ΤΑ
ΕΝ ΟΙΚΩ ...ΕΝ ΔΗΜΩ / Δ. ΒΕΡΥΚΙΟΣ
Τα
δάνεια στα κόμματα και οι διώξεις για απιστία που δεν ασκήθηκαν ποτέ
«Έχεις μαχαίρι, τρως
πεπόνι». Τούτη η λαϊκή παροιμία ταιριάζει απόλυτα στα όσα τραγελαφικά
συνέβαιναν τις περασμένες δεκαετίες με τη δανειοδότηση των κομμάτων και
ορισμένα εκ των οποίων βγήκαν στο φως τις προηγούμενες μέρες με την κατάθεση
των πορισμάτων της Βουλής για τα θαλασσοδάνεια που αγγίζουν το μισό δισ. ευρώ!
Ωστόσο θα σας επιστήσω την προσοχή σε μια ουσιώδη -κατά τη γνώμη μου- παράμετρο
που απ' ό,τι βλέπω δεν άγγιξε καθόλου η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής παρότι
διά γυμνού οφθαλμού διακρίνεται και το μαχαίρι και το... Πεπόνι!
Το μαχαίρι της πολιτικής
εξουσίας που «όλα τα σφάζει και όλα τα μαχαιρώνει» και με το οποίο μέχρι
πρότινος έπαιρνε θαλασσοδάνεια. Και από την άλλη, ο εισαγγελέας Γρ. Πεπόνης που
δεν πρόκανε να προωθήσει το πόρισμα Γ. Καλούδη για άσκηση κακουργηματικών
διώξεων για τα δάνεια των κομμάτων με αποτέλεσμα η πρώην κυβέρνηση με
φωτογραφική τροπολογία να απαλλάξει από ενδεχόμενη δίωξη για απιστία τα μέλη
της διοίκησης τραπεζών που έδωσαν δάνεια σε νομικά πρόσωπα, μεταξύ των οποίων
και τα κόμματα. Ο Γ. Καλούδης αιτούνταν την άσκηση δίωξης για το κακούργημα της
ηθικής αυτουργίας σε απιστία σε βάρος επτά πολιτικών προσώπων - εκπροσώπων
κομμάτων και τριών πρώην βουλευτών, καθώς -όπως αναγράφεται στο πόρισμα-
«φέρεται να τέλεσαν τις αξιόποινες πράξεις «κατά την άσκηση των βουλευτικών
καθηκόντων τους».
«Γομολάστιχα»
Το πολιτικό προσωπικό
θορυβείται από το πόρισμα και πράττει τα δέοντα επιχειρώντας να σβήσει το όποιο
οικονομικό «έγκλημα» με τροπολογία «γομολάστιχα». Αν και εκπρόθεσμα τρεις
«δεύτερης σειράς» βουλευτές της ΝΔ (Δ. Χριστογιάννης, Δ. Τσουμάνης και Δ.
Σταμενίτης) καταθέτουν τροπολογία που γίνεται αποδεκτή από την ηγεσία του
υπουργείου Ανάπτυξης. Η ρύθμιση επί της ουσίας ακυρώνει τις έρευνες για τις
δανειοδοτήσεις των κομμάτων που είχαν ξεκινήσει οι οικονομικοί εισαγγελείς Γρ.
Πεπόνης και Σπ. Μουζακίτης οι οποίοι είχαν ήδη καλέσει τους οικονομικούς
υπευθύνους ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να εξεταστεί η υπέρογκη και χωρίς τις
απαιτούμενες εγγυήσεις δανειοδότηση των δύο κομμάτων από σειρά τραπεζών
(Αγροτική, MIG κ.λπ.). Όταν το 2013 ο Π. Αθανασίου αναλαμβάνει οικονομικός
εισαγγελέας αναθέτει στον Γ. Δραγάτση να καλέσει εκ νέου τους μάρτυρες-συντάκτες
της έκθεσης της ΤτΕ, για να εξετάσει εάν η υπόθεση ενέπιπτε στις προϋποθέσεις
του νόμου που καθιστούσαν αδύνατη την άσκηση δίωξης στους πρωταγωνιστές της
υπόθεσης των δανείων στα κόμματα. Η απάντηση ήταν καταφατική. Η υπόθεση μπήκε
οριστικά στο αρχείο και τα χέρια της δικαστικής εξουσίας δένονται οριστικά.
Και το ερώτημα που
γεννάται είναι: Πώς μπορεί να παραβλέψει κανείς τούτη τη σημαντικότατη
παράμετρο της υπόθεσης του δανεισμού των κομμάτων; Αξίζει τον κόπο να σας
θυμίσω το χρονικό του μεγάλου «κουκουλώματος»: Το πρωινό της 15ης Μαρτίου του
2013 ο Γ. Καλούδης υποβάλλει πορισματική αναφορά στον εισαγγελέα Πεπόνη για
άσκηση κακουργηματικών διώξεων. Εναν μήνα μετά, στις 18 Απριλίου 2013, η Βουλή
δίνει αμνηστία σε εκείνους που πρωταγωνίστησαν στο πάρτι των κομματικών
θαλασσοδανείων... Πλέον το πόρισμα Καλούδη παραμένει ανενεργό και αραχνιασμένο
στο συρτάρι του εισαγγελέα Εφετών Αθηνών και του εισαγγελέα Οικονομικού
Εγκλήματος.
Θα μπορούσε να ρωτήσει
κανείς: «Γιατί ο Γρ. Πεπόνης δεν άσκησε αμέσως δίωξη και άφησε το πόρισμα να
λιμνάζει για περισσότερο από έναν μήνα; Μήπως περίμενε την τροπολογία;». Αν
είχε ασκηθεί άμεσα η δίωξη, αφενός το τότε σκάνδαλο πιθανότατα να είχε διαλευκανθεί
από τη Δικαιοσύνη έγκαιρα και αφετέρου η Βουλή θα είχε γλιτώσει από τον χορό
των αντίθετων πορισμάτων του κάθε κόμματος. Οπως υποστηρίζουν άνθρωποι του
δικαστικού και του τραπεζικού χώρου, εάν ο κ. Πεπόνης είχε προλάβει να ασκήσει
τις διώξεις, ίσως οι παρούσες τραπεζικές υποθέσεις θα έμοιαζαν σαν παρανυχίδες.
Ο απελπισμένος λόγω κρίσης
κόσμος εξοργίζεται με τα κόλπα και τις μεθοδεύσεις των κομμάτων. Προφανώς οι
πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα από το 2012, συνειδητοποιώντας ότι χάνουν
οριστικά το παιχνίδι ελέγχου των τραπεζών, επιχειρούν να «σβήσουν» τα τραπεζικά
τους χρέη και να απαλλάξουν από κάθε ευθύνη τα εμπλεκόμενα διοικητικά στελέχη
των τραπεζών και των κομμάτων. Το ζητούμενο είναι ότι μισό δισ. ευρώ δανείων
που έλαβαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ δεν πρόκειται να αποπληρωθούν από τα ίδια τα κόμματα
και το χρέος αναπόφευκτα πέφτει στους ώμους των φορολογουμένων. Αυτή είναι η
πικρή αλήθεια. Είτε μας αρέσει είτε όχι.
Να δοθεί συνέχεια
Πολιτικά ορθόν θα ήταν να
ανασυρθεί η δικογραφία Καλούδη από το αρχείο ώστε να συνεχιστεί η ποινική
διαδικασία από εκεί που βρισκόταν τον Απρίλιο του 2013, όταν επί συγκυβέρνησης
ΝΔ-ΠΑΣΟΚ δημοσιεύτηκε ο Ν. 4146/2013 που αποτέλεσε κολυμβήθρα του Σιλωάμ για το
σκάνδαλο των δανείων. Δεν θα μπορεί εύκολα το υφιστάμενο πολιτικό προσωπικό να προσπεράσει
τον ανορθόδοξο τρόπο με τον οποίο τα κόμματα έπαιρναν δάνεια μέσω των
διορισμένων διοικήσεων των τραπεζών από τους ίδιους τους κυβερνώντες. Οπερ
σημαίνει «Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει». Στη συνείδηση του λαού, για το όργιο
παράνομων δανειοδοτήσεων στα κόμματα υπάρχουν ποινικές ευθύνες πολιτικών και
τραπεζικών στελεχών.
• Κακά τα ψέματα! Το
πολιτικό σύστημα το 2013, καθώς διατηρούσε ακόμη στα χέρια του και το μαχαίρι
και το... πεπόνι, έσπευσε να «κουκουλώσει» τις όποιες ευθύνες όσων είχαν εμπλακεί
με τα θαλασσοδάνεια που δόθηκαν στα κόμματα από τις τράπεζες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου