PAUL NEWMAN Η οδύσσεια ενός ανδρός

PAUL NEWMAN

Η οδύσσεια ενός ανδρός

(A MAN'S ODYSSEY)

Ήταν ένας αποφασιστικός και σταθερός στις αρχές του άντρας που χάραξε την πορεία του μέσα από δυσκολίες, που δεν πτοήθηκε από τις αποτυχίες και που σφυρηλάτησε τον χαρακτήρα του και μέσα από τον πόλεμο. Και αυτό είναι το νοερό ταξίδι της ζωής του (1925 - 2008), με όχημα ένα απάνθισμα από τα πιο αντιπροσωπευτικά λόγια του και ενδιάμεσους σταθμούς αιώνια ερωτήματα και ατάκες που έμειναν στην Ιστορία.

ΚΕΙΜΕΝΟ:   ΘΑΝΑΣΗΣ  ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ

Τελικά τι θα λέγατε σε αυτούς που θεωρούν ότι χωρίς την εμφάνιση σας θα γινόσασταν δάσκαλος;

Δεν περίμενα ούτε κι εγώ να γίνω επαγγελματίας ηθοποιός. Πίστευα ότι μάλλον θα γινόμουν δάσκαλος. Αλλά ήμουν γοητευτικός.

Πώς εξηγείτε την απίθανη για τα δεδομένα ενός σταρ διάρκεια του γάμου σας;

Είμαστε πολύ διαφορετικοί με την Joanne (σσ Ο γάμος με την Joanna Woodward ήταν ο δεύτερος γάμος του και κράτησε πάνω από 50 χρόνια). Αλλά λάβαμε υπόψη αυτές τις διαφορές και τις μετατρέψαμε σε πηγή θαυμασμού του ενός προς τον άλλον. Νομίζω ότι αυτό μας κράτησε κοντά, παρότι είμαι πιο περιπετειώδης άνθρωπος από τη σύζυγο μου. Άλλωστε, οι άνθρωποι μένουν παντρεμένοι γιατί το θέλουν, όχι επειδή οι πόρτες είναι κλειδωμένες!

Αν παρακολουθούσε κάποιος, όμως, την καριέρα σας θα μιλούσε για έναν άνθρωπο που ήταν καταδικασμένος στην αποτυχία.

Όταν πέθανε ο πατέρας μου το 1950 πήγα στην οικογενειακή επιχείρηση πίσω από το ταμείο και τα λογιστικά βιβλία και εκεί δεν μπόρεσα να τα καταφέρω. Ξεμείναμε από ρευστό και για πάνω από έναν χρόνο δεν ήξερα τι να κάνω. Απέτυχα πολλές φορές, αλλά τουλάχιστον το έκανα με χάρη.

Ποια η αξία της ταπεινοφροσύνης;

Λένε πως ήμουν πάντα το χαλαρό άτομο που δεν έψαχνε να πάρει τα εύσημα χωρίς λόγο. Εγώ, πάντως, δεν βλέπω τίποτα το ιδιαίτερο σε αυτό.

Ποιος είναι τελικά ο ρόλος της τύχης στο να γίνετε αυτό που είστε;

Σκέψου ότι υπάρχει ένας χείμαρος από σπέρμα εκεί έξω κι εσύ είσαι εδώ. Αυτό τι είναι; Αναλογίσου τους επιχειρηματίες της Σίλικον Βάλει. Αν το σπέρμα από το οποίο γεννήθηκαν προσγειωνόταν στην Παπούα Νέα Γουινέα τι θα απογίνονταν σήμερα; Θα κατασκεύαζαν άβακες στην καλύτερη των περιπτώσεων! Κι εγώ είχα τύχη.

Δεν ήταν μόνο η τύχη που σας έκανε ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα πρόσωπα του Χόλιγουντ...

Υπήρχαν πάντα διαλείματα τύχης. Τα οποία μου επέτρεψαν να ακολουθήσω ευκαιρίες, να πάρω ρίσκα. Να φτάσω κοντά στο χείλος του γκρεμού, χωρίς να πέσω.

