Θρύλοι για την Αγιά Σοφιά

Θρύλοι για την Αγιά Σοφιά

Ο ναός της ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΟΦΙΑΣ, χτίστηκε από τους αρχιτέκτονες Ισίδωρο και Ανθέμιο (532-537 μ.Χ.) επί αυτοκρατορίας του Ιουστινιανού. Από τότε η Αγιά Σοφιά είναι το σύμβολο της Ορθοδοξίας όλου του κόσμου. Μιας θρησκείας που σαν κεντρικό της μήνυμα έχει το «αγαπάτε αλλήλους» και το «αγάπα τον πλησίον σου ως εαυτόν». Αυτό το μήνυμα ήταν, είναι και θα είναι σημαντική συνιστώσα του πολιτισμού και της ανθρώπινης ύπαρξης. Έχει τις ρίζες του στην Αντιγόνη του Σοφοκλή «ΟΥ ΤΟΙ ΣΥΝΕΧΘΕΙΝ ΑΛΛΑ ΣΥΜΦΥΛΕΙΝ ΕΦΥΝ»(441π.Χ.-«Δεν γεννήθηκα να μισώ αλλά να αγαπώ»). Έχει την προβολή της στον Ουμανισμό της Ευρώπης. Οι σημερινοί ιερόσυλοι της Αγιάς Σοφιάς ήρθαν πριν από 800 περίπου χρόνια, ως σφαγιαστές ανθρώπων στην Μικρά Ασία και στην ευρύτερη περιοχή, στο κέντρο της πνευματικής και πολιτισμικής εκκίνησης του ανθρώπου και αποτελούν διαχρονική ύβρη στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.

ΤΟΥΡΚΙΚΟΙ ΘΡΥΛΟΙ

Τα τελευταία χρόνια στη μουσουλμανική Τουρκία γίνεται μεγάλη συζήτηση για τα θαύματα της Αγιάς Σοφιάς.

Όλα ξεκίνησαν στο τέλος του Ιουλίου του 2009, όταν ήρθε στο φως η παράσταση ενός αγγέλου, η οποία ήταν καλυμμένη εδώ και έξι αιώνες κάτω από στρώματα μετάλλου και γύψου. Βρέθηκε πάνω στα μωσαϊκά τα οποία είχαν καλυφθεί λίγο μετά την Άλωση της Πόλης, το 1453, κατά τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί.

Στη συνέχεια οι συντηρητές ανακάλυψαν άλλους τέσσερις αγγέλους ζωγραφισμένους πάνω στα μωσαϊκά, οι οποίοι βρίσκονταν κάτω από πολλά στρώματα ασβέστη ο καθένας τους έχει έξι φτερά και πιστεύεται ότι δημιουργήθηκαν μεταξύ 900 – 1300 π.Χ.

Οι άγγελοι μοιάζουν να φτερουγίζουν και να αιωρούνται στο ναό σε σημείο τέτοιο που η τουρκική εφημερίδα Milliyet αναφερόμενη στο γεγονός έκανε και νύξεις «για σημαδιακή εμφάνιση μέσα στον ιστορικό ναό της Αγίας Σοφίας που ίσως έχει και άλλες προεκτάσεις….».

Σύμφωνα με αναφορές στον τουρκικό Τύπο ο πρόεδρος του «Saadet» ενός μικρού κόμματος, που όμως σχετίζεται με το κόμμα του Ερτνογάν, ο Numan Kurtulmus, σε ομιλία του που έκανε στην Κων/πολη σε κλειστό στάδιο, αναφερόμενος στην αποκάλυψη του Αγγέλου της Αγίας Σοφίας», δήλωσε πως η αποκάλυψη αυτή ήταν προμήνυμα, σε συνδυασμό με τις εξελίξεις της περιόδου εκείνης, του τελικού διαμελισμού και της οριστικής κατάρρευσης της σύγχρονης Τουρκίας!

