Αυτό το "κάποτε" το λέγαμε ΖΩΗ

Η διαφορά σε απλά καθημερινά  πράγµατα στο πέρασµα του χρόνου και η  αντίληψη των πραγµάτων από µια γενιά που έζησε διαφορετικά.

Κάποτε....ο χρόνος είχε τέσσερις εποχές -  σήμερα....έχει δύο

Κάποτε....δουλεύαµε οκτώ ώρες  - σήμερα...., άν δουλεύουμε, έχουµε  χάσει το µέτρηµα

Κάποτε....είχαµε χρόνο να πάµε για καφέ µε τους φίλους µας - σήμερα....τα λέµε µέσω MSN και Skype

Κάποτε....είχαµε τις πόρτες των σπιτιών ανοικτές, όπως και τις καρδιές µας και αισθανόμασταν και ασφαλείς  - σήμερα....κλειδαµπαρωνόµαστε, ßάζουµε συναγερµούς και έχουµε και 5-6 λυκόσκυλα για να µην αφήσουµε κανέναν να µας πλησιάσει και όμως κινδυνεύουμε.

Κάποτε....πίναµε νερό της ßρύσης και ήµασταν µια χαρά - σήμερα....πίνουµε εµφιαλωµένο και.αρρωσταίνουµε

Κάποτε....παίζαµε µε τους φίλους µας ποδόσφαιρο στις αλάνες - σήμερα....παίζουµε ποδόσφαιρο στο Playstation

Κάποτε....είχαµε 2 τηλεοπτικά κανάλια και πάντα ßρίσκαµε κάτι ενδιαφέρον να δούµε - σήμερα....έχουµε 100 κανάλια που κάνουν κυβερνητική προπαγάνδα και δεν µας αρέσει και κανένα πρόγραµµα τους

Κάποτε....κυκλοφορούσαµε µε ταπεινά αυτοκίνητα 1000 κυßικών και ήµασταν χαρούµενοι - σήμερα...κυκλοφορούµε και µε τζιπ 1900 κυßικών και πληρώνουμε και φόρο πολυτελείας

Κάποτε....είχαµε χρόνο για τον εαυτό µας  - σήμερα....δεν μας αφήνουν να έχουµε χρόνο για κανένα..

Κάποτε....η σκληρή δουλειά ήταν ιδανικό – σήμερα ..αν καταφέρουμε να βρούμε.., εάν υπάρχει...., είναι  συνδεδεμένη με την εκμετάλλευση του ασθενέστερου από τον δυνατότερο

Κάποτε....λέγαµε καληµέρα σε ένα περαστικό και τον ρωτούσαµε για την τάδε οδό - σήμερα....µας τa λέει ο navigator

Κάποτε....ζούσαµε σε σπίτι 65 τετραγωνικών και ήµασταν ευτυχισµένοι  - σήμερα....αν και μπορεί να ζούµε στο ίδιο ή σε σπίτια 120 τετραγωνικών κινδυνεύουμε να μείνουμε άστεγοι από τα φορομπηχτικά μέτρα

Κάποτε....είχαµε χρόνο να κοιτάξουµε τον ουρανό, να δούµε το χρώµα του, να ακούσουµε το κελάϊδισµα των πουλιών, να νιώσουµε την ευωδιά του ßρεγµένου χώµατος  - σήμερα....τα ßλέπουµε στην τηλεόραση ή αναγκαστικά σαν άστεγοι από το πεζοδρόμιο

Κάποτε....ζητάγαµε συγγνώµη από κοντά - σήμερα....το λέµε και µε SMS

Κάποτε....αγοράζαµε ένα παντελόνι και το είχαµε για δύο χρόνια - σήμερα..., άλλοι δέν μπορούμε κάν να τ'αγοράσουμε, άλλοι το περιμένουμε από την βοήθεια της εκκλησίας  και άλλοι το έχουν δύο µήνες και µετά παίρνουν και άλλο

Κάποτε....τα περιοδικά έπαιρναν συνέντευξη από ανθρώπους σα το Σεφέρη – σήμερα .... παίρνουν από "ανθρώπους" σάν  τον Παντελίδη...