Ποιο είναι το συναίσθημα που σας δίνει η θέση του οδηγού ενός γρήγορου αυτοκινήτου;

Μου προσδίδει χάρη. Όταν βρέθηκα μέσα σε ένα αυτοκίνητο αγώνων ένιωσα για πρώτη φορά πολύ χαρούμενος και ευγνώμων.

Τι σας έμεινε από το ταξίδι των ρόλων που ενσαρκώσατε;

Δεν ξέρω. Δεν μπορείς να απορροφήσεις κάποια από τα χαρακτηριστικά των ρόλων στην προσωπικότητα σου. Προσπαθείς, πάντως, να διαχωρίσεις από την πραγματικότητα αυτά τα μικρά κομμάτια που έχεις δημιουργήσει. Αλλά δεν ξέρεις. Η μόνη στιγμή που θα το ξέρεις είναι στο κρεβάτι του θανάτου και τότε θα πεις «ΟΚ, τώρα φτάσαμε στο σημείο μηδέν». Εκεί που πλέον ξεχωρίζεις τι ήταν πραγματικό και τι δεν ήταν, στους ρόλους και κυρίως στη ζωή σου.

Τι σημαίνει καλή ηθοποιία;

Ηθοποιία δεν είναι να δρας, αλλά να αντιδράς. Πρέπει να βρίσκεσαι στη στιγμή που παίζεις. Και να θέτεις στον εαυτό σου τις ερωτήσεις-κλειδιά που ρωτά ένας ηθοποιός: Ποιος είμαι; Τι κάνω εδώ; Πού πηγαίνω ως δραματικός χαρακτήρας;

Υπήρξαν κάποια μαθήματα που πήρατε έπειτα από αυτήν τη μακρά πορεία; Πρώτον, είναι άχρηστο να πατά κάποιος φρένο όταν είναι εξωφρενών Δεύτερον, αν παίζεις πόκερ και κοιτάς τριγύρω χωρίς να βρίσκεις ποιος είναι το κορόιδο, τότε το κορόιδο είσαι εσύ. Τρίτον, ένας άνθρωπος χωρίς εχθρούς είναι και χωρίς χαρακτήρα.

Πώς φαντάζεστε ότι θα έρθει το τέλος σε μια τόσο ενδιαφέρουσα ζωή;

Είμαι σε μια ηλικία όπου έχω αρχίσει να σκέφτομαι πώς θα είναι το τέλος και με πόση χάρη θα φτάσω σε αυτό. Έτσι τη σκέφτομαι την έξοδο: αναρωτώμενος πόσο αρμονικά μπορεί να γίνει.

Αν θέλατε να σας θυμούνται με μια φράση ποια θα ήταν αυτή;

Στον τάφο μου θα έγραφα: Εδώ κείτεται ο Πολ Νιούμαν, που πέθανε αποτυχημένος επειδή τα μάτια του ήταν καστανά. Ας σοβαρευτώ όμως. Θα ήθελα να μείνω ως ένας άνθρωπος που αποτέλεσε κομμάτι της εποχής του.

HOMME

Πωλ Νιούμαν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Πωλ Λέοναρντ Νιούμαν (Paul Leonard Newman, 26 Ιανουαρίου 1925 - 26 Σεπτεμβρίου 2008) ήταν Αμερικανός ηθοποιός και σκηνοθέτης. Είχε λάβει πολυάριθμα βραβεία για το έργο του, ανάμεσα στα οποία ένα Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου (επίσης 2 τιμητικά και 9 υποψηφιότητες), 6 Χρυσές Σφαίρες, ένα Βραβείο SAG, ένα BAFTA και ένα Έμμυ. Είχε επίσης βραβευτεί για την ερμηνεία του στην ταινία «Πόθοι στην κάψα του καλοκαιριού» (1958) στο Φεστιβάλ των Καννών, ενώ έχει λάβει τον Ασημένιο Λέοντα στο Φεστιβάλ του Βερολίνου για την ταινία «Δεν είμαι κορόιδο κανενός» (1994). Επίσης, για μια εικοσαετία υπήρξε οδηγός αγωνιστικών αυτοκινήτων, ενώ μέχρι και τις τελευταίες μέρες της ζωής του προσέφερε πλούσιο φιλανθρωπικό έργο.

Καριέρα

Νεανικά Χρόνια

Ο Νιούμαν γεννήθηκε στο Σέικερ Χάιτς, στην πολιτεία Οχάιο. Ήταν γιος της Τερέζα (το γένος Φέτζερ ή Φέτσκο) και του Άρθουρ Σ. Νιούμαν, που διατηρούσε ένα επιτυχημένο κατάστημα αθλητικών ειδών. Ο πατέρας του ήταν Εβραίος και η μητέρα του προερχόταν από οικογένεια Σλοβάκων Καθολικών, από το πάλαι ποτέ Βασίλειο της Ουγγαρίας. Ο Νιούμαν έχει χαρακτηρίσει τον εαυτό του Εβραίο, υποστηρίζοντας πως αποτελεί «μεγαλύτερη πρόκληση». Η μητέρα του ηθοποιού εργαζόταν στο οικογενειακό κατάστημα, ενώ μεγάλωνε τον Πωλ και τον αδερφό του Άρθουρ (ο οποίος αργότερα έγινε παραγωγός και διευθυντής παραγωγής).

Ο Νιούμαν έδειξε ένα πρώιμο ενδιαφέρον για το θέατρο, το οποίο ενθάρρυνε η μητέρα του. Σε ηλικία επτά ετών, πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στην υποκριτική, σε μια σχολική παράσταση. Όταν αποφοίτησε από το λύκειο το 1943, φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Οχάιο (που εδρεύει στην πόλη Αθήνα) σπουδάζοντας οικονομικά. Αποτέλεσε μέλος της φοιτητικής αδερφότητας Φι Κάππα Ταυ.

Στρατιωτική Θητεία

Ο Νιούμαν υπηρέτησε στο Ναυτικό κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, στις επιχειρήσεις στον Ειρηνικό Ωκεανό. Εστάλη στο πρόγραμμα V-12 του Γέιλ με την ελπίδα να γίνει δεκτός σαν πιλότος. Αλλά το σχέδιο αυτό ανετράπη όταν ένας γιατρός διέγνωσε σε αυτόν αχρωματοψία. Εστάλη σε στρατόπεδο εκπαίδευσης και κατόπιν εκπαιδεύτηκε ως ασυρματιστής και σκοπευτής. Αφού εκπαιδεύτηκε ως ασυρματιστής και πολυβολητής σε τορπιλλοπλάνα, το 1944 εστάλη στο Μπάρμπερς Πόιντ, στη Χαβάη, και κατόπιν έλαβε μετάθεση για τα εφεδρικά σώματα που στρατοπέδευαν στον Ειρηνικό. Υπηρέτησε στο αεροπλανοφόρο USS Bunker Hill κατά τη Μάχη της Οκινάουα την άνοιξη του 1945. Εστάλη εκεί με μια εφεδρική μοίρα αεροπλάνων Avenger λίγο πριν την επίθεση, αλλά από κάποιο θέλημα της τύχης δεν πέταξε γιατί ο πιλότος του είχε κάποια μόλυνση στα αυτιά. Η υπόλοιπη ομάδα του δεν επέστρεψε ποτέ.

Μετά τον πόλεμο, ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Κολλέγιο Κένυον, αποφοιτώντας το 1949. Ο Νιούμαν αργότερα σπούδασε υποκριτική στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ και υπό την εποπτεία του Λη Στράσμπεργκ στο Actors' Studio της Νέας Υόρκης.

Πρώτα Βήματα στην Υποκριτική

Ο Νιούμαν έκανε το ντεμπούτο του σε θέατρο του Μπρόντγουεϊ, στην αυθεντική παραγωγή του έργου του Γουίλιαμ Ιντζ με τίτλο «Picnic». Κατόπιν συμμετείχε στο ανέβασμα των παραστάσεων «The Desperate Hours» και «Γλυκό Πουλί της Νιότης» με την Τζεραλντίν Πέιτζ. Αργότερα πρωταγωνίστησε στην κινηματογραφική εκδοχή του τελευταίου και πάλι με την Πέιτζ.

Η πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο ήταν στο «Ασημένιο Δισκοπότηρο» (1954), το οποίο ακολούθησαν οι αναγνωρισμένοι ρόλοι στις ταινίες «Εμείς οι Ζωντανοί» (1956), ως μποξέρ Ρόκι Γκρατσιάνο, «Λυσσασμένη Γάτα» (1958), πλάι στην Ελίζαμπεθ Τέιλορ, και «The Young Philadelphians» (1959), με την Μπάρμπαρα Ρας και τον Ρόμπερτ Βων.

Ο Νιούμαν συμμετείχε σε ένα δοκιμαστικό με τον Τζέιμς Ντην για την ταινία «Ανατολικά της Εδέμ» (1955). Ο Νιούμαν έκανε δοκιμαστικό για το ρόλο του Άρον Τρασκ, ενώ ο Ντιν για αυτόν του μεγαλύτερου αδερφού του, Καλ Τρασκ (αν και ο Νιούμαν ήταν μεγαλύτερος ηλικιακά του Ντιν). Ο Ντιν κέρδισε το ρόλο του Καλ, αλλά το κομμάτι του Νιούμαν δόθηκε στον Ρίτσαρντ Ντάβαλος. Την ίδια χρονιά ο Νιούμαν συμπρωταγωνίστησε με την Εύα Μαρί Σεντ και το Φρανκ Σινάτρα σε μια ζωντανή και έγχρωμη μετάδοση του θεατρικού έργου του Θόρτον Γουάιλντερ με τίτλο «Η πόλη μας». Το 2003 ο Νιούμαν συμμετείχε σε ένα ριμέικ του ίδιου θεατρικού.

Μεγάλες παραγωγές

 «Έξοδος» (1960)

Ο Νιούμαν ήταν ένας από τους λίγους ηθοποιούς που έκαναν με επιτυχία τη μετάβαση από το σινεμά της δεκαετίας του ’50 σε αυτό των δεκαετιών ’60 και ’70. Η επαναστατική του περσόνα είχε πέραση στην επόμενη γενιά. Ο Νιούμαν πρωταγωνίστησε στις ταινίες «Έξοδος» (1960), «Ο κόσμος είναι δικός μου» (1961), «Άγριος Σαν Θύελλα» (1963), «F.B.I Φάκελος 17, άκρως εμπιστευτικόν» (1966), «Όμπρε!» (1967), «Ο Μεγάλος Δραπέτης» (1967), «Ο Πύργος της Κολάσεως» (1974), «Άγριο Παιχνίδι» (1977) και «Η Ετυμηγορία» (1982). Με τον ηθοποιό Ρόμπερτ Ρέντφορντ και το σκηνοθέτη Τζωρτζ Ρόι Χιλ συμμάχησε δύο φορές, για τις δυο υπερεπιτυχημένες ταινίες «Οι Δύο Ληστές» (1969) και «Το Κεντρί» (1973).

Πραγματοποίησε κοινές εμφανίσεις με τη σύζυγό του, Τζοάν Γούντγουορντ, στις ταινίες «Πόθοι στην κάψα του καλοκαιριού» (1958), «Καλημέρα ζωή» (1958), «Δεσμώτες της ηδονής» (1960), «Αγαπηθήκαμε στο Παρίσι» (1961), «Στους δυο τρίτος δεν χωρεί» (1963), «Άσσοι της ταχύτητος και του ιλίγγου» (1969), «WUSA» (1970), «Ο επιθεωρητής Χάρπερ» (1975), «Χάρρυ και γιος: Η σύγκρουση» (1984) και «Ο κύριος και η κυρία Μπριτζ» (1990).

Εκτός από το να πρωταγωνιστήσει και να σκηνοθετήσει την ταινία «Χάρρυ και γιος: Η σύγκρουση», ο Νιούμαν σκηνοθέτησε τέσσερις ακόμη ταινίες (στις οποίες δεν συμμετείχε ως ηθοποιός) με πρωταγωνίστρια την Γούντγουαρντ. Ήταν οι ταινίες «Γνώρισα την Αγάπη, Γνώρισα τη Ζωή» (Rachel, Rachel 1968), βασισμένο στο μυθιστόρημα της Μάργκαρετ Λώρενς «A Jest of God», η μεταφορά στη μεγάλη οθόνη του βραβευμένου με Πούλιτζερ θεατρικού «Άγριες Μαργαρίτες» (1972), η μεταφορά στη μικρή οθόνη του βραβευμένου με Πούλιτζερ θεατρικού «The Shadow Box» (1980) και η μεταφορά στον κινηματογράφο του έργου του Τένεσι Ουίλιαμς με τίτλο «Ο Γυάλινος Κόσμος» (1987).

25 χρόνια μετά την κυκλοφορία της ταινίας «Ο κόσμος είναι δικός μου!», ο Νιούμαν εμφανίστηκε και πάλι στο ρόλο του «Γρήγορου» Έντυ Φέλσον στην ταινία του Μάρτιν Σκορσέζε, «Το χρώμα του χρήματος» (1986) για την οποία έλαβε το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου.

Πρόσφατες Δουλειές

Το 2003, εμφανίστηκε σε μια θεατρική παράσταση του Μπρόντγουεϊ, την επανέκδοση του έργου του Θόρτον Γουάιλντερ, «Η πόλη μας». Έλαβε την πρώτη του υποψηφιότητα για Τόνυ για την ερμηνεία του. Το PBS και το κανάλι της καλωδιακής τηλεόρασης Showtime μετέδωσαν μια μαγνητοσκόπηση της παράστασης, οπότε ο Νιούμαν έλαβε επίσης υποψηφιότητα για Έμμυ.

Η τελευταία του εμφάνιση στον κινηματογράφο ήταν στο ρόλο του αφεντικού μιας οργάνωσης παρανόμων στην ταινία «Ο Δρόμος της Απώλειας», στο πλευρό του Τομ Χανκς, ενώ δάνειζε τη φωνή του για ταινίες. Συμβαδίζοντας με την αγάπη του για τους αγώνες αυτοκινήτων, παρείχε τη φωνή για τον Ντοκ Χάντσον, ένα αποσυρμένο αγωνιστικό αυτοκίνητο στην ταινία των Disney και Pixar, «Αυτοκίνητα». Ήταν επίσης ο αφηγητής της ταινίας του 2007 «Ντείλ», σχετικά με τη ζωή του θρυλικού οδηγού NASCAR, Ντέιλ Έρνχαρντ.

Συνταξιοδότηση

Ο Νιούμαν ανακοίνωσε πως θα αποσυρθεί πλήρως από την ηθοποιία στις 25 Μαΐου 2007. Υποστήριξε πως αισθάνεται ότι δεν μπορεί να συνεχίσει να ασκεί την υποκριτική στο επίπεδο που θα επιθυμούσε. «Αρχίζεις να χάνεις τη μνήμη σου, αρχίζεις να χάνεις την αυτοπεποίθησή σου, αρχίζεις να χάνεις την εφευρετικότητά σου. Οπότε νομίζω πως αυτό είναι πια ένα κλεισμένο βιβλίο για μένα».

Προσωπική ζωή

Οικογένεια

Μακριά από το Χόλυγουντ, ο Νιούμαν διατηρούσε το σπίτι του στο Γουέστπορτ, στο Κονέκτικατ, με τη σύζυγό του Τζοάν Γούντγουορντ.

Είχε παντρευτεί δύο φορές. Ο πρώτος του γάμος ήταν με την Τζάκι Γουίτε, από το 1949 έως το 1958. Μαζί απέκτησαν ένα γιο, το Σκοτ (1950), και δύο κόρες, τη Σούζαν Κένταλ (1953) και τη Στέφανι. Ο Σκοτ Νιούμαν απεβίωσε το Νοέμβρη του 1978 από υπερβολική χρήση ναρκωτικών. Είχε εμφανιστεί στις ταινίες «Ο πύργος της κολάσεως» και «Fraternity Row» (1977). Μετά το θάνατο του γιού του ο Νιούμαν ίδρυσε στη μνήμη του ένα κέντρο πρόληψης που φέρει το όνομα του γιου του. Η Σούζαν γυρίζει ντοκιμαντέρ και ασχολείται με φιλανθρωπίες, ενώ έχει συμμετοχές στον κινηματογράφο και το Μπρόντγουεϊ. Μάλιστα έλαβε υποψηφιότητα για Έμμυ ως συμπαραγωγός της ταινίας του πατέρα της , «The Shadow Box». Ο Νιούμαν είχε οχτώ εγγόνια από τις κόρες του, ενώ ο γιος του δεν απέκτησε παιδιά.

Ο Νιούμαν νυμφεύθηκε τη Τζοάν Γούντγουορντ στις 29 Ιανουαρίου 1958. Απέκτησε τρεις κόρες: την Έλινορ “Νελ” Τερέζα (1959), τη Μελίσα “Λίσυ” Στούαρτ (1961) και την Κλαιρ “Κλέα” Ολίβια (1965). Ο Νιούμαν σκηνοθέτησε την Έλινορ (καλλιτεχνικό όνομα Νελ Ποτς) στον κεντρικό ρόλο στο πλάι στης μητέρας της στην ταινία «The Effect of Gamma Rays on Man-in-the-Moon Marigolds».

Παρά το γεγονός ότι έγινε ίνδαλμα πολύ σύντομα και το στάτους του μεγάλου αστέρα, ο Νιούμαν ήταν γνωστός για την αμφιταλάντευσή του σχετικά με τη ζωή στο Χόλιγουντ. Τα πρώτα βήματά του συγκρίνονταν με αυτά του συγχρόνου του, Μάρλον Μπράντο, τον οποίο και δεν συμπαθούσε. Επιπλέον, ο Νιούμαν είχε την αξιοσημείωτη για αστέρα του κινηματογράφου μονογαμική στάση και έδειξε αφοσίωση στη σύζυγο και τα παιδιά του.

Αγώνες Αυτοκινήτων

Ο Νιούμαν έδειξε για πρώτη φορά ενδιαφέρον για τους αγώνες αυτοκινήτων («το πρώτο πράγμα στο οποίο ανακάλυψα ποτέ ότι είχα κάποια χάρη») ενώ έκανε προπόνηση και πραγματοποιούσε γυρίσματα για την ταινία το 1969, «Ο Νικητής».

Ο πρώτος επαγγελματικός αγώνας στον οποίο συμμετείχε ήταν το 1972, στο Τόμσον του Κονέκτικατ. Το 1979 έκανε τις 24 ώρες του Λε Μαν, όπου τερμάτισε δεύτερος με μια Πόρσε 935 του Ντικ Μπαρμπούρ.

Από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1990 οδηγούσε για την ομάδα Bob Sharp, κυρίως με αυτοκίνητα της Nissan. Το όνομά του συνδέθηκε ιδιαίτερα με την εταιρία κατά τη δεκαετία του 80, και εμφανίστηκε και διαφημίσεις αυτοκινήτων της. Στην ηλικία των 70, έγινε ο γηραιότερος οδηγός που αποτέλεσε μέλος νικηφόρας ομάδας σε σημαντικό γεγονός, και συγκεκριμένα στις 24 ώρες της Ντειτόνα, το 1995. Ο Νιούμαν είπε σε δημοσιογράφο του Associated Press το Μάρτιο του 2005, ότι πιθανώς θα συνέχιζε για ένα χρόνο ακόμη.

Ο Νιούμαν ήταν συνιδρυτής της εταιρίας Newman/Haas/Lanigan Racing το 1983. Ήταν επίσης συνέταιρος στην ομάδα Newman Wachs Racing.

Φιλανθρωπίες

Με το συγγραφέα Α.Ε. Χότσνερ, ο Νιούμαν ίδρυσε την Newman's Own, μια σειρά τροφίμων το 1982. Ο Νιούμαν δωρίζει τα κέρδη σε φιλανθρωπίες. Συνέγραψε μάλιστα με τον Χότσνερ ένα βιβλίο για το σκοπό αυτό με τίτλο «Shameless Exploitation in Pursuit of the Common Good» («Αναίσχυντη Εκμετάλλευση σε Αναζήτηση του Κοινού Καλού»).

Ανάμεσά σε άλλους, από τη φιλανθρωπία του Νιούμαν επωφελείται η Hole in the Wall Gang Camp, μια καλοκαιρινή κατασκήνωση για παιδιά με σοβαρά προβλήματα υγείας στο Κονέκτικατ. Συνιδρυτής της είναι ο ίδιος ο Νιούμαν και της έδωσε το όνομά της από τη συμμορία που είχαν με το Ρόμπερτ Ρέντφορντ στην ταινία «Οι Δυο Ληστές» (1969). Η ιδέα εξελίχθηκε σε μια αλυσίδα κατασκηνώσεων στις Η.Π.Α., την Ιρλανδία, τη Γαλλία και το Ισραήλ. Η κατασκήνωση φιλοξενεί 13.000 παιδιά το χρόνο εντελώς δωρεάν.

Τον Ιούνιο του 1999 ο Νιούμαν προσέφερε $250.000 για την ανακούφιση των προσφύγων του Κοσόβου.

Πρόβλημα Υγείας

Ο Νιούμαν επρόκειτο να αναλάβει την πρώτη του δουλειά ως σκηνοθέτης θεατρικού έργου στο Westport Country Playhouse, και συγκεκριμένα στο ανέβασμα του έργου του Τζον Στάινμπεκ, «Άνθρωποι και Ποντίκια». Ωστόσο αποσύρθηκε στις 23 Μαΐου 2008, επικαλούμενος προβλήματα υγείας.

Τον Ιούνιο του 2008 διαδόθηκε πως ο Νιούμαν, πρώην μανιώδης καπνιστής, διαγνώστηκε με καρκίνο των πνευμόνων τον Ιανουάριο της ίδιας χρονιάς.  Οι φωτογραφίες του που λήφθηκαν την εποχή αυτή τον εμφανίζουν αποδυναμωμένο. Ο συγγραφές Α.Ε. Χότσνερ, συνέταιρος του Νιούμαν στη βιομηχανία τροφίμων, Newman’s Own, φέρεται πως είπε στα μέσα μαζικής ενημέρωσης ότι ο Νιούμαν του μίλησε για την ασθένεια 18 μήνες πριν. Ο εκπρόσωπος του Νιούμαν μετέφερε στους δημοσιογράφους πως ο δημοφιλής ηθοποιός ήταν καλά, αλλά απέφυγε να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει τις φήμες Απεβίωσε στις 26 Σεπτεμβρίου 2008.

Φιλμογραφία

1954    The Silver Chalice    Το Ασημένιο Δισκοπότηρο

1956    Somebody Up There Likes Me      Εμείς οι Ζωντανοί

1956    The Rack        Γιατί Έγινα Προδότης

1957    The Helen Morgan Story    Το Ρομάντζο Μιας Μεγάλης Αγάπης

1957    Until They Sail          Ένοχες Γυναίκες

1958    The Long, Hot Summer      Πόθοι στην Κάψα του Καλοκαιριού

1958    The Left Handed Gun         Ο Δραπέτης Των 7 Πολιτειών

1958     Cat on a Hot Tin Roof        Λυσσασμένη Γάτα

1958     Rally 'Round the Flag, Boys!         Καλημέρα Ζωή

1959    The Young Philadelphians            Ο Καρπός της Αμαρτίας

1960    From the Terrace      Δεσμώτες της Ηδονής

1960    Exodus           Έξοδος

1961    The Hustler   Ο Κόσμος Είναι Δικός Μου!

1961   Paris Blues     Αγαπηθήκαμε στο Παρίσι

1962    Sweet Bird of Youth            Γλυκό πουλί της νιότης

1962   Hemingway's Adventures of a Young Man  Μεγαλοφυής Τυχοδιώκτης

1963    Hud    Άγριος Σαν Θύελλα

1963  A New Kind of Love             Στους Δυο Τρίτος Δεν Χωρεί

1963  The Prize         Όχι Δάφνες Για Τους Δολοφόνους

1964    What a Way to Go!   Η Κυρία και οι Άνδρες Της

1964   The Outrage   Ο Βιασμός

1965    Lady L           Λαίδη Λ.

1966    Harper           F.B.I. Φάκελλος 17, Άκρως Εμπιστευτικόν

1966   Torn Curtain Σχισμένο Παραπέτασμα

1967    Hombre         Όμπρε!

1967   Cool Hand Luke       Ο Μεγάλος Δραπέτης

1968    The Secret War of Harry Frigg       Απόδρασις Κατά Διαταγήν

1969    Winning         Άσσοι της Ταχύτητας και του Ιλίγγου

1969   Butch Cassidy and the Sundance Kid       Οι Δυο Ληστές

1970    WUSA            Ο Άνθρωπος της Ημέρας

1971    Sometimes a Great Notion             Οι Ατρόμητοι

1972    Pocket Money           Δυο Ατίθασα Λιοντάρια

1972    The Life and Times of Judge Roy Bean    Ο Δικαστής

1973    The MacKintosh Man          Ο Άνθρωπος με το Αδιάβροχο

1973    The Sting       Το Κεντρί

1974    The Towering Inferno         Ο Πύργος της Κολάσεως

1975    The Drowning Pool             Ο Επιθεωρητής Χάρπερ

1976    Buffalo Bill and the Indians, or Sitting Bull's

1976     History Lesson       

1977    Slap Shot        Άγριο Παιχνίδι

1979    Quintet          Κουιντέτο

1980    When Time Ran Out...        Ειρηνικός Ωκεανός: Ώρα Μηδέν

1981    Fort Apache the Bronx        Μπρονξ

1981   Absence of Malice     Χωρίς Δόλο

1982    The Verdict   Η Ετυμηγορία

1984    Harry & Son Χάρρυ & Γιος: Η Σύγκρουση

1986    The Color of Money            Το Χρώμα του Χρήματος

1989    Fat Man and Little Boy       Συνωμοσία της Σκιάς

1989    Blaze

1990    Mr. & Mrs. Bridge    Ο Κύριος και η Κυρία Μπριτζ

1994    The Hudsucker Proxy         Ο Κύριος Χούλα Χουπ

1994    Nobody's Fool          Δεν είμαι κορόιδο κανενός

1998    Twilight         Το Λυκόφως του Ντετέκτιβ

1999    Message in a Bottle Χαμένες Αγάπες

2000    Where the Money Is            Τελευταίο Ριφιφί

2002    Road to Perdition    Ο Δρόμος της Απώλειας

2005    Magnificent Desolation: Walking on the Moon 3D       

2006    Cars    Αυτοκίνητα

2007    Dale   

Περισσότερες πληροφορίες εδώ :

https://el.wikipedia.org/wiki/Πωλ_Νιούμαν