Θεοφάνης Γραικιώτης : Είμαστε Λεύτεροι εμείς

Είμαστε Λεύτεροι εμείς

Μας βαλαν πάνω σε γραμμές
έτσι μας είπανε πως πρέπει
να κάνουμε τις ίδιες διαδρομές
να εκτροχιαστούμε είπανε δεν πρέπει

Φόρτωσαν πάνω μας
και λάσπες και βρωμιές
Θεέ μου, τι απαίσιο φορτίο
Και μείς
Στις ίδιες πάντα τις γραμμές
να βλέπουμε το ίδιο το τοπίο.

Κλείστε τα μάτια
και τινάχτε τις γραμμές.
Δεν μας σηκώνουνε οι ράγες
Είναι δικές μας οι ζωές
Είμαστε Λεύτεροι εμείς
Όχι ραγιάδες

Θεοφάνης  Γραικιώτης

Facebook/Theofanis Graikiotis

ΚΡΗΤΗ - ΙΟΝΙΟ : Απαγορεύτηκε η αλιεία στη Μεσόγειο

Ώρα μηδέν για τον χημικό εφιάλτη – Απαγορεύτηκε η αλιεία στη Μεσόγειο

Δυστυχώς, επαληθεύονται με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο οι χειρότεροι φόβοι των Κρητικών και οι πληροφορίες που από την Τρίτη δημοσίευθηκαν, για την επικίνδυνη διαδικασία που λαμβάνει χώρα κάπου κοντά στο νησί, και ακούει στο όνομα: “καταστροφή των χημικών του Ασαντ” (άραγε να είναι μόνο αυτά;) εν πλω. Όπως τόνισε σε δηλώσεις του στο ekriti.gr, ο καθηγητής και μέλος της πρωτοβουλίας «Ένα καράβι για τη Γάζα» Βαγγέλης Πισσίας, η Γενική Επιτροπή Αλιείας για τη Μεσόγειο, εξέδωσε ανακοίνωση για απαγόρευση της αλιείας από τις 24 Μαίου έως τις 15 Ιουλίου, σε συγκεκριμένες περιοχές της Μεσογείου – νοτιοδυτικά της Κρήτης, νότια της Πελοποννήσου και των Ιονίων Νήσων!

Πρόκειται για την επίμαχη περιοχή, όπου αναμένεται να ξεκινήσει, αν δεν έχει ξεκινήσει ήδη, η υδρόλυση των χημικών της Συρίας! 

Η Γενική Επιτροπή Αλιείας για τη Μεσόγειο είναι μια Περιφερειακή Οργάνωση Διαχείρισης της Αλιείας του FAO, που προωθεί τη διατήρηση των θαλάσσιων πόρων και τη βιώσιμη διαχείριση της αλιείας στη Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα και στη συνεδρίαση, όπως διαβάζουμε, σε ανακοίνωση που εκδόθηκε στις 20 Μαίου, συμμετείχε και η Ελληνίδα Επίτροπος Θαλασσίων Υποθέσεων της ΕΕ, Μαρία Δαμανάκη. 

Ο κ. Πισσίας σημείωσε ότι πλέον δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για… διπλωματικές κινήσεις, και όλη η δυναμική της αντίδρασης πρέπει να φανεί στη θάλασσα, δίπλα στο Cape Ray. Υπόθεση καθόλου εύκολη, αν αναλογιστούμε ότι γύρω από το πλοίο των χημικών, θα πλέουν περί τα 20 πολεμικά πλοία της διεθνούς δύναμης που προστατεύει το εγχείρημα (Κινέζοι, Αμερικάνοι, Ρώσοι,Ευρωπαίοι) ενώ θα συνδράμουν και ελικόπτερα. 

Ερωτηθείς για το πόσο ρεαλιστικό είναι ένα τέτοιο σενάριο ο κ. Πισσίας υπογράμμισε ότι πρώτοι από όλους πρέπει να κινητοποιηθούν οι ίδιοι οι αλιείς, τα συμφέροντα των οποίων, θίγονται άμεσα, και συμπλήρωσε ότι όλες οι διαδικασίες, όπως συναυλίες και εκδηλώσεις για τη συγκέντρωση χρημάτων πρέπει να γίνουν μέσα στο επόμενο 15νθήμερο. 

Ο καθηγητής τόνισε ότι βασική προϋπόθεση για την υδρόλυση, είναι ο καλός καιρός, με χαμηλά μποφόρ, και έτσι δεν αποκλείεται το cape ray να παραμένει στην περιοχή μέχρι το φθινόπωρο. “Μαζί με τους Κρητικούς, θα συνδράμουν οι κάτοικοι του Γυθείου, και των Κυθήρων, ενώ ευελπιστούμε, ότι θα ξυπνήσει επιτέλους και η Αθήνα, η οποία είχε πέσει στη ραστώνη των εκλογών, την ώρα που ένα έγκλημα που απειλεί τις ζωές μας λαμβάνει χώρα δίπλα μας”… 

Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, έχουν ήδη γίνει δύο δοκιμές εν πλω του συστήματος υδρόλυσης με χρήση υποκατάστατων αντί για χημικές ουσίες, προκειμένου να διαπιστώσουν οι ερευνητές κι οι χημικοί που βρίσκονται πάνω στο πλοίο πως αντιδρά το σύστημα βαλβίδων και σωληνώσεων. Το αξιοσημείωτο για την διεθνή επιστημονική κοινότητα που έχει το βλέμμα της στραμμένο στο “πείραμα της Μεσογείου” είναι ότι οι χημικοί παράγοντες και οι πρόδρομες ουσίες ενδέχεται να κρυσταλλώνουν μέσα στο δίκτυο των σωληνώσεων, με όποιους κινδύνους αυτό συνεπάγεται. 

ekriti.gr / lougantina.blogspot.gr/2014/05/blog-post_4355.html

Λεωνίδας Βασιλικόπουλος - Τέλος μιας εποχής

Έφυγε σιωπηλός ο ναύαρχος. Ποτέ δεν αποκάλυψε τι ήξερε ο Παπανδρέου για τον ρόλο Σημίτη και τα πετρέλαια

Σε ηλικία 82 ετών απεβίωσε σήμερα ο Λεωνίδας Βασιλικόπουλος. Ο άνθρωπος που δεν μίλησε τιμώντας μεν τον όρκο του, αλλά άφησε τον Σημίτη να καταστρέψει την Ελλάδα.
Ο ναύαρχος Λεωνίδας Βασιλικόπουλος υπήρξε Επίτιμος Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού (ΓΕΝ) και πρώην Διοικητής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ). Φίλος του Ανδρέα Παπανδρέου, ο Βασιλικόπουλος παραγκωνίστηκε επί Κώστα Σημίτη.

