Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2016

Πώς να γυρίσετε τον κόσμο σε 381 ημέρες





Πώς να γυρίσετε τον κόσμο σε 381 ημέρες
Σαράντα μεταφορικά μέσα, 61.500 χιλιόμετρα, 27 χώρες, καμία πτήση, ελάχιστοι ρύποι: ο Εντ Τζίλεσπι και η Φιόνα Κινγκ μάς αποκαλύπτουν τη γοητεία του «αργού ταξιδιού».
Γράφει η Ελεάνα Κολοβού
Από τη γειτονία του Μπρίξτον Χιλ στο Λονδίνο μέχρι το Ουλάν Μπατόρ της Μογγολίας, το Σαν Χοσέ της Κόστα Ρίκα και τις δεκάδες ακόμα των ανά τον κόσμο προορισμών, ο Εντ Τζίλεσπι και η Φιόνα Κινγκ δεν πέρασαν ούτε μισό μίλι στον αέρα: το αεροπλάνο είχε εξοστρακιστεί από τη λίστα με τα μέσα μεταφοράς που θα χρησιμοποιούσαν κατά τις 381 μέρες της περιπλάνησης. Αυτό κάνει τον συγκεκριμένο γύρο του κόσμου να ξεχωρίζει. «Το αεροπλάνο είναι το μέσο που επιβαρύνει το περιβάλλον με διοξείδιο του άνθρακα περισσότερο από κάθε άλλο», λέει ο Τζίλεσπι. Αποφεύγοντας το αεροπλάνο, το «ενεργειακό αποτύπωμα» του ζευγαριού έφτασε μόλις τον 1,5 τόνο. Παράχθηκε, δηλαδή, δέκα φορές λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα απ' όσο θα είχε παραχθεί αν ταξίδευαν αεροπορικώς. «Θέλαμε να κάνουμε ένα ταξίδι - μανιφέστο των περιβαλλοντικών ανησυχιών μας, για να ευαισθητοποιήσουμε τον κόσμο, όχι απλώς για να περάσουμε καλά».


Και πώς γυρνάει κανείς τον κόσμο χωρίς ούτε μία πτήση; «Αργά, πολύ αργά», λέει ο Τζίλεσπι γελώντας. Το ταξίδι τους ανήκει, εξάλλου, στη νέα και ανερχόμενη ταξιδιωτική τάση του slow travel. To «ταξιδεύειν βραδέως» έχει ως βασική αρχή τους αργούς, χαλαρωτικούς ρυθμούς καθ' όλη τη διάρκεια του ταξιδιού. «Η μετακίνηση είναι ζωντανό κομμάτι του ταξιδιού, όχι ένας απλός μηχανισμός για να φτάσουμε στον προορισμό μας», υποστηρίζει. «Με το slow travel έχεις τη δυνατότητα να γνωρίσεις τις φυσικές ομορφιές, τον πολιτισμό και τους κατοίκους ενός τόπου. Δεν πετάς αδιάφορα πάνω απ' όλα αυτά μέσα σ' ένα airbus».
Καταστρώνοντας το ταξίδι τους, ο 35χρονος Εντ Τζίλεσπι και η 29χρονη Φιόνα Κινγκ είχαν βάλει στόχο να γυρίσουν τη γη με ογδόντα διαφορετικούς τρόπους. «Μπήκαμε σε τρένα, λεωφορεία, φορτηγά πλοία, καγιάκ και χόβερκραφτ, κάναμε ποδήλατο, περπατήσαμε - ανεβήκαμε ακόμη και σε μια μάλλον επιθετική καμήλα!», σημειώνει. «Δοκιμάσαμε τελικά μόνο σαράντα τρόπους»!
Ο Εντ άφησε την καριέρα του θαλάσσιου βιολόγου, επτά χρόνια πριν -επειδή «τον έθλιβε η κατασπατάληση των θαλάσσιων πόρων»- και πήρε το θέμα «περιβάλλον» πιο προσωπικά. «Δημιούργησα τη Futerra, μια εταιρεία συμβουλευτικής σε θέματα περιβάλλοντος και έθεσα στόχο ζωής να κάνω την αειφόρο ανάπτυξη τόσο θελκτική που να γίνει ο κανόνας». Ξεκινώντας τη νέα του αυτή δουλειά, σταμάτησε εντελώς τα αεροπορικά ταξίδια. «Έως τότε, λόγω της δουλειάς μου, είχα ταξιδέψει πάρα πολύ, και ένιωσα πως έπρεπε πια να ελέγξω το διοξείδιο του άνθρακα που παράγω». Εκείνη την περίοδο ήταν που γεννήθηκε και η ιδέα για έναν οικολογικό γύρο του κόσμου.


Κόστος: 25.000 ευρώ
«Κάναμε οικονομίες για πέντε χρόνια για να πραγματοποιήσουμε αυτό το ταξίδι», λέει ο Εντ Τζίλεσπι. Το κόστος ήταν 12.500 ευρώ για τον καθένα, δηλαδή μόλις σαράντα ευρώ την ημέρα. Από τον σιδηροδρομικό σταθμό του Waterloo στο Λονδίνο το ζευγάρι ξεκίνησε να μετράει χιλιόμετρα: διένυσαν 61.500 (η περίμετρος της γης φτάνει τις 40.200 χλμ.).
«Από το λιμάνι του Portsmouth επιβιβαστήκαμε στο πρώτο πλοίο, για το Μπιλμπάο, και από εκεί ξεκινήσαμε το road-trip στην Ευρώπη», περιγράφει ο Τζίλεσπι την αρχή της περιπέτεια τους. Από τη Σεβίλλη στις Βρυξέλλες και από τη Λιουμπλιάνα στη Μόσχα, οι πρώτες 38 μέρες κύλησαν γρήγορα.  «Μέναμε κυρίως σε φίλους και γνωστούς οι οποίοι μας ξενάγησαν ο καθένας στον τόπο του», λέει. Ο Υπερσιβηρικός σιδηρόδρομος τους οδήγησε από την πρωτεύουσα της Ρωσίας στην έρημο Γκόμπι της Μογγολίας και την ασιατική ήπειρο. Στη λίμνη Βαϊκάλη, όπου ο Υπερσιβηρικός χωρίζεται στα τρία, πήραν τη γραμμή που οδηγεί στο Ουλάν Μπατόρ. «Στεκόμουν για ώρες στην άκρη της παγωμένης λίμνης και ατένιζα την τεράστια επιφάνεια του πάγου, με τα απότομα, απειλητικά βράχια τριγύρω», θυμάται. «Αυτή ήταν μια από τις πιο έντονες εμπειρίες, η ασυναγώνιστη αρμονία του φυσικού τοπίου».
Με τρένα και λεωφορεία διέσχισαν την Κίνα, την Ιαπωνία, το Βιετνάμ και την Καμπότζη και έβγαλαν τα δικά τους συμπεράσματα για την καλοσύνη των ξένων. «Δεν θα ξεχάσω τον πωλητή παπουτσιών που χωρίς δεύτερη σκέψη μας αγόρασε τα εισιτήρια του λεωφορείου στο Ανόι -είχαμε ξεμείνει από ψιλά!- ή το εντεκάχρονο Κινεζάκι που μας μάθαινε πώς να γράφουμε και να προφέρουμε τα κινέζικα ιδεογράμματα μέσα σε ένα τρένο προς την Ξιαμέν».
Ένα φορτηγό πλοίο τους μετέφερε από τη Σιγκαπούρη στο Μπρισμπέιν της Αυστραλίας. Είχαν περάσει έξι μήνες από την τελευταία φορά που κοιμήθηκαν στο κρεβάτι τους στην Αγγλία - τι τους έλειπε; «Φυσικά οι φίλοι και οι οικογένειες μας, αλλά, περιέργως, και το τυρί ροκφόρ!», λέει ο Εντ. Το «απέραντο γαλάζιο» του Ειρηνικού -που διασχίζοντας το έφτασαν στο Μεξικό- είναι η πρώτη εικόνα που φέρνει στο νου του για να χαλαρώσει, τώρα που δουλεύει εξήντα ώρες την εβδομάδα...
Από την Κόστα Ρίκα ως το Ντόβερ, χρειάστηκαν δεκατρείς μέρες για να διασχίσουν τον Ατλαντικό, και να γυρίσουν στη βάση τους. «Καταφέραμε να δούμε τον πλανήτη χωρίς να συμβάλουμε στην καταστροφή του», τονίζει ο Τζίλεσπι. Τις εμπειρίες του από κάθε γωνιά που επισκέφθηκε τις έχει ήδη μοιραστεί με τους 20.000 επισκέπτες του μπλογκ του, αλλά και με τους αναγνώστες της αγγλικής εφημερίδας Observer. Τα δεκάδες e-mail που λαμβάνει τώρα συνοψίζονται σε μια και μόνο ερώτηση: «Πώς μπορώ κι εγώ να κάνω έναν τέτοιο γύρο του κόσμου;». Δεν κουράζεται ποτέ να απαντάει.
Το οικολογικό slow travel δεν σταματάει εδώ. «Ήδη σχεδιάζουμε το επόμενο αργό ταξίδι μας», λέει ο Εντ. «Αυτή τη φορά θα είναι εντός Αγγλίας, στις ομορφιές που έχουμε δίπλα μας και δεν τις εκτιμάμε όσο θα έπρεπε.» Σκοπεύει να γράψει και ένα βιβλίο με τις εμπειρίες του. Θέλω να φωνάξω δυνατά σε όλους πως είναι στο χέρι μας να βοηθήσουμε τον πλανήτη να επιβιώσει, ενώ παράλληλα αποκομίζουμε τις πιο δυνατές εμπειρίες της ζωής μας».


5 κόλπα για να μη βαριέστε στις μεγάλες διαδρομές
1. Εξερεύνηση τρένων: Μπορείτε να περιπλανιέστε ελεύθερα από βαγόνι σε βαγόνι, από την οικονομική μέχρι την πρώτη θέση. Μπορείτε, επίσης, να φάτε όποια ώρα θέλετε στο μπουφέ και να φτιάξετε μόνοι σας σάντουιτς.
2. Μάθετε να μοιράζεστε: Πάρτε μαζί σας σνακ, γλυκά και ποτά για να τα μοιράζεστε με τους συνεπιβάτες σας. Αυτός είναι ένας φοβερός τρόπος για να πιάσετε κουβέντα ή να ανταλλάξετε χαμόγελα και νεύματα, αν δεν υπάρχει μια γλώσσα που να γνωρίζετε και οι δύο.
3. Ενεργοποιήστε την παρατηρητικότητα σας: Το ταξίδι με το τρένο σας επιτρέπει να γνωρίσετε ουσιαστικά την περιοχή που διασχίζετε, ενώ μοναδικές λεπτομέρειες σας αποκαλύπτονται. Είτε είναι μεθυσμένοι Ρώσοι που κοιμούνται πλάι στις γραμμές, είτε νεαροί Μογγόλοι που μαθαίνουν να μετακινούν τις καμήλες τους κατά αγέλες, μην αφήσετε καμία εικόνα να χαθεί.
4. Κάντε και τα προφανή: Πάρτε μαζί σας ένα-δυο καλά βιβλία. Ένα βιβλίο σχετικό με τον τόπο που διασχίζετε θα εμπλουτίσει την εμπειρία σας (εμείς, για παράδειγμα, «βγάλαμε» τη διαδρομή με τον Υπερσιβηρικό με το «Δόκτωρ Ζιβάγκο»). Αφήστε το σιδηρόδρομο να σας νανουρίσει. Παίξτε, επίσης, χαρτιά, σκάκι και τάβλι με τους συναταξιδιώτες σας.
5. Ταξιδέψτε με τον/την σύντροφο σας: Θα είναι βέβαια καλύτερα και ευκολότερα αν μπορείτε να έχετε ένα δικό σας κουπέ.


Τα μυστικά του Εντ Τζίλεσπι
5 συμβουλές για επίδοξους slow travelers
1. Πρέπει να έχετε γερό στομάχι, για να αντέξετε το ταξίδι στη θάλασσα. Στο δικό μας ταξίδι από την Αγγλία προς την Ισπανία με το φέρι μπόουτ πετύχαμε σφοδρή ανεμοθύελλα των δέκα μποφόρ. Το πλοίο κουνιόταν σαν καρυδότσουφλο με αποτέλεσμα η Φιόνα να μην αποφύγει τη ναυτία.
2. Χρειάζεστε γερή μέση και γυμνασμένα... οπίσθια, για τις ατελείωτες ώρες που θα κάθεστε στα διάφορα μέσα μεταφοράς. Σε αντίθεση με τα αεροπλάνα, στα τρένα μπορείτε τουλάχιστον να σηκώνεστε ελεύθερα.
3. Πρέπει να είστε ευπροσάρμοστοι και διαρκώς ανοιχτοί σε αλλαγές στο πρόγραμμα. Είχαμε σχεδιάσει να ταξιδέψουμε με εμπορικό πλοίο από τη Σιγκαπούρη ως τη δυτική Αυστραλία και από εκεί να φτάσουμε στα ανατολικά της μέσω του διάσημου σιδηρόδρομου Indian Pacific -έχει τη μεγαλύτερη ευθεία τροχιά στον κόσμο, 5.000 μίλια- για να φύγουμε μετά από το Σίδνεϊ. Η διαδρομή, όμως, άλλαξε και το πλοίο θα «έπιανε» πρώτα στην ανατολική ακτή. Είχαμε δύο επιλογές: Να μείνουμε μέσα στο πλοίο για 19 μέρες και να φτάσουμε δυτικά ή να κατεβούμε στην ανατολική ακτή και να κάνουμε διπλή διαδρομή με το τρένο -οκτώ μέρες- για να γυρίσουμε πίσω. Ήταν, δηλαδή, κάπως σαν να φθάνεις στη Μόσχα, ενώ πήγαινες στο Ντουμπάι! Η δεύτερη επιλογή επικράτησε, καθώς υπολογίσαμε το ιστορικό της Φιόνας με τη ναυτία!
4. Το «κλειδί» των καλών σχέσεων με τους συνεπιβάτες είναι η υπομονή. Στα ταξίδια με τρένο υπομείναμε για ώρες το κάπνισμα των άλλων, όπως και μια προφανώς νέα, περίεργη τάση: οι συνεπιβάτες μας έπαιζαν δυνατή και μάλλον ενοχλητική μουσική από τα κινητά τους τηλέφωνα (υποφέραμε ιδαίτερα στην Κροατία, τη Λιθουανία και τη Ρωσία).
5. Οργανώστε από πριν το πρόγραμμα σας και σκεφτείτε κάθε λεπτομέρεια. Για να διασχίσετε περισσότερες από τριάντα χώρες χρειάζεστε πολλές βίζες. Ταξιδεύοντας ως Ευρωπαίοι στην Ευρώπη είχαμε ένα εσφαλμένο αίσθημα ασφάλειας και άνεσης ως προς το θέμα αυτό - και το πληρώσαμε. Για να πάρουμε το τρένο από τη Βαρσοβία για τη Μόσχα χρειαζόμασταν βίζα για τη Λευκορωσία, την οποία θα διασχίζαμε. Αυτό το μάθαμε λίγο πριν επιβιβαστούμε! Προσπαθήσαμε, αλλά δεν καταφέραμε να μπούμε χωρίς βίζα και έτσι πήραμε τελικά το λεωφορείο, που δεν περνούσε μέσα από τη Λευκορωσία. Με καθυστέρηση 34 ωρών, μόλις που προλάβαμε τελικά τον Υπερσιβηρικό στη Μόσχα...

