Η ΜΕΓΑΛΗ ΛΗΣΤΕΙΑ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΝΑΖΙΣΤΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ

 

 

Η ΜΕΓΑΛΗ ΛΗΣΤΕΙΑ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΝΑΖΙΣΤΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ

Κατά τις τελευταίες ημέρες του πολέμου, μια μονάδα των SS λήστεψε την κεντρική τράπεζα της ναζιστικής Γερμανίας και ξέφυγε με περισσότερα από 130 εκατομμύρια δολάρια, κάτι που ισοδυναμεί με τη μεγαλύτερη ληστεία τράπεζας στην ιστορία.

Παρόλο που το ναζιστικό καθεστώς φαινόταν ότι επρόκειτο να καταρρεύσει, η Κεντρική Τράπεζά του 3^ου Ράϊχ, η Reichsbank, τροφοδοτήθηκε με χρήματα και λάφυρα από τις εισβολές και τις καταλήψεις στην Ευρώπη. Το συνολικό ποσό με το οποίο τροφοδοτήθηκε  το θησαυροφυλάκιο της τράπεζας ετιμήθηκε σε περίπου 3,4 δισεκατομμύρια δολάρια σημερινή αξία.

Τον Φεβρουάριο του 1945, το κτήριο της Reichsbank καταστράφηκε μερικώς κατά τη διάρκεια μιας μαζικής αεροπορικής επιδρομής των Συμμάχων. Περίπου 950 B-17 (Ιπτάμενα Φρούρια) ισοπέδωσαν το κέντρο του Βερολίνου, προκαλώντας ζημιές σε πολλά κτίρια, συμπεριλαμβανομένης και της Κεντρικής Τράπεζας. Αν και οι 5.000 περίπου υπάλληλοι της τράπεζας κατάφεραν να επιβιώσουν από την αεροπορική επιδρομή κατεβαίνοντας στο καταφύγιο που βρισκόταν στις υπόγειες αποθήκες του κτιρίου, οι επάνω όροφοι καταστράφηκαν.

 

 

Ο Χίτλερ αποφάσισε τότε να μετακινηθεί μεγαλύτερο μέρος του θησαυρού της Τράπεζας και να διασκορπιστεί σε όσο το δυνατόν περισσότερα μέρη για να αποτραπεί η καταστροφή του. Χρυσός, χρήματα και άλλα λάφυρα μπήκαν σε κρυψώνες στη νότια Γερμανία και την Αυστρία με απώτερο στόχο μια πιθανής χρηματοδότηση εξέγερσης σε περίπτωση που η Γερμανία θα βρισκόταν κάτω από Συμμαχική κατοχή.

Ο Χίτλερ επέλεξε το ορυχείο καλίου Merkers, ένα πολύ βαθύ ορυχείο περίπου 200 μίλια νοτιοδυτικά του Βερολίνου για την αποθήκευση σημαντικού μέρους του θησυρού. Εκεί, οι Ναζί μετέφεραν πάνω από 100 τόνους χρυσού, εκτός από χρυσά νομίσματα, χαρτονομίσματα και άλλα πολύτιμα αντικείμενα, όπως και έργα τέχνης.

Η συνολική αξία του ναζιστικού χρυσού που μεταφέρθηκε στο ορυχείο ήταν περίπου 520 εκατομμύρια δολάρια εκείνης της εποχή, που σε σημερινά χρήματα ανέρχεται σε περίπου 8 δισεκατομμύρια δολάρια. Περιλάμβανε 3.682 σακούλες και χαρτοκιβώτια γερμανικών μάρκων, 80 σακούλες με ξένο συνάλλαγμα, 4.173 σάκους που περιείχαν 8.307 ράβδους χρυσού, 55 κιβώτια ράβδους χρυσού, 3.326 σακούλες με χρυσά νομίσματα, 63 σακούλες με ασήμι, 1 σακούλες με  ράβδους πλατίνας, 8 σακούλες με δαχτυλίδια και 207 σακούλες και κοντέινερ με κλοπιμαία των SS.

 

 

Τον Απρίλιο του 1945, ο Κόκκινος Στρατός έφτασε τελικά στο Βερολίνο την πρωτεύουσα του Γ’ Ράϊχ. Είχαν περάσει σχεδόν τέσσερα χρόνια από τότε που τα γερμανικά στρατεύματα εξαπέλυσαν μια από τις μεγαλύτερες επιθέσεις στην ιστορία του Γερμανικού Στρατού κατά της Σοβιετικής Ένωσης και εισέβαλλαν στα εδάφη της. Κατά τη διάρκεια αυτών των τεσσάρων ετών, ο σοβιετικός στρατός και ο άμαχος πληθυσμός υπέστησαν τεράστιες απώλειες προσπαθώντας να σταματήσουν τη ναζιστική επίθεση. Σχεδόν 20 εκατομμύρια σοβιετικοί στρατιώτες και πολίτες χάθηκαν στις μάχες.

Η υπεράσπιση του Βερολίνου αφέθηκε σε ορισμένα απομεινάρια της Βέρμαχτ, ξένων σχηματισμών Waffen SS —συμπεριλαμβανομένων των γαλλικών— και της Volkssturm, ενός είδους γερμανικής εθνοφρουράς που αποτελείτο από ηλικιωμένους και μικρά παιδιά. Στην αντίθετη πλευρά, εκατομμύρια σοβιετικά στρατεύματα ήταν στην καλύτερη δυνατή πολεμική ετοιμότητα και εγρήγορση για να κατακτήσουν την πρωτεύουσα του εχθρού τους και να τερματίσουν το όνειρο του χιλιόχρονου Ράιχ του Χίτλερ.

 

 

Το Βερολίνο τελικά παραδόθηκε στις 2 Μαΐου και οι Σοβιετικοί κατέλαβαν τον όποιο χρυσό και τα τιμαλφή είχαν απομείνει στην τράπεζα.

Η ηγεσία των SS όμως, που στο μεταξύ είχε δραπετεύσει στη Βαυαρία, επέλεξε τον συνταγματάρχη των SS Josef Spacil, ο οποίος είχε παραμείνει στο Βερολίνο, για να ηγηθεί της ληστείας της τράπεζας. Ο Σπάσιλ είχε διοικήσει μια μονάδα στρατιωτικής αστυνομίας στην κατεχόμενη Ολλανδία στην αρχή του πολέμου και ήταν καταζητούμενος από τους Συμμάχους ως εγκληματίας πολέμου

Στις 22 Απριλίου, με τους Σοβιετικούς ήδη προ των πυλών του Βερολίνου, ο Σπάσιλ και οι άνδρες του έφτασαν στη Ράιχσμπανκ με φορτηγά. Με προτεταμένα τα όπλα που κρατούσαν στα χέρια, μπήκαν στο κτίριο και διέταξαν τους εργαζόμενους να ανοίξουν τα θησαυροφυλάκια.

 

 

Πήραν ό,τι μπορούσαν να μεταφέρουν, συμπεριλαμβανομένων χαρτονομισμάτων, διαμαντιών, κοσμημάτων και ομολόγων. Αλλά άφησαν πίσω τους τον χρυσό που υπήρχε στα θησαυροφυλάκια καθώς δεν ήθελαν να τους επιβραδύνει στην διαφυγή τους λόγω του βάρους του. Η μονάδα των SS φόρτωσε τα κλοπιμαία στα φορτηγά και έφυγαν με κατεύθυνση προς ένα κοντινό αεροδρόμιο που βρισκόταν ακόμα στα χέρια των Γερμανών. Εκεί επιβιβάστηκαν σε μεταγωγικά αεροπλάνα Junkers 52 που τους περίμενε και πέταξαν στην Αυστρία.

Ενώ όμως βρισκόντουσαν στην Αυστρία, οι στρατιώτες των SS  πληροφορήθηκαν  ότι αμερικανικές και γαλλικές μηχανοκίνητες δυνάμεις τους πλησίαζαν. Έτσι έκρυψαν πολλά από τα λάφυρα σε διαφορετικά μέρη γύρω από το Σάλτσμπουργκ, για μελλοντική χρήση, ενώ συγχρόνως φρόντιζαν και έπαιρναν αρκετά από τα κλοπιμαία προκειμένου να εξασφαλίσουν την δραπέτευση και επιβίωση τους

 

 

Εκείνες τις ώρες συνάντησαν τον Otto Skorzeny, τον κομάντο του Χίτλερ που είχε σώσει τον Μπενίτο Μουσολίνι κατά τη διάρκεια μιας από τις πιο τολμηρές αποστολές ειδικών επιχειρήσεων του πολέμου λίγα χρόνια νωρίτερα. Ο Spacil, ο Skorzeny και οι άνδρες τους διασκορπίστηκαν και είτε πήγαν στα βουνά για να κρυφτούν είτε ανακατεύτηκαν μεταμφιεσμένοι μαζί με τις γερμανικές δυνάμεις που παραδόθηκαν. Ωστόσο, τα αμερικανικά στρατεύματα έπιασαν έναν από τους επιτελείς του Spacil, ο οποίος τους οδήγησε σε μια από τις τοποθεσίες απόκρυψης που είχαν καταχωνιαστεί θησαυροί αξίας περίπου 8 εκατομμυρίων δολαρίων. Όμως άλλα περίπου 123 εκατομμύρια δολάρια ναζιστικού χρυσού παρέμεναν σε άγνωστη κρυψώνα.

Ο Skorzeny συνελήφθη και ανακρίθηκε, αλλά ποτέ δεν αποκάλυψε τη θέση του κρυμμένου θησαυρού. Τρία χρόνια αργότερα, ο καταδρομέας του Χίτλερ, Skorzeny, δραπέτευσε και αργότερα επανεμφανίστηκε στην Ισπανία, όπου ζούσε μέσα στην απόλυτη χλιδή. Συνέχισε επίσης να χρησιμοποιεί τα χρήματα από την ληστεία καθώς και την επιρροή του υπέρ των ναζί φυγάδων.  Με τα χρήματα που είχε στην διάθεσή του κατάφερε και χρηματοδότησε ένα δίκτυο διαφυγής που βοήθησε πολλούς άνδρες των SS και Γερμανούς εγκληματίες πολέμου να διαφύγουν στη Νότια Αμερική.

 

 

Μέχρι σήμερα, περίπου 6 δισεκατομμύρια δολάρια από τη Reichsbank παραμένει άγνωστο που βρίσκονται.

 QUORA /2nd World War