Μιχάλης Χουρδάκης Νίσπιτας : Το «τρυποπέρασμα»

Το «τρυποπέρασμα»

Γράφει ο Μιχάλης Χουρδάκης Νίσπιτας

Το πέρασμα, αν και επίσημα η Εκκλησία μας το καταδικάζει, γίνεται και σήμερο ακόμη με την ανοχή ή και τη συμμετοχή ορισμένων ιερωμένων, σ’ όλη την Ελλάδα, με την ονομασία «τρυποπέρασμα».

Με τίτλο «Τα μαγικά περάσματα από τρύπες των μοναστηριών της Ηλείας» ο αρχιμανδρίτης Γερμανός Παρασκευόπουλος έχει εκδώσει σχετική εργασία, όπου περιγράφει Τρυποπεράσματα στη γυναικεία Ι.Μ. Κρεμαστή (Κοίμηση της Θεοτόκου) και στο ιερό προσκύνημα της Θεοτόκου της Σουδιώτισσας που βρίσκεται έξω από τον Πύργο Ηλείας.

Στην περιοχή αυτή μάλιστα που τούτο το έθιμο διατηρείται ως τις μέρες μας κατά την περιγραφή του αρχιμανδρίτη Γερμανού, όταν το παιδί περάσει από την τρύπα, του βγάζουν τα ρούχα, τα αφήνουν εκεί και το ντύνουν με καινούργια φορεσιά.

Στη συνέχεια ο κληρικός Παρασκευόπουλος, σχολιάζει: «...Είναι δε φανερή η μαγική αρχή που εγκρύπτεται στα περάσματα αυτά. Είναι η αρχή της ομοιοπαθητικής ή μιμητικής μαγείας. Δηλαδή με το πέρασμα εκφράζεται η ευχή και η ενδόμυχη επιθυμία, όπως πέρασε το παιδί από την τρύπα, έτσι να περάσει (να φύγει) και η αρρώστια του. Το ίδιο με την αλλαγή και την εγκατάλειψη των ρούχων του. Όπως απεκδύθηκε και άφησε εκεί τα ρούχα του, έτσι να φύγει από πάνω του και να μείνει εκεί η αρρώστια του».

Στην αμάθεια ορισμένων κληρικών επιρρίπτει ο αρχιμανδρίτης, την ευθύνη της συνέχισης τέτοιου ειδωλολατρικού εθίμου που το σύνδεσε ο λαός με την χριστιανική πίστη.

Τρυποπεράσματα ξακουστά υπάρχουν: Στη Νάξο (Άγιος Ισίδωρος και Αγία Ειρήνη), στη Θέρμη Μυτιλήνης (παρεκκλήσι Αγίου Ιωάννου που το πέρασμα γίνεται από όλες τις ηλικίες, φτάνει μόνο, αυτός που περνά από την τρύπα, να μην έχει αμαρτίες, γιατί τότε η τρύπα στενεύει και τον σφίγγει. Για να μεγαλώσει πάλι η τρύπα και να περάσει ο αμαρτωλός, πρέπει να κάμει κάποιο τάμα στον Αγιάννη. Στη Χάλκη και στη Νίσυρο διατηρείται το τρυποπέρασμα αλλά γίνεται και το πέρασμα από το παράθυρο.

Στην Κάρυστο υπάρχει τρύπα, που εξυπηρετεί αυτό το σκοπό μέσα στο ιερό της Αγίας Ειρήνης της Λάλας.

Όλα αυτά βασίζονται στη δοξασία της αναγέννησης αφού η όλη διαδικασία δεν είναι παρά η αναπαράσταση της γέννας.

Ασφαλώς όλη αυτή η παγανιστική διαδικασία προέρχεται από την αρχαιότητα και ο λαός επρόσθεσε και σύνδεσε την ίαση, σύμφωνα με τα θρησκευτικά του πιστεύω, γιατί πρέπει επίσης να πούμε ότι το τρυποπέρασμα, δεν συναντάται μόνο στον Ελλαδικό χώρο αλλά και αλλού από τα αρχαία χρόνια, μέχρι και σήμερο.

Κατά τον πατέρα της Ελληνικής Λαογραφίας Νικόλαο Πολίτη αλλά και το μεγάλο της Ελληνικής Λαογραφίας καταγραφέα Γεώργιο Μέγα, το τρυποπέρασμα είναι κατάλοιπο του μαγικού της προχριστιανικής εποχής, που συναντάται σε πολλούς λαούς και χρησιμοποιείται για πολλούς σκοπούς μεταξύ των οποίων και για θεραπεία αναιμικών παιδιών.

Σημείωση blog: Στην Κρήτη μια ονομαστή περίπτωση είναι το τρυποπέασμα στον Αχλαδέ.

ΓΙΩΡΓΟΥ ΝΑΣΜΗ : Αυτόπτης μάρτυρας

Τα ίδια ζήσαμε και εφέτος στα Μάλια της Κρήτης

Αυτόπτης μάρτυρας

TOY ΓΙΩΡΓΟΥ ΝΑΣΜΗ

Ατομική ευθύνη. Αυτό το τέρας που κρύβεται μέσα μας και αρνούμαστε να το πολεμήσουμε. Ο αντικατοπτρισμός της πραγματικότητας που δεν θέλουμε να αποδεχτούμε.

Πνιγόμαστε, σκοτωνόμαστε, καιγόμαστε και πάντοτε φταίνε οι «άλλοι». Ένα προνουντσιαμέντο κατά της αλήθειας. Κυριακή, 18 Αυγούστου 2019, Μαύρος Μώλος, Κρήτη, ώρα 10.30. Η φουρτουνιασμένη θάλασσα πρόδιδε τις διαθέσεις του Ποσειδώνα. Οι ριπές του ανέμου ρυτιδώνουν το νερό και μαστιγώνουν τα πρόσωπα. Η κόκκινη σημαία στον πύργο του ναυαγοσώστη βολοδέρνει στο έλεος του βοριά. Καμιά δεκαριά λουόμενοι, ανάμεσα τους και παιδιά, αγνοούν την προειδοποίηση.

Ο ναυαγοσώστης κατεβαίνει εκνευρισμένος από τον πύργο και καρφώνει ανά 50 μέτρα ακόμα δύο κόκκινες σημαίες, για όσους δεν αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο.

Η θάλασσα αδειάζει από τους απείθαρχους. Όχι για πολύ. Τρεις τουρίστες, ένα ζευγάρι μεσήλικων και ένας νεαρός, όλοι από την ίδια παρέα, βουτούν στα φουρτουνιασμένα νερά και χάνονται στον ορίζοντα. Πανικός. Ο ναυαγοσώστης μπαίνει σε ένα φουσκωτό και ξανοίγεται στη θάλασσα παλεύοντας με τα κύματα. Η αγωνία στο κατακόρυφο. Έπειτα από αρκετή ώρα εντοπίζει τον νεαρό και τη γυναίκα. Τους βοηθά να βγουν στην ακτή. Όταν τα καταφέρνει, αλλάζει ρότα για να βρει και τον τρίτο της παρέας. Τον εντοπίζει διαπιστώνοντας πως τον έχουν εγκαταλείψει οι δυνάμεις του. Του πετά σωσίβιο και ουσιαστικά τον σώζει από βέβαιο πνιγμό.

Πατώντας πια στεριά, οι τρεις απερίσκεπτοι περνούν από μπροστά μας χασκογελώντας. Ένας έξαλλος ναυαγοσώστης δένει το φουσκωτό και τους αναζητά, αυτή τη φορά στην παραλία. Όσα κι αν τους είπε λίγα ήταν. Την ίδια μέρα τα τοπικά ηλεκτρονικά μέσα της Κρήτης αναφέρθηκαν στην περιπέτεια ενός 10χρονου που παρασύρθηκε από τα κύματα στη θάλασσα των Γουρνών και λίγο έλειψε να πνιγούν ο πατέρας του και δύο ακόμα άτομα των οποίων η βάρκα αναποδογύρισε στην προσπάθεια τους να τον σώσουν.

Προσέξτε το ρήμα που χρησιμοποιήθηκε από τον Τύπο: «παρασύρθηκε». Ήρθε δηλαδή η θάλασσα, ήρεμη κι ωραία, του έταξε το τελευταίο smartphone και τον παρέσυρε στο ξέμακρο.

Όπως παρέσυρε και τους τρεις τουρίστες στον Μαύρο Μώλο. Όπως παρασέρνει και τόσους άλλους που νοθεύουν συστηματικά την ατομική ευθύνη στις τραγωδίες.

Πηγή : Τα Νέα 24/08/2019

Περικλής Δημητρολόπουλος : Το βαθύ κράτος και η βιτρίνα

Το βαθύ κράτος και η βιτρίνα

Γράφει ο Περικλής Δημητρολόπουλος

Τι είναι το σύγχρονο κράτος; Ένας ορισμός θα έλεγε πως είναι οι ανεξάρτητες Αρχές του. Είναι η ικανότητα του να εκχωρεί εξουσία σε ελεγκτικούς μηχανισμούς που θα ελέγχουν χωρίς παρεμβάσεις ακόμη και το ίδιο. Ακόμη περισσότερο, για ένα κράτος με τάσεις συγκεντρωτισμού, όπως είναι το ελληνικό, οι ανεξάρτητες Αρχές είναι ένα είδος βιτρίνας. Είναι τα πειστήρια του εκσυγχρονισμού των δομών του και μια απόδειξη πως μπορεί πράγματι να μεταρρυθμιστεί.

Τι συμβαίνει όμως πίσω από τη βιτρίνα; Τι γίνεται πέρα από την επικράτεια ανεξάρτητων Αρχών, όπως ο Συνήγορος του Πολίτη ή η Επιτροπή Ανταγωνισμού; Το κράτος εκσυγχρονίζεται ή παραμένει ένα σχεδόν αρχαϊκό κατασκεύασμα, υποχείριο πάντοτε της εκτελεστικής εξουσίας και υπό στενό, αν όχι ασφυκτικό, έλεγχο από το κυβερνών κόμμα;

Την απάντηση δίνουν τα πρόσωπα που ανακυκλώνονται από τα κόμματα στους φορείς και τους οργανισμούς του Δημοσίου. Η διαδρομή από τα κομματικά ψηφοδέλτια σε θέσεις της διοίκησης εξακολουθεί να γίνεται αδιάλειπτα. Η βιτρίνα μπορεί να λάμπει. Αλλά το κράτος, το βαθύ κράτος, παραμένει από πολλές απόψεις ένα κράτος αποτυχημένων πολιτευτών. Εξακολουθεί να διοικείται από ένα προσωπικό που τοποθετήθηκε όπου τοποθετήθηκε επειδή δεν βρήκε στην κάλπη την ψήφο του.

Μπορεί να κερδηθεί το στοίχημα του ακομμάτιστου κράτους; Μπορεί να λάμψει και το βαθύ κράτος όσο φαίνεται να λάμπει καμιά φορά η βιτρίνα του από τα βαριά βιογραφικά και το πλήθος των τίτλων με τους οποίους στελεχώνονται οι ανεξάρτητες Αρχές; Αν υποθέσει κανείς πως το στοίχημα ανανεώνεται κάθε τέσσερα χρόνια και κάθε τέσσερα χρόνια χάνεται, τότε το συμπέρασμα δεν μπορεί να αφήνει πολλά περιθώρια στην αισιοδοξία. Η προεκλογική δέσμευση ενός ακομμάτιστου κράτους παρέχεται περιοδικά και αφειδώς για να μην τηρηθεί τελικά, σαν εκείνα τα πράγματα που λέγονται στην πολιτική για να μη γίνουν ποτέ.

Κι αυτή δεν είναι η μοναδική διάσταση του προβλήματος. Οι αναξιοκρατικές επιλογές δεν εγκλωβίζουν μόνο το κράτος ούτε μόνο ενισχύουν τον ομφάλιο λώρο που το συνδέει με το κόμμα. Υπονομεύουν και το αφήγημα της αξιοκρατίας - μιας, υποτίθεται, καθολικής αξιοκρατίας από την οποία δεν θα εξαιρεθεί τίποτε και κανείς. Να όμως που η εξαίρεση μοιάζει να είναι μόνο η βιτρίνα. Και το βαθύ κράτος, ο κανόνας.

Πηγή:

ΤΑ ΝΕΑ 24/8/2019

Νιταδόροι οι ξυλογλύπτες των τέμπλων του Λασηθίου Κρήτης

ΤΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΤΥΜΒΟΥ ΤΩΝ ΝΙΤΑΔΟΡΩΝ ΤΟΥ ΜΕΣΑ ΛΑΣΙΘΙΟΥ

Γράφει ο Μιχάλης Χουρδάκης (Νισπιτας)

Στις 25 Αυγούστου 2019 έγιναν τα Αποκαλυπτήρια του μνημείου για τους Νιταδώρους, (ξυλογλύπτες τέμπλων) του Μέσα Λασιθίου Το μνημείο ανεγέρθηκε με δαπάνες του Δήμου Οροπεδίου Λασιθίου. Το ανάγλυφο φιλοτεχνήθηκε από τον Niggel RATCLIFFE, κάτοικο Κριτσάς. Ο σχεδιασμός του μνημείου έγινε από το αρχιτέκτονα Μανώλη Αβραμάκη. Η πρωτοβουλία όμως και η σκέψη για να τιμηθούν με μνημείο οι Νιταδώροι ανήκει στον Φρίξο Κουμαρτζή.

Αναφέρεται ότι έργα των Νιταδώρων του Μέσα Λασιθίου είναι τα τέμπλα της Παναγίας Κρουσταλλένιας, Μονής Βιδιανής, Αγίου Ιωάννου Μεσοκαμπίτη, Αγίου Δημητρίου στον Άγιο Γεώργιο, Αγίου Γεωργίου και Ιωάννου Χρυσοστόμου στο Μαρμακετο, Αγίων Αναργύρων Μέσα Λασιθάκι, τα δύο κλίτη του Μιχαήλ Αρχαγγέλου, του Άη Γιάννη επίσης στο Μέσα Λασιθάκι. Πιστεύω ότι μεγαλύτερη τιμή για τους Νιταδώρους του Μέσα Λασιθίου θα είναι όταν επισκεφθείτε τους ναούς που προαναφέρονται να σταθείτε για λίγο για να θαυμάσετε το έργο που μας άφησαν καλλιτεχνώντας με ταπεινότητα και χωρίς καν να γράφουν το όνομα τους πάνω σε αυτά.

ΤΕΜΠΛΟ Ή ΕΙΚΟΝΟΣΤΑΣΙ

Τέμπλο ή εικονοστάσι, είναι μια κατασκευή από οποιοδήποτε δομικό υλικό, που οριοθετεί , που χωρίζει μπορούμε να πούμε, τον κυρίως ναό από το Ιερό Βήμα.

Το τέμπλο είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα κυρίως των Ανατολικών Εκκλησιών και είναι βυζαντινής καταγωγής. Στις παλαιοχριστιανικές εκκλησίες το τέμπλο ήταν ένα χαμηλό χώρισμα με λεπτές και χαμηλές κολώνες, πάνω στις οποίες τοποθετούνταν μικρές εικόνες χωρίς να εμποδίζουν τη θέα της Αγίας Τράπεζας. Πολύ αργότερα το ύψος του, διπλασιάστηκε για να προστεθεί το 12ορτο με εικόνες από τη ζωή του Χριστού, σε πολλά όμως τέμπλα εικονίζονται οι 12 Απόστολοι.

Ακριβώς πάνω από την Ωραία Πύλη εικονίζεται ο Μυστικός Δείπνος.

Πάνω από το 12ορτο΄δεξιά και αριστερά εικονίζονται άγγελοι και τα Λυπηρά, δηλαδή η Παναγία και ο Ιωάννης με το βλέμμα προς τον Εσταυρωμένο που δεσπόζει επιβλητικά στην κορυφή.

Σε αρκετά τέμπλα αντί του Εσταυρωμένου και των Λυπηρών, εικονίζεται η Ανάσταση με τις Μυροφόρες και αγγέλους.

Στη βάση του Εσταυρωμένου ή της Ανάστασης υπάρχει ζωγραφισμένο ή ξυλόγλυπτο κρανίο με δύο χιαστί κόκαλα. Όλα αυτά αποτελούν το άνω διάζωμα του τέμπλου.

Στο μεσαίο διάζωμα έχομε τις μεγάλες φορητές εικόνες που βρίσκονται δεξιά και αριστερά της Ωραίας Πύλης η οποία κλείνει με το Βημόθυρο.

Στο κάτω διάζωμα υπάρχουν συνήθως παραστάσεις από την Παλαιά Διαθήκη π.χ. η ευδαιμονία του Παράδεισου, η ανυπακοή των πρωτόπλαστων και η έξοδος αυτών από τον Παράδεισο.

Κάναμε την παραπάνω – περιληπτική έστω – περιγραφή των συναρμολογημένων με απόλυτη ακρίβεια τμημάτων του τέμπλου για να τονίσομε πιο πολύ, ότι, στο τέμπλο τα διάφορα αυτά τμήματα, πρέπει να εμφανιστούν ως ένα αδιάσπαστο σύνολο με την επέμβαση του καλλιτέχνη ξυλογλύπτη.

Η φαινομενικά ενιαία ξυλόγλυπτη αυτή κατασκευή, δύσκολα σε κάνει να πιστέψεις ότι αποτελείται από 50 – 150 ή και 200 κομμάτια σμιλεμένα χωριστά και συναρμολογημένα με απόλυτη ακρίβεια σε υποδοχές σμιλεμένες κι αυτές από τον ξυλογλύπτη με απόλυτη ακρίβεια, για να δώσουν την αίσθηση ενιαίου συνόλου.

Η πολυπλοκότητα ενός ξυλόγλυπτου τέμπλου, δεν είναι υπόθεση μόνο της ευαισθησίας και της ικανότητας του ξυλογλύπτη που το σμιλεύει, αλλά κυρίως είναι υπόθεση οικονομική, δηλαδή τι ποσό διαθέτει ο δωρητής ή το εκκλησιαστικό συμβούλιο της ενορίας που το παρήγγειλε.

Υπάρχουν τέμπλα με πολύ ρηχό ή απλά ρηχό ή βαθύ ή διάτρητο σμίλεμα, όπως υπάρχουν τέμπλα που παρουσιάζονται μόνο ως μια απλή ξύλινη κατασκευή, άλλα πάλι τέμπλα παρουσιάζονται με μόνο ένα ή δύο τμήματά τους ξυλόγλυπτα.

Οι ξυλογλύπτες του Μέσα Λασιθίου προτιμούσαν τα ολόγλυφα διάτρητα τέμπλα όχι για το μεγάλο ποσό της αμοιβής τους, αλλά περισσότερο επειδή παρουσιάζονταν η ευκαιρία να προβάλλουν την απαράμιλλη τέχνη αλλά και την ευαισθησία τους.

ΤΟ ΕΠΙΣΤΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΒΗΜΟΘΥΡΟ

Επιστύλιο είναι ένα ξύλο (μαδέρι θα λέγαμε) πλάτους 10 – 30 εκατοστών και μήκους όσο το πλάτος του τέμπλου.

Υπάρχουν τέμπλα με ένα επιστύλιο κάτω ή πάνω από το 12ορτο και άλλα τέμπλα με δυο επιστύλια που πλαισιώνουν κάτω και πάνω το 12ορτο.

Σε πολλά τέμπλα η διακόσμηση του επιστυλίου για λόγους οικονομίας αποφεύγονταν ή σταματούσε στα κλήματα και τα φύλλα του αμπελιού.

Αν η παραγγελία που έπαιρναν οι ξυλογλύπτες αφορούσε ολόγλυφο τέμπλο, ανάμεσα στα κλήματα, έβλεπες να ξεπροβάλλουν φωλιές με νεογνά που τα τάιζε η μάνα, έβλεπες περιστέρια γαντζωμένα στα κλήματα ή να πετούν, ρόγδια, άνθη, κεφαλές θηρίων αλλά και άλλα σύμβολα.

Τα σύμβολα αυτά σμιλεύονταν ένα – ένα χωριστά, ύστερα συναρμολογούνταν σε κατάλληλες υποδοχές σμιλεμένες κι αυτές από τον ξυλογλύπτη όπως ήδη έχομε αναφέρει.

Υπάρχουν επιστύλια σε τέμπλα χωρίς καμιά απεικόνιση, επειδή η παραγγελία, έδινε βάρος στον πλούσιο διάκοσμο του Εσταυρωμένου και των Λυπηρών ή της Ανάστασης και των αγγέλων που βεβαίως αποτελούσαν το επιστέγασμα του όλου καλλιτεχνήματος.

Το κρανίο του Αδάμ αλλού παρουσιάζεται ξυλόγλυπτο, αλλού ζωγραφισμένο στη βάση του Σταυρού σε λεία επιφάνεια που άφηνε ο καλλιτέχνης γι’ αυτό το σκοπό. Σε άλλα πάλι τέμπλα απουσιάζει εντελώς το κρανίο.

Το Βημόθυρο πάλι, είναι η δίφυλλη συνήθως πόρτα του Ιερού Βήματος που συμπληρώνει την όλη εμφάνιση της Ωραίας Πύλης. Τα δυο αυτά φύλλα παρουσιάζονται είτε ολόγλυφα επί της ξύλινης επιφάνειάς τους, είτε διάτρητα, είτε ακόμη με δυο σκέτες λείες επιφάνειες για αγιογράφηση, πλαισιωμένες με μικρές επεμβάσεις ξυλογλυφίας υπό τύπον κορνίζας.

ΟΙ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΙ ΕΠΙ ΤΩΝ ΤΕΜΠΛΩΝ

Συμβολικά το τέμπλο αντικατάστησε το καταπέτασμα του ναού του Σολομώντα που έκρυβε τα Άγια των Αγίων από τον κυρίως ναό. Συνδέει τον αισθητό με το νοητό κόσμο, το φυσικό με το υπερφυσικό, το υλικό με το άυλο και ανεξιχνίαστο.

Οι διάφορες ξυλόγλυπτες παραστάσεις που βλέπομε πάνω στα τέμπλα των εκκλησιών, δε μπήκαν τυχαία από τον καλλιτέχνη νιταδόρο αλλά αντιστοιχούν σε συμβολισμούς του χριστιανισμού τους οποίους αναφέρομε στη συνέχεια.

ΤΟ ΚΡΑΝΙΟ ΤΟΥ ΑΔΑΜ : Τοποθετείται κάτω από τον Εσταυρωμένο, συμβολικά δέχεται το αίμα του Χριστού και έτσι ξεπλένεται από το προπατορικό αμάρτημα το ανθρώπινο γένος.

ΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΦΥΛΛΑ ΑΜΠΕΛΙΟΥ : Είναι η αρχαιότερη συμβολική παράσταση της αληθινής αμπέλου. «Εγώ ειμί η άμπελος η αληθινή…..» .

ΑΝΘΗ : Συμβολίζουν την Παναγία «Ρόδον το αμάραντον η εξανθίσασα…κ.λπ. » αλλά και τις χαρές που προσφέρει ο Παράδεισος.

ΨΩΜΙ – ΑΡΤΟΣ : Συμβολίζει τη Θεία Ευχαριστία και ειδικότερα τον άρτο ζωής δηλαδή τον Χριστό

ΚΟΦΙΝΙ ΜΕ 5 ΑΡΤΟΥΣ : Συμβολίζει το θαύμα των « πεντάκις χιλίων..» χορτασμένων στην έρημο.