Μύθοι λοιπόν και θρύλοι και παραδόσεις στέκουν ακόμα ζωντανοί στο πέρασμα των αιώνων. Είναι δεκάδες, ίσως και εκατοντάδες αυτοί που έχουν επιζήσει μέχρι σήμερα. Και δεν λέγονται μόνο μέσα από χείλη χριστιανών αλλά ακόμη και των μουσουλμάνων

Το φέρετρο της βασίλισσας Σοφίας

Ανάμεσα στους τουρκικούς θρύλους είναι και αυτός για το φέρετρο της βασίλισσας Σοφίας (προφανώς γίνεται κάποια ταύτιση με την Αγιά Σοφία) το οποίο προστατεύουν οι τέσσερις αρχάγγελοι που βρίσκονται πάνω στον Θόλο του ναού. Οι αρχάγγελοι αυτοί, όπως αναφέρουν και πιστεύουν οι Τούρκοι, είναι οι Τζεμπραΐλ, Μιχαήλ, Ισραφήλ και Αζραήλ. 

Σύμφωνα πάντα με τους Τούρκους, ο Τζεμπραήλ προστατεύει τους αυτοκράτορες, ο Μιχαήλ τον ναό από τις εχθρικές επιθέσεις, ενώ οι Τζεμπραηλ και Ισραφήλ ήταν οι αγγελιοφόροι των γεγονότων από τις πολεμικές επιχειρήσεις στους αυτοκράτορες. Και οι τέσσερις αυτοί αρχάγγελοι, μετά την πτώση της Πόλης, είναι ταγμένοι να προφυλάσσουν το φέρετρο της βασίλισσας Σοφίας από τον κίνδυνο κάποιος βέβηλος να το ανοίξει και να επέλθει η δευτέρα παρουσία.

Οι σταυροί

Θαύμα είναι σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα της εφημερίδας Σαμπάχ και οι σταυροί που εμφανίζονται στην εκκλησία.

Στην οροφή του ναού υπάρχει ο Σταυρός του Αγίου Ανδρέα σε διαγώνιο μορφή που είναι ένα σημαντικό σύμβολο που όχι μόνο δεν χάθηκε στους αιώνες της οθωμανικής κατοχής αλλά δεσπόζει με όλη την συμβολική σημασία του. Παράλληλα υπάρχει και ο «Σταυρός του Ιουστινιανού» για να τρομάζει τους Τούρκους καθώς οι θρύλοι αναφέρουν για ένα πανάρχαιο κειμήλιο που βρίσκεται άγνωστο που μέσα στην Αγία Σοφία και μάλιστα προέρχεται από την Αίγυπτο και έχει τρομακτική δύναμη.

Γενικότερα η κατασκευή του μεγάλου αυτού ορθοδόξου αρχιτεκτονικού αριστουργήματος, σύμφωνα με τις ίδιες τις τουρκικές πηγές, βασίστηκε στο χριστιανικό σύμβολο του Σταυρού και το γεγονός αυτό εμπνέει το δέος αλλά και μια αδιόρατη φοβία για την μελλοντική επάνοδο της Αγίας Σοφίας στον φυσικό της κάτοχο, δηλαδή στην Ελληνορθόδοξη λατρεία.

Μεγάλο δέος δημιουργεί στους Τούρκους, όπως αναφέρει η Σαμπάχ και τα διάφορα μωσαϊκά που έχουν αναδυθεί με όλη την μεγαλοπρέπεια τους τις τελευταίες δεκαετίες μέσα στο ιερό ναό της Αγίας Σοφίας της Κωνσταντινούπολης, παρά του ότι η μουσουλμανική θρησκεία θεωρεί σαν αμάρτημα την απεικόνιση προσώπων που σχετίζονται με θρησκευτικά γεγονότα.

Ιδιαίτερο δέος τους προκαλεί το γνωστό μωσαϊκό που απεικονίζει τον Ιησού έχοντας την Παναγία και τον Ιωάννη τον Βαπτιστή στα δεξιά και αριστερά Του.

Οι Τούρκοι το έχουν ονομάσει χαρακτηριστικά το «Μωσαϊκό της Αποκάλυψης» και ο συμβολισμός αυτός ανάγει στην εσχατολογική σημασία του που είναι έντονη στους μουσουλμάνους Τούρκους”, όπως γράφει ο δημοσιογράφος και τουρκολόγος Νίκος Χειλαδάκης.

Στα άδυτα

Το 2009 ομάδες ειδικών δυτών με εξελιγμένο εξοπλισμό, εξερεύνησαν τα θεμέλια του ναού. Πέρασαν από στις στενές εισόδους των υπόγειων τούνελ που ως επί το πλείστον είναι πλημμυρισμένα. Την κάθοδο επιχείρησαν, μέσα από στόμιο μικρής διαμέτρου, ένας κάμεραμαν και ένας δύτης-φωτογράφος. Είναι σαν να βυθίζεσαι στην Ιστορία», είπε ο δύτης Οζάν Τσοκντεγιέρ, που διήνυσε 283 μέτρα μέσα σε στοές.

Κάτω από την Αγία Σοφία υπάρχουν δύο στοές με νερό που συνδέονται με το Βυζαντινό Υδραγωγείο, το οποίο βρίσκεται κοντά στον ναό.

Το 1945 είχε γίνει μια προσπάθεια να αντληθεί το νερό, αλλά αυτό δεν στέρευε ποτέ, γεγονός που υποχρέωσε τη διακοπή των εργασιών. Οι δύτες πιστεύουν, από αυτά που αντίκρισαν, ότι επαλήθευσαν κάποιες εικασίες: ότι η Αγία Σοφία συνδεόταν υπόγεια με το παλάτι του Κωνσταντίνου του Πορφυρογέννητου και βέβαια με το Βυζαντινό Υδραγωγείο.

Θρύλοι αναφέρουν ότι οι Οθωμανοί επεξέτειναν τις στοές ώστε να μπορούν μέσω αυτών να πηγαίνουν οι Σουλτάνοι στην Αγία Σοφία, που είχαν μετατρέψει σε τζαμί, για να προσευχηθούν.

Τα μωσαϊκά

Ο τουρκολόγος Νίκος Χειλαδάκης που έχει πολλές φορές αναφερθεί στα δημοσιεύματα του τουρκικού Τύπου, επισημαίνει τις ξεχωριστές αναφορές στα μωσαϊκά της Αγιά Σοφιάς, τα οποία αναπαριστάνε γνωστούς βυζαντινούς αυτοκράτορες, όπως τον Ιωάννη τον Κομνηνό με τον Ιησού Χριστό και τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο τον Μονομάχο με την αυτοκράτειρα Ζωή.

Όλες αυτές οι απεικονίσεις προκαλούν έντονο δέος καθώς όλη αυτή η ελληνορθόδοξη χριστιανική μεγαλοπρέπεια και η εσωτερική δύναμη που αναδύουν αυτά τα ψηφιδωτά, έχουν γεννήσει διάφορους θρύλους για τους εσχατολογικούς τους συμβολισμούς. Οι συμβολισμοί αυτοί σχετίζονται με τις τουρκικές φοβίες για την επάνοδο στην επιφάνεια και στην εξουσία της αγίας Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας με την ευλογία του ίδιου του Ιησού Χριστού.

Ο κρυμμένος Πατριάρχης και τα κόκκινα αυγά

Ένας άλλος σημαντικός τουρκικός θρύλος, είναι εκείνος του "Κρυμμένου Πατριάρχη", ο οποίος μάλιστα μοιάζει με τον ελληνικό θρύλο για τον κρυμμένο παπά. Όπως αναφέρει η τουρκική παράδοση, στο νότιο μέρος του ναού υπάρχει ένας στενός διάδρομος που οδηγεί σε μια παμπάλαια αραχνιασμένη και μυστήρια πύλη, που ο θρύλος αναφέρει ως την "Κλειστή Πύλη".

Σύμφωνα με τις τουρκικές αναφορές, όταν ο Μωάμεθ ο Β’ Πορθητής μπήκε στην Κωνσταντινούπολη, ο τελευταίος ελληνορθόδοξος Πατριάρχης, μαζί με τους συνοδούς του τελούσε την Θεία Λειτουργία. Μόλις οι οθωμανικές ορδές εισέβαλαν στον ναό, ο Πατριάρχης και όλη η συνοδεία του μπήκαν μέσα στην πύλη αυτή, η οποία έκλεισε και από τότε χάθηκαν, ενώ η πύλη έμεινε ερμητικά κλειστή και κανένας δεν τόλμησε ποτέ να την ανοίξει. Λέγεται ότι κάθε χρόνο, στην Ανάσταση των Ορθόδοξων χριστιανών, μπροστά από την πύλη αυτή, εμφανίζονται κόκκινα αυγά!

ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΘΡΥΛΟΙ

Η μακέτα των μελισσών

Ένας, από τους πλέον εντυπωσιακούς ελληνορθόδοξους μύθους είναι και αυτός από την περιοχή της Θράκης που μας πληροφορεί για τον τρόπο που με τον οποίο ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός βρήκε το σχέδιο για το χτίσιμο της Αγίας Σοφίας μετά το 530 π.Χ.

Αυτή λοιπόν, η σχετική παράδοση από τη Θράκη μας περιγράφει και μας εξηγεί ότι το σχέδιο, για να κτισθεί η Αγια Σοφιά, έγινε γνωστό με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο από αυτόν που μάθαμε από την ιστορία. Αξίζει να προσέξουμε ιδιαίτερα την παράδοση, γιατί δεν είναι γνωστή από άλλους τόπους παρά μόνο από τη Θράκη. Τη διηγιόντουσαν στη Βιζύη της Θράκης κατά τον περασμένο αιώνα, και εκεί, στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την έμαθε μικρό παιδί ο ποιητής Γεώργιος Βιζυηνός. Και την έσωσε από την λησμονιά και τον βέβαιο αφανισμό και την περιέγραψε έμμετρα το 1884 μέσα στην ποιητική συλλογή του «Ατθίδες αύραι». Ας δούμε λοιπόν πως αποδίδει αυτόν τον ίδιο το θρακικό θρύλο.

«Ήταν ο καιρός που ο βασιλιάς στην Πόλη είχε αποφασίσει να χτίσει την Αγιά Σοφιά. Είχε καλέσει τον πρωτομάστορα, και ο τελευταίος είχε κάμει ένα, και ύστερα άλλο, και ύστερα άλλα σχέδια, πως να χτιστή η μεγάλη εκκλησιά. Κανένα όμως δεν ευχαριστούσε το βασιλιά. Ήθελε κάτι άλλο, πολύ πιο σπουδαίο. Και ο πρωτομάστορας όλο και σκεφτόταν τι νέο σχέδειο να φτιάση.

Μια Κυριακή, την ώρα που τελείωνε η λειτουργία, ζύγωσε πρώτος ο βασιλιάς να πάρη το αντίδωρο, εκείνο όμως του ξεφεύγει από το χέρι και πέφτει χάμω. Μια στιγμή αργότερα παρουσιάζεται μιά μέλισσα που φτεροκοπούσε προς το ανοιχτό παράθυρο, κρατώντας το πεσμένο αντίδωρο του βασιλιά. Βγάνει αμέσως διαταγή ο βασιλιάς, όσοι έχουνε μελίσσια να τ’ ανοίξουνε και να ψάξουν, για να βρεθή. Ψάχνει και ο πρωτομάστορας στα δικά του τα μελλίσσια και τι βλέπει; Είχανε κάτσει οι μέλισσες μέρες πριν και είχανε φτιάξει με το κερί μέσα στην κυψέλη μιαν εκκλησιά πανέμορφη και σκαλιστή και μεγαλόπρεπη, που δεν είχε την όμοια της σ’ ολόκληρη την Οικουμένη. Όλες οι λεπτομέρειες είχανε γίνει στην εντέλεια, μέσα κι’ έξω στην εκκλησία. Η πόρτα της ανοιχτή, ο τρούλος έτοιμος, οι κολώνες στη θέση τους, ως και η Άγια Τράπεζα τελειωμένη. Την είχαν αποτελειώσει σ’ όλα της την εκκλησιά, και απάνω στην Άγια Τράπεζα της είχε φέρει εκείνη η μέλισσα και είχε αποθέσει το αντίδωρο του βασιλιά.

Είδε την εκκλησιά ο πρωτομάστορας και θάμαξε με το τέλειο σχέδιό της. Την είδε κατόπι και ο βασιλιάς και έγινε όλος χαρά. Το σχέδιο, που είχανε φτιάξει οι μέλισσες, έγινε το σχέδιο που χτίστηκε η Αγια Σοφιά!!!».