Κάποτε....ξυπνάγαµε πρωί πρωί την Κυριακή για να πάµε στην εκκλησία ή την ακούγαμε από το δημόσιο ραδιόφωνο ή την βλέπαμε από την δημόσια τηλεόραση - σήμερα....δεν πάµε γιατί είναι µπανάλ και γιατί οι παπάδες γίνανε µεσίτες και επιχειρηµατίες και φυσικά δεν την ακούμε ούτε την βλέπουμε (όσοι το θέλουμε) αφού η δημόσια τηλεόραση πέθανε.

Κάποτε....µαζευόµασταν όλη η οικογένεια γύρω από το κυριακάτικο τραπέζι και αισθανόµασταν ενωµένοι και ευτυχισµένοι - σήμερα....βρισκόμαστε μέσα από το facebook...

Κάποτε....οι τραγουδίστριες τραγουδούσαν µε τη φωνή - σήμερα....τραγουδούν µε κάτι άλλο.

Κάποτε....ντοκουµέντο ήταν µια επιστηµονική ανακάλυψη - σήμερα....ντοκουµέντο είναι ένα ερασιτεχνικό ßίντεο που δείχνει δύο οπαδούς οµάδων να ανοίγουν ο ένας το κεφάλι του άλλου

Κάποτε....είχαµε το θάρρος και τη λεßεντιά να λέµε «Έκανα λάθος» - σήμερα.... λέµε «Αυτός φταίει».

Κάποτε....Τα παιδιά έßλέπαν στην τηλεόραση κινούµενα σχέδια µε τον Μίκυ Μάους, τον Σεραφίνο, τον Τιραµόλα - σήμερα....ßλέπουν τους Power Rangers και τους Monsters µε όπλα και χειροßοµßίδες να σκοτώνουν και να ξεκοιλιάζουν τους κακούς.

Κάποτε....νοιαζόµασταν για το γείτονα - σήμερα....τσατιζόµαστε αν περνάει καλύτερα από εµάς γιατί μέσα στην κοινή μεγάλη δυστυχία μόνο τα λαμόγια επιπλέουν

Κάποτε....ζούσαµε µε ένα µισθό, σήμερα.... αν καταφέρουμε να βρούμε δουλειά θεωρούν ότι μας κάνουν χάρη που μας επιτρέπουν να εργαζόμαστε και ζούµε µε τους µισθούς που ΘΑ πάρουµε

Κάποτε....περνάγαµε υπέροχα στο ταßερνάκι της γειτονιάς, µε κρασάκι, τραγούδι και κουτσοµπολιό - σήμερα....µιζεριάζουµε ακόμα και στο ταβερνάκι.., όταν έχουμε να πάμε...

Κάποτε....τα δανεικά τα έδινε ο αδελφός, ο φίλος..., γιατί έτσι ήθελαν... σήμερα....με τα φορολογικά μέτρα τους  µας επιβάλλουν να μας δανείζουν μόνο οι τράπεζες, για να μας πάρουν τα σπίτια

Κάποτε....δουλεύαµε για να ζήσουµε σε ένα κόσμο με μέλλον - σήμερα....ζούµε για να δουλεύουµε σε ένα κόσμο χωρίς μέλλον

Κάποτε....δεν είχαµε φράγκο στην τσέπη, µα ήµασταν τόσο, µα τόσο αισιόδοξοι, ακόµη κι ευτυχισµένοι! - σήμερα...δεν έχουμε φράγκο στην τσέπη, µα είμαστε τόσο, µα τόσο απαισιόδοξοι, ακόµη και δυστυχισμένοι!

Κάποτε... στα έδρανα της Βουλής των Ελλήνων υπήρχαν και ανιδιοτελείς  Άνδρες με ιδανικά... - σήμερα... στα έδρανα της Βουλής των Ελλήνων δεν υπάρχουν ούτε άνδρες, ούτε ιδανικά...

Κάποτε... Διοικητής στην Τράπεζα της Ελλάδος ήταν ο Ζολώτας... - σήμερα... είναι ο Προβόπουλος...

Κάποτε... στην Επίδαυρο "έπαιζε" ο Μάνος Κατράκης... - σήμερα... παίζει ο Σάκης Ρουβάς...

Αυτό το "Κάποτε", το λέγαμε ΖΩΗ.....!!!