ΚΛΑΔΙ ΕΛΙΑΣ : Σύμβολο της αθάνατης ψυχής

ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ : Σύμβολο Παναγίου Πνεύματος και Ειρήνης του κόσμο

ΔΥΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ Ή ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ : Συμβολίζουν την ψυχή των Μαθητών και Αποστόλων

ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ ΜΕ ΚΛΑΔΙ ΕΛΙΑΣ ΣΤΟ ΡΑΜΦΟΣ : Συμβολίζει τη Θεία Ευσπλαχνία και την μεταξύ ουρανού και γης ειρηνοποίηση.

ΠΟΥΛΙΑ ΠΟΥ ΠΕΤΟΥΝ : Συμβολίζουν την ανάταση της ψυχής κατά την ώρα της προσευχής του πιστού

ΡΟΓΔΙ : Συμβολίζει την αφθονία των αγαθών που προσφέρει ο Παράδεισος στις ψυχές των πιστών

ΙΧΘΥΣ : Δημοφιλές και συνηθέστατο σύμβολο που συμπίπτει με τα αρχικά Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ

ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ : που συνήθως κοσμούν δεσποτικούς θρόνους, συμβολίζουν τα λιοντάρια που φρουρούσαν τον ένδοξο βασιλιά Σολομώντα

ΟΦΙΣ : Συμβολίζει το δηλητήριο και τη δύναμη του πονηρού αλλά και θυμίζει το προπατορικό αμάρτημα

ΑΕΤΟΣ ΜΟΝΟΚΕΦΑΛΟΣ : Συμβολίζει το Βυζαντινό θυρεό.

ΑΕΤΟΣ ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ : Συμβολίζει τη διπλή ιδιότητα του βυζαντινού αυτοκράτορα, δηλαδή την κοσμική και την ιερατική ιδιότητα.

ΔΡΑΚΟΝΤΕΣ : Οι δράκοντες συμβολίζουν τους άγρυπνους Ρωμαίους φρουρούς του Εσταυρωμένου και Αναστάντος Χριστού

ΑΧΙΒΑΔΑ – ΚΟΓΧΥΛΗ : Συμβολίζει την Παναγία «…Χαίρε κογχύλη πορφύρα κ.λπ. ……»

Τα γράμματα ΑΛΦΑ ΚΑΙ ΩΜΕΓΑ : Θυμίζουν τη φράση της Αποκάλυψης του Ιωάννη, «… Εγώ ειμί το Άλφα και το Ωμέγα, η αρχή και το τέλος, ο πρώτος και ο έσχατος…» . Συμβολίζουν δηλαδή τον ίδιο το Χριστό .

Κυρίες και κύριοι, αγαπητοί μας φίλοι, 

Η σημερινή μας ομιλία δεν περιορίστηκε στα όσα προσωπικά γνωρίζω από την οικογενειακή μου παράδοση, αλλά συμβουλεύτηκα και δυο αξιόλογα συγγράμματα που είναι :

Πρώτο : Το βιβλίο του παπά Ιωάννη Μαρκάκη με τίτλο ΕΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΙΣ ΕΥΛΟΓΕΙΤΕ ΤΟΝ ΘΕΟΝ. Ηράκλειο 2003,

Και δεύτερο, το βιβλίο του πρωτοπρεσβύτερου Κωνσταντίνου Καλλίνικου Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΝΑΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΤΕΛΟΥΜΕΝΑ ΕΝ ΑΥΤΩ χωρίς άλλα στοιχεία

Οφείλω – ως απόγονος των ξυλογλυπτών Μακράκηδων - να σας ευχαριστήσω θερμά τόσο για την παρουσία σας στη σημερινή μας τελετή, όσο και για την υπομονή που δείξατε να με υποστείτε υπό τον σημερινό καύσωνα. 

Δεν έχω άλλα για να πω φίλοι μας λέω γεια σας

σκώνω και το ποτήρι μου και πίνω στην υγειά σας

Και πάλι σας ευχαριστώ.

ΝΙΣΠΙΤΑΣ (ΝΕΑΠΟΛΗ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2019)

Από την ομιλία του Μιχάλη Χουρδάκη (ΝΙΣΠΙΤΑΣ)

Νεάπολη Κρήτης 25 – 8 – 2019