Νίκος Καζαντζάκης : Η σύναξη των καπετάνιων

Νίκος Καζαντζάκης : Η σύναξη των καπετάνιων

Αδέρφια καπετάνιοι, είπε, κεφαλές της Ανατολικής Κρήτης, όποιος σηκώνεται να μιλήσει μπροστά σας, έχει χρέος να κρατάει ψιλή ζυγαριά, να ζυγιάζει τα λόγια του. Ζύγιασα τα λόγια μου, καπετάνιοι, ακούστε με :

Αν περιμένουμε, καπετάν Καμπανάρο, να αράξουν οι καραβιές που θές και να κουνήσει τα στραβοπόδαρά της η αρκούδα να κατέβει από το βορρά για το χατήρι μας, ποτέ δεν θα λευτερωθούμε. Και μήτε και θα΄μαστε, ο θεός να με σχωρέσει, άξιοι να λευτερωθούμε. Από όσα κατάλαβα στα λίγα χρόνια που ζώ και ζώνουμαι, δεν είναι η λευτεριά πέσε πίτα να σε φάω·είναι κάστρο και το παίρνεις με το σπαθί σου.

Όποιος δέχεται από ξένα χέρια τη λευτεριά, είναι σκλάβος. Φωτιά, το λοιπόν, στα χωριά, τσεκούρι στα δέντρα, ξεπάτωμα, κλάματα κι αίματα, και να πέσουμε κάτω τσακισμένοι, και πάλι να σηκωθούμε, να ξαναρχίσει το πάλεμα και το θρήνο η Κρήτη.

Εκατό, διακόσια , τριακόσια χρόνια δεν κατέχω· μα μια μέρα –άλλος δρόμος δεν υπάρχει , και μην ακούτε τους καπετάν Καμπανάρους – μια μέρα,ναι, μα τον αφέντη Ήλιο που αλέθει από πάνω μας, μια μέρα θα δούμε ελευτερία.!

Νικος Καζαντζάκης – Καπετάν Μιχάλης "Η σύναξη των καπετάνιων"