμήμα των περί μετρικών τειχών στην ανατολική μεριά και τη Μεγάλη Παναγία με το περίφημο εικόνισμα της Δευτέρας Παρουσίας του σημαντικού μεταβυζαντινού αγιογράφου Γεωργίου Κλόντζα και βέβαια μία από τις πιο συγκλονιστικές πανοραμικές εικόνες του νησιού, με τη θέα στην απεραντοσύνη του πελάγους.

Βουτιές και ηλιοθεραπεία

Η Σύμη περιβάλλεται από γραφικές, πεντακάθαρες παραλίες, οι περισσότερες εκ των οποίων, λόγω του ότι το οδικό δίκτυο είναι σχεδόν ανύπαρκτο, προσεγγίζονται με καϊκάκι ή θαλάσσιο ταξί. Η πιο όμορφη παραλία είναι ο Αϊ-Γιώργης Δησάλωνας με τους εντυπωσιακούς κάθετους βράχους του. Από τις παραλίες που πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθεί κανείς είναι η Νος, που σκεπάζεται από πεύκα προσφέροντας ωραία σκιά. Μπορείτε επίσης να κολυμπήσετε στη Νάνου, στην Αγία Μαρίνα, στον Άγιο Νικόλα, στη Μαραθούντα με τα κρυστάλλινα νερά και το λευκό βότσαλο. Στον Πανορμίτη υπάρχει ένας μικρός απάνεμος κόλπος για κολύμπι, ενώ στα δυτικά βρίσκεται το Πέδι, ένα παραθαλάσσιο χωριουδάκι με τουριστική κίνηση και όμορφη παραλία.

Στην αμμουδιά της Αγίας Μαρίνας θα δείτε και ένα εκκλησάκι που λόγω του ρομαντικού του σκηνικού φιλοξενεί πολλούς γάμους. Στον όρμο της Αγίας Φανερωμένης θα δροσιστείτε μετά την επίσκεψη στον Πανορμίτη, ενώ τα Σεσκλιά μετά αρχαία ευρήματα και ο Νύμος είναι τα κοντινά νησάκια όπου θα πάτε με καΐκι για βουτιές σε τιρκουάζ νερά και απερίγραπτη γαλήνη.

Γαριδάκι συμιακό

Γραφικές ταβερνούλες, φροντισμένα εστιατόρια και παραδοσιακά ουζερί σερβίρουν προσεγμένες γεύσεις, φρέσκο ψάρι και θαλασσινά, φυσικά γαριδάκι συμιακό, αλλά και παραδοσιακά εδέσματα, όπως ρεβίθια με μανιτάρια και λαχανοντολμάδες με φάβα. Το νησί, λόγω των Ιταλών που το κατακλύζουν, έχει καλή ιταλική κουζίνα, με χειροποίητα ζυμαρικά και φημισμένες αστακό-μακαρονάδες.

Στιγμές κατάνυξης

Ο Ταξιάρχης του Πανορμίτη αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα προσκυνήματα των Δωδεκανήσων όλο τον χρόνο, Στις προθήκες με τα τάματα βλέπεις πρόσωπα της ελληνικής σόου μπιζ αλλά και διεθνείς διάσημους όπως ο Μπερλουσκόνι. Βρίσκεται στο νοτιότερο δυτικό άκρο του νησιού, όπου φτάνεις μέσα από μια υπέροχη διαδρομή περνώντας δάση από κυπαρίσσια και άλλα μικρότερα μοναστήρια. Από μακριά ξεχωρίζει το πανύψηλο καμπαναριό με την καμπάνα βάρους 750 κιλών. Ο ναός εντυπωσιάζει με το ξυλόγλυπτο τέμπλο και την αγιογραφία του Ταξιάρχη Μιχαήλ σε φυσικές διαστάσεις, καλυμμένη με ασημένιο ανάγλυφο. Υπάρχουν ακόμη δύο μουσεία, ένα εκκλησιαστικής τέχνης και ένα λαογραφικό, μια βιβλιοθήκη όπου φυλάσσονται μεταβυζαντινά έγγραφα και μια πτέρυγα με σύγχρονα κελιά-δωμάτια που φιλοξενούν τους επισκέπτες έναντι χαμηλού αντιτίμου.

ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΩ ΝΑ...

• ΑΝΕΒΩ την Καλή Στράτα με τα 357 πέτρινα σκαλοπάτια που οδηγούν από τον Γιαλό στο Χωριό, απολαμβάνοντας τα πολύχρωμα αρχοντικά αριστερά και δεξιά.

• ΕΠΙΣΚΕΦΤΩ το Αρχαιολογικό-Λαογραφικό Μουσείο που στεγάζεται σε νεοκλασικό της Χώρας και περιλαμβάνει αναπαράσταση συμιακού σπιτιού και αρχαιολογική συλλογή ευρημάτων από την Κλασική μέχρι τη Βυζαντινή περίοδο.

• ΠΕΡΙΗΓΗΘΩ στο Ναυτικό Μουσείο στη Σκάλα, εκεί όπου βρισκόταν ο ταρσανάς του νησιού.

• ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΩ στο ιστορικό μοναστήρι του Πανορμίτη, το οποίο ιδρύθηκε τον 15ο αιώνα.

• ΒΟΥΤΗΞΩ στην παραλία Άγιος Βασίλειος απολαμβάνοντας την ωραία θέα στα βουνά με τα κυπαρίσσια.

• ΚΑΝΩ τον γύρο του νησιού με καΐκι.

www.real.gr