Με το φόβο της έκρηξης
Ανοιχτό το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών λόγω απρόβλεπτων κοινωνικών εντάσεων
05-02-2011
Ξένοι διπλωμάτες που καλούνται από τους προϊσταμένους τους να περιγράψουν την ελληνική κατάσταση καταλήγουν στη διαπίστωση ότι «αρκεί μια σπίθα». Και εννοούν πως το ποτάμι έχει φουσκώσει τόσο που χρειάζεται μια μικρή βροχή για να υπερχειλίσει.
Υπάρχουν δύο πραγματικότητες: Στο ρετιρέ οι ένοικοι χαμογελούν, γιατί βλέπουν τα spreads να πέφτουν, το δείκτη του χρηματιστηρίου να ανεβαίνει και τη συνολική απάντηση της Ευρωζώνης στην κρίση χρέους να διαμορφώνεται. Στους κάτω ορόφους οι ένοικοι χτυπιούνται γιατί δεν μπορούν να πάνε στη δουλειά τους ελλείψει συγκοινωνιών, ούτε στο νοσοκομείο γιατί οι γιατροί απεργούν, αναρωτιούνται αν σήμερα θα είναι ανοιχτά τα φαρμακεία και πότε θα μειωθεί ο μισθός τους, αν υποθέσουμε ότι θα διατηρηθεί η θέση εργασίας τους.
Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση κατοικεί στον πάνω όροφο και εκφράζεται με διαρκή αυτοϊκανοποίηση για το έργο της, αφήνοντας την εσωτερική διαχείριση στον αυτόματο πιλότο (ό,τι να ’ναι και ό,τι γίνει…), επενδύοντας στη βοήθεια από το εξωτερικό και αδιαφορώντας για το χάος των προβλημάτων της καθημερινότητας.
Αν και δεν υπάρχει κεντρικός σχεδιασμός για πρόωρες εκλογές, είναι πολύ πιθανό ότι θα εξεταστούν όλα τα ενδεχόμενα όταν θα ριφθεί οριστικά ο κύβος για την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των ελληνικών δανείων, με μείωση επιτοκίων και επαναγορά μέρους του ελληνικού χρέους μέσω δανείου από το Ευρωπαϊκό Ταμείο. Παράλληλα, θα αποφασιστεί –εκτός μεγάλου απροόπτου– η συνταγματική κατοχύρωση του ισοσκελισμένου προϋπολογισμού, η μεταφορά δηλαδή στην Ελλάδα του μισού γερμανικού μοντέλου – γιατί το άλλο μισό (που δεν θα μεταφερθεί) περιλαμβάνει ένα εντυπωσιακό κράτος πρόνοιας, υψηλότατου επιπέδου παιδεία, αξιοπρεπείς μισθούς και λειτουργική δημόσια διοίκηση.
Στην πίεση επ’ αόριστον
Το δίλημμα θα τεθεί εκ των πραγμάτων για το ΠΑΣΟΚ γιατί η λύση θα συνοδευτεί από ένα πρόβλημα, δηλαδή νέα μνημόνια και παράταση της επιτήρησης, χωρίς καν να είναι ορατό το χρονικό σημείο εξόδου από την πρέσα. Πολλά θα κριθούν από την αποτίμηση των κοινωνικών αντιδράσεων και εντάσεων. Μέχρι στιγμής η κυβέρνηση δείχνει να πιστεύει ότι τα δύσκολα βρίσκονται στο τέλος τους, καθώς θα ψηφιστούν άμεσα οι νόμοι για τις ΔΕΚΟ και το χώρο της υγείας. Γνωρίζουν, όμως, ότι η επόμενη μάχη είναι για την περίφημη εσωτερική υποτίμηση, δηλαδή το «κούρεμα» μισθών στον ιδιωτικό τομέα στο όνομα της ανταγωνιστικότητας, με όποιες συνέπειες επάγονται για την κοινωνική συνοχή.
Η κυβέρνηση έχει λόγους να φοβάται την κοινωνική ριζοσπαστικοποίηση, είτε αυτή εκφράζεται με κινήματα ανυπακοής (εισιτήρια, διόδια) είτε με ακτιβισμούς (καταλήψεις κτιρίων κτλ.). Σύμφωνα με πληροφορίες, οι δημοσκοπήσεις που έχουν υπόψη τους στην Ιπποκράτους δείχνουν ότι όλο και περισσότεροι δηλώνουν κατηγορηματικά ότι δεν θα ψηφίσουν στις επόμενες εκλογές, χωρίς να είναι μονοσήμαντη η ερμηνεία αυτής της διογκούμενης συνειδητής αποχής. Η αγανάκτηση και η απελπισία θα εκφραστούν απλώς με βουβή παραίτηση ή θα αποκτήσουν υλική υπόσταση κάποια στιγμή, ιδίως όταν το φάντασμα της χρεοκοπίας θα έχει οριστικά απομακρυνθεί από τον ορίζοντα;
Στο εσωτερικό της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ γίνονται συζητήσεις επί συζητήσεων για τις δυσκολίες της πολιτικής - επικοινωνιακής διαχείρισης του επόμενου πακέτου μέτρων σκληρής λιτότητας. Κοινή είναι η εκτίμηση ότι η κοινωνική βάση του κυβερνώντος κόμματος δεν αντέχει άλλη υποβάθμιση βιοτικού επιπέδου, όπως επίσης είναι διάχυτη η αισιοδοξία ότι η ΝΔ δεν καταφέρνει να αξιοποιήσει τη φθορά της κυβέρνησης.
Πηγή:
http://www.citypress.gr/freesunday/index.html?action=article&article=521
Υπάρχουν δύο πραγματικότητες: Στο ρετιρέ οι ένοικοι χαμογελούν, γιατί βλέπουν τα spreads να πέφτουν, το δείκτη του χρηματιστηρίου να ανεβαίνει και τη συνολική απάντηση της Ευρωζώνης στην κρίση χρέους να διαμορφώνεται. Στους κάτω ορόφους οι ένοικοι χτυπιούνται γιατί δεν μπορούν να πάνε στη δουλειά τους ελλείψει συγκοινωνιών, ούτε στο νοσοκομείο γιατί οι γιατροί απεργούν, αναρωτιούνται αν σήμερα θα είναι ανοιχτά τα φαρμακεία και πότε θα μειωθεί ο μισθός τους, αν υποθέσουμε ότι θα διατηρηθεί η θέση εργασίας τους.
Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση κατοικεί στον πάνω όροφο και εκφράζεται με διαρκή αυτοϊκανοποίηση για το έργο της, αφήνοντας την εσωτερική διαχείριση στον αυτόματο πιλότο (ό,τι να ’ναι και ό,τι γίνει…), επενδύοντας στη βοήθεια από το εξωτερικό και αδιαφορώντας για το χάος των προβλημάτων της καθημερινότητας.
Αν και δεν υπάρχει κεντρικός σχεδιασμός για πρόωρες εκλογές, είναι πολύ πιθανό ότι θα εξεταστούν όλα τα ενδεχόμενα όταν θα ριφθεί οριστικά ο κύβος για την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των ελληνικών δανείων, με μείωση επιτοκίων και επαναγορά μέρους του ελληνικού χρέους μέσω δανείου από το Ευρωπαϊκό Ταμείο. Παράλληλα, θα αποφασιστεί –εκτός μεγάλου απροόπτου– η συνταγματική κατοχύρωση του ισοσκελισμένου προϋπολογισμού, η μεταφορά δηλαδή στην Ελλάδα του μισού γερμανικού μοντέλου – γιατί το άλλο μισό (που δεν θα μεταφερθεί) περιλαμβάνει ένα εντυπωσιακό κράτος πρόνοιας, υψηλότατου επιπέδου παιδεία, αξιοπρεπείς μισθούς και λειτουργική δημόσια διοίκηση.
Στην πίεση επ’ αόριστον
Το δίλημμα θα τεθεί εκ των πραγμάτων για το ΠΑΣΟΚ γιατί η λύση θα συνοδευτεί από ένα πρόβλημα, δηλαδή νέα μνημόνια και παράταση της επιτήρησης, χωρίς καν να είναι ορατό το χρονικό σημείο εξόδου από την πρέσα. Πολλά θα κριθούν από την αποτίμηση των κοινωνικών αντιδράσεων και εντάσεων. Μέχρι στιγμής η κυβέρνηση δείχνει να πιστεύει ότι τα δύσκολα βρίσκονται στο τέλος τους, καθώς θα ψηφιστούν άμεσα οι νόμοι για τις ΔΕΚΟ και το χώρο της υγείας. Γνωρίζουν, όμως, ότι η επόμενη μάχη είναι για την περίφημη εσωτερική υποτίμηση, δηλαδή το «κούρεμα» μισθών στον ιδιωτικό τομέα στο όνομα της ανταγωνιστικότητας, με όποιες συνέπειες επάγονται για την κοινωνική συνοχή.
Η κυβέρνηση έχει λόγους να φοβάται την κοινωνική ριζοσπαστικοποίηση, είτε αυτή εκφράζεται με κινήματα ανυπακοής (εισιτήρια, διόδια) είτε με ακτιβισμούς (καταλήψεις κτιρίων κτλ.). Σύμφωνα με πληροφορίες, οι δημοσκοπήσεις που έχουν υπόψη τους στην Ιπποκράτους δείχνουν ότι όλο και περισσότεροι δηλώνουν κατηγορηματικά ότι δεν θα ψηφίσουν στις επόμενες εκλογές, χωρίς να είναι μονοσήμαντη η ερμηνεία αυτής της διογκούμενης συνειδητής αποχής. Η αγανάκτηση και η απελπισία θα εκφραστούν απλώς με βουβή παραίτηση ή θα αποκτήσουν υλική υπόσταση κάποια στιγμή, ιδίως όταν το φάντασμα της χρεοκοπίας θα έχει οριστικά απομακρυνθεί από τον ορίζοντα;
Στο εσωτερικό της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ γίνονται συζητήσεις επί συζητήσεων για τις δυσκολίες της πολιτικής - επικοινωνιακής διαχείρισης του επόμενου πακέτου μέτρων σκληρής λιτότητας. Κοινή είναι η εκτίμηση ότι η κοινωνική βάση του κυβερνώντος κόμματος δεν αντέχει άλλη υποβάθμιση βιοτικού επιπέδου, όπως επίσης είναι διάχυτη η αισιοδοξία ότι η ΝΔ δεν καταφέρνει να αξιοποιήσει τη φθορά της κυβέρνησης.
Πηγή:
http://www.citypress.gr/freesunday/index.html?action=article&article=521
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου