ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗΣ : Επιστροφή στη δραχμή

Επιστροφή στη δραχμή

Γράφει ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ   ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗΣ

Είχαν σχέδιο οι Γερμανοί -οι κακοί δαίμονες της υφηλίου- για το πώς θα μεταβάλουν την Ελλάδα σε αποικία τους. Το εφήρμοσαν με σατανικό τρόπο από νωρίς μέσω των εδώ υποτακτικών τους, του Σημίτη, του Γιωργάκη Παπανδρέου και άλλων πρόθυμων να ξεσκονίσουν την ξενοκρατία. Έσπρωχναν τον κόσμο να παίζει στο χρηματιστήριο, να παίρνει δάνεια συνεχώς, με τέτοια ευκολία, που θα έπρεπε να βάλουν όλους σε υποψίες. Δυστυχώς, η πλειονότητα εύκολα πέφτει σε τέτοιες παγίδες που έχουν οικονομικό χαρακτήρα και κατόπιν, όταν αντιληφθούν οι πολίτες τι έγινε, είναι αργά. Βρίσκονται, πια, αλυσοδεμένοι στο έλεος «δημίων» σαν τον Στουρνάρα.

Πράκτορες ξένοι και εγχώριοι κινήθηκαν δραστήρια υπογείως για να βρεθεί η χώρα μας δέσμια στα κάτεργα του καπιταλισμού. Ο Σερ Έρνεστ Κάστελ, τραπεζίτης του βασιλέως Εδουάρδου του 7ου της Αγγλίας έλεγε: «Όταν ήμουν νέος, οι άνθρωποι με αποκαλούσαν ριψοκίνδυνο παίκτη. Όταν οι δουλειές μου μεγάλωσαν, με είπαν κερδοσκόπο. Τώρα με αποκαλούν τραπεζίτη. Αλλά εγώ πάντα το ίδιο πράγμα έκανα»... Ο Κάστελ βασιζόταν στην αρχή σύμφωνα με την οποία όταν οι άνθρωποι κυνηγούν το εύκολο κέρδος, μετατρέπονται σε ένα κοπάδι που άλλοτε ορμά ηρωικά προς ωραία βοσκοτόπια και άλλοτε οδηγείται μοιρολατρικά στο σφαγείο.

Σ' ένα τέτοιο σφαγείο βρίσκεται σήμερα ο ελληνικός λαός. Κι ο Στουρνάρας τού πίνει το αίμα, χάριν της Μέρκελ. Το ίδιο έπαθαν και οι πολίτες των χωρών του Νότου. Ο Πρόεδρος της Γαλλίας Ολάντ (που δεν διδάχτηκε τίποτα από την εθνική υπερηφάνεια του Ντε Γκωλ και του Μιττεράν) μετεβλήθη σε χάντρα στο κομπολόι της Μέρκελ. Θα έπρεπε να ανατρέξει στην ιστορία της πατρίδας του, ώστε να πληροφορηθεί πως στις 22 Ιουνίου 1848, όταν χιλιάδες εργάτες βρέθηκαν απολυμένοι, χωρίς δουλειά, σε προκηρύξει τους έγραφαν: «Αν αλυσοδέσουν το Παρίσι, θα υποδουλωθεί ολόκληρη η Ευρώπη...». Ήταν μοιραίο αυτό να συμβεί στις μέρες μας. Εάν ο Ολάντ είχε τις ίδιες ευαισθησίες για την ανεξαρτησία της Γαλλίας, με εκείνες που τρέφει για τις γοητευτικές καλλιτέχνιδες η χώρα του Δαντών και του Μαρά δεν θα έφτανε στο σημείο να ξαναβρεθεί στην ατμόσφαιρα του Πεταίν. Δεν θα καταδεχόταν η υπερήφανη Γαλλία να βρίσκεται κάτω από την αλαζονική ηγεμονία του Δ' Ράιχ.

Ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, ο Σταϊνμάγερ, ήλθε εδώ να επιθεωρήσει το προτεκτοράτο. Σαμαράς - Βενιζέλος υποκλίθηκαν στον δυνάστη. Όταν, όμως, ΣΥΡΙΖΑ και Ανεξάρτητοι Έλληνες του ξεκαθάρισαν ότι δεν αποδέχονται τα μέτρα δουλείας που συμφέρουν το Βερολίνο, εκείνος άρχισε τις απειλές. Τους είπε ότι εάν χαλάσουν το γερμανικό μνημονιακό οικοδόμημα, η Ελλάδα θα αντιμετωπίσει τις  συνέπειες.  Η Μέρκελ το είπε πιο κυνικά: «Δεν μας ενδιαφέρει η Ελλάδα. Αλλά εάν φύγει η Ελλάδα από την Ευρωζώνη, μπορεί να καταρρεύσουμε...». Οι Βρυξέλλες μάς ετοιμάζουν νέο Μνημόνιο και νέα θανατηφόρα μέτρα. Μάταια η συγκυβέρνηση προσπαθεί να το κρύψει, θέλει τους πολίτες να είναι πρόβατα μέσα στο μαντρί της υποτέλειας και της γερμανικής κατοχής. Όσοι, όμως, δεν έχουν τυφλωθεί από τον «ευρωπαϊκό σουσουδισμό» δεν έχουν πλέον καμία αμφιβολία ότι για να αναπνεύσουμε ελεύθερα, πρέπει να επανέλθουμε στο εθνικό μας νόμισμα. Πάνω σ' αυτό το σημείο, εκυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Λιβάνη ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον και διαφωτιστικό βιβλίο, του εκλεκτού συναδέλφου Νίκου Ιγγλέση. Τίτλος του: «Επιστροφή στη δραχμή -η απάντηση στην ευρω-κατοχή». Συνιστώ σε όλους ανεπιφύλακτα να το διαβάσουν, διότι λύνει πολλές απορίες και ερωτηματικά γύρω από το κατά πόσο συμφέρει να γυρίσουμε στο εθνικό νόμισμα. Ο Νίκος Ιγγλέσης, πολιτικοποιημένος από τα νεανικά του χρόνια, με οικονομικές σπουδές στο Παρίσι, αμφισβητεί με στοιχεία τη γερμανική Ευρώπη, το ευρω-μάρκο και τον ευρωμονόδρομο. Αποδεικνύει  ως  έμπειρος οικονομολόγος, ότι με την εισαγωγή του εθνικού νομίσματος της νέας δραχμής θα αυξηθεί η ρευστότητα της οικονομίας, θα χρηματοδοτούνται οι παραγωγικές επενδύσει, το κράτος θα παύσει να δανείζεται, δεν θα δημιουργείται πια νέο χρέος και δεν θα πληρώνουμε άλλους τόκους. Η νέα δραχμή θα υποτιμηθεί, κανείς δεν θα χάσει την περιουσία του και τα λεφτά του και δεν θα υπάρξει πληθωρισμός. Η ανεργία συνεχώς θα μειώνεται με τις νέες επενδύσεις και οι μισθοί θα αυξάνονται προοδευτικά.

Γράφει ο καλός συνάδελφος: «Τον Μάιο του 2010, οι συνδυασμένες  δυνάμεις του Δ' Ράιχ και των διεθνών χρηματαγορών κατέλαβαν την Ελλάδα. Τον Μάρτιο του 2013, σαράντα περίπου χρόνια μετά τον τουρκικό Αττίλα που άρπαξε το 40% της Κύπρου, ένας δεύτερος, γερμανικός αυτή τη φορά, Αττίλας ήρθε να εξανδραποδίσει το ελεύθερο κομμάτι του μαρτυρικού νησιού. Έτσι, και οι δύο κρατικές οντότητες του ελληνικού έθνους, η Ελλάδα και η Κύπρος, μεθοδικά και με τη συνεργασία της εγχώριας πολιτικής και οικονομικής ολιγαρχίας, μετατράπηκαν σε αποικίες χρέους του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Οι δανειακές συμβάσεις και τα συνημμένα σ' αυτές Μνημόνια εξαφάνισαν κάθε ίχνος εθνικής ανεξαρτησίας και μετέφεραν το κέντρο των αποφάσεων για την τύχη του ελληνισμού στο Βερολίνο, τις Βρυξέλλες και τη Φρανκφούρτη. Η τριαρχία ("τρόικα"), στην κάθε αποικία, αποφασίζει σχεδόν για τα πάντα. Από τα πιο μικρά (π.χ. δόσεις στην εφορία, ωράριο καταστημάτων, παροχή φαρμάκων κ.λπ.) μέχρι τα πιο σημαντικά (εκποίηση στρατηγικών υποδομών όπως φυσικό αέριο, ηλεκτρισμός, νερό, αεροδρόμια, λιμάνια, διάλυση της αμυντικής βιομηχανίας κ.λπ.). Τις αποφάσεις - διαταγές της τριαρχίας υλοποιούν, πολλές φορές με υπερβάλλοντα ζήλο, οι εγχώριες ελληνόφωνες κυβερνήσεις οι οποίες απολογούνται ανά τρίμηνο στους επιθεωρητές και καθημερινά στους υπαλλήλους της TASK FORCE  του Χόρστ Ράιχενμπαχ και στον υφυπουργό της γερμανικής κυβέρνησης Χανς Γιόακιμ Φούχτελ. Πρόκειται για τον ορισμό του δωσιλογισμού...».

Ο Ν. Ιγγλέσηε αποκαλύπτει όλη την πονηρή μνημονιακή προπαγάνδα που ασκείται για τη θεοποίηση του διαβολικού ευρώ. Γράφει: «Σύμφωνα με την ασύλληπτης έκτασης και βάθους, γκεμπελικής υφής προπαγάνδα, που εκπέμπουν όλα τα ντιλίβερι μπόις του ευρύτερου κόμματος του Μνημονίου, όσα υφίσταται η ελληνική οικονομία και κοινωνία είναι το τίμημα που πρέπει να πληρωθεί για να σωθεί η χώρα, να αποφευχθεί το GRΕΧΙΤ, να παραμείνουμε στην Ευρωζώνη. Μετέτρεψαν ένα νόμισμα, το ευρώ, σε φετίχ, αλλά πατρίδα μας δεν είναι το ευρώ, ιδεολογία μας δεν είναι ο δωσιλογισμός  και το μέλλον μας δεν μπορεί να είναι ο ραγιαδισμός. Η γκεμπελικής υφής προπαγάνδα άρχισε με την υπογραφή της πρώτης δανειακής σύμβασης - Μνημονίου, τον Μάιο του 2010, από τους αλήστου μνήμης Γιώργο Παπανδρέου και Γ. Παπακωνσταντίνου. Στην πορεία, ο μηχανισμός προπαγάνδας οργανώθηκε υπό την υψηλή εποπτεία της τριαρχίας ("τρόικας") και εντάχθηκαν σ' αυτόν, πέραν των πολιτικών, οικονομικοί παράγοντες, πανεπιστημιακοί και κυρίως μεγάλος αριθμός αργυρώνητων δημοσιογράφων που αποτελούν την αιχμή του δόρατος για τη χειραγώγηση (δηλαδή εξαπάτηση) της κοινής γνώμης. Το αποκορύφωμα της δράσης του μηχανισμού προπαγάνδας σημειώθηκε την περίοδο Μαΐου - Ιουνίου του 2012, κατά τη διάρκεια των δύο εκλογικών αναμετρήσεων, όταν η τριαρχία και τα εγχώρια μίσθαρνα όργανα της έπαιξαν τα ρέστα τους προκειμένου να μη χαθεί ο έλεγχος του ελληνικού προτεκτοράτου και δυστυχώς το πέτυχαν...», θυμίζουμε, ότι  τέλη Μαΐου του 2012, λίγο προ των δεύτερων εκλογών του Ιουνίου, η Εθνική Τράπεζα με έκθεση της (την οποία προέβαλλαν πομπωδώς όλα τα μνημονιακά πληρωμένα ΜΜΕ) τρομοκρατούσε τον κόσμο λέγοντας: «Μια έξοδος  από το ευρώ θα οδηγούσε σε σημαντική πτώση του βιοτικού επιπέδου του Έλληνα πολίτη...». Κι έρχεται κατόπιν ο Λουκάς Παπαδήμος, με «μυστική έκθεση του Μαξίμου» που δεν ήταν καθόλου μυστική και φοβέριζε για... «πυρηνικό χειμώνα» που θα ενσκήψει στην Ελλάδα στην περίπτωση εξόδου της  χώρας από το ευρώ. Αυτό τον ρόλο έπαιξε ο Παπαδήμος...

 Ο Νίκος Ιγγλέσης στο βιβλίο του, που είναι καταπέλτης για τη συγκυβέρνηση, παρουσιάζει το σχέδιο που -από τον Μάιο του 2010- εφαρμόζει η τριαρχία στο ελληνικό πειραματόζωο. Αυτό το ύπουλο εξοντωτικό σχέδιο ενστερνίστηκαν Σαμαράς - Βενιζέλος - Στουρνάρας, προσφέροντας τις υπηρεσίες τους στο Βερολίνο και στον διεθνή καπιταλισμό. Κι όχι μόνο αυτό. Το βιβλίο έχει μεγαλύτερη αξία διότι καταγράφει και τη λύση που μπορεί να δοθεί για να επανακτήσουμε την ελευθερία μας. Κι αυτό να το προσέξουν όλοι οι πολιτικοί. Τι μπορεί να γίνει; α) Εθνικοποίηση της Τράπεζας της Ελλάδος (ώστε αυτή να παύσει να αποτελεί παράρτημα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και να μπορεί να κόβει και να κυκλοφορεί χαρτονόμισμα της νέας δραχμής, β) Επιστροφή του χρυσού και των συναλλαγματικών αποθεμάτων της  χώρας από το εξωτερικό στην Τράπεζα της  Ελλάδος. γ) Τοποθέτηση κρατικού επιτρόπου σ' όλες τις τράπεζες  για να ελέγχεται η τήρηση της νομισματικής  πολιτικής. δ) Διαχωρισμόε των τραπεζών σε εμπορικές και επενδυτικές. ε) Δημιουργία δύο επενδυτικών  τραπεζών, η μία για τον πρωτογενή τομέα της  οικονομίας, με επανασύσταση της ΑΤΕ, και η άλλη για τη βιομηχανία-βιοτεχνία, με κεφάλαια του κράτους. Το βιβλίο του Νίκου Ιγγλέση «Επιστροφή στη δραχμή» σύρει το παραπέτασμα της ευρωπαϊκής απάτης και ρίχνει φως στον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε για να ξαναγίνει η Ελλάδα ελεύθερο  και ανεξάρτητο κράτος. Αποτελεί αποστομωτική απάντηση στο υποκριτικό ερώτημα που απευθύνει η μειοδοτική συγκυβέρνηση στην αντιπολίτευση: «Πέστε μας ποιος άλλος δρόμος υπάρχει έξω από το ευρώ»...

 Υπάρχει δρόμος λοιπόν και οι προσκυνημένοι στο Βερολίνο δεν θα μπορούν, πλέον, να παίζουν θέατρο. Σαμαράς - Βενιζέλος - Στουρνάρας αρκετό κακό έκαναν στη χώρα. Ήλθε η ώρα να φύγουν. Εκτός από ευρωεκλογές και δημοτικές θα έλθουν και οι εθνικές εκλογές, παρά την αγωνιώδη προσπάθεια των γερμανόδουλων να τις αποφύγουν. Ο λαός θα τους τιμωρήσει σκληρά. Κι αν θέλει να προσφέρει μια υπηρεσία στον τόπο ο Πρόεδρος   της  Δημοκρατίας, ας παραιτηθεί για να επισπεύσει την προσφυγή στις κάλπες.

Διάφορα ξένα ΜΜΕ -φερέφωνα των τραπεζιτών- βλέποντας την άνοδο που σημειώνει στις δημοσκοπήσεις ο ΣΥΡΙΖΑ, άρχισαν την τρομοκρατία εν όψει των ευρωεκλογών. Διατυμπανίζουν, υπό μορφή «αναλύσεων», την απειλή προς τους Έλληνες: «Εάν έλθει ο Τσίπρας, θα γνωρίσετε χειρότερα δεινά από αυτά που υφίστασθε σήμερα...». Πέραν του ότι χειρότερα μέτρα από τη λαίλαπα του Στουρνάρα δεν υπάρχουν, η αντιπολίτευση διαπράττει ένα καίριο λάθος: Προσπαθεί να πείσει ότι δεν είναι κατά του ευρώ! Την άκρως αντίθετη οδό οφείλει να ακολουθήσει. Να δηλώσει ξεκάθαρα ότι λύση αποτελεί μόνον η έξοδο από την Ευρωζώνη και η επιστροφή στη δραχμή.

Να αναλύσει με στοιχεία το θέμα -όπως κάνει ο Ιγγλέσης στο βιβλίο του και όπως έχουν εξηγήσει με σαφήνεια πολλοί οικονομολόγοι και πανεπιστημιακοί- και να χαράξει γραμμή πλεύσης, κατανοητή στις  μάζες. Μόνον μ' αυτό τον τρόπο οι ψηφοφόροι θα ακολουθήσουν με εμπιστοσύνη τα αντιμνημονιακά κόμματα και θα τους δώσουν αδιαμφισβήτητη πλειοψηφία. Τότε μόνον οι ξένοι πάτρωνες θα αναληφθούν ότι έχουν χάσει το παιχνίδι. Όσο μας ελέγχουν με το δικό τους  νόμισμα, μπορούν να εκβιάζουν και να τρομοκρατούν. Όταν δουν ότι η Ελλάδα αλλάζει πορεία και δεν τους  έχει ανάγκη, θα αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση και η ανίερη προπαγάνδα του ευρώ θα καταρρεύσει. Κι ακόμα, οι αντιμνημονιακοί πολιτικοί έχουν καθήκον να διακηρύξουν προς τον λαό ότι η Γερμανία είναι χώρα εχθρική και στο εξής θα πρέπει να διαμορφωθεί  τελείως  διαφορετικά η εξωτερική μας πολιτική. Εξετάσεις «καλής διαγωγής» να δώσει η Μέρκελ απέναντι σε εμάς κι όχι εμείς  να σκύβουμε τον αυχένα σ' αυτήν και να τρέμουμε για τις «υποχρεώσεις» μας. Καμία υποχρέωση δεν έχουμε απέναντι στο Δ' Ράιχ και στον δεσποτισμό των Βρυξελλών. Ο  «ψυχασθενής τεχνοκράτης» Στουρνάρας πρέπει να πάψει να ταλανίζει με την παρουσία του την πολιτική ζωή της  χώρας. Σαμαράς και Βενιζέλος, που εστήριξαν τον άνθρωπο του Βερολίνου και των τραπεζικών συμφερόντων, φέρουν όλες  τις  ευθύνες για το κατάντημα της  ελληνικής  κοινωνίας. Θα υποστούν κάποια μέρα και τις συνέπειες. Μικρή σπίθα ελπίδας  για εθνική απελευθέρωση παραμένει η αντίσταση κατά του ευρώ. Σ' ένα στίχο του, ο Τάσος Λειβαδίτης σαλπίζει το κάλεσμα: «Ελάτε, λοιπόν όλοι μαζί, να φυσήξουμε αυτό το μικρό καρβουνάκι στη χόβολη της ελπίδας...».
"ΤΟ ΠΑΡΟΝ"

Γιώργος Παπανικολάου : Για τη βία και τη νομιμότητα.

Για τη βία και τη νομιμότητα.

«Καταδικάστε τη βία, απ όπου κι αν προέρχεται».

Η συνηθισμένη κραυγή των «πράων οπαδών της μη βίας», των συγκυβερνητών ή και παρατρεχάμενών τους, στα κανάλια της TV και στις στήλες των εφημερίδων.

Τι είναι η βία για να την καταδικάσουμε;

Βία είναι στον κόσμο των λέξεων, ό,τι είναι το μαχαίρι για τον κόσμο των πραγμάτων, των αντικειμένων. Αν το δώσεις σ έναν κακούργο, θ αφαιρέσει μια ζωή. Αν το δώσεις σ έναν χειρουργό, θα σώσει μια ζωή. Το μαχαίρι είναι δίκοπο. Έχει την κακή του, έχει και την καλή του κ-όψη.

Η λέξη βία δεν προσδιορίζει απολύτως τίποτα. Αν δεν συγκεκριμενοποιήσεις την αντικειμενική πραγματικότητα στην οποία αναφέρεται, η γενική έννοια βία, είναι σαν να μην λες τίποτε. Ποιος ασκεί τη βία, με τι μέσα, σε βάρος τίνος, σε ποιο περιβάλλον. Όχι βία γενικά λοιπόν, αλλά ανάλυση των όρων που ξεχωρίζουν τις συγκεκριμένες μορφές βίας.

Η κρίση για το αν ενεργώ σωστά ή άσχημα όταν προμηθεύομαι όπλα από έναν ληστή, δεν εξαρτάται απ τον σκοπό και τον προορισμό αυτών των όπλων; Τα θέλω για φόνο ή ληστεία ή για να υπερασπίσω τον εαυτό μου ή ν απαλλαγώ από έναν δυνάστη; Τα θέλω για άδικο και άτιμο πόλεμο ή για δίκαιο και τίμιο; Ο καθένας που δεν τάχει χαμένα, μπορεί  ν' απαντήσει εύκολα σ' αυτά τα διλήμματα.

Φανταστείτε λοιπόν πόσο γελοίος μπορεί να είναι εκείνος που φαντάζεται ότι, επειδή χρησιμοποιεί την ίδια λέξη (βία), μπορεί να εξισώσει την λεκτική αποδοκιμασία (ή και βρισιά) ή το πέταμα του γιαουρτιού, με τη δολοφονία ενός νέου. Στην πραγματικότητα εκείνο που τους κάνει να αισιοδοξούν ότι μπορεί να το πετύχουν, είναι γιατί εκτοξεύουν το «επιχείρημά» τους μέσα απ το μαγικό κουτί, την TV τους. Μα και τα θαύματα έχουν όρια.

Και όπως σωστά επισημαίνει ο Γιώργος Φαρακλάς σε άρθρο του, αυτή η εξίσωση σημαίνει ότι εκείνος που το επιχειρεί, προσπαθεί ν ανατρέψει έναν νομικό πολιτισμό αιώνων, που διακρίνει πλημμελήματα, πταίσματα και κακουργήματα.

Στη θεωρία των δύο άκρων, ταυτίζουν δύο πολιτικούς χώρους άκρως αντίθετους, με βάση τη «βία» που ασκούν. Είναι σαν να τους ταυτίζουν με βάση το χρώμα της σημαίας τους. «Καταδικάστε», λοιπόν, «τη βία απ όπου κι αν προέρχεται». Καταδικάστε και τα μαχαίρια, ό,τι κι αν κόβουν…

«Μα η βία είναι μονοπώλιο του κράτους», τσιρίζει ο εξάσφαιρος ακροσύμβουλος του πρωθυπουργού.

Αλλά, ώ του θαύματος, το ίδιο το Σύνταγμα (άρθρο 120, παράγραφος 4) επιτάσσει στους πολίτες ν ασκήσουν ακόμη και βία («με όλα τα μέσα»), σε κάθε απόπειρα βίαιης κατάλυσης του συντάγματος.

Και το ισχύον δίκαιο, επιτρέπει τη χρήση βίας σε καταστάσεις άμυνας ή έκτακτης ανάγκης (άρθρα 22 και 25 του ποινικού κώδικα) (καθ. Κ. Χρυσόγονος στο άρθρο του «Η βία και η κυβερνητική προπαγάνδα»).

 «Όμως πως μπορείς ν ασκήσεις βία ενάντια στη νόμιμη κυβέρνηση;», είναι το μόνιμο ρεφρέν των κυβερνητικών και παρατρεχάμενων, που σπάνια το παραλείπουν, στην εκστρατεία τους ενάντια στη βία.

Αν δηλαδή κάποιοι έχουν καταλάβει την εξουσία κοροϊδεύοντας το λαό με ψέματα, κουρελιάζοντας το Σύνταγμα, παραδίδοντας την πραγματική εξουσία σε ξένες δυνάμεις, εφαρμόζοντας πολιτικές που οδηγούν το λαό στην αυτοκτονία, μη τηρώντας τις υποχρεώσεις τους που απορρέουν απ το Σύνταγμα (π.χ. η υποχρέωση του Προέδρου της Δημοκρατίας να μεριμνά για την πιστή τήρηση του Συντάγματος και των νόμων, την υπεράσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας και της ακεραιότητας της χώρας, σαν ρυθμιστής του Πολιτεύματος), όταν οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου πέφτουν σαν το χαλάζι (ενώ το Σύνταγμα ορίζει ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τις εκδίδει μόνο σε έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης), εκμηδενίζοντας έτσι κάθε έννοια κοινοβουλευτικής δημοκρατίας (σας θυμίζουν τίποτε όλα αυτά;), τότε οι Έλληνες δεν θα εφαρμόσουν το Σύνταγμα, που τους υποχρεώνει ν αντισταθούν με κάθε μέσο εναντίον των «νόμιμων» εξουσιαστών τους;

Και προσέξτε την παρατήρηση του καθηγητή Παρασκευόπουλου:

«Η υποβαθμισμένη λειτουργία ενός κοινοβουλίου, δεν θα μπορούσε να εξαγνίσει βασανιστήρια ή δίκες σε έκτακτα δικαστήρια».

Όταν δηλαδή το Σύνταγμα λέει (άρθρο 22) ότι η εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται απ το κράτος, που μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών και κάποιοι απατεώνες καταληψίες της «νόμιμης» εξουσίας, απολύουν κατά εκατοντάδες χιλιάδες τους εργαζόμενους, με μόνο επιχείρημα ότι το υποσχέθηκαν στους δανειστές και στηριζόμενοι στο ότι κανείς στα TVκάναλα και γενικά τον τύπο δεν τους υπενθυμίζει ότι δεν υπάρχει τέτοια «υπόσχεση» σε κανένα προεκλογικό τους πρόγραμμα (τουλάχιστον), μήπως φαντάζονται ότι αυτό τους το «μυστικό» δεν θα φτάσει, ειδικά σήμερα, στ αυτιά των εργαζομένων και των απολυμένων κι από κει στη μνήμη τους και στο θυμικό τους, έστω και με μια καθυστέρηση; Κι αυτό που θ ακολουθήσει θα το πουν «βία» ενάντια σε «νόμιμη» κυβέρνηση; Αυτοί που φαντάζονται μια τόσο «φτωχή» περιγραφή του μέλλοντος, ξεχνούν πόσο πλούσια είναι η ελληνική γλώσσα και πόσο δυναμική χρήση της μπορούν να κάνουν οι έλληνες, όταν κατανοήσουν την πραγματικότητα.

12 Γενάρη 2014

Γιώργος Παπανικολάου

ΜΑΡΙΟΝ ΜΙΝΤΣΗ:ΞΕΝΟΙ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΣΠΙΤΙ

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΣΑΛΟΝΙ

ΞΕΝΟΙ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΣΠΙΤΙ  

της ΜΑΡΙΟΝ ΜΙΝΤΣΗ

Άκου ψυχή μου. Με το να κάνουμε κύκλους γύρω από το πρόβλημα, από φόβο μήπως βρεθούμε ολόγυμνοι στο θέμα που μας καίει, ,το μόνο που κερδίζουμε, είναι να διατηρούμε στην εντατική, τη νοσηρή μας σχέση.

Δεν το βλέπεις; Ο νάρθηκας τυλιγμένος στο φιλί, η έλξη... αφασία κι η φλόγα του έρωτα, στης φαντασίωσης τα δεκανίκια. Είναι ζωή αυτή;

Μα τι σημασία έχει αν μας πρόδωσε η αγάπη, ή αν την πληγώσαμε αβασάνιστα εμείς! Σημασία έχει, ότι του ρίγους η λαχτάρα, ούτε με οξυγόνο δεν αναριγεί. Το μόνο που αγκομαχεί, είναι η ύπουλη συνήθεια που έδεσε κόμπο στη θηλιά που μας κρατάει, στου τετέλεσται την ασφυκτική ανάσα.

Ξέρεις, η πραγματική πολυτέλεια σε μία σχέση, βρίσκεται εκεί όπου και οι διαφωνίες ακόμα, σε οδηγούν σε μια αγκαλιά ποιοτική.
Όχι, δεν χάθηκε η ποιότητα, χάθηκαν όμως οι διαφωνίες που πυροδοτούν την ερωτική έκρηξη.
Κι αν δεν μπορείς να κακιώσεις με το ταίρι σου, πώς θα το αγαπήσεις;
Αν δεν μπορείς να το ‘’μισήσεις έστω και για λίγο, πώς θα το ερωτευτείς πάλι απ΄την αρχή;’’
Ενώ σε μας, ο δεσμός μας φοράει τη μάσκα της υποκρισίας. Αυτή η υποτονική γαλήνη έφερε το τέλμα.
Να, κοίτα. Συνεχώς χασμουριόμαστε τον ύπνο της ανίας.

Γι΄αυτό σου λέω. Από το να συναντιόμαστε στο σπίτι σαν δυο ξένοι, συγκάτοικοι στης ορφάνιας την πλήξη, ας κρατήσουμε στη σκέψη την ακριβή μας απουσία, παρά την ανούσια και νεκρωμένη παρουσία.

Αν ήξερες πόσο σε τιμάει αυτό που είπες!
Πράγματι. Καμωνόμαστε τους ευτυχείς, υπακούοντας σ΄αυτήν την απάνθρωπη συμφωνία των μοντέρνων ζευγαριών, που δείχνουν αδιαφορία,
Τάχα από διακριτικότητα,
που δείχνουν στις απιστίες ανοχή,
Τάχα από ανωτερότητα,
που δεν ζηλεύουν, για να μην δείξουν, ότι είναι λαϊκοί!
Κι εν ονόματι όλων αυτών των ‘’τάχα’’, να υποκρίνονται πως αγαπιούνται ακόμα.

Έτσι είναι καλέ μου! Όταν στον έρωτα παύει να υπάρχει, η αγωνία, η αβεβαιότητα, η ζήλεια, η λαχτάρα, τότε η μαγεία, ψάχνει αλλού να γιατρευτεί.

Μα και βέβαια το θυμάμαι! Κάποτε, αγαπηθήκαμε πολύ! Στο ‘’κάποτε’’ όμως, υπάρχουμε τώρα εμείς;
Όχι, αυτό έγινε γλυκόπικρη ανάμνηση στης λήθης την αναισθησία! . Κι ευτυχώς. Μαζί στην έναρξη, μαζί και στο φινάλε.

Για σκέψου, ο ένας να θρηνεί, ‘’μη φύγεις σ΄αγαπώ’’
κι ο άλλος... ‘’κι εγώ σ΄αγάπησα κάποτε πολύ!’’.
Αυτόν τον μαζοχιστικό μας σπαραγμό, αν τον διαιωνίσουμε, θα είναι σε βάρος της ψυχικής υγείας.

Ναι, νομίζω ήρθε η ώρα να πούμε αντίο στο όνειρο, που κρυφά αιμορραγεί.

Όμως, υπάρχουν νίκες ηττημένες και πίκρες νικηφόρες, που οδηγούν στο καινούργιο πεπρωμένο!

‘Όπως ακριβώς το λες! Όταν στον έρωτα δεν ανθίζει η χαρά, μήτε το ξερίζωμα θα φέρει θλίψη.

Έλα, δώσε μου το χέρι σου κι ας υποκλιθούμε στη σύνεσή μας, που μας χάρισε, όχι μόνο μια ωραία σχέση, αλλά και το τακτ σ΄αυτόν τον χωρισμό!

Και άκου! Το εν ονόματι του όσων ζήσαμε,
να έχεις πάντοτε στο νου.
Αυτός ο όρκος στις γιορτές μας, να λέμε
‘’ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΚΑΛΑ’’,
θα θυμίζει στην Aσυμφωνία, τη δική μας Αρχοντιά !!!

FACEBOOK/Μάριον Μίντση
 

Όταν ο Χριστοφοράκος και η συμμορία του παρακολουθούσε την πορεία Χριστόδουλου προς τον θάνατο…

ΟΤΑΝ ΤΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ΞΕΠΕΡΝΟΥΝ ΤΗΝ “ΣΥΝΩΜΟΣΙΟΛΟΓΙΑ”.

Όλες οι αναφορές από τον σκληρό δίσκο του Χριστοφοράκου και τα περιβόητα “Intelligence Reports”

Τι τον ένοιαζε τον αρχιπράκτορα εάν όντως πέθαινε ο Χριστόδουλος;

Πως ήξεραν οι “πληροφοριοδότες” πράγματα που δεν ήξερε ουδείς άλλος στην Ελλάδα;

Γιατί ακόμα δεν έχουν εντοπιστεί οι συντάκτες των Intelligence Reports παρότι προανήγγειλαν ακόμα και μαζικές δολοφονίες Ελλήνων πολιτών;

Ο ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΗΣ SIEMENS

Από τον Παναγιώτη Λιάκο

Ο μακαριστός αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, ο άνθρωπος που συγκλόνισε με τον πατριωτικό και χριστιανικό λόγο του -όσο ελάχιστοι- τις ψυχές των Ελλήνων, είχε προσελκύσει και το ενδιαφέρον πολλών σκοτεινών κέντρων και προσώπων εντός και εκτός Ελλάδας – για ευνόητους λόγους. Μερικοί από εκείνους που συγκέντρωναν και επεξεργάζονταν πληροφορίες για εκείνον την περίοδο της σκληρής δοκιμασίας της υγείας του ήταν μέλη του κυκλώματος της Siemens.

“Γκλύγκσμπουργκ και Ελ Σιντ”

Τα περιβόητα Intelligence Reports ανέφεραν συχνά τις εξελίξεις για την πορεία της υγείας του. Η έκβαση των πραγμάτων απέδειξε ότι σε γενικές γραμμές έκαναν επιτυχείς προβλέψεις, αφού διέθεταν πηγές κοντά (ή ορθότερα μέσα) στο ιατρικό του επιτελείο. Αξιοσημείωτο είναι το ιταμό, απαξιωτικό και σκωπτικό ύφος που χρησιμοποιούσαν τα μέλη του κυκλώματος της Siemens για τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο και οι μειωτικοί χαρακτηρισμοί για έναν άνθρωπο που πάλευε με τον καρκίνο.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί απόσπασμα από Intelligence Report της 9ης Ιουλίου 2007, όταν ο Αρχιεπίσκοπος είχε ήδη συμπληρώσει έναν μήνα νοσηλείας στο Αρεταίειο νοσοκομείο:

«Στο παράθυρο του Αρεταίειου νοσοκομείου σχεδιάζουν να βγάλουν τον Χριστόδουλο τις επόμενες ημέρες τα κυκλώματα των δελφίνων και οι παρατρεχάμενοι, για να τον δούνε οι δημοσιογράφοι και τα ΜΜΕ για να τον δει ο λαός ότι είναι καλά, να ησυχάσουν κάπως τα πράγματα και να συνεχίσουν κι αυτοί ανενόχλητοι την κούρσα διαδοχής. Η ιστορία επαναλαμβάνεται όπως με τον Παύλο Γλύγκσμπουργκ, τον Σεραφείμ, τον Α. Παπανδρέου και τον Ελ Σιντ»…

Η επιτυχής πρόβλεψη

Στις 20 Αυγούστου 2007, 48 μόλις ώρες έπειτα από την αναχώρησή του μακαριστού Αρχιεπισκόπου από το στρατιωτικό αεροδρόμιο της Ελευσίνας με προορισμό τις ΗΠΑ, ένα Intelligence Report αποστέλλεται στον Μιχάλη Χριστοφοράκο και τον ενημερώνει ότι το ταξίδι είναι μάταιο. Η μεταμόσχευση, στην οποία είχαν επενδύσει ελπίδες εκατομμύρια Ελλήνων που προσεύχονταν για τον “Χριστόδουλο της καρδιάς τους”, αποτελούσε ανέφικτο ενδεχόμενο. Τίτλος της αναφοράς “Η Υγεία του Αρχιεπίσκοπου”. Σε τμήμα του κειμένου διαβάζουμε:

«Γιατρός, μέλος της ομάδας των θεραπόντων του Αρχιεπισκόπου ισχυρίζεται ότι “το πιθανότερο είναι να μην υποβληθεί σε επέμβαση στις ΗΠΑ ο Χριστόδουλος, για τον απλό λόγο ότι δεν γίνονται ούτε εκεί τέτοια θαύματα. Η ομάδα Τζάκη τελικά, μετά τις ενδεδειγμένες κλινικές εξετάσεις, είναι βέβαιο ότι θα αποφασίσει να μην επέμβει χειρουργικά λόγω του μεταστατικού καρκίνου των εντέρων που με την καταστολή η οποία θα επακολουθούσε της μεταμόσχευσης, θα φούντωνε την εξάπλωση των υπόλοιπων εστιών με αποτέλεσμα την ραγδαία εξέλιξη του προβλήματος στα έντερα».

Εν τω μεταξύ, ανατριχίλα και σκεπτικισμό προκαλούν μεταγενέστερες εγγραφές στην “εσωτερική ενημέρωση” του κυκλώματος της Siemens αναφορικά με την αλήθεια για την κατάσταση της υγείας του Αρχιεπίσκοπου, που όλοι γνώριζαν εξαρχής αλλά δεν την έλεγαν στον ίδιο για ψυχολογικούς λόγους ή εξαιτίας άλλων… σκοπιμοτήτων. Αν ισχύουν τα γραφόμενα, τότε κάποιοι εξαπάτησαν και κορόιδεψαν τον μακαριστό αλλά και το σύνολο της ελληνικής κοινής γνώμης. Το επίμαχο σημείο είναι το ακόλουθο:

«Υπερβολικά και υποκριτικά είναι όλα αυτά τα ερωτήματα και η δήθεν …έκπληξη για την πραγματική κατάσταση της υγείας του αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου. Για το αν έπρεπε να κάνουν το ένα ή το άλλο, αν χάθηκε χρόνος κλπ. Η αλήθεια είναι σύμφωνα με ιατρικές πηγές πολύ απλή: Για καθαρά ψυχολογικούς λόγους δεν είχαν πει όλη την …αλήθεια στον Χριστόδουλο, ενώ την γνώριζαν. Τον άφηναν όμως να έχει ελπίδες για την μεταμόσχευση ώστε να κερδίσουν χρόνο. Πιθανότατα και για τις όποιες άλλες σκοπιμότητες μπορεί να φανταστεί κανείς. Αλλά η κατάσταση ήταν γνωστή από τις πρώτες κιόλας ημέρες».

«Το κόμμα της Εκκλησίας»

Τα σχόλια, οι εικασίες και οι εκτιμήσεις για τον σχηματισμό “στρατοπέδων” στο εσωτερικό της ιεραρχίας της Εκκλησίας, δίνουν και παίρνουν στα “εμπιστευτικά” σημειώματα του κυκλώματος της Siemens. Ιεράρχες, κόμματα, επιχειρηματίες και εκδότες σχηματίζουν ένα ετερόκλητο ψηφιδωτό, με τελικό αποδέκτη τον Μιχάλη Χριστοφοράκο και τους ανθρώπους που τον χειρίζονταν. Στις 10 Οκτωβρίου 2007, τρεις ημέρες έπειτα από την αποτυχημένη απόπειρα μεταμόσχευσης ήπατος, σε Intelligence Report αναφέρονται τα εξής:

«Στο Μέγαρο Μαξίμου ενδιαφέρονται πολύ για τις εξελίξεις στην Εκκλησία. Και θέλουν πολύ να διαδεχθεί τον Χριστόδουλο “καραμανλικός” Αρχιεπίσκοπος. Τον χρειάζεται η ΝΔ και για τις επόμενες εκλογές που δεν θα αργήσουν. Το πρόσωπο που έχει πάρει την πολιτική ευλογία του Κ. Καραμανλή είναι ο Μεσογαίας Νικόλαος Χατζηνικολάου προσωπικός φίλος του Θ. Ρουσόπουλου. Είναι αγιορείτης προερχόμενος από τη Μονή Σίμωνος Πέτρα και διατηρεί ισορροπίες με το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Αλλά αυτή την στιγμή παίζει ως αουτσάιντερ».

Σε άλλο σημείο του κειμένου, αναφέρεται ότι ο Αρχιεπίσκοπος είχε μπροστά του ελάχιστους μήνες ζωής:

«Στο μεταξύ, ίντριγκες, δολοπλοκίες και συνωμοσίες  λαμβάνουν χώρα αυτή την περίοδο μεταξύ των ιεραρχών την στιγμή που στον Αρχιεπίσκοπο οι γιατροί δίνουν ελάχιστους μήνες ζωής. Αυτό το τελευταίο μετέφερε άνθρωπος που καθημερινά βρίσκεται στην Ιερά Σύνοδο και είπε παράλληλα ότι “Μάλιστα υπάρχει και σύνδεση μεταξύ πολιτικής και εκκλησιαστικών αφού και στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ, αλλά και στο ΛΑΟΣ έχουν τις προτιμήσεις τους στην μάχη της διαδοχής. Δεν είναι αμελητέο το “κόμμα” της Εκκλησίας…»

Οι αναφορές για τη διαδοχή πυκνώνουν, όσο περνούν οι ημέρες και επιδεινώνεται η υγεία του τότε Αρχιεπισκόπου. Στις 14 Οκτωβρίου 2007, τα Intelligence Reports περιλαμβάνουν αρκετό εκκλησιαστικό “ρεπορτάζ”, όπου αναφέρονται εκτιμήσεις για τους διεκδικητές του αρχιεπισκοπικού θρόνου:

«Οι 3 βασικοί διεκδικητές της θέσης του Χριστόδουλου ανήκουν χονδρικά σε 3 διαφορετικούς πόλους. Στον πρώτο και βασικότερο είναι οι “Χριστοδουλικοί”, που αποτελούν και το φαβορί για την διαδοχή. Από αυτό τον πόλο ξεχωρίζουν 3 πρόσωπα. Ο Ευστάθιος (Σπάρτης) που έχει την υποστήριξη σχεδόν όλης της Πελοποννήσου (και όχι μόνο), ο Παντελεήμων (Ξάνθης) που κατά κοινή παραδοχή παράγει σημαντικό έργο στην περιοχή του και τέλος ο Σύρου (Δωρόθεος) που έχει ως δύναμή του την υποστήριξη που έχει στο Αιγαίο καθώς και τις πολύ καλές σχέσεις με το περιβάλλον του Χριστόδουλου. Στον δεύτερο πόλο, αυτό του Θήβας, ανήκει ο ίδιος (Ιερώνυμος) και αποτελεί τον υποψήφιο που φαίνεται να προτιμά το Πατριαρχείο. Παλιότερα ήταν από τους φανατικούς “Σεραφειμικούς”.Ο τρίτος πόλος εκπροσωπείται από τον Θεσσαλονίκης, τον γνωστό Άνθιμο που παρά τις πολιτικές του προσβάσεις δεν έχει ιδιαίτερες συμπάθειες μεταξύ των ιεραρχών. Είναι ο πιο μεγάλος σε ηλικία από τους διεκδικητές (74) και σίγουρα αυτή θα είναι η τελευταία του ευκαιρία».

Η “ιερή” μάχη των εκδοτών

Στις 16 Οκτωβρίου, το κύκλωμα των Intelligence Reports δίνει ρέστα! Εμπλέκει εκδότες και πολιτικούς και παρατάξεις στην υπόθεση της αλλαγής φρουράς στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών. Σ’ αυτή την αναφορά η αγωνία του συντάκτη να φανεί απόλυτα ενημερωμένος για τις πολιτικο-οικονομικές ισορροπίες οδήγησε στη συγγραφή μιας ιστορίας που περισσότερο ομοίαζε με μυθιστόρημα παρά με την πραγματικότητα:

«Στην μάχη της διαδοχής του Χριστόδουλου δεν εμπλέκονται μόνο πολιτικοί αλλά και επιχειρηματίες και κυρίως αυτοί που έχουν συμμετοχή σε κάποιο ΜΜΕ. Για παράδειγμα ο Alpha του Κοντομηνά στηρίζει τον Σύρου Δωρόθεο, τον οποίο λέγεται ότι στηρίζουν και οι εκδότες Λαμπράκης-Μπόμπολας (Mega) αλλά και η οικογένεια Μητσοτάκη. Ο Βαρδινογιάννης (Star & Mega) στηρίζει τον Μεσογαίας Νικόλαο με τον οποίο διατηρεί προσωπική σχέση τόσο ο ίδιος ο Βαρδής όσο και ο πολιτικός φίλος της οικογένειας Θ. Ρουσόπουλος. Οι Λάτσηδες τάσσονται υπέρ  του Ευστάθιου Σπάρτης το ίδιο και ο συντοπίτης του Α. Σαμαράς αλλά και η οικογένεια Βαρβιτσιώτη. Τον Ευστάθιο στηρίζει σχεδόν όλος ο επιχειρηματικός και πολιτικός κόσμος της Πελοποννήσου που ανήκουν στη ΝΔ. Οι Αγγελόπουλοι πάλι προτιμούν τον Ναυπάκτου Ιερόθεο αλλά η υποψηφιότητά του δεν συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες νίκης. Στο ΠΑΣΟΚ τώρα αν και είναι λιγότερο αναμεμειγμένοι με τα εκκλησιαστικά έχουν και αυτοί τις προτιμήσεις τους.  Οι παπανδρεϊκοί προτιμούν τον Θηβών Ιερώνυμο (που είναι πατριαρχικός) ενώ οι “εκσυγχρονιστές” είναι μοιρασμένοι μεταξύ Δωρόθεου και Ιερώνυμου. Προσκείμενος στο ΠΑΣΟΚ θεωρείται και ο (σχετικά χριστοδουλικός) Παντελεήμων (Ξάνθης) ο οποίος είναι από τα αουτσάιντερ».

Αρχή και φινάλε

Η τελευταία αναφορά με πρόβλεψη για την ανεπίστροφη διαδρομή του μακαριστού Αρχιεπισκόπου προς το τέλος, χρονολογείται στις 25 Οκτωβρίου 2007. Οι πληροφορίες του κυκλώματος ήταν ακριβείς:

«Στο χειρότερό της σημείο βρίσκεται η κατάσταση της υγείας του Αρχιεπισκόπου όπως μαθαίνουμε ενώ η μεταφορά του στο νοσοκομείο “δεν θα είχε νόημα” όπως λένε οι θεράποντες ιατροί ουσιαστικά προμηνύοντας το τέλος. Οι άνθρωποι που είναι κοντά του αυτές τις ώρες λένε ότι “ο Χριστόδουλος κοιμάται βαθιά κατά το μεγαλύτερο διάστημα της ημέρας ενώ όταν είναι ξύπνιος μιλάει ασυνάρτητα καθώς οι εκλάμψεις λογικής είναι όλο και σπανιότερες”. Ούτε με θαύμα πλέον».

Το μαφιόζικο ύφος των Intelligence Reports που αφορούσαν τον αλησμόνητο Αρχιεπίσκοπο βοηθάει πολύ τον αναγνώστη των κατασχεθέντων αρχείων από τους σκληρούς δίσκους της Siemens να συνειδητοποιήσει την έκταση της εσωτερικής ασχήμιας και το μέγεθος της υποκρισίας του Μιχάλη Χριστοφοράκου (και του κόσμου που εκπροσωπεί) όταν στις 5 Αυγούστου του 2004 του απηύθυνε την κάτωθι επιστολή, εξαιτούμενος την… ευλογία του, μια δεκάλεπτη συνάντηση και μια ακρόαση του Heinrich v. Pierer, προέδρου της Siemens:

«Μακαριώτατε, έχω την τιμή να Σας απευθύνω την προκείμενη επιστολή στο προσωπικό Σας φαξ, το οποίο μου έδωσε ο φίλος κύριος Φίλιππος Σπυρόπουλος.

Την 23η Αυγούστου ε.έ., ώρα 18.00, έχετε την καλοσύνη να δεχθείτε σε ακρόαση τον κύριο Dr. Heinrich v. Pierer, Πρόεδρο της Siemens, τον οποίο θα συνοδεύσω ως Πρόεδρος της Siemens Ελλάδος.

Θα παρακαλούσα πριν από τη συνάντηση αυτή να με δεχθείτε για 10 λεπτά περίπου κατά την επομένη εβδομάδα (9 έως 13 Αυγούστου ε.έ.).

Εξαιτούμενος την ευλογία Σας

Μετά τιμής και θερμών ευχαριστιών

Μιχάλης Χριστοφοράκος».

Η τρομερή αποκάλυψη του Παναγιώτη Λιάκου είχε δημοσιευθεί στην Δημοκρατία. Και πουθενά αλλού όπως ήταν επόμενο.

http://olympia.gr/2014/01/29/όταν-ο-χριστοφοράκος-και-η-συμμορία-το/

ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΔΙΖΕΛΟΥ : Οι ευρωεκλογές, πηγή σημαντικών εξελίξεων

Οι ευρωεκλογές, πηγή σημαντικών εξελίξεων

Όλο και πλησιάζουμε περισσότερο στη διεξαγωγή των ευρωεκλογών και των εκλογών ανάδειξης των δημοτικών οργάνων και τα επιτελεία των κομμάτων βρίσκονται σε συναγερμό, καθώς αντιλαμβάνονται τη μεγάλη σημασία που έχουν αυτές οι διπλές εκλογές. Σημασία γιατί είναι ενδεχόμενο, με σφοδρή πιθανότητα, τα εκλογικά αποτελέσματα να οδηγήσουν σε σοβαρότατες πολιτικές εξελίξεις.

Του ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΔΙΖΕΛΟΥ

Η νευρικότητα, για να μην πούμε η απόγνωση των κομματικών επιτελείων των δύο μνημονιακών κομμάτων (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) που συναπαρτίζουν τη σημερινή κυβέρνηση είναι εμφανής και κρίνεται από τις σπαστικές κινήσεις τους. Αντιλαμβάνονται ότι κατεβαίνουν στις εκλογές εντελώς «γυμνοί» και χωρίς πείθοντα επιχειρήματα. Φαίνεται ότι στα κομματικά επιτελεία των δύο κυβερνητικών κομμάτων κυριαρχεί η γνώμη ότι στις εκλογές πρέπει να προβληθεί το φιλοευρωπαϊκό τους προφίλ. Και να κληθεί ο λαός να διαλέξει μεταξύ ΕΕ - Ευρωζώνης και χάους. Για ποια όμως ΕΕ θα μας μιλήσουν; Για την ΕΕ του νεοφιλελευθερισμού; Για την ΕΕ της διαπλοκής με το μεγάλο κεφάλαιο; Για την ΕΕ της εξυπηρέτησης των συμφερόντων των πολυεθνικών εταιρειών; Για την ΕΕ της υψηλής ανεργίας, της σκληρής λιτότητας, της φτωχοποίησης, της ύφεσης και της κοινωνικής κατάρρευσης; Αυτή την ΕΕ θα κληθεί να υποστηρίξει ο ελληνικός λαός. Το σενάριο αυτό δεν περπατάει. Η ΕΕ και η Ευρωζώνη δεν συγκινούν πλέον τους λαούς των κρατών - μελών, καθώς έχουν καταστεί δεκανίκια ενός αντιλαϊκού και διεφθαρμένου νεοφιλελεύθερου συστήματος, που επιστρατεύει κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο για να αποφύγει την κατάρρευση. Οι ευρωεκλογές και οι εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης της φετινής άνοιξης παρουσιάζουν ξεχωριστό ενδιαφέρον. Και για το λόγο αυτό θα διεξαχθούν με πείσμα, με πολλά ψευτοδιλήμματα για παραπλάνηση του εκλογικού σώματος και με πολλή λάσπη εναντίον των αντιπάλων. Το ενδιαφέρον των εκλογών αυτών πηγάζει κυρίως από τα παρακάτω.

α) Από το γεγονός ότι αν ο κυβερνητικός συνασπισμός ΝΔ -ΠΑΣΟΚ κερδίσει την πλειοψηφία, αυτό σίγουρα θα σημάνει και παράταση του βίου της κυβέρνησης μέχρι ίσως το 2016 που συμπληρώνεται η 4ετία. Και ασφαλώς τα αντιλαϊκά μέτρα που θα λάβει θα είναι πολλά και σκληρά. Η «τρόικα» θα σκληρύνει την στάση της απέναντι στη χώρα μας και φυσικά δικαιολογημένα, καθώς το εκλογικό αποτέλεσμα θα ερμηνευτεί και σαν δικαίωση της συνταγής που εφαρμόστηκε την οποίαν ενέκρινε και η πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Εάν ο κυβερνητικός συνασπισμός ηττηθεί αυτό θα σημάνει και την πολιτική του κατάρρευση και την καταδίκη της νεοφιλελεύθερης συνταγής, που με τόσο φανατισμό και αναλγησία εφάρμοσε τα δύο τελευταία χρόνια, που το τιμόνι της χώρας το πήρε στα χέρια της η ΝΔ, έστω και τυπικά και απογυμνωμένη από εξουσία. Στην περίπτωση αυτή οι εξελίξει, πολιτικές και οικονομικές, θα είναι ραγδαίες και έντονα ριζοσπαστικές. Και προσωπικά φρονούμε ότι η συμπεριφορά της ΕΕ και της Ευρωζώνης απέναντι στη χώρα μας θα μεταβληθεί ριζικά. Και οι δανειστές μας για να μην χάσουν την Ελλάδα πιθανόν θα ακολουθήσουν, εξ ανάγκης βέβαια, ηπιότερη στάση.

