ΕΜΦΙΑΛΩΜΕΝΟ ΝΕΡΟ

MUST ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Πόσο... ακίνδυνο είναι

Δεν υπάρχει πιο καλοκαιρινή εικόνα από ένα μπουκάλι εμφιαλωμένου νερού στο χέρι, στη θήκη του ποδηλάτου ή του αυτοκινήτου, στο καρότσι του μωρού, στην τσάντα, στο τσεπάκι της βερμούδας, στην ταβέρνα δίπλα στη θάλασσα, στα νησιά μας, όπου επί το πλείστον δεν υπάρχει τρεχούμενο πόσιμο νερό. Το εμφιαλωμέ­νο νερό είναι το Νο 1 σε ζήτηση αγαθό το καλοκαίρι. Είναι όμως και ακίνδυνο;

Η βιομηχανία του εμ­φιαλωμένου νερού είναι μία από τις πλέ­ον ανθηρές, όχι μόνο στην Ελλά­δα, αλλά και σε ολόκληρο τον κό­σμο. Δεν είναι τυχαίο ότι σε ολό­κληρο τον κόσμο κυκλοφορούν περισσότερες από 700 μάρκες εμφιαλωμένου νερού. Στην Ελ­λάδα κυκλοφορούν περίπου 20 μάρκες εμφιαλωμένου νερού, μαζί με τα νερά που διατίθενται σε τοπικό επίπεδο σε διάφορα μέρη της Ελλάδας.

Η ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ του εμφιαλωμέ­νου νερού είναι θέμα προσωπικής επιλογής και γευστικών προτιμή­σεων αλλά και λύση ανάγκης κυ­ρίως στις διακοπές, διότι σε ορι­σμένες περιοχές του εσωτερικού και του εξωτερικού το νερό της βρύσης πιθανόν να ενέχει κινδύ­νους για την υγεία μας αφού δεν ελέγχεται επαρκώς.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΡΕΥΝΩΝ έδειξαν ότι οι καταναλωτές πιστεύουν πως το εμφιαλωμένο νερό είναι ασφαλέστερο από το νερό βρύ­σης, αλλά ταυτόχρονα ανησυχούν για την ποιότητά του.

Στην Ελλάδα το εμφιαλωμένο νερό μπορεί να άργησε να κερ­δίσει το καταναλωτι­κό κοινό, ωστόσο διεκδικεί ση­μαντικό μερίδιο της αγο­ράς από τα αναψυκτικά και τα άλλα ανθρακούχα αφεψήματα. Κάθε χρόνο κατανα­λώνονται περίπου ένα δισεκα­τομμύριο λίτρα εμφιαλωμένου νερού στη χώρα μας.

ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ του προϊόντος βοήθησε και η στροφή προς έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής στην ελληνική κοινωνία κατά τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, αλλά και η υιοθέτηση ενός μοντέλου ζωής πε­ρισσότερο δυτικού τύπου. Τα γυμναστή­ρια και οι δίαιτες έγιναν ξαφνικά τρόπος ζωής, με συνέπεια την αύξηση της κα­τανάλωσης νερού και τον περιο­ρισμό των αλκοολούχων και ανθρακουχων ποτών.

ΓΙΑ ΥΠ0ΨΙΑΣΜΕΝ0ΥΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ

Ο Αγοράζουμε φιάλες σφραγισμένες και καθόλου χτυπημένες.

Ο Διαβάζουμε προσεκτικά τις ετικέτες ώστε να αναγράφουν την ημερομηνία εμφιάλωσης και λήξης, τη χημική ανάλυση, το τη­λέφωνο επικοινωνίας της επιχείρησης, την τοποθεσία προέλευ­σης του νερού και τον τύπο του νερού.

Ο Δεν γεμίζουμε με νερό βρύσης τις άδειες, χρησιμοποιημένες πλα­στικές φιάλες, διότι ενδέχεται να έχουν αναπτυχθεί βακτήρια. Κα­λύτερα αγοράζουμε μια νέα φιάλη με εμφιαλωμένο νερό.

Ο Δεν πίνουμε απευθείας από το μπουκάλι, Aδειάζουμε το πε­ριεχόμενο της φιάλης εξ αρχής σε ποτήρι, διότι υπάρχει πι­θανότητα υπολείμματα τροφής ή μικροοργανισμοί από τη στο­ματική κοιλότητα να μεταφερθούν στο νερό.

ΔΙΑΤΗΡΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΜΠΟΥΚΑΛΙΑ ΕΜΦΙΑΛΩΜΕΝΟΥ ΝΕΡΟΥ ΣΤΟ ΨΥΓΕΙΟ,

ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΤΑ ΦΥΛΑΣΣΟΥΜΕ

ΣΕ ΔΡΟΣΕΡΟ, ΣΚΙΕΡΟ ΜΕΡΟΣ.

Από την «ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗ»