ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΑΡΟΥΦΑ : Πρόγραμμα εθνικής σωτηρίας

Πρόγραμμα εθνικής σωτηρίας

του ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΑΡΟΥΦΑ*

Γράφει ο Θουκυδίδης στην ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου (σε μετάφραση Ε. Βενιζέλου): «Οι άνθρωποι συνηθίζουν να εμπιστεύονται εις την απερίσκεπτον ελπίδα εκείνο που επιθυμούν και να αποκρούουν δι’ αυθαιρέτου συλλογισμού εκείνο που αποστέργουν…».

Αυτή η ρήση επαληθεύτηκε πλήρως με τους έλληνες πολιτικούς της Μεταπολίτευσης κι έτσι (με λίγες εξαιρέσεις) έζησαν για δεκαετίες σαν ήρωες παραμυθιού: Δανείζονταν από το εξωτερικό για να προσλαμβάνουν περισσότερους υπαλλήλους στον δημόσιο τομέα και αντί να αξιοποιήσουν τα προγράμματα της ΕΟΚ, και μετέπειτα ΕΕ, για παραγωγικές επενδύσεις φρόντιζαν να εκμαυλίζουν τους πολίτες με επιδοτήσεις, για να ζουν όλοι καλά κι αυτοί καλύτερα… όπως στα παραμύθια, με τη διαφορά ότι σ’ αυτό το παραμύθι ο κακός δράκος τρώει την πριγκίπισσα…

Γι’ αυτό το κατάντημα της χώρας φταίνε οι ηγέτες μας, που αποδείχθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων, αλλά φταίμε κι εμείς που τους εμπιστευθήκαμε γιατί υπόσχονταν ακόμα καλύτερες μέρες… Τώρα που ήρθε η ώρα του λογαριασμού διαπιστώνουμε ότι η Ελλάδα είναι καταχρεωμένη κι ότι για πολλά χρόνια δανειζόμασταν απλώς για να καλοπερνάμε, μη παράγοντας ουσιαστικά τίποτα. Ως κράτος, συμπεριφερθήκαμε όπως αυτός που παίρνει δάνειο για να πάει διακοπές...

Οι απλοί πολίτες ντρέπονται για το κατάντημα της χώρας κι αναρωτιούνται τι γίνεται τώρα.

Δυστυχώς, δεν υπάρχουν από μηχανής θεοί, όπως στις αρχαίες τραγωδίες, για να φέρουν τη λύση και τα σπασμένα θα τα πληρώνει για πολλά χρόνια ο απλός πολίτης. Δυστυχώς, αποδεικνύεται ότι κάποιοι πολιτικοί ακόμη δεν συνειδητοποίησαν τίποτε κι έτσι συμπεριφέρονται σαν να μην άλλαξε τίποτα, με κανόνες του χθες. Δεν κατανοούν ότι η χώρα βιώνει πολυεπίπεδη θεσμική, πολιτική και οικονομική κρίση. Δεν καταλαβαίνουν ότι πληθαίνουν τα αδιέξοδα κι ότι κάποιοι γείτονες εγείρουν και διεκδικήσεις, που δημιουργούν τουλάχιστον υποχρέωση επαγρύπνησης, για να μην έχουμε απώλεια εθνικής κυριαρχίας.

Από το 2010 κι έπειτα δοκιμάστηκαν σχεδόν όλα τα κόμματα εξουσίας, αλλά η κρίση βαθαίνει και τα αδιέξοδα πληθαίνουν. Άλλες χώρες που είχαν παρόμοια προβλήματα τα ξεπέρασαν γιατί οι πολιτικές τους δυνάμεις συμφώνησαν σε κοινό σχέδιο σωτηρίας. Ήρθε η ώρα να γίνει κάτι παρόμοιο και στη χώρα μας. Δηλαδή, οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου να συμφωνήσουν: α) Σε αναπτυξιακό σχέδιο σωτηρίας της χώρας και αναγέννησης, με στήριξη του ιδιωτικού τομέα και αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας. β) Σε νέα τολμηρή συνταγματική αναθεώρηση, που θα εμπνεύσει την ελπίδα στον πολίτη ότι η χώρα αλλάζει και θα δώσει ουσιαστικό περιεχόμενο στους θεσμούς, με κατάργηση της ατιμωρησίας, μέσω της σύντομης παραγραφής των επίορκων πολιτικών, θα τονίσει την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, θα αναβαθμίσει το Κοινοβούλιο με θέσπιση ασυμβιβάστου μεταξύ θέσης βουλευτού και υπουργού και θα θεσπίσει κανόνες αξιοκρατίας και διαφάνειας στη στελέχωση και λειτουργία του κρατικού μηχανισμού, προκειμένου να είναι αποτελεσματικός. Μόνο έτσι μπορεί να υπάρχει ελπίδα για το μέλλον.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ

*Ο Δημήτρης Α. Γαρούφας γεννήθηκε στην Αμφίπολη Σερρών και είναι δικηγόρος Θεσσαλονίκης, παντρεμένος, πατέρας δυο κοριτσιών. Διετέλεσε πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης (2005-2008) και του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος (2007-2010). Αρθρογραφεί σε εβδομαδιαία βάση στην εφημερίδα "Αγγελιοφόρος" της Θεσσαλονίκης αλλά και σε εφημερίδες των Αθηνών, ενώ συμμετείχε με εισηγήσεις του για θέματα βαλκανικής συνεργασίας, δικαιοσύνης και πολιτισμού σε συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Με πλούσια κοινωνική προσφορά (μέλος της Επιτροπής Διάδοσης Ελληνικής Γλώσσας και Πολιτισμού, που συνεστήθη το 1994 από το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, εταίρος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, ιδρυτικό μέλος του Μουσείου των Σαρακατσάνων, μέλος Επιστημονικής Επιτροπής της Ομοσπονδίας Συλλόγων Σαρακατσάνων κ.λπ.) έχει τιμηθεί για την εθνική και κοινωνική του προσφορά με τιμητικές διακρίσεις από συλλόγους και φορείς στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Διετέλεσε μέλος της επιστημονικής επιτροπής του περιοδικού "Φιλελεύθερη έμφαση" του Ινστιτούτου Δημοκρατίας "Κ. Καραμανλής" την περίοδο 1998-2006, μέλος του δ.σ. του Γενικού Περιφερειακού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης "Γ. Παπανικολάου" (1990-1992), της Δημοτικής Εταιρείας Πληροφόρησης του Δήμου Θεσσαλονίκης (1995-1998) και ήταν για 13 χρόνια (1995-2008) μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας στην Ένωση Βαλκανικών Δικηγορικών Συλλόγων. Στο πλαίσιο ίδρυσης και λειτουργίας της Ένωσης Βαλκανικών Δικηγορικών Συλλόγων, έχει επισκεφθεί κατ' επανάληψη όλες τις βαλκανικές χώρες, ενώ την περίοδο που ήταν πρόεδρος του Δ.Σ. του Κ.Θ.Β.Ε. υπογράφηκαν πρωτόκολλα συνεργασίας με ανταλλαγές παραστάσεων με τα εθνικά θέατρα βαλκανικών χωρών και με τη στήριξη του υπουργείου Πολιτισμού τότε υλοποιήθηκε απόφαση λειτουργίας Ένωσης Θεάτρων Ν.Α. Ευρώπης, με στόχο συνάντηση κάθε 2 χρόνια των εθνικών και κρατικών θεάτρων από τις βαλκανικές χώρες με παραστάσεις αρχαίου δράματος. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τα προβλήματα και την οργάνωση των ελληνικής καταγωγής πληθυσμών στις βαλκανικές χώρες και κυρίως με την οργάνωση των Ελλήνων Σαρακατσάνων που ζουν στη FYROM και τη Βουλγαρία, συμβάλλοντας στην ίδρυση και λειτουργία 18 πολιτιστικών συλλόγων σε ισάριθμες βουλγαρικές πόλεις. Έχουν εκδοθεί άλλα 5 βιβλία του: 1) "Ο λαϊκός μας πολιτισμός", εκδ. 1980, 2) "Η Σαρακατσάνικη παράδοση", εκδ. Αφών Κυριακίδη 1982, β΄ έκδοση 1999, 3) "Οι Σαρακατσάνοι ομογενείς μας στη Βουλγαρία και την περιοχή Σκοπίων", εκδ. Αφών Κυριακίδη 1992, 4) "Όραμα και στρατηγική για τον Ελληνισμό στα βαλκάνια", εκδ. "Κυρομάνος", 1996 και 5) "Με ανοιχτούς ορίζοντες", εκδ. "Ερωδιός", 2006.