“Μπούμερανγκ”
θα γίνει το βρώμικο παιγνίδι της Μέρκελ:
Δεν
περνάει ο “Στουρνάρας” της Ιταλίας
Του Γιώργου Χαρβαλιά
Τα πράγματα είναι άπλα. Το
κατάπτυστο βέτο του Ιταλού προέδρου Σέρτζιο Ματαρέλα στον διορισμό του Πάολο
Σαβόνα για το αξίωμα του υπουργού οικονομικών, δεν οφείλεται στις απόψεις του
τελευταίου για την οικονομία. Ούτε στις θέσεις του ως προς την ευρωπαϊκή
προοπτική της Ιταλίας.
Οφείλεται αποκλειστικά και
μόνο στο γεγονός ότι ο Σαβόνα έχει τολμήσει να αμφισβητήσει το όραμα μιας
γερμανικής Ευρώπης. Και μάλιστα με ιδιαίτερα επικριτικό τρόπο.
Ο αυθαίρετος αποκλεισμός
του είναι πραγματικό όνειδος για την σύγχρονη ιταλική δημοκρατία, ακριβώς
επειδή κάνεις δεν μπορεί να ισχυριστεί με σοβαρότητα ότι ο άνθρωπος αυτός δεν
πληρεί τα κριτήρια καταλληλότητας για την θέση που προοριζόταν. Με θητεία σε
υπουργικούς θώκους, στην Κεντρική Τράπεζα της Ιταλίας και στο τιμόνι μεγάλων
ιδιωτικών επιχειρήσεων, αλλά και με πλούσιες ακαδημαϊκές περγαμηνές διαθέτει
ασφαλώς την εμπειρία και το κύρος που χρειάζεται ένας “τσάρος” της ιταλικής
οικονομίας. Δεν διαθέτει όμως το χρίσμα του Βερολίνου…
Γερμανικό
“κλουβί” η ευρωζώνη
Γιατί είχε το κουράγιο να
πει πως η ευρωζώνη είναι ένα γερμανικό κλουβί. Και πως χτίστηκε για να
ικανοποιεί μόνον τις ανάγκες της Γερμανίας. “Δεν υπάρχει ενωμένη Ευρώπη,
υπάρχει μόνο μια Γερμανία που περιστοιχίζεται από φοβισμένες χώρες”, έλεγε σε
συνέντευξη του πριν από έναν περίπου χρόνο. Κι είχε αφήσει τότε βαρύτατους
υπαινιγμούς για την φασιστική προδιάθεση των Γερμανών λέγοντας ότι “δεν έχουν
αλλάξει την οπτική τους για την κυριαρχία στην Ευρώπη, παρ’ ότι αυτή τη φορά
δεν την επιβάλλουν με μέσα στρατιωτικής ισχύος”.
Έναν τέτοιο άνθρωπο που
λέει μεγάλες φιλοευρωπαϊκές αλήθειες ήταν αδύνατον να τον αφήσουν οι Γερμανοί
σε κομβική θέση. Ιδιαίτερα μέσα σε αυτό που θεωρούν τσιφλίκι τους. Και αυτή
είναι η εξήγηση της άρνησης Ματαρελα να τον ορκίσει υπουργό.
Μόνο που ο Ιταλός πρόεδρος
το τράβηξε αρκετά παραπέρα. Και προσπαθεί τώρα να επιβάλει για πρωθυπουργό της
χώρας έναν ντόπιο …Στουρνάρα. Πρώην Υπάλληλο καριέρας στο Διεθνές Νομισματικό
Ταμείο, υπέρμαχο της λιτότητας τύπου Σόιμπλε με το ταιριαστό παρατσούκλι “Ο
κύριος ψαλίδι!”.
Φυσικά και δεν πρόκειται
να περάσει ο διορισμός του Κάρλο Κοταρέλι. Γιατί δεν θα πάρει ποτέ ψήφο
εμπιστοσύνης. Απλώς οι Βρυξέλλες και η Γερμανία θα κερδίσουν λίγες εβδομάδες
πριν την έλευση του αναπότρεπτου. Ένα βρώμικο, αλλά και ανόητο παιχνίδι
καθυστερήσεων που θα γιγαντώσει το ευρωσκεπτικιστικό ρεύμα όχι μόνο στην
Ιταλία, αλλά και άλλου.
Προσβλέπει ακόμα, λέει το
Βερολίνο, στην συγκρότηση μιας φιλοευρωπαϊκής (βλέπε φιλογερμανικής) ιταλικής
κυβέρνησης. Μάλλον θα μείνει με την προσδοκία.. Οι εποχές που επέβαλλαν οι Ναζί
τις επιλογές τους στην Ευρώπη με τα Panzer ευτυχώς παρήλθαν…
Οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο, έχουν καταλάβει λάθος τη
Δημοκρατία: Διαλύουν την Ευρώπη
Του Δημήτρη Γ. Απόκη*
Είναι γνωστό σε όλους ότι σε
μια ευνομούμενη δημοκρατία, ο λαός ψηφίζει για την κυβέρνησή του και οι θεσμοί
του κράτους σεβόμενοι τη βούλησή του, εφαρμόζουν το αποτέλεσμα της κάλπης.
Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια
τα απολυταρχικό, με εργοδότη το Βερολίνο, καθεστώς των Βρυξελλών και οι
υπάλληλοί του, έχουν αρχίσει να πιστεύουν ότι Δημοκρατία είναι αυτό που δεν
θέτει υπό αμφισβήτηση, τη στρεβλή παγκοσμιοποίηση την οποία με ευλάβεια υπηρετούν.
Το τελευταίο πραξικόπημα
(παρά το γεγονός ότι ο υπάλληλος Ματταρέλα έχει συνταγματικά το δικαίωμα να το
κάνει) κατά της ελεύθερης βούλησης των λαών της Ευρώπης έλαβε χώρα, χθες, στην
γειτονική Ιταλία.
Ο επιλεγμένος από τα κόμματα
τα οποία κέρδισαν καθαρά και με διαφορά την πλειοψηφία των ψήφων του λαού της
Ιταλίας, στις τελευταίες εκλογές, υποψήφιος Πρωθυπουργός, Τζιουζέπε Κόντε,
υπέβαλε όπως προβλέπει το Σύνταγμα, στον μη εκλεγμένο από τον ιταλικό λαό,
Πρόεδρο της χώρας, Σέρτζο Ματταρέλα, τα ονόματα της κυβέρνησής του για έγκριση,
μια, μέχρι χθες, τυπική διαδικασία.
Ο εκτελών της επιταγές του
Βερολίνου και των Βρυξελλών, Πρόεδρος, φτύνοντας κατάμουτρα την λαϊκή
ετυμηγορία, δεν έκανε δεκτή τη λίστα της κυβέρνησης, διότι στην κρίσιμη θέση
του Υπουργού Οικονομικών, το Κίνημα των Πέντε Αστέρων και η Λίγκα του Βορρά, τα
δυο κόμματα που συνθέτουν τον κυβερνητικό συνασπισμό, είχαν επιλέξει, τον
έμπειρο και καταξιωμένο οικονομολόγο, Πάολο Σαβόνα.
Οι ηγεσίες των δύο κομμάτων
και ο εντολοδόχος Πρωθυπουργός σεβόμενοι, την ετυμηγορία του λαού της Ιταλίας,
την αξιοπρέπειά τους, και πάνω από όλα τη δημοκρατία, αρνήθηκαν να υποκύψουν με
αποτέλεσμα, ο κ. Κόντε, να καταθέσει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης και η
χώρα να οδηγείται ξανά σε εκλογές.
Και θα αναρωτηθεί κανείς,
ποιο είναι το πρόβλημα και ο Πρόεδρος της χώρας, αρνείται πεισματικά να
αποδεχτεί τον κ. Σαβόνα, ως Υπουργό Οικονομικών, οδηγώντας την βαθιά
δοκιμαζόμενη, πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά, χώρα σε μια νέα εκλογική
αναμέτρηση; Είναι κλέφτης, απατεώνας, εγκληματίας;
Η απάντηση είναι φυσικά και
όχι. Πολύ απλά το μεγάλο έγκλημα του κ. Σαβόνα, των ηγεσιών των δυο κομμάτων,
και του κ. Κόντε που τον επέλεξαν για τη θέση του Υπουργού Οικονομικών, είναι
ότι σέβονται τις προεκλογικές τους εξαγγελίες, και πάνω από όλα την ετυμηγορία
του λαού της Ιταλίας. Και κυρίως, δεν δείχνουν να έχουν καμία διάθεση να γίνουν
μαριονέτες του Βερολίνου, και των χρυσοκάνθαρων των Βρυξελλών.
Ο καθόλα έμπειρος και
σεβαστός κ. Σαβόνα, έχει διαπράξει το μέγα έγκλημα σε ένα βιβλίο το 2015, και
έγραψε ότι η Ιταλία οφείλει να έχει “Σχέδιο Β”, για αποχώρηση από την Ευρωζώνη
με τη λιγότερη δυνατή ζημιά εάν αυτό είναι αναγκαίο από την κατάσταση.
Έχει επίσης διαπράξει το
ατόπημα, να ασκήσει κριτική, στο Ευρώ, και τις οικονομικές πολιτικές της
Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Γερμανίας.
Χθες προέβη σε μια ακόμη
εγκληματική ενέργεια έναντι των χρυσοκάνθαρων των Βρυξελλών και των αφεντικών
τους στο Βερολίνο. Τόλμησε να πει αυτό που βρίσκεται στο μυαλό, την ψυχή, και
τα χείλια της πλειοψηφίας του ιταλικού λαού, αλλά και της πλειοψηφίας των λαών
της Ευρώπης ευρύτερα. Δήλωσε ότι , “υποστηρίζει μια διαφορετική Ευρώπη, πιο
δυνατή, και πιο ίση”. Δήλωσε ακόμη ότι, το έλλειμα της Ιταλίας θα πρέπει να
μειωθεί μέσω στοχευμένων επενδύσεων, και ενίσχυση της οικονομίας, και όχι με
λιτότητα.
Πώς τόλμησε ο ταλαίπωρος να
σηκώσει ανάστημα στο Βερολίνο και τις Βρυξέλλες; Μετά από όλα αυτά τα
αμαρτήματα ο υπάλληλος Ματταρέλα, προς μεγάλη ικανοποίηση των αφεντικών του σε
Βερολίνο και Βρυξέλλες, εξηγώντας την απόφασή του να φτύσει κατάμουτρα την
ετυμηγορία του λαού της Ιταλίας, δήλωσε ότι ζήτησε για τη θέση του Υπουργού
Οικονομικών, ένα πρόσωπο που θα εξασφάλιζε τη μη έξοδο της Ιταλίας από το Ευρώ.
Αλήθεια τους Ιταλούς πολίτες
τους ρώτησε εάν συμφωνούν με την απαίτησή του;
Το τελευταίο διάστημα το
Βερολίνο και οι Βρυξέλλες, βλέποντας να χάνουν το έδαφος κάτω από τα πόδια
τους, επιδίδονται σε μια καθεστωτική συμπεριφορά απειλώντας δημοκρατικά
εκλεγμένες κυβερνήσεις με των οποίων το σαθρό σύστημά τους και οι αποτυχημένες
πολιτικές τους δεν συμφωνούν, βάζοντας υπαλλήλους που έχουν τοποθετήσει σε
θεσμικές θέσεις χωρών μελών, να φτύνουν τη λαϊκή ετυμηγορία, και να
καταστρατηγούν τη δημοκρατία.
Το έχουν κάνει στην Πολωνία,
το έχουν κάνει στην Ουγγαρία, και τώρα το έκαναν με τον πλέον πραξικοπηματικό
και απολυταρχικό τρόπο στην Ιταλία, όπου προφανώς διέγνωσαν ότι η επερχόμενη
κυβέρνηση σκόπευε να εφαρμόσει τις προεκλογικές της δεσμεύσεις και το μανιφέστο
που συμφωνήθηκε ανάμεσα στα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού.
Η Ιταλία, δεν είναι η άμοιρη
και αδύναμη Ελλάδα, για να την κλείσουν σε ένα δωμάτιο και μετά από 17 ώρες το
ΟΧΙ να γίνει ΝΑΙ, και η επανάσταση να εξελιχθεί σε ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ.
Φαίνεται πως ήρθε η ώρα και
στην Ευρώπη, όπως και στις ΗΠΑ, το “America First”, του Ντόναλντ Τράμπ, να
γίνει “Italy First”, “ Greece First”, “Hungary First”, “Poland First”, και
τελικά, “European People First”. Φτάνει πια με το “Germany First» και το
“Brussels First”.
Ας ελπίσουμε ότι ο λαός της
Ιταλίας στην νέα εκλογική αναμέτρηση να απαντήσει ηχηρά στο πραξικόπημα
δίνοντας απόλυτη πλειοψηφία στις δυνάμεις αντίστασης απέναντι στο σύστημα του
Βερολίνου και των Βρυξελλών, δίνοντας τη χαριστική βολή στο υπό κατάρρευση
σύστημα των υπαλλήλων της στρεβλής παγκοσμιοποίησης.
*Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι
Διεθνολόγος και Δημοσιογράφος, Απόφοιτος του The Paul H. Nitze, School of
Advanced International Studies, The Johns Hopkins University, μέλος του The
International Institute of Strategic Studies, και διετέλεσε επί σειρά ετών
διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, το Στέητ Ντιπάρτμεντ, και το
Πεντάγωνο, στην Ουάσιγκτον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου