Έτσι μεθοδεύθηκε η διόγκωση του ελλείμματος το 2009

Όλα τα στοιχεία στο φως, εν όψει της κρίσιμης δίκης του Ανδρέα Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ που άρχισε στις 18 Ιουλίου

Έτσι μεθοδεύθηκε η διόγκωση του ελλείμματος το 2009

Στόχος η νομιμοποίηση του Α’ Μνημονίου, που άνοιξε την πόρτα στα επόμενα - Όλοι οι άνθρωποι του προέδρου

Ο τίτλος της ταινίας (και του ομώνυμου βιβλίου) για συγκεκριμένους ανθρώπους του πρώην Προέδρου της Αμερικής Ρίτσαρντ Νίξον είχε να κάνει με το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ. Ο τίτλος του τωρινού άρθρου για τους παρακάτω αναφερόμενους ανθρώπους του πρώην προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου δεν έχει να κάνει με απλό σκάνδαλο αλλά με εθνική προδοσία εις βάρος του ελληνικού λαού.

Οι περισσότεροι από αυτούς είναι ανώτερα στελέχη ή συνεργαζόμενοι ειδικοί σύμβουλοι της Eurostat, οι οποίοι συνετέλεσαν σε μεγάλο βαθμό στην αλλαγή του αρχικού Ιδρυτικού Νόμου 3832/2010 της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής ώστε να φιμωθούν τα έξι από τα επτά μέλη του ΔΣ της Αρχής και να καταλήξει η ΕΛΣΤΑΤ σε «ενός ανδρός (του Γεωργίου δηλαδή) Αρχή». Ήταν οι ίδιοι επίσης που συμβούλευαν τον Γεωργίου στο πώς να διογκώσει το δημοσιονομικό έλλειμμα του 2009 (παραβιάζοντας τα ίδια τα κριτήρια της Eurostat) με αποτέλεσμα: - Να νομιμοποιηθεί το πρώτο Μνημόνιο (το οποίο είχε βασιστεί σε μια πρόβλεψη του ελλείμματος και όχι στο πραγματικό έλλειμμα).

Να ανοίξει η πόρτα για το δεύτερο και χειρότερο Μνημόνιο και για το PSI που ακολούθησε.

• Να μπουν τα επαχθή φορολογικά μέτρα, από τα οποία υποφέρουμε μέχρι σήμερα.

• Να ακολουθήσουν τα επόμενα Μνημόνια, καθ’ όσον το χρέος κατέληξε μη βιώσιμο, τα έσοδα ανέφικτα και τα προηγούμενα Μνημόνια ουδόλως εφαρμόσιμα.

Και είναι αυτοί τους οποίους επικαλούνται οι υποστηρικτές του Γεωργίου για να τεκμηριώσουν την αθώωσή του με την ανούσια πλέον αιτιολογία:

«Εφόσον η Eurostat δέχθηκε χωρίς ‘‘αστερίσκους’’ τα στοιχεία του Γεωργίου, αυτά πρέπει να ήταν σωστά!».

Ωσάν να ήταν ποτέ δυνατόν η Eurostat να αμφισβητήσει τα στοιχεία που η ίδια έστελνε στον Γεωργίου!

Και φυσικά είναι οι ίδιοι που έχουν κληθεί να παραστούν ως μάρτυρες υπεράσπισης στη δίκη του Γεωργίου για παράβαση καθήκοντος κατ’ εξακολούθηση σε βαθμό πλημμελήματος στις 18 Ιουλίου, ή/και στη μελλοντική δίκη του για ψευδή βεβαίωση εις βάρος του Δημοσίου (για τη διόγκωση δηλαδή του ελλείμματος) σε βαθμό κακουργήματος. Και ο λόγος είναι απλός:

Πρέπει να υποστηριχθεί ο άνθρωπός τους, διότι μια καταδίκη του Γεωργίου ισοδυναμεί με καταδίκη αυτών των ιδίων και της Eurostat και ισοδυνάμως με καταδίκη της Commission (τον πολιτικό προϊστάμενο της Eurostat), δηλαδή το ένα τρίτο της «τρόικας», με ό,τι αυτό συνεπάγεται για μελλοντικές αξιώσεις της χώρας μας για αποζημίωση δισεκατομμυρίων για τη ζημία που υπέστημεν από τα μεσαιωνικά Μνημόνια!

Walter Radermacher

Ο γενικός διευθυντής της Eurostat αλλά και βασικός μέντορας του Γεωργίου στη διόγκωση του ελλείμματος του 2009. Με μια από τις συμβουλευτικές του επιστολές υποδεικνύει στον Γεωργίου πώς να εντάξει τα swaps του Σημίτη με την Goldman Sachs το 2001 (με τη βοήθεια των οποίων μπήκαμε στο ευρώ αλλά που λήγανε το 2030!) στο συνολικό δημοσιονομικό χρέος της Ελλάδας και στα ελλείμματα τεσσάρων ετών - κάτι που έγινε μόνο για την Ελλάδα και μόνο για εκείνη την εποχή, προφανώς παρανόμως, καθ’ όσον το 2001 δεν υπήρχε ευρωπαϊκός κανονισμός που να απαιτούσε να γίνει αυτό και μάλιστα πριν από τη λήξη τους (ενώ αν υπήρχε τέτοιος κανονισμός, ενδεχομένως τα Goldman Sachs swaps του 2001 να μην υπήρχαν καν!).

Διατάζει μάλιστα να έχει την έγκριση του Γεωργίου μέσα σε δύο μόνο μέρες από την ημερομηνία αποστολής της επιστολής!

Προφανώς, ο Ραντερμάχερ, αν τολμήσει ποτέ να παραστεί ως μάρτυρας υπεράσπισης του Γεωργίου, θα επιμείνει ότι οι υπολογισμοί του Γεωργίου για το χρέος και το έλλειμμα υπήρξαν άψογοι, αμερόληπτοι και σύμφωνοι με τους εκάστοτε ισχύοντες ευρωπαϊκούς κανονισμούς!

Hallgrimur Snorrason

Ο μόνιμος εκπρόσωπος της Eurostat στην ΕΛΣΤΑΤ, ο οποίος υποτίθεται ότι απασχολείτο στην ΕΛΣΤΑΤ ως σύμβουλος επί τεχνικών θεμάτων (για όλα τα μέλη του ΔΣ), αλλά κατέληξε προσωπικός νομικός σύμβουλος του Γεωργίου.

Ήταν από αυτόν που ο Γεωργίου ζητούσε συμβουλές για το πώς να τροποποιήσει συγκεκριμένα σημεία του ιδρυτικού Στατιστικού Νόμου 3832/2010, που ήδη επεξεργαζόταν με τη βοήθεια των νομικών του συμβούλων, Αθανάσιου (Θάνο) Τσεβά και Per Samuelson της Eurostat. Ο Snorrason ανταποκρίθηκε άμεσα με συμβουλές που αξιοποιήθηκαν πλήρως από τον Γεωργίου, καθώς ενσωματώθηκαν στις διατάξεις του Στατιστικού Νόμου, ο οποίος άλλαξε τελικά πλήρως κατά το δοκούν, ώστε να μετατραπεί η ΕΛΣΤΑΤ σε «ενός ανδρός Αρχή».