β) Η ΝΔ έχουμε την γνώμη ότι θα δώσει μεγάλη μάχη στις ευρωεκλογές, όχι για να αποφύγει την ήττα, που φαίνεται να είναι σίγουρη, αλλά για να αποφύγει τον εξευτελισμό και την πολιτική της εξαφάνιση. Και όλη της η προεκλογική εκστρατεία θα στηριχθεί στα ψέματα και στα διλήμματα. Ήδη από καιρό, σχεδόν καθημερινά, διατυμπανίζει η κυβέρνηση ψεύτικες επιτυχίες των μνημονιακών μέτρων που έστω και άθελα της εφάρμοσε. Και τούτο για να εξασφαλίσει πολιτική στήριξη από την «τρόικα». Τα φαινόμενα αυτά της παρουσίασης ψευδών επιτυχιών ασφαλώς θα πολλαπλασιαστούν κατά την προεκλογική περίοδο. Πέρα από τα ψευδεπίγραφα «επιτυχή» μνημονιακά μέτρα, θα έχουμε και έξαρση των δικαστικών ερευνών για την «ανακάλυψη ενόχων». Η δίωξη του οικονομικού εγκλήματος είναι υποχρέωση της Δικαιοσύνης. Και κανένας δεν μπορεί να έχει έστω και την παραμικρή επιφύλαξη. Εκείνο που μας προβληματίζει είναι το γεγονός ότι όλοι οι διαχειριστές δημοσίου χρήματος είναι στενά συνδεδεμένοι (κομματικά και φιλικά) με ισχυρά πολιτικά πρόσωπα, στα οποία οφείλεται η τοποθέτηση τους στο όποιο πόστο κατέχουν. Μπορεί η κυβέρνηση να κατευθύνει τις έρευνες των ελεγκτικών υπηρεσιών για ορισμένα πρόσωπα συνδεόμενα και υποστηριζόμενα από αντιπάλους. Και στη συνέχεια οι ύποπτοι παραπέμπονται στη Δικαιοσύνη. Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Η Δικαιοσύνη φυσικά θα επιτελέσει το καθήκον της και θα προχωρήσει την έρευνα. Εσχάτως διαπιστώνουμε έξαρση της δραστηριότητας των δικαστικών αρχών στη δίωξη του οικονομικού εγκλήματος. Αυτή η δραστηριότητα είναι απαραίτητη, επωφελής για την ελληνική κοινωνία και ικανοποιεί το περί δικαίου αίσθημα του λαού. Προσωπικά τρέφουμε απόλυτο σεβασμό στην αντικειμενικότητα, στην αμεροληψία και στην ορθή κρίση των δικαστικών λειτουργών. Αυτό το κάστρο, το κάστρο της Δικαιοσύνης, πρέπει να μείνει απόρθητο, γιατί στη χώρα μας αποτελεί «όαση εν τη ερήμω». Και οι πολιτικοί μας θα πρέπει να μην το αναμείξουν στην προεκλογική λαίλαπα των μελλοντικών εκλογικών αναμετρήσεων. Ο σεβασμός προς την Δικαιοσύνη είναι καθήκον όλων μας. Πάντως είναι ανάγκη τα κομματικά επιτελεία όλων των κομμάτων να κατανοήσουν ότι οι προεκλογικοί αγώνες πρέπει να γίνονται μέσα στα πλαίσια της ευπρέπειας και με καθαρούς όρους, χωρίς βιαιότητες και ψευδολογίες σε βάρος των αντιπάλων. Οι καθαρές πολιτικές αντιπαραθέσεις είναι τρανή απόδειξη σοβαρής πολιτικής κουλτούρας. Αυτά προς το παρόν.

γ) Έχουμε τη γνώμη ότι έμμεσα, με τις ευρωεκλογές και την πολιτική στήριξη της δυάδας Σαμαρά - Βενιζέλου, συνδέεται και μια προσπάθεια της κυβέρνησης της Γερμανίας να δημιουργηθεί σε κάθε κράτος - μέλος της ΕΕ μια επιχειρηματική ελίτ από ισχυρούς οικονομικούς παράγοντες φιλικά προσκείμενους στη Γερμανία και στις επιδιώξεις της να πετύχει «γερμανοποίηση» ολόκληρης της ευρωπαϊκής οικονομίας. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι την τελευταία κυρίως διετία πολλοί ανώτατοι αξιωματούχοι της ΕΕ και της Ευρωζώνης, ακόμη και ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, ο πολύ γνωστός μας Σόιμπλε, συνεχώς συνιστούσαν στην ελληνική κυβέρνηση να χτυπήσει την μεγάλη φοροδιαφυγή και την εκροή σημαντικών κεφαλαίων των ελλήνων ισχυρών επιχειρηματιών. Βέβαια αυτά δεν τα έλεγαν από ενδιαφέρον υπέρ του ελληνικού λαού, αλλά εντάσσονται στην προσπάθεια των Γερμανών και των δορυφόρων τους να χτυπήσουν τη σημερινή επιχειρηματική ελίτ σε όποια κράτη δεν είναι φιλικά στην υποστήριξη της γερμανικής οικονομίας. Αυτή είναι η προσωπική μας εκτίμηση. Και έχουμε τη γνώμη ότι τώρα με την ευκαιρία των ευρωεκλογών και της στήριξης  των κ. Σαμαρά και Βενιζέλου, η κ. Μέρκελ θα απαιτήσει τη διάλυση και στη χώρα μας της σημερινής επιχειρηματικής ελίτ, για να συγκροτηθεί η νέα φιλογερμανική. Και βεβαίως η ελληνική κυβέρνηση ασφαλώς θα καταφέρει να διασώσει ορισμένους πιστούς υποστηριχτές της, όμως οι υπόλοιποι που θα βρεθούν ακάλυπτοι από πολιτική άποψη θα χτυπηθούν. Γι' αυτό οι διώξεις επιχειρηματιών θα πρέπει να γίνονται εφόσον υπάρχουν πείθοντα στοιχεία ενοχής. Αυτή είναι η προσωπική μας άποψη.

 δ) Υπάρχει και μια άλλη διάσταση των προσεχών ευρωεκλογών: η υποψηφιότητα του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλέξη Τσίπρα για την προεδρία της Κομισιόν. Ο κ. Τσίπρας, όπως είναι γνωστό είναι κοινός υποψήφιος της Αριστεράς. Αυτό είναι που θα δημιουργήσει πρόβλημα στη ΝΔ και στον Σαμαρά ειδικά, καθώς θα πρέπει να λάβει θέση υπέρ ή κατά της προτίμησης του Τσίπρα από τους οπαδούς της ΝΔ. Ο Σαμαράς δεν είναι δυνατόν να αγνοήσει τον έλληνα υποψήφιο για την προεδρία της Κομισιόν κα να υποστηρίξει την υποψηφιότητα ενός άλλου (δεξιού) υποψήφιου, όσο ισχυρή προσωπικότητα και αν είναι. Αν από τη ΝΔ υποστηριχθεί η υποψηφιότητα Τσίπρα αυτό θα δυσαρεστήσει αφάνταστα την Ευρωπαϊκή Δεξιά. Και  εδώ θα μπορεί να ισχυρίζεται ότι σαν  Έλληνας έκανε το καθήκον του. Ενώ εάν ταχθεί εναντίον της υποψηφιότητας Τσίπρα θα εισπράξει πολλά αρνητικά σχόλια καθόλου τιμητικά από δικούς μας κα ξένους. Όσες κατηγορίες κα να εκτοξεύσει εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ κα του Τσίπρα η δυάδα Σαμαρά - Βενιζέλου πέφτουν στο κενό, Και καθώς φαίνεται, οι σημερινοί νομείς της εξουσίας έχουν την πρόθεση να ρίξουν πολλή λάσπη στους πολιτικούς αντιπάλους τους. Ήδη κυκλοφόρησαν τη δήλωση Τσίπρα ότι είναι άθεος, ενώ αυτοί είναι άκρως θρησκευόμενοι και υπερασπιστές των δικαιωμάτων των φτωχών πολιτών. Σύντομα θα μπορέσουμε να δούμε την πολιτική κουλτούρα των κομμάτων της χώρας μας.

 Όλα όσα αναφέραμε σήμερα νομίζω ότι αποδεικνύουν την ξεχωριστή σημασία των προσεχών ευρωεκλογών. Ειδικά για τη χώρα μας παρουσιάζουν τεράστια σπουδαιότητα και οι ψηφοφόροι καλούνται με σοβαρότητα να ζυγίσουν σε ποιο κόμμα θα δείξουν την εμπιστοσύνη τους. Το πολιτικό μας σύστημα και οι θεσμοί του αρκετά έχουν φθαρεί με τα καμώματα των πολιτικών μας. Νομίζω ότι ήρθε η ώρα της αναγέννησης του, με την ένταξη στο σύστημα ηθικών προσώπων, με αγάπη προς την πατρίδα και προς τον λαό της Ελλάδος. Αυτοί θα είναι οι άξιοι της πατρίδας!

Πρέπει να εξαφανίζονται από την πολιτική σκηνή όσοι δείχνουν αδιαφορία για τα προβλήματα του λαού. Δεν έχουν θέση όσοι πλουτίζουν με την ενασχόληση τους με την πολιτική. Πρέπει επιτέλους κα ο εργαζόμενος λαός να αποκτήσει τους δικούς του ηγέτες. Αυτούς που θα γνωρίζουν τα προβλήματα κα θα αγωνίζονται γη την επίλυση τους.

"ΤΟ ΠΑΡΟΝ"

Αμφίπολη και ο λέων της Μακεδονίας

Ενα λιοντάρι δείχνει τον τύμβο της Αμφίπολης

Ο Λέων της Αμφίπολης όπως βρίσκεται σήμερα στην επαρχιακή οδό Αμφίπολης - Σερραϊκής Ακτής

Ούτε Μεγαλέξανδρος ούτε Ρωξάνη! Ούτε θαμμένοι βασιλιάδες ούτε κοιμισμένες βασιλοπούλες! Ο εντυπωσιακού μεγέθους και κατασκευής τύμβος της Αμφίπολης, η αποκάλυψη του οποίου άρχισε πέρυσι και αναμένεται να ολοκληρωθεί ως προς τον περίβολό του εφέτος, μπορεί να μη συνδέεται με τα συγκεκριμένα ονόματα της Ιστορίας, βρίσκεται όμως σε απόλυτη συνάρτηση με ένα άλλο σημαντικό μνημείο της περιοχής: τον περίφημο Λέοντα της Αμφίπολης. Οσο καιρό λοιπόν ευφάνταστοι πολίτες αυτής της χώρας επιδίδονταν, καλοπροαίρετα ή μη, σε μια οργιαστική φημολογία για το περιεχόμενο του τύμβου, οι επιστήμονες που τον ανασκάπτουν συγκέντρωναν πλήθος στοιχείων, τα οποία με τη συνέχιση των ερευνών αναμένεται να δώσουν σημαντικές απαντήσεις για την ιστορία της περιοχής, την αρχιτεκτονική της εποχής και τα ταφικά έθιμα.