Επί Χούντας, εξελίχθηκε στον «μεγάλο μπελά» των Συνταγματαρχών, και η αντιστασιακή του δραστηριότητα περιλάμβανε βομβιστικές επιθέσεις και συμμετοχή στο Κίνημα του Ναυτικού για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας.

Ως Αρχηγός ΓΕΝ (1986-1989) αντιμετώπισε με επιτυχία τους Τούρκους στην κρίση του 1987, με την κινητοποίηση του Πολεμικού Ναυτικού να οδηγεί στην αποτροπή των τουρκικών σχεδίων για πετρελαϊκές έρευνες στο Αιγαίο.

Ως Διοικητής της ΕΥΠ (1993-1996) στήριξε τους Σέρβους στη Βοσνία, αύξησε τη συνεργασία των υπηρεσιών Ελλάδας-Κύπρου και παρείχε έγκαιρα σωστές πληροφορίες στην κρίση των Ιμίων, οι οποίες όμως αγνοήθηκαν από τον Κώστα Σημίτη, που αρνήθηκε να συναντηθεί μαζί του.Επίσης, ήρθε σε σύγκρουση με τους συνδικαλιστές της Υπηρεσίας επιβάλλοντάς τους κυρώσεις, καθώς θεωρούσε βλαβερή τη δραστηριότητά τους.

Ο Λεωνίδας Βασιλικόπουλος γεννήθηκε το 1932 και αποφοίτησε από τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων το 1954. Συμπλήρωσε τις σπουδές του στη Ναυτική Σχολή Πολέμου, στη Σχολή Εθνικής Άμυνας και στη Σχολή Επιτελών του ΝΑΤΟ.

Το 1966, επί κυβέρνησης των αποστατών, αποστρατεύτηκε από το Πολεμικό Ναυτικό γιατί παντρεύτηκε τη Νότα Ηλιοπούλου, πατέρας της οποίας ήταν ο πρώην βουλευτής της Αριστεράς Σταύρος Ηλιόπουλος.

Με το ξεκίνημα της Χούντας των Συνταγματαρχών, γίνεται «ο μεγάλος μπελάς» για το καθεστώς. Ήταν στέλεχος των αντιστασιακών οργανώσεων «Φιλική Εταιρεία» και«Ελεύθεροι Έλληνες», και διατηρούσε επαφές και με την «Ελληνική Αντιδικτατορική Νεολαία». Ο Βασιλικόπουλος πήρε μέρος σε δυναμικές ενέργεις κατά της δικτατορίας, πραγματοποιώντας βομβιστικές επιθέσεις και συμμετέχοντας στο Κίνημα του Ναυτικού για την ανατροπή του καθεστώτος.Για τη δράση του αυτή, φυλακίστηκε και βασανίστηκε στο ΕΑΤ-ΕΣΑ.

Μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας επανήλθε στο Πολεμικό Ναυτικό και υπηρέτησε, μεταξύ άλλων, ως Διοικητής στολίσκου ναρκοπολέμου, Διευθυντής Β” Κλάδου του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, Διοικητής Ναυτικής Εκπαίδευσης και Αρχηγός Στόλου. Στις 22 Δεκεμβρίου του 1986 επελέγη Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού από το ΚΥΣΕΑ, και παρέμεινε στην ηγεσία του Ναυτικού ως τις 17 Ιουλίου 1989. Η επιλογή του ως Αρχηγού ΓΕΝ έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από την Αριστερά αλλά προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις στις δεξιές εφημερίδες που έγραψαν ότι ο Βασιλικόπουλος κινείται ιδεολογικά «αριστερότερα του ΠΑΣΟΚ».Ο Βασιλικόπουλος επαινέθηκε για τους χειρισμούς του στην κρίση του Μαρτίου του 1987, όταν η αποτελεσματική και αποφασιστική κινητοποίηση των Ενόπλων Δυνάμεων, κυρίως του Ναυτικού, οδήγησε στην ματαίωση των πετρελαϊκών ερευνών του τουρκικού σκάφους «Χόρα» στο Αιγαίο Πέλαγος.Αποστρατεύτηκε το καλοκαίρι του 1989.

Τον Οκτώβριο του 1993 ο Ανδρέας Παπανδρέου τον διόρισε Διοικητή της ΕΥΠ. Α” Υποδιοικητής ανέλαβε ο Υποστράτηγος Χρήστος Δενδραμής. Ο Βασιλικόπουλος ανέπτυξε σημαντικό δίκτυο πληροφοριών και στα Βαλκάνια στήριξε τους Σέρβους στη Βοσνία, είχε σκληρή αντιτουρκική στάση και αύξησε τη συνεργασία των υπηρεσιών Ελλάδας-Κύπρου (σ’αυτό βοήθησε και το Ενιαίο Αμυντικό Δόγμα που δημιουργήθηκε από τον Ανδρέα Παπανδρέου και τον Γλαύκο Κληρίδη).