Info 


Διαβάστε τα post του Εντ Τζίλεσπι από κάθε μέρος του πλανήτη που επισκέφθηκε και δείτε στο χάρτη ολόκληρο το ταξίδι των 381 ημερών.!


To slow travel μισεί τα αεροπλάνα
Η διεθνής αεροπλοΐα αποτελεί μία από τις ταχύτερα αυξανόμενες πηγές ρύπων, επιβαρύνοντας εκτός των άλλων την ατμόσφαιρα με οξείδια του αζώτου και αιωρούμενα μικροσωματίδια.
Γράφει η Αλεξάνδρα Μανδράκου
Βιασύνη μήτηρ πάσης τσαπατσουλιάς», λέει μια γνωστή βραζιλιάνικη παροιμία, που θα μπορούσε να είναι και το μότο των ανά τον κόσμο slow travellers. Πρόκειται για τους ανθρώπους που επιλέγουν να ταξιδεύουν αντί του αεροπλάνου με πιο «αργά» και φιλικότερα προς το περιβάλλον μέσα μεταφοράς απολαμβάνοντας την εμπειρία της διαδρομής όσο και το ίδιο το ταξίδι. Γιατί μπορεί η διεθνής αεροπλοΐα να ευθύνεται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου σε ποσοστό μόλις 2%, όμως αποτελεί μία από τις ταχύτερα αυξανόμενες πηγές ρύπων, επιβαρύνοντας εκτός των άλλων την ατμόσφαιρα με οξείδια του αζώτου και αιωρούμενα μικροσωματίδια. Είναι χαρακτηριστικό το ότι κατά τη διάρκεια μιας δίωρης πτήσης εκπέμπονται 0,2 τόνοι C02, όσους δηλαδή εκλύει ένα αυτοκίνητο μέσα σε τρεις μήνες.
To slow travel αποτελεί  παρακλάδι του κινήματος της βραδυφαγίας (slow food), που γεννήθηκε στην Ιταλία το 1986 όταν τα McDonald's επιχείρησαν να ανοίξουν το πρώτο τους κατάστημα στην Πιάτσα ντι Σπάνια της Ρώμης εγείροντας θύελλα αντιδράσεων μεταξύ ομάδων πολιτών που θεώρησαν την κίνηση προσβολή απέναντι στις διατροφικές συνήθειες τους. Θεωρείται συνώνυμο της ενσωμάτωσης του επισκέπτη στην κουλτούρα του τόπου που τον φιλοξενεί, της συναναστροφής του με τους ντόπιους, των ήπιων και χαλαρών ρυθμών κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, του αξιώματος ότι ο χρόνος είναι σύμμαχος και όχι... εχθρός. Αντίστοιχα, slow traveller είναι ο συνειδητοποιημένος ταξιδιώτης, ο περιηγητής του κόσμου που νοιάζεται για το ενεργειακό του αποτύπωμα και προσπαθεί να μειώσει όσο αυτό είναι δυνατό την ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα με την οποία επιβαρύνουν την ατμόσφαιρα οι μετακινήσεις και οι λοιπές δραστηριότητες του. 

Info

Χρηστικό και ιδιαίτερα δημοφιλές μεταξύ των οπαδών του «ταξιδεύειν βραδέως», περιλαμβάνει μεταξύ άλλων πρακτικές συμβουλές για την οργάνωση του ταξιδιού, προτάσεις διαμονής, φαγητού και αναψυχής σε ευρωπαϊκούς και όχι μόνο προορισμούς, φωτογραφίες, χάρτες και εντυπώσεις ταξιδιωτών.

Ένα Website για το παγκόσμιο «κίνημα της βραδύτητας» με θεματικές κατηγορίες: slow travel, slow food, slow cities, slow schools, slow books, κ.ά.

Από το «Κ» της Καθημερινής

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου