Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

Σιγισμόνδος Μαλατέστα και Ιζόττα Άττι

Το 1975 η Αμερικανική Επιτροπή Αναστηλώσεως των Ιταλικών Μνημείων έλαβε ένα ποσόν 50 χιλ. δολαρίων από κάποιον  ανώνυμο δωρητή για την επισκευή της περίφημης παλιάς εκκλησίας του Ρίμινι, πού είναι γνωστή ως «Ναός του Μαλατέστα». Η εκκλησία αυτή χτίστηκε το 1450 από το Σιγισμόνδο Μαλατέστα προς τιμήν της Ιζόττας Άττι πού έγινε αργότερα τρίτη σύζυγος του. Ο περίφημος ναός έπαθε σοβαρές ζημιές από τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς του Β’ Παγκοσμίου   πολέμου

Ο Σιγισμόνδος Μαλατέστα ήταν Ιταλός «κοντοτιέρο» και δεινός πολεμιστής, άρχων του Ρίμινι, του Φάνο και της Τσεζένα, ελληνιστής, ποιητής και προστάτης των γραμμάτων και των τεχνών, πληθωνιστής και εχθρός της Εκκλησίας, αποκληθείς γι’ αυτό «Λύκος του Ρίμινι».

Η Ιζόττα Άττι ήταν κόρη ενός πλούσιου εμπόρου του Ρίμινι. Στα 20 χρόνια της, είχε γίνει κιόλας μια ελκυστική και γοητευτική κοπέλα, με τέλεια ωριμασμένη ομορφιά, Όσοι την γνώριζαν, θαύμαζαν τα πνευματικά της χαρίσματα, όσο και τα σωματικά. Είχε εξαιρετική θέληση και αντίληψη, ψυχι-κή αντοχή κι αξιοθαύμαστη υπομονή.

Την εποχή εκείνη (1438) ο Σιγισμόνδος Μαλατέστα είχε διαδεχτεί τον πατέρα του Γκάτολο, άρχοντα του Ρίμινι. Όλα έδειχναν πώς ήταν προορισμένος να γίνει ο περιφημότερος απ' όλους τους αντιπροσώπους της περίφημης αυτής οικογενείας.

Σε ηλικία 13 χρονών, είχε λυτρώσει το Ρίμινι απ' τα χέρια των εχθρών του. Δυο χρόνια αργότερα, όταν η πόλη ήταν και πάλι πολιορκημένη, ο Σιγισμόνδος κατόρθωσε να γλιστρήσει ανάμεσα στις εχθρικές γραμμές, ενώθηκε με τους οπαδούς των Μαλατέστα, τους όπλισε και κατατρόπωσε τους Άρχοντες του Ουρμπίνο και του Πεσσάρο στην περίφημη μάχη του Λουγγκαρίνο. Κατόπιν πολέμησε επί τρία χρόνια εδώ κι εκεί, κερδίζοντας καινούργιες δόξες και κάνοντας πασίγνωστο το όνομα του σ' ολόκληρη την Ιταλία της Αναγεννήσεως.

Είχε παντρευτεί με την Τζινέδρα της Έστης, αλλά δεν ευτύχησε στον γάμο του, προ πάντων δε δεν κατόρθωσε να απόκτηση αρσενικό διάδοχο. Η γυναίκα του υπέφερε από τις πολυάριθμες απιστίες του. Ωστόσο όλες αυτές ήσαν περαστικές κι ασήμαντες περιπέτειες ως την ήμερα πού γνώρισε κι αγάπησε την Ιζόττα Άττι. Εκείνη του ανταπέδωσε τον έρωτα του και τα πρόσφερε όλα στη φλόγα του πάθους της. Αψηφώντας την οργή του πατέρα της και τις κοινωνικές συνθήκες, δεν δίστασε να διακήρυξη φανερά τον έρωτα της. Κι έμεινε πιστή στο Σιγισμόνδο ως το θάνατο.

Έπειτα από λίγο καιρό η Τζινέδρα της Έστης πέθανε από δηλητηρίαση κάτω από ανεξακρίβωτες συνθήκες. Έτσι ο Σιγισμόνδος έμεινε ελεύθερος. Η Ιζόττα είχε κάθε δικαίωμα να ελπίζει ότι θα την έκανε γυναίκα του.

Αλλά, Ο Σιγισμόνδος σαν γνήσιος άρχοντας της εποχής της Αναγεννήσεως, ήταν τρομερά φιλόδοξος... Εφ' όσον είχε ήδη την αγάπη και την αφοσίωση της Ιζόττας προτίμησε να παντρευτεί την Πολυξένη Σφόρτσα αποβλέποντας προφανώς στο πλούσιο Δουκάτο του Μιλάνου, πού άνηκε στον πατέρα της.

Δεν ξέχασε ωστόσο την Ίζόττα. Ο έρωτας τους συνεχίστηκε με την ίδια φλόγα. Θέλοντας να τον αποθανατίσει με κάποιον τρόπο, ό Σιγισμόνδος αποφάσισε να ανακαινίσει την παλιά εκκλησία του Άγιου Φραγκίσκου στο Ρίμινι. Θα ήταν ένα μνημείο για την αγάπη του και συγχρόνως ένα μαυσωλείο των Μαλατέστα. Πράγματι, συγκέντρωσε ατό Ρίμινι τους καλύτερους αρχιτέκτονες κι καλλιτέχνες της εποχής του και τους έβαλε να ξανακτίσουν τον ναό.

Όταν το κτίριο τελείωσε, ήταν ένα αριστούργημα της αρχιτεκτονικής και της τέχνης της Αναγεννήσεως κι ένας ύμνος στον έρωτα πού το είχε εμπνεύσει. Απ' τα θεμέλια ως τη στέγη, απ' την πόρτα ως το μυχό του, υπήρχε κάτι πού αναφερόταν στον Σιγισμόνδο και στην Ιζόττα... Το πρόσωπο της Ιζόττας απεικονιζόταν παντού, σκαλισμένο στην πέτρα, δίπλα στην εικόνα του Σιγισμόνδου. Το σύμπλεγμα των αρχικών ψηφίων τους υπήρχε σε κάθε μέρος του κτηρίου.

Τα εγκαίνια του «Ναού των Μαλατέστα» έγιναν το 1450, με κάθε επισημότητα. Η Ιζόττα ήταν παρούσα. Η ήμερα εκείνη θα της έμενε αξέχαστη σ' όλη της τη ζωή, γιατί της έφερνε την τρανότερη απόδειξη αγάπης πού μπορούσε να επιθυμήσει μια γυναίκα. Η δεύτερη σύζυγος του Σιγισμόνδου παρευρέθηκε κι αύτη στην τελετή.

Έπειτα από λίγους μήνες, βρέθηκε νεκρή στο κρεβάτι της, στραγγαλισμένη. Ποιας ήταν ο δολοφόνος της; Όλοι υποπτεύθηκαν το σύζυγο της άλλα κανείς δεν τόλμησε να το πει... Οπωσδήποτε, ο Σιγισμόνδος μπόρεσε πια να δοθεί ολοκληρωτικά στον ερωτά του για την Ιζόττα. Πέντε χρόνια αργότερα, οι καλύτεροι φίλοι του συνασπίσθηκαν εναντίον του οργισμένοι για μια προδοσία του και ζήτησαν να καταλάβουν το Ρίμινι... Άρχισε έτσι ένας πόλεμος σκληρός. Κατά την απουσία του, ο Σιγισμόνδος είχε αφήσει όλη την εξουσία στα χέρια της Ιζόττας. Την εμπιστευόταν απόλυτα και ξαναγύριζε κοντά της ύστερα από κάθε μάχη. 

Αυτός ο προδότης και δόλιος στις σχέσεις του με τους άλλους άρχοντες, ήταν πιστός και ειλικρινής απέναντι της Ιζόττας, ανταποδίδοντας της τη δική της πίστη κι αφοσίωση. Τέλος, αφού κατόρθωσε να συντρίψει τους εχθρούς του και ν' απαλλάξει απ' τον κίνδυνο το Ρίμινι την παντρεύτηκε, λίγα χρόνια προ του θανάτου του.

Το 1468 κατά την επιστροφή του στο Ρίμινι από ένα καινούργιο πόλεμο, έπαθε δυνατό πυρετό και παραλήρημα και ξεψύχησε, έχοντας την Ιζόττα δίπλα στο μαξιλάρι του, ως τη τελευταία του στιγμή, όπως την είχε ως τότε σύντροφο της πολυτάραχης ζωής του...

Θησαυρός