Κατά την κρίση των Ιμίων η ΕΥΠ παρείχε έγκαιρα σωστές πληροφορίες: O σταθμός της ΕΥΠ στην Αλεξανδρούπολη είχε εντοπίσει εντολές του τουρκικού Αρχηγείου Στόλου προς δύο περιπολικά το απόγευμα της 29ης Ιανουαρίου. Η εντολή ήταν να πλησιάσουν και στις δύο βραχονησίδες και να ελέγξουν αν και πού υπάρχουν Έλληνες κομάντος, αλλά και Ελληνική σημαία. O κυβερνήτης του ενός περιπολικού ρωτήθηκε μάλιστα επίμονα από το κέντρο κατά πόσο θα μπορούσε να διαπιστώσει την τακτική κατάσταση κατά τη διάρκεια της νύχτας και με δεδομένες τις κακές καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν. Η σχετική συνομιλία μεταφράστηκε και στάλθηκε στην κεντρική υπηρεσία της ΕΥΠ στις 29 Ιανουαρίου. Από εκεί στάλθηκε από τον απόρρητο τηλέτυπο στο Κέντρο Επιχειρήσεων του ΓΕΝ. Οι πληροφορίες αυτές δεν αξιοποιήθηκαν από την κυβέρνηση.

…σε μια σκηνή ακάθαρτη και οι πιο μικροί άνθρωποι μπορούν να παίξουν τους πιο μεγάλους ρόλους.

Αύγουστος 1995. Ο τότε Αρχηγός της ΕΥΠ, Ναύαρχος κ. Βασιλικόπουλος, παραδίδει έναν φάκελλο στον Ανδρέα Παπανδρέου. Μέσα στον φάκελλο υπήρχε ένας χάρτης.

“Πρόεδρε, Αμερικανικος δορυφόρος εντόπισε μεγάλα κοιτάσματα πετρελαίου και υδρογονανθράκων στο Αιγαίο”.

Η σημείωση εκτείνετο από την Κάρπαθο εως την Γαύδο και συμπεριλάμβανε μία “ασήμαντη” περιοχή όπου λίγο αργότερα έμελλε να γίνει διάσημη: Τις βραχονησίδες “Ίμια”.”Προάγγελος γεγονότων, πρέπει να οργανωθούμε” ήταν η αντίδραση του Ανδρέα. “Εάν εμείς το μαθαίνουμε τώρα, οι Τούρκοι το γνωρίζουν εδώ και εβδομάδες” συμπλήρωσε.

Μέσα στον φάκελλο επίσης υπήρχαν έγγραφα που αφορούσαν τον τότε υπουργό βιομηχανίας, Κώστα Σημίτη.

Λίγες ημέρες μετά, στο πλαίσιο της 60ης Διεθνούς Έκθεσης της Θεσσαλονίκης, ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο τότε Υπουργός Εξωτερικών Κάρολος Παπούλιας συναντώνται με τον Ρώσο Υπουργό Εξωτερικών Αντρέι Κόζιρεφ. Το θέμα της συνάντησης ήταν η κατασκευή του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης (!!!). Ανακοινώθηκε ότι τα δυο μέρη έχουν καταλήξει σε οριστική συμφωνία, όμως η έναρξη των έργων είναι θέμα των κατασκευαστικών εταιρειών.

Στην ομιλία του στην ΔΕΘ, ο Ανδρέας Παπανδρέου κάνει λόγο για επερχόμενο θερμό επεισόδιο με την Τουρκία. Αυτή η αναφορά πεφτει σαν κεραυνός εν αιθρία αφού οι σχέσεις των δύο χωρών διένυαν μία από τις ομαλότερες περιόδους της ιστορίας εκείνη την περίοδο.

Στην συνέντευξη τύπου που ακολούθησε, ο Ανδρέας Παπανδρέου, καρατομεί τον Κώστα Σημίτη, ο οποίος υποβάλλει την παραίτηση του και από το εκτελεστικό γραφείο στις 11 Σεπτεμβρίου.

Λίγους μήνες μετά, τη Δευτέρα 15 Ιανουαρίου 1996 ο Ανδρέας Παπανδρέου συντάσσει την επιστολή παραίτησης του μέσα στο Ωνάσειο όπου νοσηλευόταν, υπό καθεστών πιέσεων, μεταξύ των οποίων και της επιμονής του γιού του, Γεωργίου τότε υπουργού παιδείας.Ενδεικτικά τα σχόλια κάποιων “ξένων”: “Μετά την επανεκλογή του, το 1993, κατηγορείται πως αναγορεύθηκε σε «πρωταθλητή της εθνικιστικής αδιαλλαξίας και της “υπεράσπισης του ελληνισμού και της ορθοδοξίας”!!

Αντικαταστάτης του εκλέχθηκε εσπευσμένα από την Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ στις 18 Ιανουαρίου του 1996 ο …Κώστας Σημίτης!

Λίγες ημέρες μετά, σαν έτοιμοι από καιρό οι Τούρκοι ξεκινούν το θερμό επεισόδιο στα Ίμια. Λες και γνώριζαν την έλευση του “δυναμικού” Σημίτη, ώστε να ξεκινήσουν την ενέργεια που οδήγησε στην δημιουργία γκρίζων ζωνών στην περιοχή που όπως είδαμε, οι “ευχαριστούμε την κυβέρνηση τους” ΗΠΑ γνώριζαν για το κοίτασμα. Να γιατί δεν μιλούν για ΑΟΖ στο Αιγαίο…

Ο Ανδρέας Παπανδρέου έδινε την μάχη για τη ζωή, την οποία κέρδισε προσωρινά στις 22 Μαρτίου του 1996. Οι γκρίζες ζώνες ήταν ήδη γεγονός, ο ανεκδιήγητος Μπέρνς είχε δηλώσει ότι δεν αναγνωρίζουν (οι ΗΠΑ) Ελληνική κυριαρχία στα “Καρντάκ”. Ο Γεράσιμος Αρσένης δηλώνει σιβυλλικά: ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα στείλει το μήνυμά του όταν έρθει η ώρα, αναφερόμενος στην πρόσφατη εθνική απώλεια.

Το 4ο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, ήταν αυτό που θα έκρινε την διαδοχή στην ηγεσία του κόμματος. Εκεί ο λόγος του Ανδρέα Παπανδρέου, θα ήταν καταλυτικός για τις εξελίξεις. Είχαμε μπει στον Ιούνιο. Στο τέλος του μήνα θα κρινόταν η τύχη του κόμματος και όπως δείχνουν τα σημερινά γεγονότα, ολόκληρης της χώρας.