Μια συγκεκριμένη, νέα διάταξη, που πρότεινε ο Snorrason να ενταχθεί στον νέο νόμο και που φαίνεται να είχε ήδη συζητηθεί πολλές φορές μέχρι τότε με τον «Θάνο», είχε να κάνει με τη δυνατότητα που είχε πλέον ο Γεωργίου να ορίζει όποιον ήθελε για να ενεργεί ως αναπληρωτής του σε περίπτωση απουσίας του, μια αρμοδιότητα που σύμφωνα με τον αρχικό ιδρυτικό νόμο 3832/2010 είχε μόνο ο αντιπρόεδρος. Η εφαρμογή μάλιστα αυτής της διάταξης έγινε στις 28/9/2010, δηλαδή πριν ακόμη από τη νομοθετική αλλαγή του ν. 3832 και ενώ το ΔΣ της ΕΛΣΤΑΤ ήταν ακόμη εν ενεργεία. Σε σχετικό διάταγμα ο Γεωργίου αυθαίρετα ανέθεσε τις αρμοδιότητες του αντιπροέδρου στην Αθανασία Ξενάκη (στη συγκατηγορούμενή του πλέον για το κακούργημα της διόγκωσης του ελλείμματος) για την περίοδο απουσίας του από 29/9/2010 έως 1/10/2010, παραβιάζοντας έτσι κατάφορα τον αρχικό ιδρυτικό νόμο, ο οποίος ίσχυε ακόμη!

Στις 18 Ιουλίου ο Snorrason θα παραστεί ως μάρτυρας υπεράσπισης στη δίκη του Γεωργίου για παράβαση καθήκοντος κατ’ εξακολούθηση. Ο άνθρωπος, δηλαδή, που συμβούλευε τον Γεωργίου πώς να παραβιάσει τον ιδρυτικό νόμο της ΕΛΣΤΑΤ, θα δηλώσει ενόρκως ότι ο Γεωργίου δεν παραβίασε τον νόμο!

Luca Ascoli

Ο επικεφαλής τμήματος της Eurostat για τα Στατιστικά και τη Μεθοδολογία της Διαδικασίας Υπερβολικού Ελλείμματος - ΔΥΕ (Excessive Deficit Procedure - EDP). Στην προηγούμενη δίκη του Γεωργίου για παράβαση καθήκοντος στις 6.12.2016, ο Ascoli δήλωσε ότι τα EDP στοιχεία που διαβίβασε ο κατηγορούμενος στη Eurostat ήταν ορθά, ενώ μέχρι τότε γίνονταν ατασθαλίες και αποκρύψεις στοιχείων. Δεν ανέφερε όμως τότε ο Ascoli ότι ο ίδιος ήταν επίσης μάρτυρας υπεράσπισης σε άλλη δίκη κατά του Γεωργίου, τον Ιούνιο του 2016 (στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Πειραιά), στην οποία μηνυτής ήταν ο καθαιρεθείς πρώην διευθυντής Εθνικών Λογαριασμών κ. Ν. Στρόμπλος (ένας από τους κύριους μάρτυρες εναντίον του κατηγορούμενου για την ψευδή διόγκωση των στοιχείων του 2009) και στη δίκη αυτή ο Γεωργίου καταδικάστηκε για εξύβριση του κ. Στρόμπλου σε 12 μήνες φυλακή με τριετή αναστολή. Η εξύβριση αφορούσε ακριβώς τις ατασθαλίες που ανέφερε ο Ascoli!

Στις 18 Ιουλίου 2017 ο Ascoli θα παραστεί και πάλι ως μάρτυρας υπεράσπισης στη δίκη του Γεωργίου για παράβαση καθήκοντος κατ’ εξακολούθηση και προφανώς θα δηλώσει ενόρκως ότι ο Γεωργίου δεν παρέβηκε τα καθήκοντά του, καθόσον ήταν πριν την εποχή του Γεωργίου που «γίνονταν ατασθαλίες και αποκρύψεις στοιχείων» - άγνωστο βέβαια από ποιον!

Per E. Samuelson

Νομικός σύμβουλος της Eurostat αλλά και πρόθυμος νομικός σύμβουλος του Γεωργίου. Το όνομά του (μαζί με το όνομα του Θάνου Τσεβά) φιγουράρει σε όλη την αλληλογραφία μεταξύ Snorrason και Γεωργίου σχετικά με τις προτάσεις για την αλλαγή του ιδρυτικού νόμου αλλά και στην αλληλογραφία μεταξύ Γεωργίου και Paul Tomsen, με την οποία ο Γεωργίου ζητά την παρέμβαση του Tomsen προς την ελληνική κυβέρνηση για την άμεση αλλαγή του ιδρυτικού νόμου 3832/2010 «με στόχο να ξεκαθαριστεί ο ρόλος του ΔΣ της ΕΛΣΤΑΤ» (συμπεριλαμβανομένου του ρόλου του αντιπροέδρου του ΔΣ), τονίζοντας ιδιαιτέρως τη συνδρομή της Eurostat και των ειδικών στελεχών της (Snorrason και Samuelson) στην προσπάθεια αυτή.

Στην προηγούμενη δίκη του Γεωργίου για παράβαση καθήκοντος, στις 6.12.2016, οι Snorrason, Samuelson και Ascoli προσήλθαν με λιμουζίνα (!) στα δικαστήρια Ευελπίδων ως μάρτυρες υπεράσπισης (η λιμουζίνα περίμενε παρκαρισμένη έξω από το Κτίριο 7 -με ποιου την άδεια;- για να τους παραλάβει μετά τη λήξη της ακρόασης), καταθέτοντας ενόρκως ότι «σε όλες τις χώρες της Ευρώπης μόνον ο πρόεδρος των Εθνικών Στατιστικών Υπηρεσιών ασχολείται με τις επίσημες στατιστικές, μέρος των οποίων είναι το δημόσιο χρέος και έλλειμμα», κάτι που δεν ισχύει, και υποστηρίζοντας ότι ο κατηγορούμενος λογοδοτούσε στην Κομισιόν - Εurostat και όχι στη Βουλή των Ελλήνων, όπως απαιτούσε ο ν. 3832/2010!

Αναρωτιόμαστε αν και στη δίκη της 18/7/17 θα κατατεθούν -και πάλι ενόρκως- παρόμοιες ανακρίβειες και παραπλανητικά ψεύδη από τους ίδιους μάρτυρες υπεράσπισης, που φυσικά θα προσέλθουν στην Ευελπίδων με λιμουζίνα, με έξοδα του έλληνα φορολογούμενου!

Και τώρα η συνέχεια:

Παραπάνω ρίξαμε άπλετο φως στο βρώμικο παιχνίδι που παίχθηκε το 2009, με μακρύ χέρι την τότε ηγεσία της ΕΛΣΤΑΤ, ώστε να έχουν τα απαραίτητα προσχήματα οι δανειστές για να δέσουν χειροπόδαρα τη χώρα και τον ελληνικό λαό με τα Μνημόνια... εξυγίανσης! Φέραμε, επίσης, στο φως τους στενούς συνεργάτες τού τότε προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου. Ολοκληρώνουμε λοιπόν τώρα το οδοιπορικό μας και να σημειώσουμε ότι την Τρίτη άρχισε η δίκη, έπειτα από μηνυτήρια αναφορά, που θα φωτίσει το μεγάλο έγκλημα που έγινε σε βάρος της Ελλάδας και του λαού της.

Ας δούμε τώρα ένα ακόμη «άνθρωπο του προέδρου»...

Gerry O’Hanlon

Πρόεδρος της Συμβουλευτικής Επιτροπής Καλής Πρακτικής (Good Practice Advisory Committee - GPAC), εκπροσωπών την Ευρωπαϊκή Συμβουλευτική Επιτροπή Διακυβέρνησης για τη Στατιστική (ESGAB). Σκοπός της επιτροπής GPAC είναι να προετοιμάσει μια ετήσια έκθεση, συμβουλευτικής φύσης, σχετικά με την εφαρμογή των αρχών 1 έως 6 του Κώδικα Πρακτικής για τις Ευρωπαϊκές Στατιστικές στο Ελληνικό Στατιστικό Σύστημα. Η επιτροπή αυτή (που συνίσταται από δύο Έλληνες και τρεις μη Έλληνες, εκφράζοντες συνεπώς κατά πλειοψηφία τις θέσεις της Eurostat) θεσμοθετήθηκε ως υποκατάστατο του ΔΣ της ΕΛΣΤΑΤ έτσι ώστε να υπάρχει δήθεν κάποια μορφή υποδείξεων και ανεξάρτητης κριτικής στο έργο της προεδρικής και μονοπρόσωπης πλέον ΕΛΣΤΑΤ, που αποτελεί μοναδικό φαινόμενο στην ΕΕ.

