Δημ. Παπαγεωργίου : Τι θα πει η κοινωνία

«Τι θα πει η κοινωνία»

Η σεξουαλικότητα και οι άλλοι μηχανισμοί που καταστρέφει η «πρόοδος»

Γράφει ο Δημ. Παπαγεωργίου, δημοσιογράφος

Κατά τον Βρετανό συντηρητικό φιλόσοφο Roger Scruton, κάθε πολιτική άποψη προϋποθέτει μια φιλοσοφική θεώρηση του προσώπου. Οι φιλελεύθεροι, όπως αναφέρει, βλέπουν τον εαυτό τους ως κυρίαρχα όντα, ελεύθερα να επιλέξουν τις διασυνδέσεις τους, ενώ οι συντηρητικοί ως όντα με κοινωνικές ρίζες που αποθέτουν πάνω τους καθήκοντα και υποχρεώσεις. Η «ελευθερία» των φιλελευθέρων στην οποία αναφερόμαστε δεν είναι φυσικά αυτή της οικονομικής ελευθερίας, αλλά μάλλον η «ελευθεριακή» άποψη περί ζωής και κοινωνίας.

Στην ελληνική κοινωνία πολύ απλά μπορεί να εκφραστεί η διαφοροποίηση αυτή με έναν τρόπο. Στο εάν μας ενδιαφέρει το «τι θα πει η κοινωνία» για τον τρόπο με τον οποίο επιλέγουμε να διάγουμε τον βίο μας. Σε αυτό το πολύ βασικό επίπεδο μπορούμε να κάνουμε και τον διαχωρισμό ανάμεσα στον φιλοσοφικά «φιλελεύθερο» και τον φιλοσοφικά «συντηρητικό» άνθρωπο. Αυτός που αδιαφορεί για το τι θα πουν οι γύρω του, αυτός που εμφατικά προσπαθεί να αποκοπεί από την άποψη των γύρω του, είναι ο πρώτος. Το γεγονός ότι επί αρκετές δεκαετίες η σύγχρονη κουλτούρα «ηρωοποιεί» τον άνθρωπο αυτόν, προσδίδοντας του χαρακτηριστικά «επαναστάτη» και δημιουργώντας μια εικόνα θελκτική γι' αυτόν στα άτομα που είναι πιο ευάλωτα στους μηχανισμούς της μαζικής προπαγάνδας, στο «εμπορικό κοινό» δηλαδή των 16-25, όπως αναφέρεται στις μετρήσεις τηλεθέασης των καναλιών, είναι μια από τις ρίζες της άρρωστης εικόνας που παρουσιάζει σήμερα η κοινωνία μας.

Έτσι φτάσαμε σήμερα να διαβάζουμε στη «νεολαιίστικη» ιστοσελίδα vice, που στηρίζεται από έναν από τους μεγαλύτερους τηλεοπτικούς σταθμούς της χώρας μας, το ρεπορτάζ μιας κυρίας σχετικά με τις σεξουαλικές εμπειρίες της σε χώρες της Ευρώπης και τα αισθήματα της όταν ένας Κροάτης εκσπερμάτωσε στο πρόσωπο της. Πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα «πρόκλησης» και αδιαφορίας για το τι είναι τα «χρηστά ήθη». Το οποίο όμως έχει και συγκεκριμένες επιπτώσεις στην πραγματικότητα, όπως άλλωστε κάθε επιλογή της συμπεριφοράς μας.

Το «σερβίρισμα» της σεξουαλικότητας στο πιάτο μας έχει μια συγκεκριμένη επίπτωση. Ποια είναι αυτή; Η δημιουργία προβλημάτων στη σεξουαλικότητα. Σχεδόν όλες οι έρευνες για το πορνό που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια δείχνουν ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα: Όσοι βλέπουν πολύ πορνό κάνουν λιγότερο σεξ. Και όχι μόνο επειδή σπαταλούν τον χρόνο τους online και άρα έχουν πολύ λιγότερο χρόνο για πραγματικές επαφές που ενδεχομένως θα οδηγήσουν σε σεξουαλική επαφή, αλλά γιατί η συχνή κατανάλωση σκληρών εικόνων οδηγεί σε «απευαισθητοποίηαή» τους, με αποτέλεσμα οι άνδρες που παρακολουθούν πολύ πορνό να έχουν προβλήματα στύσης.

Η αδυναμία των «ελευθεριακών» να κατανοήσουν τους μηχανισμούς που επί χιλιετίες εξασφαλίζουν την ίδια τη συνέχιση του είδους μας είναι χαρακτηριστική. Και η «αδιαφορία» για το «τι θα πει η κοινωνία» είναι αποτέλεσμα αυτής της αδυναμίας τους. Και φυσικά η σεξουαλικότητα είναι μόνο ένα κομμάτι όλων αυτών των μηχανισμών που η «πρόοδος» καταστρέφει.

«κυριακάτικη δημοκρατία» 13.8.2017