Ο Ανδρέας έχει αποφασίσει να μιλήσει και να αποτρέψει αυτό που εξύφαιναν οι “σύμμαχοι”. Κλίντον και Γερμανοί χέρι – χέρι από τότε, όπως και τώρα. Καλεί τον Αντώνη Λιβάνη στο σπίτι του στην Εκάλη για να γίνει το σκαρίφημα και να συγκεντρωθούν τα στοιχεία πάνω στα οποία θα γινόταν η ομιλία που θα άλλαζε τον ρου της ιστορίας. Είναι 22 Ιουνίου του 1996.

8 το απόγευμα, ο Ανδρέας Παπανδρέου έχει ολοκληρώσει την ομιλία και ο Νίκος Αθανασάκης την έχει δακτυλογραφήσει στον υπολογιστή του σπιτιού της Εκάλης, ο Λιβάνης έχει ήδη αποχωρήσει. Στο σπίτι παρέμειναν ο Νίκος Αθανασάκης και ο Τηλέμαχος Χυτήρης όπου συνέφαγαν, τους οποίους ο Ανδρέας Παπανδρέου χαιρέτησε δια χειραψίας (!) όταν το δείπνο ολοκληρώθηκε.

Ήταν μία πύρινη ομιλία. Όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε από τα “Bullet Points” του προσχεδίου. Μία ομιλία με τρανταχτές αποκαλύψεις, μία κατάθεση ζωής που θα άλλαζε το πολιτικό κατεστημένο, μέρος του οποίου ήταν για δεκαετίες και ο Ανδρέας Παπανδρέου. Μα κυρίως, ήταν μία ομιλία για το μέλλον της χώρας και όσων το επιβουλεύοντο.Φανταστείτε έναν Ανδρέα υποβασταζόμενο στο συνέδριο να αποκάλυπτε σχέδιο εκποίησης της χώρας κατονομάζοντας συνεργάτες εντός του κινήματος…

Εκεί λοιπόν, επενέβει η μοίρα που έπαιξε ένα τραγικό παιχνίδι. 8 η ώρα το απόγευμα η ομιλία είναι έτοιμη. Ο Ανδρέας Παπανδρέου κοιμόταν, ο Νίκος Αθανασάκης με τον Τηλέμαχο Χυτήρη καθόντουσαν στην βεράντα της βίλας παρότι η ώρα ήταν περασμένη, προφανώς μαγεμένοι από την όμορφη καλοκαιρινή νύχτα.

1 τα ξημερώματα, βγαίνει η νοσοκόμα που παρακολουθούσε τον πρόεδρο και τους ανακοινώνει ότι υπήρχε πρόβλημα. Αμέσως καλούν τον Κρεμαστινό που καταφτάνει σε σύντομο χρονικό διάστημα, όμως ήταν ήδη αργά. Ο Ανδρέας Παπανδρέου, ήταν νεκρός.

Στο ιατρικό ανακοινωθέν που εξεδόθη αναφέρει: ” Περί ώραν 1,30 ο πρόεδρος Ανδρέας Παπανδρέου αιφνιδίως αισθάνθηκε δυσφορία και ανέπτυξε κοιλιακή ταχυκαρδία, η οποία εντός δύο λεπτών εξελίχθηκε σε ηλεκτρομηχανικό διαχωρισμό. Εγένετο παρατεταμένη προσπάθεια ανανήψεως. Η γενική εικόνα και τα εργαστηριακά ευρήματα, είναι συμβατά με οξύισχαμικό επεισόδιο, το οποίο τελικώς επέφερε και το θάνατο, στις 2,30 το πρωϊ Κυριακής 23 Ιουνίου 1996″.

Ο Νίκος Αθανασάκης, έτρεξε στον υπολογιστή για να περισώσει όπως θεωρήθηκε αυτή την ιστορική ομιλία – ντοκουμέντο. Έκανε ένα αντίγραφο και (προφανώς από λάθος λόγω της έντασης των γεγονότων) διέγραψε το αρχείο από τον σκληρό δίσκο.

Το συνέδριο έγινε στις 30 Ιουνίου όπου πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ εξελέγει ο Κώστας Σημίτης. Η ομιλία αυτή, δεν διαβάστηκε ποτέ, παρ’ ότι προοριζόταν για το συνέδριο.

Λίγους μήνες αργότερα, η χήρα του Ανδρέα, η Δήμητρα Λιάνη – Παπανδρέου, αναζήτησε αυτό το ιστορικό ντοκουμέντο. Προσπαθησε να επικοινωνήσει με τον μέχρι πρότινος “ευνοούμενο” Νίκο Αθανασάκη, αλλά δεν στάθηκε δυνατόν να τον βρει. Επικοινώνησε τότε με τον Τηλέμαχο Χυτήρη. Του ζήτησε να της βρει την ομιλία.

Δύο ημέρες μετά τον ξαναπήρε στο τηλέφωνο αφού δεν είχε ανταπόκριση. Ο στενός συνεργάτης του Ανδρέα Παπανδρέου της είπε τότε ότι δεν ήταν δυνατόν να της δώσει την ομιλία, διότι αυτός και ο Νίκος Αθανασάκης είχαν πάρει “όρκο τιμής” να μην την αποκαλύψουν ποτέ.

Έτσι λοιπον, η ιστορία σκέπασε με ένα πέπλο μυστηρίου αυτή την ομιλία, την τελευταία πολιτική πράξη ενός μεγάλου ηγέτη. Μία ομιλία που σύμφωνα με τις δικές μας πληροφορίες, εάν την εκφωνούσε υποβασταζόμενος ο ίδιος ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στο συνεδριο, θα έκανε τον συμπαθή Σίμο Δανιηλίδη (που πρόσφατα επανήλθε στην επικαιρότητα) να μην φασκελώνει απλώς τον Κώστα Σημίτη. Μία ομιλία που ακόμα και με απλή ανάγνωση, θα άλλαζε την ροή της ιστορίας.

Έτσι λοιπόν, διαμορφώθηκε η νεώτερη Ελλάδα, αυτή που σήμερα στέκεται απαξιωμένη, σαν στιμένη λεμονόκουπα στον Γερμανικό στίφτη με Αμερικάνικες πινελιές. Οι Παπανδρεϊκοί ηττήθηκαν κατά κράτος και το σύστημα Σημίτη επικράτησε με τις γνωστές συνέπειες.

Ο Αγωγός Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη, έμελλε να επανενεργοποιηθεί από τον Κώστα Καραμανλή και να μπει στις καλένδες από τον Γιώργο Παπανδρέου.

Τα ναυπηγεία που με εντολή Παπανδρέου το 1995 δεν εκποιήθηκαν αλλά εδόθηκαν στην ΕΤΒΑ και τους εργαζομένους, έμελλε να Γερμανοποιηθούν παράγοντας υποβρύχια που γέρνουν. Με λίγες κόκκινες πινελιές από το αίμα του Περατικού.

Ο φλογερός αντιπαπανδρεϊκός Τάσος Μαντέλης, δεν διάβασε ποτέ την επιστολή – κόλαφο σε βάρος του Ανδρέα Παπανδρέου την οποία είχε ετοιμάσει για να στηρίξει την εκλογή Σημίτη. Έβγαλε το άχτι του υπογράφοντας συμφωνίες με την Siemens και πρωτοστατώντας στην γκριζοποίηση του Αιγαίου μέσω της νέας δομής του ΝΑΤΟ.

Η νέα εποχή είχε φτάσει. Οι άνθρωποι του προέδρου παραγκωνίστηκαν μέχρις ενός. Όλοι;

Όχι. Οι δύο στενότεροι συνεργάτες του, ο Νίκος Αθανασάκης και ο Τηλέμαχος Χυτήρης ήταν οι μόνοι που αξιοποιήθηκαν από το σύστημα Σημίτη. Μαζί του και ο Πέτρος Λάμπρου, ο “ταμίας” του Ανδρέα. Ήταν οι μόνοι που απέλαβαν “τιμές” από το νέο καθεστώς.

Τι οξύμωρο… Αυτοί με τον “όρκο τιμής” και αυτός με τα αργύρια. Άλλωστε, κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να καθορίζει ο ίδιος την “τιμή” του.

…όχι όμως και το τίμημα.

olympia / www.freepen.gr/2014/05/blog-post_8496.html

ΝΙΚΗ ΤΑΓΚΑΛΟΥ : "Η ΛΙΜΝΗ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ"

"Η ΛΙΜΝΗ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ"

Σε μια λίμνη πήγα
δεν είχε τίποτα μέσα της,
δεν σάλευε ζωή, βλάστηση.
Είπα να ξεπλύνω ότι είχα μέσα μου,
να χαρίσω αμαρτίες και απωθημένα.
Κοίταξα στον βυθό, λύπες κείτονταν νεκρές.
Έβρεξα τα μαλλιά μου και ένιωσα να ελαφραίνω.
Όσο πιο μέσα έμπαινα ένιωθα μια ευφορία
και το νερό γύρω μου άλλαζε χρώμα.
Έδωσα το όνομα μου σε ένα κύμα και το πήρε μαζί του,
ύστερα το χαμόγελό μου.
Ήξερα που βρισκόμουν.
Άρχισε να νυχτώνει.
Το φεγγάρι έπεσε στην λίμνη
και εγώ ..
του έδωσα και το τελευταίο μου χαμόγελο.
Παραδόθηκα στη λίμνη των ψυχών
και εκεί δεν ένιωθα μόνη.
Τόσες ψυχές χόρευαν γύρω μου,
έκλεισα τα μάτια μου.. και κοιμήθηκα μαζί τους.
Τίποτα πια δεν ήταν άσχημο.
Και ότι ο Θεός μου χάρισε σε εκείνον το επέστρεψα

ΝΙΚΗ ΤΑΓΚΑΛΟΥ

Η ΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΓΑΪΔΑΡΩΝ

οποιαδήποτε ομοιότητα
με πρόσωπα της επικαιρότητος,
είναι εντελώς συμπτωματική...!!!

Η ΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΓΑΪΔΑΡΩΝ

Μια μέρα εμφανίστηκε σε ένα χωριό ένας άνδρας με γραβάτα. Ανέβηκε σε ένα παγκάκι και φώναξε σε όλο τον τοπικό πληθυσμό ότι θα αγόραζε όλα τα γαϊδούρια που θα του πήγαιναν, έναντι 100 ευρώ και μάλιστα μετρητά.

Οι ντόπιοι το βρήκαν λίγο περίεργο, αλλά η τιμή ήταν πολύ καλή και όσοι προχώρησαν στην πώληση γύρισαν σπίτι με το τσαντάκι γεμάτο και το χαμόγελο στα χείλη.

Ο άνδρας με τη γραβάτα επέστρεψε την επόμενη μέρα και πρόσφερε 150 ευρώ για κάθε απούλητο γάιδαρο, κι έτσι οι περισσότεροι κάτοικοι πούλησαν τα ζώα τους. Τις επόμενες ημέρες προσέφερε 300 ευρώ για όσα ελάχιστα ζώα ήταν ακόμα απούλητα με αποτέλεσμα και οι τελευταίοι αμετανόητοι να πουλήσουν τα γαϊδούρια τους.

Μετά συνειδητοποίησε ότι στο χωριό δεν έμεινε πια ούτε ένας γάιδαρος και ανακοίνωσε σε όλους ότι θα επέστρεφε μετά από μια εβδομάδα για να αγοράσει οποιοδήποτε γάιδαρο έβρισκε έναντι . 500 ευρώ!! Και αποχώρησε.

Την επόμενη μέρα ανέθεσε στον συνέταιρό του το κοπάδι των γαϊδάρων που είχε αγοράσει και τον έστειλε στο ίδιο χωριό με εντολή να τα πουλήσει όλα στην τιμή των 400 ευρώ το ένα.

Οι κάτοικοι βλέποντας την δυνατότητα να κερδίσουν 100 ευρώ την επόμενη εβδομάδα, αγόρασαν ξανά τα ζώα τους 4 φορές πιο ακριβά από ότι τα είχανε πουλήσει, και για να το κάνουν αυτό, αναγκάστηκαν να ζητήσουν δάνειο από την τοπική τράπεζα.

Όπως φαντάζεστε, μετά την συναλλαγή οι δύο επιχειρηματίες έφυγαν διακοπές σε έναν φορολογικό παράδεισο της Καραϊβικής, ενώ οι κάτοικοι του χωριού βρέθηκαν υπερχρεωμένοι, απογοητευμένοι, και με τα γαϊδούρια στην κατοχή τους που δεν άξιζαν πλέον τίποτα.

Φυσικά οι αγρότες προσπάθησαν να πουλήσουν τα ζώα για να καλύψουν τα χρέη. Μάταια. Η αξία τους είχε πατώσει. Η τράπεζα λοιπόν κατάσχεσε τα γαϊδούρια και εν συνεχεία τα νοίκιασε στους πρώην ιδιοκτήτες τους.

Ο τραπεζίτης όμως πήγε στον δήμαρχο του χωριού και του εξήγησε ότι εάν δεν ανακτούσε τα κεφάλαια που είχε δανείσει θα κατέρρεε και αυτός, και κατά συνέπεια θα ζητούσε αμέσως το κλείσιμο της ανοικτής πίστωσης που είχε με τον δήμο.

Πανικόβλητος ο δήμαρχος και για να αποφύγει την καταστροφή, αντί να δώσει λεφτά στους κατοίκους του χωριού για να καλύψουν τα χρέη τους, έδωσε λεφτά στον τραπεζίτη, ο οποίος παρεμπιπτόντως . ήταν κουμπάρος του δημοτικού συμβούλου.

Δυστυχώς όμως ο τραπεζίτης αφού ανέκτησε το κεφάλαιό του, δεν έσβησε το χρέος των κατοίκων, και ούτε το χρέος του δήμου, ο οποίος φυσικά βρέθηκε ένα βήμα πριν την πτώχευση.

Βλέποντας τα χρέη να πολλαπλασιάζονται και στριμωγμένος από τα επιτόκια, ο δήμαρχος ζήτησε βοήθεια από τους γειτονικούς δήμους. Αυτοί όμως του έδωσαν αρνητική απάντηση, γιατί όπως του είπαν είχαν υποστεί την ίδια ζημιά με τους δικούς τους γαιδάρους!!...

Ο τραπεζίτης τότε έδωσε στον δήμαρχο την «ανιδιοτελή» συμβουλή / οδηγία να μειώσει τα έξοδα του δήμου: λιγότερα λεφτά για τα σχολεία, για το νοσοκομείο του χωριού, για την δημοτική αστυνομία, κατάργηση των κοινωνικών προγραμμάτων, της έρευνας, μείωση της χρηματοδότησης για καινούρια έργα υποδομών. Αυξήθηκε η ηλικία συνταξιοδότησης, απολύθηκαν οι περισσότεροι υπάλληλοι του δημαρχείου, έπεσαν οι μισθοί και αυξήθηκαν οι φόροι.

Ήταν έλεγε αναπόφευκτο, αλλά υποσχόταν με αυτές τις διαρθρωτικές αλλαγές «να βάλει τάξη στη λειτουργία του δημοσίου, να βάλει τέλος στις σπατάλες» και να ηθικοποιήσει το εμπόριο των γαϊδάρων.

Η ιστορία άρχισε να γίνεται ενδιαφέρουσα όταν μαθεύτηκε πως οι δυο επιχειρηματίες και ο τραπεζίτης είναι ξαδέρφια και μένουν μαζί σε ένα νησί κοντά στις Μπαχάμες, το οποίο και αγόρασαν με τον ιδρώτα τους. Ονομάζονται οικογένεια Χρηματοπιστωτικών Αγορών, και με μεγάλη γενναιότητα προσφέρθηκαν να χρηματοδοτήσουν την εκλογική εκστρατεία των δημάρχων των χωριών της περιοχής.

(Μετάφραση από το ιταλικό κείμενο το οποίο ήταν μετάφραση του γαλλικού και πάει λέγοντας. Φυσικά τα κείμενα αυτά είναι μεταφρασμένα σε όλες τις γλώσσες γιατί ως γνωστό στην ιστορία αυτή εμπλέκονται επιχειρηματίες, τραπεζίτες, δημοτικές αρχές και φουκαράδες χωρικοί όλου του κόσμου καθώς όλος ο πλανήτης υπόκειται στους «κανόνες της αγοράς» των γαιδάρων.)

 

www.schizas.com/site3/index.php?option=com_content&view=article&id=56727%3Ai-krisi-ton-gaidaron&catid=39%3Aomorfos-kosmos&Itemid=219&lang=el#.U4mKECin-M9#ixzz33HHOtqvn

Μια Ελλάδα χωρίς ξένο τύπο

Μια Ελλάδα χωρίς ξένο τύπο

Ούτε στην Δικτατορία δεν είχε γίνει κάτι τέτοιο. Τώρα όμως τι γίνεται;

Η χθεσινή είδηση κυκλοφορούσε ως φήμη εδώ και μέρες, αλλά ήταν δύσκολο να την πιστέψεις. «Μία ακόμα κινδυνολογία» ήταν η αντίδραση όταν άκουγες ότι πολύ σύντομα θα σταματήσουν να κυκλοφορούν ξένα περιοδικά και εφημερίδες στην Ελλάδα. Ούτε στην πιο απόμακρη πολιτισμένη χώρα δεν έχει σταματήσει να κυκλοφορεί ο ξένος τύπος και είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει στην Ελλάδα από τις μέρες της χούντας –και τότε είχαν σταματήσει να έρχονται οι εφημερίδες μόνο για τρεις μέρες. Σε μία περίοδο που οι τουρίστες έρχονται σωρηδόν στην Ελλάδα, κάτι τέτοιο είναι αδιανόητο. «Ούτε στη δικτατορία δεν είχε γίνει κάτι τέτοιο» μας λέει ο Νίκος Γιαννακουλόπουλος, ιδιοκτήτης του πιο κεντρικού και δημοφιλούς σημείου πώλησης ξένου τύπου στην Αθήνα, του International Press στην Ομόνοια.

Το μαγαζί του είναι εντελώς άδειο, τα ράφια για πρώτη φορά στέκονται γκρι και έρημα από τη μέρα που ο ίδιος άνοιξε το πρακτορείο το 2006. Στοίβες με περιοδικά δεμένα με σχοινιά για την εκκαθάριση περιμένουν σε μια γωνία, ένα θέαμα θλιβερό αν είσαι περιοδικόφιλος. Η ίδια κατάσταση επικρατεί και σε όλα τα περίπτερα που έδιναν ζωή τα ξένα περιοδικά και οι εφημερίδες, είναι μια παράξενη εικόνα για ευρωπαϊκή πρωτεύουσα και παρόλο που η είδηση πέρασε μάλλον στα ψιλά η κατάσταση αφορά αρκετό κόσμο. Και ανθρώπους που ζούσαν απ’ αυτό, αλλά και πελάτες που αγόραζαν σε μόνιμη βάση τα έντυπα. Για όση ώρα είμαστε στο μαγαζί έχουν περάσει ένα σωρό άτομα με την ίδια απορία: αν θα ξαναφέρουν περιοδικά και πότε.

«Το International Press λειτουργεί από το 1970, από τότε το τρέχουν ο πατέρας μου και ο θείος μου» λέει ο Νίκος «και τώρα διανύει την χειρότερή του περίοδο». Παρόλα αυτά, είναι αρκετά ψύχραιμος και καθησυχαστικός. «Το πρώτο δεκαήμερο του Ιουνίου θα ξεκινήσουμε να φέρνουμε πάλι περιοδικά», απαντάει υπομονετικά σε όλους τους πελάτες που έρχονται να ρωτήσουν. «Το πρόβλημα είχε αρχίσει να διακρίνεται από τον Ιανουάριο, όταν άρχισαν να ελαττώνονται τα περιοδικά που διακινούσε το πρακτορείο διεθνούς τύπου. Τη μία φορά μας λέγανε ότι χάθηκε το δέμα. Μετά άρχισαν να λένε ότι γενικά δεν πάει καλά η επιχείρηση και ότι δεν συμφέρει να φέρνουν όλη τη σεζόν τα περιοδικά, και ότι σκέφτονται να φέρνουν μόνο για έξι μήνες. Και ξαφνικά, μετά την Πρωτομαγιά, σταμάτησαν να μοιράζουν εντελώς περιοδικά! Στην αρχή νόμιζα ότι φταίει η απεργία της Πρωτομαγιάς. Τους πήρα τηλέφωνο και μου είπαν ότι έχουν κάποιο πρόβλημα με τους προμηθευτές από το εξωτερικό και ότι θα λυθεί σύντομα. Το πρόβλημα δεν λύθηκε ποτέ και βρεθήκαμε σήμερα σε αυτή τη κατάσταση. Και είναι τουριστική περίοδος. Εγώ πάντα δούλευα με Έλληνες πελάτες, αλλά στα νησιά σίγουρα θα έχουν πρόβλημα. Δεν υπάρχει πουθενά τίποτα, τα μάζεψαν από παντού, λες και είμαστε Τεχεράνη μη σου πω και χειρότερα» λέει με απογοήτευση ο Νίκος.

Ο Νίκος όμως δεν έχασε χρόνο και αμέσως άρχισε να ψάχνει για λύσεις. «Τους έλεγα ότι τώρα που κλείνετε δώστε μου τις επαφές των προμηθευτών από το εξωτερικό για να τους προσεγγίσω μόνος μου. Δεν μου έδωσαν, αλλά βρήκα τον τρόπο και επικοινώνησα μόνος μου. Έπεσα όμως σε προμηθευτές που συνεργάζονταν με τα πρακτορεία και μου είπαν ξεκάθαρα ότι δεν δίνουν σε οποιονδήποτε. Η Αμερικάνα μου είπε να μην το προσπαθήσω γιατί είναι κλίκα και δουλεύουν μόνο μεταξύ τους. Ήθελε να μου τα παρουσιάσει πολύ μαύρα και από ό,τι κατάλαβα είναι πέντε-έξι πρακτορεία σε όλο τον κόσμο και συνεργάζονται μόνο μεταξύ τους, δεν αφήνουν να μπει κάποιος άλλος στη μέση. Έτσι βρήκα μόνος μου προμηθευτές και τα κατάφερα. Βρήκα σε Αγγλία, Αμερική και Γαλλία. Στην Ιταλία και στη Γερμανία έχω ακόμη πρόβλημα γιατί δεν τους ενδιαφέρει να πουλάνε σε μεμονωμένα μαγαζιά, τους ενδιαφέρει η μαζική διακίνηση», λέει.

«Οι προμηθευτές που έχω βρει μέχρι τώρα είναι όλοι θετικοί άνθρωποι, δεν έχουν κανένα πρόβλημα να πουλήσουν περιοδικά. Ζητάνε βέβαια τα λεφτά μπροστά, γιατί την έχουν πατήσει και τα μεταφορικά, αλλά δεν πειράζει, ίσως να είναι καλύτερα έτσι. Θα γλιτώσουμε από τους μεσάζοντες. Από το να μην υπάρχει κάτι στην αγορά και να μην έχει ο κόσμος να αγοράσει, προτιμώ να το τρέξω μόνος μου. Απ’ όσο ξέρω, τα υπόλοιπα μαγαζιά δεν έχουν προχωρήσει ακόμη σε παρόμοιες ενέργειες, περιμένουν να πάρει το πρακτορείο κάποιος άλλος. Αυτό όμως δεν θα γίνει μέχρι τον Σεπτέμβριο. Έχει ακουστεί ότι έχει ενδιαφερθεί κάποιος από την Κύπρο. Μου φέρανε τις προάλλες ένα χαρτί για να συμπληρώσω ποια περιοδικά χρειάζομαι. Αλλά εγώ είχα 5000 χιλιάδες τίτλους, τι να πρωτοσυμπληρώσω; Αν θέλεις να ξεκινήσεις κάτι, πρέπει να ξεκινήσεις με μια μεγάλη γκάμα. Ή να ξεκινήσεις όταν θα είσαι έτοιμος», λέει ο Νίκος.

«Οι δικοί μου αγχώνονται, αλλά εγώ τους ησυχάζω. Εντάξει, στην αρχή με είχε πιάσει λίγο η κατάθλιψη όταν άρχισαν να τα μαζεύουν και άδειασε το μαγαζί. Τώρα όμως έχει συνηθίσει το μάτι μου στο άδειο και έχω ηρεμήσει. Θα επανέλθω γρήγορα και μπορεί να γίνουν και καλύτερα τα πράγματα. Θα φέρω και πάνω από 5000 τίτλους. Το θέμα είναι να γίνει γρήγορα η αρχή για να εξυπηρετηθεί ο κόσμος. Κάθε εμπόδιο όμως είναι για καλό, σίγουρα. Θα τα κάνω όλα μόνος μου και θα έχω το κεφάλι μου ήσυχο. Στεναχωριέμαι μόνο για τον κόσμο που έρχεται και δεν βρίσκει αυτό που θέλει και βλέπει το μαγαζί άδειο»…

Κείμενο: Μαρίνα Πετρίδου
Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Ακρίβος

http://grekamag.gr/12502/#.U4gpLBAlOpB.facebook

Οι τρεις ελληνικές πόλεις της Costa Rica

 

Οι τρεις ελληνικές πόλεις της Costa Rica

Είναι μικρή, γραφική πανέμορφη και χαρακτηρίζεται ως μία από τις πιο καθαρές πόλεις της Κεντρικής Αμερικής.

Το όνομά της Grecia, βρίσκεται στην επαρχία Alajuela της Costa Rica (κοντά στην πρωτεύουσα San José ) και η ίδρυσή της μας μεταφέρει στο 1825. Το όνομά της αφορά εξ ολοκλήρου την Ελλάδα και δόθηκε προς τιμήν της ελληνικής Επανάστασης του 1821. Ο τότε νομάρχης της περιοχής και αργότερα πρόεδρος της χώρας José Rafael de Gallegos, γνωστός φιλέλληνας, επειδή είχε ακούσει για την επανάσταση του 1821 στην Ελλάδα αποφάσισε να δώσει στην νεοϊδρυθείσα πόλη το όνομα Grecia (Ελλάδα).

Οι 15.457 περίπου κάτοικοί της φημίζονται για την φιλοξενία τους και την απλότητά τους και στην πλειοψηφία τους ασχολούνται με την κτηνοτροφία και τη γεωργία, και συγκεκριμένα με την καλλιέργεια ζαχαροκάλαμου.

Η Grecia χτισμένη σε υψόμετρο 999 μέτρων πάνω από το επίπεδο της θάλασσας.

Διαθέτει υπέροχο ήπιο κλίμα και παραμένει δροσερή ακόμα και τους καλοκαιρινούς μήνες. Με την πλούσια βλάστησή της, τα μοναδικά φυσικά τοπία της και τους καλοσυνάτους κατοίκους της συγκεντρώνει πλήθος τουριστών κάθε εποχή του χρόνου.

Από τα αξιοθέατα της πόλης, η εκκλησία Iglesia de la Nuestra Señora de las Mercedes που είναι κατασκευασμένη εξ ολοκλήρου από προκατασκευασμένα ελάσματα χάλυβα σε ασυνήθιστο βαθύ κόκκινο χρώμα, το Περιφερειακό Μουσείο, το Μουσείο με τις πεταλούδες αλλά και το «World of Snakes» το οποίο στεγάζει πάνω από 50 είδη ερπετών από όλο τον κόσμο. Ακούγεται ίσως απίστευτο, αλλά αυτός είναι ο κυριότερος λόγος για τον οποίο οι τουρίστες συρρέουν στην Grecia.

Στο κέντρο πίσω από το Δημαρχείο βρίσκεται η πλατεία Plaza Hellenica, όπου δεσπόζει η προτομή του Αριστοτέλη όπου ήταν προσφορά του ελληνικού υπουργείου Πολιτισμού το 1997. Στην είσοδο της πόλης εκτός από την επιγραφή «Καλώς ήρθατε στην Ελλάδα» υπάρχει και μια προσπάθεια απομίμησης του Παρθενώνα σε μινιατούρα. Νότια της πόλης ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει τους καταρράκτες Los Chorros που προσθέτουν τη δική τους πινελιά σε έναν τόπο προικισμένο από τη φύση.

Η Grecia όμως δεν είναι η μοναδική πόλη της Costa Rica με ελληνικό όνομα, αφού πολύ κοντά της υπάρχει και ένα χωριό με το όνομα Atenas. Μία Αθήνα με καθαρό αέρα, γεμάτη πράσινο, χτισμένη σε υψόμετρο 698 μέτρων, σε μια κοιλάδα περιτριγυρισμένη από καταπράσινα βουνά. Με κατοίκους που δεν ξεπερνούν τους 8.000, το χωριό αυτό έχει ένα από τα καλύτερα κλίματα στον κόσμο σύμφωνα με το National Geographic.

Τρίτη πόλη της Costa Rica με όνομα εμπνευσμένο από την Ελλάδα, η Esparza που όταν ιδρύθηκε το 1851 ονομαζότανε Sparta. Με το πέρασμα του χρόνου και λόγω της ισπανικής προφοράς το όνομά της μετατράπηκε σε Esparza. Είναι μία ήσυχη πόλη που απέχει λίγα χιλιόμετρα από τον Ειρηνικό Ωκεανό, φημισμένη για τα grecotacos της, δηλαδή τοπικές πίτες αλά ελληνικά από ντόπιους μάγειρες.

facebook/Nektarios Klimis