ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗΣ : «TSIPRALEX»!

«TSIPRALEX»!

 

Γράφει ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗΣ

Αυτό το θυμωμένο ποτάμι που κατέβηκε από όλες τις γειτονιές της Ελλάδας για να διαδηλώσει κατά του εθνοκτόνου τρίτου Μνημονίου, στην ουσία, βροντοφώναξε κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και εξεδήλωσε την απέχθειά του προς όλους τους πολιτικούς εκείνους που εξακολουθούν να μας κοροϊδεύουν με τα «ευρωπαϊκά χάρτινα κουδούνια». Δεξιούς, «Αριστερούς», «Κεντρώους», ΠΑΣΟΚτζήδες, Ποταμίσιους και όλο αυτό το «πολιτικό τσίρκο» που χορεύει πάνω στο πτώμα της Ελλάδας. 

Είδα αυτό το σκοτεινό κύμα των νικημένων, των εξαθλιωμένων και απελπισμένων πολιτών, που τους τα έχουν πάρει όλα κι από πάνω τούς ζητούν και τα ρέστα. Αυτούς που κάποτε ήσαν νοικοκύρηδες και η γερμανική Ευρώπη, με τους ντόπιους «χαλασοχώρηδες» (όπως έλεγε ο Παπαδιαμάντης), τους μετέτρεψε σε παρίες. Είδα τη στρατιά των ανέργων, που δεν έχουν ούτε μια «θέση στον ήλιο», και τις φάλαγγες των παιδιών μας που ξενιτεύονται, αναζητώντας σε κάποια γωνιά της Γης την ελπίδα για το μέλλον. Η Ελλάδα έχασε τη νεολαία της.

Είναι ασύλληπτη η τραγωδία που εκτυλίσσεται γύρω μας. Με αφορμή προσωπική μου συμφορά, συμφορά προσώπου αγαπημένου, αντίκρισα στους διαδρόμους του Νοσοκομείου «Αλεξάνδρα» ουρές συνανθρώπων μας που από το «στρες», την αγωνία, την απελπισία γιατί δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στις φορολογικές καταιγίδες, με τα κοράκια των τραπεζών να απειλούν με πλειστηριασμούς, καταλήγουν στην εντατική, στον προθάλαμο του άλλου κόσμου. Είδα έναν λαό που κουβαλά μέσα στα μάτια του την αγανάκτηση της αδικίας και την κατάπληξη του πεπρωμένου. Η πηγή της ελευθερίας σε αυτόν τον τόπο στέρεψε. Οι πολίτες βυθίζονται όλο και περισσότερο στη σκοτεινή άβυσσο της «ευρωπαϊκής προοπτικής».

Κι όλα αυτά γιατί; Διότι η Γερμανία -που ποτέ δεν άλλαξε- εκήρυξε με το Δ' Ράιχ του Σόιμπλε και της συμμορίας του τον Γ' Παγκόσμιο -Οικονομικό- Πόλεμο και έχουμε πάλι γερμανική κατοχή, με γερμανόδουλους συνεργάτες. Κανείς δεν μπορεί να μισήσει καλά (όπως ούτε και να αγαπήσει) παρά εκείνο που ξέρει. Κι εμείς ξέρουμε πλέον τι είναι η «Ευρωπαϊκή Ένωση», και γι' αυτό τη μισούμε. Στην προηγούμενη κατοχή δεν δοξάσθηκαν οι κατοχικοί κυβερνήτες αλλά εκείνοι που από τα χωριάτικα κατώγια ανέσυραν τις πάλες και τις χαντζάρες των αγωνιστών του '21 και ανέβηκαν στα βουνά.

Αυτήν την αίσθηση του καθήκοντος της Αντίστασης αναζητούν οι πολίτες, αλλά δεν την τολμούν παρά ελάχιστοι από τον πολιτικό κόσμο. Έναν πολιτικό κόσμο που στη συντριπτική του πλειονότητα απεδείχθη σήμερα κατώτερος της Ιστορίας. Κάτι περισσότερο: Άχρηστος και επικίνδυνος για την πατρίδα και τον λαό. Επιτέλους, τι είναι αυτό που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια; Η ζωή μας κυλούσε στους γνώριμους ρυθμούς. Μπορεί πλείστοι κοντόφθαλμοι να μην έβλεπαν τις παγίδες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να είχαν κυριευθεί από μεγαλομανία. Αλλά ποτέ δεν φανταζόμασταν προς τα πού βαδίζαμε. Διότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είχε πλέον καμία σχέση με τα παλιά οράματα. Είχε γίνει το καμουφλάζ για να επικρατήσει η βαρβαρότητα του άκρατου καπιταλισμού, με ηγετικό ρόλο της πάντοτε εχθρικής μας Γερμανίας.

Είναι η ίδια μισητή Γερμανία του χιτλερισμού που βρικολάκιασε και ήλθε να συνεχίσει το έργο της, αλλά με διαφορετικές «στρατηγικές», που σκορπούν τον όλεθρο, την κατεδάφιση και τον θάνατο με «μοντέρνες μεθόδους». Δεν είναι πλέον «υπέρτατο όπλο» η ατομική βόμβα αλλά το ευρώ. Με αυτό το μέσον μάς αφανίζουν. Μας το έφεραν αντεθνικά σκεπτόμενοι ολετήρες, προκειμένου να εξυπηρετήσουν ξένα συμφέροντα. Και είναι πάμπολλοι οι αφελείς που το θεοποίησαν, επηρεαζόμενοι από μια προπαγάνδα μπροστά στην οποία εκείνη η παλιά του Γκέμπελς ωχριά. Η Γερμανία και όλη η συμμορία της Ευρωζώνης μάς διέταξαν να ζούμε με τους κανόνες που αυτοί θέλουν, ώστε η Ελλάδα να διαλυθεί. Και με τους αλλοδαπούς μάς μετέτρεψαν σε «χωματερή της υφηλίου». Σύντομα οι Έλληνες θα αποτελούν μειονότητα μέσα στην ίδια την πατρίδα τους.

Ο σχηματισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν η πλάνη και το καμουφλάζ για να επικρατήσει η βαρβαρότητα του άκρατου καπιταλισμού. Πάνω στο αρρωστημένο, σάπιο βάθρο των δήθεν «ευρωπαϊκών αξιών» στηρίχθηκε το επιτελείο της Ευρωζώνης. Επιτελείο διεφθαρμένων πολιτικών, που παριστάνουν την «ευρωπαϊκή αριστοκρατία» και μας συμπεριφέρονται όπως οι δουλέμποροι την εποχή της «Καλύβας του Μπαρμπα-Θωμά». Ο ιστορικός του μέλλοντος θα γράψει για την εποχή που ζούμε ότι αποτελούσε δίδαγμα προς τις επόμενες γενιές για το πώς αφέθηκε η Δημοκρατία να ηττηθεί από τον άκρατο καπιταλισμό. Ένας παλιός πολιτικός αναλυτής, ο Κ. Κάρολ, έγραφε: «Η Γερμανική Δημοκρατία δεν εξετελέσθη από τον Χίτλερ. Αυτοκτόνησε…». Και σήμερα η Ευρώπη, δεχόμενη τη γερμανική ηγεμονία, δεν εξετελέσθη από τον Σόιμπλε. Αυτοκτόνησε από τη στιγμή που έδωσε τα ηνία μόνη της σε αυτόν τον παράφρονα.

Κι έφτασε στο κατάντημα το μέγιστο τμήμα του λεγόμενου «πολιτικού μας κόσμου» να διατυμπανίζει, με πρωτόγνωρη δουλοπρέπεια, ότι «σωστό» είναι εκείνο που διατάσσουν οι κατακτητές! Δίνουν εξετάσεις «καλής διαγωγής» και «συμμόρφωσης» προς το «κουαρτέτο» και προς το φασιστικό ΔΝΤ. Αυτοί οι ευρωλάγνοι πολιτικοί μας, όλων των ιδεολογικών χρωμάτων, παρουσιάζουν τα ίδια συμπτώματα ξεμωράματος με εκείνα του γηραιού Χίντεμπουργκ, που άφησε τον Χίτλερ να πάρει ανενόχλητος την εξουσία. Όλοι όσοι αποδέχονται την «ευρωπαϊκή προοπτική», δικοί μας και ξένοι, υπέγραψαν εν ψυχρώ τη θανατική καταδίκη των ευρωπαίων πολιτών και έδωσαν νόμιμη βάση σε ένα από τα πιο απάνθρωπα καθεστώτα που γνώρισε ποτέ ο κόσμος. Αυτό το καθεστώς που απεργάζεται την εξαφάνισή μας στις Βρυξέλλες. Όταν δεν ορίζουμε τη μοίρα μας, όταν δεν έχουμε δικό μας νόμισμα, πώς είναι δυνατόν να έχουμε ελεύθερο εθνικό βίο; Όλοι οι επαγγελματικοί κλάδοι, που ορθώς ξεσηκώθηκαν, δεν αρκεί να διαδηλώνουν κατά της κυβέρνησης. Για να έχει αποτέλεσμα ο αγώνας τους, οφείλουν να διαδηλώσουν κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κουμάντο δεν κάνει ο θυρωρός μιας πολυκατοικίας αλλά ο ιδιοκτήτης της. Ο «θυρωρός» (πρωθυπουργός) απολύεται ανά πάσα στιγμή και ο ιδιοκτήτης προσλαμβάνει άλλον, πιο πειθαρχημένο. Οι αντιλήψεις του Χίτλερ για την κοινωνική «νέα τάξη» πρέπει να τοποθετηθούν μέσα στο πλαίσιο των κατακτήσεων της σκληρής εκμετάλλευσης του «δικαίου του ανωτέρου» και του συνεχούς πολέμου, σε έναν κόσμο όπου η ζωή ήταν φτηνή και ευχερώς αναλώσιμη.

Ακριβώς η ίδια «νέα τάξη» υφίσταται και σήμερα. Οι Γερμανοί πάλι μας εκτελούν στον «συνήθη τόπο» αλλά με… «ασυνήθη τρόπο»: Με το ευρώ! Και η Αριστερά, που κάποτε σε αυτήν ελπίζαμε, με ασυγχώρητη αισιοδοξία, τι κάνει; Όταν ο Λουί Αραγκόν μιλούσε στους κομμουνιστές για το μεγαλείο των Γάλλων, μιλούσε για τη σφυρηλάτηση της Αντίστασης και για την καινούργια αρχή. Οι δικοί μας κομμουνιστές δεν έχουν δύναμη να σφυρηλατήσουν συντονισμένη Αντίσταση και δεν μας έχουν υποδείξει πώς μπορεί να γίνει «καινούργια αρχή». Ο ΣΥΡΙΖΑ χρεοκόπησε όπως η γερμανική Αριστερά της Βαϊμάρης. Και η δεξιά Νέα Δημοκρατία έχει για αρχηγό της οπαδό του άκρατου φιλελευθερισμού και λειτουργεί όπως η Δεξιά της εποχής της Βαϊμάρης. Εκείνη επίστευε ότι με τη δικτατορία του Χίτλερ θα κυβερνούσαν οι ναζήδες, αλλά θα εβασίλευε αυτή. Η Νέα Δημοκρατία θεωρεί ότι θα κυβερνά η Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά θα βασιλεύει η ίδια με τον Κυριάκο. Έσχατο κατάντημα ανθρώπων, που δέχονται να γίνονται «πολιτικά ρετάλια» της μαφίας των εταίρων απατεώνων.

Στην πιο δύσκολη στιγμή της ζωής μου, καθώς με πλήρη ψυχική κατάρρευση έβλεπα τη σύζυγό μου στον θάλαμο της εντατικής, σκέφθηκα ότι και η Ελλάδα βρίσκεται στην εντατική, ένα βήμα από το τέλος. Σέρνοντας τα βήματά μου στους διαδρόμους του νοσοκομείου, παρατηρούσα γύρω μου έναν κόσμο σε βαθιά κατάθλιψη. Κι αυτό που θα σας περιγράψω δεν είναι ανέκδοτο ούτε ευφυολόγημα, διότι κάποτε η ζωή σαρκάζει τα δυσάρεστα. Προ εβδομάδων, αστειευόμενος με φίλο μου φαρμακοποιό, του παρετήρησα ότι η κατάσταση δεν θεραπεύεται ούτε με όλα τα φάρμακα που διαθέτει το φαρμακείο του. Γέλασε και μου απάντησε: «Κάνεις λάθος». Άνοιξε ένα συρτάρι και μου έδειξε ένα κουτί χάπια που έγραφε: «TSIPRALEX»! Έμεινα εμβρόντητος. Εξέφρασα την απορία μου σε ποια πάθηση τα χορηγούν και μου εξήγησε: «Για να καταπολεμούν την… κατάθλιψη»! Φοβούμαι ότι εδώ υπάρχει μια πλάνη. Μάλλον αυτά τα χάπια δεν καταπολεμούν την κατάθλιψη, αλλά την… προκαλούν!