«Αν δεν είχε εντοπισθεί ο περίβολος, δεν θα μπορούσαμε να ταυτίσουμε τα κομμάτια του Λέοντα, που υπήρχαν διάσπαρτα» λέει χαρακτηριστικά η αρχαιολόγος και ανασκαφέας του τύμβου κυρία Κατερίνα Περιστέρη, προϊσταμένη της ΚΗ' Εφορείας Αρχαιοτήτων. «Πρόκειται για μνημεία αλληλένδετα μεταξύ τους, αφού το λιοντάρι βρισκόταν, όπως γνωρίζουμε με βεβαιότητα πλέον, στην κορυφή του τύμβου, σηματοδοτώντας με την παρουσία του κάποιο σημαντικό πρόσωπο ή πρόσωπα της Αμφίπολης» προσθέτει.

Την 1η Σεπτεμβρίου εγινε η έναρξης της νέας ανασκαφής για την αποκάλυψη και του εναπομείναντος τμήματος του περιβόλου, αφού από τα 497 μέτρα του έχουν ερευνηθεί τα 405. Αγνωστο βέβαια πόσο θα διαρκέσει η νέα έρευνα, σε κάθε περίπτωση όμως η αρχαιολόγος θα προχωρήσει στη συνέχεια σε ανασκαφικές τομές στον ίδιο τον τύμβο προκειμένου να εισέλθει στο εσωτερικό του.

Ο κύκλος

Μοναδικός σε διαστάσεις και σε επιμέλεια, χωρίς αντίστοιχό του στη Μακεδονία και στα Βαλκάνια, ο τύμβος της Αμφίπολης φθάνει τα 23 μέτρα ύψος με 158,40 διάμετρο και περίβολο ύψους 3 μέτρων αποτελούμενο από μαρμάρινες βάσεις, ορθοστάτες, ανωδομή και επιστέψεις. Ολόκληρη κατασκευή δηλαδή, από λευκό καλοδουλεμένο μάρμαρο Θάσου, η οποία συγκρατείται στη θέση της από αντίθημα, δηλαδή αφανή τοίχο από πωρόλιθο έτσι που το συνολικό πάχος της κατασκευής να ανέρχεται σε 130 εκατοστά. Αυτός ο περίβολος εξάλλου για τον οποίο θα πρέπει να απαιτήθηκαν περί τα 2.500 κυβικά μαρμάρου είναι ένας τέλειος κύκλος κατασκευασμένος με απίστευτη γεωμετρική ακρίβεια, όπως επισημαίνει με θαυμασμό ο αρχιτέκτονας της ανασκαφής κ. Μιχάλης Λεφαντζής. «Αυτό το έργο υλοποιήθηκε από αρχιτέκτονα που είχε υψηλή γνώση της γεωμετρίας. Αρκεί να αναφέρω ότι χρησιμοποιεί το π: 3,14 αντί του 3,17 των Αιγυπτίων, που ήταν ως τότε σε χρήση» αναφέρει συγκεκριμένα.

Κατασκευασμένος στα τέλη του 4ου αιώνα π.Χ.  (325-300 π.Χ.) συμπίπτει εξάλλου ιστορικά «με μια εποχή κατά την οποία συμβαίνουν πολλά και δραματικά γεγονότα στη Μακεδονία και στην Αμφίπολη ειδικά, με τις διαμάχες των επιγόνων του Αλέξανδρου και τον θάνατο της Ρωξάνης και του μικρού Αλέξανδρου Δ΄ κατόπιν διαταγής του Κάσσανδρου, ενώ παράλληλα στρατηγοί και ναύαρχοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου σχετίζονται με την περιοχή», όπως λέει η κυρία Περιστέρη.

Το λιοντάρι

Με έκταση 20 στρεμμάτων ο τύμβος φέρει στην κορυφή του μία τετράπλευρη κτιστή κατασκευή (9,95 Χ 9,95 Χ 5,30 μέτρα), η οποία αρχικώς είχε θεωρηθεί από τον πρώτο ανασκαφέα Δ. Λαζαρίδη ταφικό σήμα. «Στην πραγματικότητα πρόκειται για το θεμέλιο του βάθρου επάνω στο οποίο βρισκόταν ο Λέων της Αμφίπολης» λέει ο κ. Λεφαντζής. Η έρευνα του ιδίου σε συνεργασία με την Εφορεία Αρχαιοτήτων είχε ως αποτέλεσμα τον εντοπισμό 400 και πλέον μαρμάρινων αρχιτεκτονικών μελών γύρω από το άγαλμα που ανήκουν στον περίβολο του τύμβου (ορισμένα ενσωματωμένα στο βάθρο του λιονταριού). «Ολα τα μέλη του περιβόλου είναι της ίδιας τεχνοτροπίας με το λιοντάρι» επισημαίνει. «Για μένα μάλιστα η τυπολογία αυτού του περιβόλου δεν υπάρχει αλλού στη Μακεδονία. Αρχιτεκτονικά πρόκειται για ένα υβρίδιο». Οσον αφορά τον Λέοντα, «Με ύψος 5,30 μέτρα και συνολικό με το βάθρο του 15,84 μέτρα, έχει μακεδονικό εμβάτη με ημικίονες και ασπίδες στο βάθρο του» προσθέτει. «Επιπλέον είχε δημιουργηθεί με οπτική διόρθρωση, έτσι ώστε να είναι ορθά ορατός από απόσταστη 100 μέτρων και ύψος 30».

Σε απόσταση περί το ένα χιλιόμετρο από τη σημερινή Αμφίπολη βρίσκεται η θέση Καστά όπου ανασκάπτεται ο τύμβος. Η γεωμορφολογία της περιοχής έχει αλλάξει ωστόσο ριζικά από την αρχαιότητα λόγω της διαφοροποίησης της κοίτης του Στρυμόνα και της αποξήρανσης της λίμνης Κερκινίτιδας. «Οι αρχαίες πηγές μιλούν όμως για τα ωραία αγκυροβόλια αυτής της λίμνης, η οποία συνδεόταν με το ποτάμι» λέει η κυρία Περιστέρη. Ενα ποτάμι πλωτό, που παρείχε τη δυνατότητα στα πλοία να φθάνουν ως την Αμφίπολη. Οσο για τον τύμβο με τον Λέοντα, βρισκόταν ακριβώς μπροστά στη λίμνη. Προφανώς είχε τον λόγο του.

Στρατιώτες-αρχαιολόγοι

Δίπλα στην παλιά γέφυρα του ποταμού Στρυμόνα και πάνω στην επαρχιακή οδό Αμφίπολης - Σερραϊκής Ακτής βρίσκεται σήμερα το τεράστιο μαρμάρινο λιοντάρι. Ιδού πώς και γιατί: η ιστορία αρχίζει έναν αιώνα πριν, στην περίοδο των Βαλκανικών Πολέμων, όταν έλληνες στρατιώτες κατασκευάζοντας μια γέφυρα στον Στρυμόνα θα εντοπίσουν και θα ανασύρουν μαρμάρινα αρχιτεκτονικά μέλη. Λίγα χρόνια αργότερα, τον Αύγουστο του 1916, άγγλοι αυτή τη φορά στρατιώτες που κατασκευάζουν οχυρωματικά έργα θα βρουν τα κομμάτια που έλειπαν: τα μαρμάρινα τμήματα ενός υπερφυσικού μεγέθους γλυπτού που είναι σαφές ότι πρόκειται για λιοντάρι. Αρχαιόφιλοι(!) όντες, επιχειρούν να τα μεταφέρουν στη θάλασσα για να τα στείλουν με πλοίο στην Αγγλία, αλλά οι Βούλγαροι έχουν άλλη γνώμη, καθώς έχοντας καταλάβει το Παγγαίο αρχίζουν να τους βομβαρδίζουν. Ο Λέων και το βάθρο του θα συγκολληθούν το 1936, κανένας όμως δεν είναι ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα. Κάτι τους διαφεύγει...

http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=528084

 Αμφίπολη

Παρελθόν, παρόν και μέλλον συνταιριάζουν στην Αμφίπολη, εδώ όπου συναντιούνται η Ιστορία με την προϊστορία, ζωογόνα ποτάμια με ιερά βουνά και το μαγευτικό φυσικό περιβάλλον με την πλούσια παράδοση.

Χιονισμένες οι κορυφές του ιστορικού Παγγαίου.

Φωτογραφία: Αρχείο Δήμου Αμφίπολης

Ποιος δεν έχει ακούσει για τον Λέοντα της Αμφίπολης; Το πελώριο, μεγαλοπρεπές μνημείο που είναι σήμερα σήμα-κατατεθέν της περιοχής είναι ένα αληθινό θαύμα που πρέπει να το δεις από κοντά για να πιστέψεις πως είναι πραγματικό. Κι όμως, είναι ένα μόνο από τα πλούσια δώρα που η περιοχή της Αμφίπολης χαρίζει απλόχερα στον νεοφερμένο επισκέπτη. Ο τουρισμός ανακαλύπτει για τα καλά πλέον τις ανατολικές Σέρρες και μία μία οι χάρες τους ξεδιπλώνονται. Ο αρχαιολογικός χώρος της Αμφίπολης και οι συναρπαστικές νέες ανακαλύψεις στον λόφο Καστά, με το πελώριο ταφικό μνημείο κλέβουν ασφαλώς τα φώτα της δημοσιότητας – και δικαίως. Η ομώνυμη αρχαία πόλη (ιδρύθηκε το 437 π.Χ. από τους Αθηναίους) αποτέλεσε μήλον της Εριδος για τις μεγάλες δυνάμεις της εποχής χάρη στη στρατηγική της θέση.

Μια περιήγηση στον σημερινό Δήμο Αμφίπολης, ωστόσο, αποκαλύπτει χιλιάδες άλλα πράγματα. Τα γραφικά όσο και ιστορικά χωριά της περιοχής, όπως η Κορμίστα, η Παλαιοκώμη και η Μεσολακκιά έχουν να προσφέρουν βόλτες ανάμεσα σε παλιά αρχοντικά και σπάνια δείγματα μακεδονικής αρχιτεκτονικής. Πρωτεύουσα του νέου Δήμου Αμφίπολης είναι το Ροδολίβος, ενώ το αρχοντικό χωριό Πρώτη είναι η γενέτειρα του Κωνσταντίνου Καραμανλή, πρώην πρωθυπουργού και προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας. Το σπίτι όπου γεννήθηκε, μάλιστα, ένα κομψό διώροφο οίκημα, διατηρείται ακόμη και είναι ανοιχτό για το κοινό.

Η Αμφίπολη συνορεύει με τους Νομούς της Καβάλας, της Δράμας και της Θεσσαλονίκης, ανήκει ωστόσο στον Νομό Σερρών, είναι μάλιστα η μοναδική περιοχή των Σερρών που βρέχεται από τη θάλασσα. Το λιμάνι της Αμφίπολης ήταν σπουδαίας σημασίας κατά την αρχαιότητα, από εδώ άλλωστε σάλπαρε για την Ασία ο στόλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Σήμερα στο θαλάσσιο τμήμα της Αμφίπολης δεσπόζουν οι εκβολές του ποταμού Στρυμόνα στα ανατολικά, ενώ στα δυτικά απλώνεται η εξαιρετική παραλία των Νέων Κερδυλίων, όπου κάθε καλοκαίρι συγκεντρώνει αμέτρητους πιστούς φίλους της θάλασσας.

Ο ανδριάντας του Κων. Καραμανλή στην Πρώτη.

Φωτογραφία: Ηρακλής Μήλας

Αρχαία μυστήρια

Μόλις ένα χιλιόμετρο μακριά από τη σημερινή Αμφίπολη υψώνεται ο λόφος Καστά· ή, για να το πούμε αλλιώς, ένα από τα πιο συναρπαστικά μυστήρια για τον αρχαιολογικό κόσμο - και όχι μόνο! Κι αυτό γιατί στον λόφο αυτόν εντοπίστηκε αρκετά πρόσφατα ένας πελώριος μακεδονικός τάφος, ο περίβολος του οποίου απλώνεται σε συνολικό μήκος 500 μ. που ενδέχεται να κρύβει μυστικά που εφόσον αποκαλυφθούν αναμένεται να ρίξουν άπλετο φως σε μεγάλα μυστήρια που τυραννούν τους αρχαιολόγους δεκαετίες τώρα.

Οι ειδικοί που μελετούν το ταφικό μνημείο στον Καστά τοποθετούν την κατασκευή του στο τελευταίο τέταρτο του 4ου π.Χ. αι., δηλαδή ελάχιστα χρόνια μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου (323 π.Χ.). Το εσωτερικό του τύμβου δεν έχει ακόμη μελετηθεί, οι έρευνες ωστόσο προχωρούν, ενώ το γεγονός πως ολόκληρος ο χώρος έχει βρεθεί ασύλητος ενθαρρύνει ακόμη περισσότερο τους αρχαιολόγους . Ο ίδιος ο τύμβος κατασκευάστηκε εξ ολοκλήρου από μάρμαρο Θάσου και οι πελώριες διαστάσεις του προκαλούν ζάλη: το ύψος του φτάνει τα 23 μέτρα, με διάμετρο 158,4 μ. ενώ ο περίβολός του ύψους 3 μ. αποτελείται από μαρμάρινες βάσεις, ορθοστάτες, ανωδομή και επιστέψεις. Οι μέχρι τώρα ενδείξεις μαρτυρούν πως κάτι σπουδαίο κρύβεται στο εσωτερικό του, ενώ οι πιο αισιόδοξες εκτιμήσεις, έτσι όπως έχουν διατυπωθεί και σε επιστημονικά συνέδρια, μιλούν για τον τάφο της Ρωξάνης, της πρώτης συζύγου του Μεγάλου Αλεξάνδρου, καθώς και του γιου τους Αλέξανδρου Δ'.

Ενας από τους μακεδονικούς τάφους στην Αμφίπολη.

Φωτογραφία: Ηρακλής Μήλας

Μαρμάρινος φρουρός

Ο Λέων είναι ένα από τα πιο εμβληματικά μνημεία ολόκληρης της Μακεδονίας, κατασκευασμένος την ίδια περίπου εποχή με τον τύμβο στον Καστά (τέλη 4ου-αρχές 3ου π.Χ. αι.). Το ύψος του φτάνει τα 5,37 μ., είναι κι αυτό φτιαγμένο από μάρμαρο και εικονίζει ένα αρσενικό λιοντάρι να κάθεται στα δύο πίσω του πόδια, σε στάση επιφυλακής, προτάσσοντας το ρωμαλέο στήθος του. Ο Λέων της Αμφίπολης βρέθηκε σε κομμάτια γύρω στα 1916, συναρμολογήθηκε το 1936 και τοποθετήθηκε κοντά στο σημείο όπου εντοπίστηκε, στις δυτικές όχθες του Στρυμόνα. Ο πρώτος αρχαιολόγος που ασχολήθηκε συστηματικά με ανασκαφές στην περιοχή, τη δεκαετία του '60, ο Δημήτρης Λαζαρίδης, εκτιμούσε πως ο Λέων είχε στηθεί προς τιμήν του Λεωσθένους, ναυάρχου του Μεγ. Αλεξάνδρου, ενώ κατά μία άλλη εκδοχή στήθηκε προς τιμήν ενός άλλου ναυάρχου, του Λαομέδοντα. Σήμερα, μετά τις νέες ανακαλύψεις, πιστεύεται πως η αρχική θέση του Λέοντα ήταν στην κορυφή του τύμβου, όπου υπάρχει και το βάθρο του αγάλματος.

Η Μονή Εικοσιφοινίσσης μετράει χίλια χρόνια ιστορίας και είναι ένα σημαντικό προσκύνημα για ολόκληρη την Μακεδονία.

Φωτογραφία: Ηρακλής Μήλας

Η αρχαία Αμφίπολη

Ο αρχαιολογικός χώρος της ς, με την ακρόπολη της αρχαίας πολιτείας, είναι ένας σημαντικός σταθμός στην περιήγηση του επισκέπτη. Τα μέχρι στιγμής κύρια ευρήματα έχουν μεγάλο ενδιαφέρον: πέντε συνολικά εκκλησίες του 5ου και 6ου αι. «στολίζουν» τον χώρο ενώ εντυπωσιακά είναι τα πλούσια ψηφιδωτά που έχουν διατηρηθεί. Στον χώρο λειτουργεί και το Αρχαιολογικό Μουσείο: στις προθήκες του θα δεις από κοντά ευρήματα που χρονολογούνται από το 5000 π.Χ., τους Κλασικούς, Ελληνιστικούς και Ρωμαϊκούς χρόνους, μέχρι και το Βυζάντιο. (Τηλ. επικοινωνίας: 23220 32474, γενική είσοδος 2 €).

Ανεξάντλητος πλούτος

Στη μακρινή Λατινική Αμερική υπάρχει ένα βουνό που λέγεται Ποτοσί, τόσο πλούσιο σε μετάλλευμα, που οι γύρω κάτοικοι όταν ήθελαν να πουν ότι κάτι είναι πολύτιμο έλεγαν «αξίζει ένα Ποτοσί». Κάτι αντίστοιχο θα έλεγε κανείς και για το ιστορικό (και ιερό κατά την αρχαιότητα) βουνό του Παγγαίου. Οι αρχαίοι γνώριζαν τους θησαυρούς που κρύβονταν στα σπλάχνα του βουνού και είχαν ήδη από τότε επιχειρήσει (με επιτυχία) να εξορύξουν χρυσό και άλλα πολύτιμα μεταλλεύματα. Το Παγγαίο ωστόσο έχει και άλλους θησαυρούς, που δεν μετρώνται όλοι σε καράτια. Στους πρόποδες του βουνού, κοντά στο χωριό της Κορμίστας, υπάρχει η χιλιόχρονη Μονή Εικοσιφοινίσσης, που ιδρύθηκε από τον Αγιο Γερμανό περίπου στο δεύτερο μισό του 9ου με αρχές του 10ου αι. Γυναικείο μοναστήρι σήμερα (με 25 μοναχές) είναι γνωστό και για την «αχειροποίητη» εικόνα της Παναγίας.

Ανάμεσα στο Παγγαίο και το αντίκρυ βουνό του Μενοικίου κυλάει ο ποταμός Αγγίτης. Το μήκους 15 χλμ. φαράγγι του Αγγίτη είναι από τα πιο όμορφα σ' ολόκληρη την Ελλάδα: μια διαδρομή ανάμεσα σε αιωνόβια πλατάνια, που προκαλεί τους λάτρεις της φύσης να την ανακαλύψουν βήμα βήμα. Σε ένα σκέπαστρο στα ανατολικά τοιχώματα του ποταμού θα δεις ένα ακόμη συγκλονιστικό θέαμα: είναι οι σπάνιες βραχογραφίες που ανακαλύφθηκαν εδώ, με παραστάσεις όπου απεικονίζονται ζώα, καβαλάρηδες με τόξα και σπαθιά και σκηνές της καθημερινής ζωής. Η ακριβής χρονολόγηση των βραχογραφιών αποτελεί ακόμη άλυτο σταυρόλεξο για τους ειδικούς, εκτιμάται ωστόσο πως τοποθετούνται από τα τέλη της Νεολιθικής Εποχής μέχρι την πρώιμη Εποχή του Σιδήρου.

ΤΙ ΝΑ ΔΕΙΤΕ

• την αρχαία Αμφίπολη
• το ταφικό μνημείο στον λόφο Καστά
• τον Λέοντα της Αμφίπολης
• το φαράγγι του Αγγίτη
• τη Μονή Εικοσιφοινίσσης
• το πατρικό του Κων. Καραμανλή στο χωριό Πρώτη
• τις εκβολές του Στρυμόνα
• το μαρτυρικό χωριό Κερδύλια με το μνημείο του ολοκαυτώματος

Η ΣΕΡΡΑΪΚΗ ΠΑΡΑΛΙΑ

Ο Στρυμονικός κόλπος είναι η μοναδική διέξοδος στη θάλασσα του νομού Σερρών. Στο τουριστικό θέρετρο των Νέων Κερδυλίων θα βρεις χρυσές αμμουδιές, καθαρά πενταγάλανα νερά και άφθονα γραφικά ταβερνάκια με φρέσκο ψάρι. Το καλοκαίρι η περιοχή γνωρίζει μεγάλες δόξες, αξίζει ωστόσο να την επισκεφθείς και «εκτός σεζόν» για να δεις ακόμη περισσότερα πράγματα, όπως το Δέλτα του ποταμού Στρυμόνα, ένας ιδιαίτερα σημαντικός βιότοπος που έχει κηρυχθεί Ζώνη Ειδικής Προστασίας. Σημείο αναφοράς είναι το μνημείο του Ολοκαυτώματος των Κερδυλίων: στις 17 Οκτωβρίου 1941 τα χωριά Ανω και Κάτω Κερδύλια καταστράφηκαν από τους ναζί, και 215 κάτοικοι εκτελέστηκαν. Στη μνήμη των τραγικών γεγονότων υψώνεται ένας μεγάλος μαρμάρινος σταυρός, ενώ κάθε χρόνο τελούνται εκδηλώσεις μνήμης. Στον χώρο του μνημείου στεγάζεται και εκκλησιαστικό μουσείο.

Κείμενο: Γιάννης Μαντάς
Φωτογραφίες: Ηρακλής Μήλας

http://www.ethnos.gr/entheta.asp?catid=23516&subid=2&pubid=63952939