Ο μαρμαρωμένος βασιλιάς

Όταν μπήκαν οι Τούρκοι στην Πόλη, άγγελος Κυρίου άρπαξε το βασιλιά και τον πήγε σε μια σπηλιά βαθιά στη γη κάτω, κοντά στη Χρυσόπορτα. Εκεί μένει μαρμαρωμένος ο βασιλιάς και καρτερεί να κατεβεί ο άγγελος στη σπηλιά, να τον ξεμαρμαρώσει. Και θα σηκωθεί πάλι ο βασιλιάς και θα μπει στην Πόλη και θα διώξει τους Τούρκους ως την Κόκκινη Μηλιά.

Ο παπάς της Αγιά Σοφιάς

Την ώρα που μπήκαν οι Τούρκοι στην Αγια-Σοφιά δεν είχε τελειώσει ακόμα η λειτουργία. Ο παπάς που έκανε τη λειτουργία πήρε αμέσως το Άγιο Δισκοπότηρο, ανέβηκε στα κατηχούμενα, εμπήκε σε μια θύρα και η θύρα έκλεισε αμέσως. Είναι θέλημα Θεού ν’ ανοίξει μόνη της η θύρα, όταν έλθει η ώρα, και θα βγει από κει ο παπάς, να τελειώσει τη λειτουργία στην Αγια-Σοφιά, όταν θα πάρουμε πίσω την Πόλη.

Η Αγία Τράπεζα της Αγιά Σοφιάς

Την μέρα που πάρθηκε η Πόλη, έβαλαν σ’ ένα καράβι την Άγια Τράπεζα της Αγια Σοφιάς, να την πάει στην Φραγκιά, για να μην πέσει στα χέρια των Τούρκων. Εκεί όμως στη θάλασσα του Μαρμαρά άνοιξε το καράβι και η Άγια Τράπεζα βούλιαξε στον πάτο. Στο μέρος εκείνο η θάλασσα είναι λάδι, όση θαλασσοταραχή και κύματα κι αν είναι γύρω. Και το γνωρίζουν το μέρος αυτό από τη γαλήνη, που είναι πάντα εκεί, και από την ευωδία που βγαίνει. Πολλοί μάλιστα αξιώθηκαν να την ιδούν στα βάθη της θάλασσας.

Τα ψάρια του Μπαλουκλή

Την ημέρα που έπεσε η Πόλη ένας γέροντας τηγάνιζε ψάρια, και όταν του είπαν «Εάλω η Πόλις», είπε πως για να πιστέψει πως έπεσε η Πόλη, έπρεπε να βγουν τα ψάρια από το τηγάνι. Και έτσι έγινε. Πότε άραγε θα ολοκληρωθεί το τηγάνισμα των ψαριών που είναι τηγανισμένα μόνο από την μία τους πλευρά;

Το θαύμα των εικόνων

Καθώς οι άπιστοι ορμούσαν μέσα στη Μεγάλη Εκκλησιά, να αρπάξουν και να καταστρέψουν, στον εξώστη-γυναικωνίτη ένας τσαούσης προσπάθησε με το τσεκούρι του να καταστρέψει μια τοιχογραφία της Παναγίας που κρατά στα χέρια της τον Ιησού μωρό. Και τότε έγινε το θαύμα! Τη στιγμή που ο Τούρκος προσπάθησε να καταφέρει το πρώτο χτύπημα στην εικόνα, κεραυνοβολήθηκε κι έπεσε νεκρός. Τη θέση του πήρε ένας άλλος Τούρκος, αλλά την ίδια στιγμή κι εκείνος είχε την ίδια τύχη. Οι υπόλοιποι βάρβαροι πανικοβλήθηκαν από το πρωτόγνωρο συμβάν και γεμάτοι τρόμο εγκατέλειψαν το έργο της καταστροφής. Η τοιχογραφία σώζεται μέχρι σήμερα στον δεξιό εξώστη της Αγίας Σοφίας.

Λέτε λοιπόν όλοι αυτοί οι θρύλοι να έχουν θορυβήσει και τον Χαλίφη Ερντογάν που αποφάσισε να μετατρέψει εκ νέου την Αγιά Σοφιά σε τζαμί;;

Πηγές:

Γεωργίου Βιζυηνού «Ατθίδες αύραι», dogma.gr, pontos-news.gr, olympia.gr, slpress.gr, pemptousia.gr, newsbomb.gr, iellada.com