Προφανώς ο κ. O’Hanlon, ως μάρτυρας υπεράσπισης του Γεωργίου στη δίκη της 18ης Ιουλίου, θα δηλώσει υπέρ του αλάθητου και επιβλητέου του κώδικα, ο οποίος όχι μόνο είναι λανθασμένα μεταφρασμένος στα ελληνικά -κατά το δοκούν, ώστε να συμφέρει τον εκάστοτε πρόεδρο της ΕΛΣΤΑΤ- αλλά αποτελεί απλώς ένα συμβουλευτικό κείμενο στατιστικών αρχών καλής πρακτικής (και ως τέτοιο αναφέρεται και στο άρθρο 1.4 του στατιστικού νόμου 3832) και δεν έχει ουδεμία νομική υπόσταση που να επιβάλλει την υποχρεωτική επιβολή του. Αυτό επισήμως έχει δηλωθεί και από τον ίδιο τον κ. Χοακίν Αλμούνια (πρώην Επίτροπο για τις Οικονομικές και Νομισματικές Υποθέσεις της ΕΕ), ο οποίος τον Μάρτιο του 2012 ξεκαθάρισε ότι «ο Κώδικας Ορθής Πρακτικής για τις ευρωπαϊκές στατιστικές δεν αποτελεί νομικά δεσμευτική πράξη!».

Οι δικηγόροι κ. Νικόλαος Γ. Ντέσκας (δικηγορικό γραφείο Στεφανάκη) και κ. Ιωάννης Λάγγας

Δικηγόροι υπεράσπισης του κ. Γεωργίου στις δικαστικές του ακροάσεις, οι οποίοι αναμένεται ότι στη δίκη της 18ης Ιουλίου θα ακολουθήσουν την ίδια γραμμή υπεράσπισης, όπως και σε προηγούμενες ακροάσεις, όταν συγκεκριμένα:

α. Έκαναν συνέχεια χρήση του ν. 3832/2010 μετά τις τροποποιήσεις του, όμως καμία κατά το δοκούν τροποποιημένη έκδοση του ν. 3832 δεν ίσχυε κατά τον χρόνο τέλεσης της αξιόποινης πράξης της παράβασης καθήκοντος κατ’ εξακολούθηση.

β. Προέβαλαν την εφαρμογή του άρθρου 2 του ΠΚ που λέει: «1. Αν από την τέλεση της πράξης έως την αμετάκλητη εκδίκασή της ίσχυσαν δύο ή περισσότεροι νόμοι, εφαρμόζεται αυτός που περιέχει τις ευμενέστερες για τον κατηγορούμενο διατάξεις. 2. Αν μεταγενέστερος νόμος χαρακτήρισε την πράξη όχι αξιόποινη, παύει και η εκτέλεση της ποινής που επιβλήθηκε καθώς και τα ποινικά επακόλουθά της». Αυτό αποτελεί πλήρη διαστρέβλωση της πραγματικότητας, διότι δεν υπήρχαν δύο νόμοι, αλλά ένας νόμος, ο ν. 3832/2010, που τροποποιήθηκε αργότερα.

γ. Υποστήριξαν ότι το Συμβούλιο Εφετών Αθηνών, με το παραπεμπτικό μέρος του βουλεύματός του υπ’ αριθμ. 1149/2015, «υπέπεσε σε νομική πλάνη, διότι ο κατηγορούμενος ήταν υπόλογος, όπως ήταν νομικά ορθό, στην ξένη Αρχή και όχι στη Βουλή των Ελλήνων που απαιτούσε ο στατιστικός νόμος 3832/2010», υποστηρίζοντας μάλιστα ότι ο κατηγορούμενος συνεργαζόταν με τον επικεφαλής της «τρόικας» κ. Πολ Τόμσεν, στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων του (!). Όμως το πραγματικό γεγονός είναι διαφορετικό: Η ΕΛΣΤΑΤ ήταν και είναι Ανεξάρτητη Διοικητική Αρχή και κατά τον χρόνο τέλεσης της αξιόποινης πράξης της παράβασης καθήκοντος κατ’ εξακολούθηση είχε επταμελές συλλογικό όργανο διοίκησης, που σύμφωνα με τον ελληνικό νόμο 3832/2010 και το ενωσιακό δίκαιο έπρεπε να είναι ανεξάρτητη από παρεμβάσεις στην εκτέλεση των καθηκόντων της, όπως όλες οι Εθνικές Στατιστικές Υπηρεσίες των κρατών-μελών της ΕΕ.

δ. Υποστήριξαν ότι δεν φταίει ο κατηγορούμενος, αλλά ο νομοθέτης (!), που κατέστησε την ΕΛΣΤΑΤ μονοπρόσωπο όργανο.

Αυτό και αν είναι διαστρέβλωση της πραγματικότητας: Η ΕΛΣΤΑΤ έγινε μονοπρόσωπο όργανο το 2012, όταν καταργήθηκε το επταμελές Συλλογικό Όργανο με τον ν. 4072/2012. Και έγινε μονοπρόσωπο όργανο μετά τις αλλαγές που επέβαλε ο ίδιος στον ιδρυτικό νόμο, με την αμέριστη συνδρομή των ανθρώπων της Eurostat. Συνεπώς, νομοθέτης είναι ο ίδιος και άρα ο φταίχτης της υπόθεσης!

Πέραν όμως αυτού, η αλήθεια είναι ότι κατά τον χρόνο τέλεσης της αξιόποινης πράξης της παράβασης καθήκοντος κατ’ εξακολούθηση ουδεμία τροποποίηση του ν. 3832/2010 ίσχυε και η ΕΛΣΤΑΤ δεν ήταν μονοπρόσωπο όργανο!

ε. Υποστήριξαν ότι ο κατηγορούμενος δεν καλούσε συνεδριάσεις διότι αισθανόταν ανασφάλεια και αντιδικία.

Αυτή η δικαιολόγηση της αξιόποινης πράξης της παράβασης καθήκοντος κατ’ εξακολούθηση ουδόλως αποτελεί αιτιολογία κατά την έννοια του νόμου.

στ. Υποστήριξαν ότι ο κατηγορούμενος δικαίως ήθελε να πάρει σύνταξη από το ΔΝΤ. Άλλωστε χρήματα από το ΔΝΤ δεν έπαιρνε, ούτε η απόκρυψή του ότι δεν είχε παραιτηθεί στην πράξη διήρκεσε πολύ, παρά μόνο μερικούς μήνες (!)

Δηλαδή, αν ένα έγκλημα διαρκεί λίγους μόνο μήνες, δεν είναι έγκλημα; Και το ότι εκμεταλλεύτηκε τη θέση του με τον παχυλό μισθό του ως πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ, ώστε να επωφεληθεί στο μέλλον και από το ΔΝΤ (με συνταξιοδοτικά και ασφαλιστικά οφέλη για αυτόν και την οικογένειά του), δεν επιβεβαιώνει πλήρως την κατηγορία που του προσάπτεται από το παραπεμπτικό σκέλος του βουλεύματος 1149/2015 του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών, δηλαδή ότι τέλεσε εκ προθέσεως την ποινική πράξη της παράβασης καθήκοντος κατ’ εξακολούθηση με σκοπό να προσπορίσει στον εαυτό του και σε άλλον περιουσιακό και ηθικό όφελος;

Και αν δεν απέκρυπτε από τη Σύνοδο των Προέδρων της Βουλής το ότι δεν είχε σκοπό να παραιτηθεί από το ΔΝΤ (έστω και για κάποιο διάστημα μηνών), θα γινόταν ποτέ πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ, όταν ο ιδρυτικός νόμος 3832/2010 το απαγόρευε ρητά;

ΤΟ ΠΑΡΟΝ