ΣΕ ΜΙΑ ΜΑΚΡΥΝΗ ΧΩΡΑ

ΣΕ ΜΙΑ ΜΑΚΡΥΝΗ ΧΩΡΑ

Μια φορά και ένα καιρό, σε μια μακρινή ορεινή χώρα της ανατολής, κυβερνούσαν εναλλάξ δύο διεφθαρμένα κόμματα. Βολεμένα με φτηνά δανεικά, που τους έδιναν οι κάτοικοι μιας εύφορης πεδιάδας κοίταγαν το βόλεμα των ημετέρων ενώ η μίζα έπεφτε σύννεφο

Οι υπήκοοι αυτής της χώρας, βολεμένοι με ρουσφετάκια, διορισμούλες, μεταθεσούλες, επιδοτισούλες, δανειάκια, φοροδιαφυγή, ψήφιζαν και ξαναψήφιζαν τα ίδια πρόσωπα συνέχεια και όταν ένας πολιτικός λόγω προχωρημένου γήρατος αποσυρόταν από την καρέκλα της εξουσίας, φρόντιζε να τον διαδεχτεί ο κλώνος του, είτε κόρη είτε γιός, ώστε να μην διαταραχτεί η συνέχεια της δυναστείας.

Κάποτε οι κάτοικοι της εύφορης πεδιάδας, ζήτησαν τα δανεικά τους πίσω. Έλα όμως που τα ταμεία είχαν αδειάσει και τα ευρουλάκια είχαν ταξιδέψει σε μακρινές και εξωτικές χώρες μέσα από πολύπλοκες διαδρομές και είχαν χαθεί τα ίχνη τους.

Τα δυο αυτά κόμματα για να διασωθούν αποφάσισαν τα δανεικά να τα πάρουν από τους υπηκόους τους, οι οποίοι έκπληκτοι και σαστισμένοι δέχονταν τώρα κατραπακιές από φόρους και περικοπές ενώ ένοιωθαν ξένα χέρια να τους αδειάζουν το πορτοφόλι.

Οι ηγέτες των κομμάτων για να απαλλαχτούν από την ευθύνη να δώσουν πίσω τα υπέρογκα ποσά που είχαν πάρει σαν δανεικά και αγύριστα αποφάσισαν να αλλάξουν τις επωνυμίες, ώστε με νέο Α.Φ.Μ να μην χρωστάνε τίποτα. Το ένα κόμμα ονόμασαν «λωτιά» και το άλλο μάλλον θα το ονομάσουν «νέο Ελλαδιστάν»......

Στη συνέχεια..

Άσε ρε φίλε,   με διέκοψε ο εκδότης μου από το τηλέφωνο.. είναι δυνατόν   τέτοια που μου λες δεν γίνονται ούτε στα παραμύθια. Αυτό που μου λες δεν είναι μυθιστόρημα είναι κατηγορία Α.Σ.Ε.Φ. (ακραίο σενάριο επιστημονικής φαντασίας). Άντε στρώσου στην δουλειά και γράψε μου κάτι καλό και χραααααπ μου τόκλεισε.

Έμεινα με το ακουστικό στο χέρι… Μάλλον έχει δίκιο σκέφθηκα… το παράκανα…

(Κάθε ομοιότητα με οτιδήποτε είναι τυχαία και δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα)

facebook/Pavlos Papadimitropoulos