Σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθρου 134 ΠΚ (έσχατη προδοσία), «Με
ισόβια ή πρόσκαιρη κάθειρξη τιμωρείται όποιος,..... επιχειρεί …. με
σφετερισμό της ιδιότητάς του ως οργάνου του Κράτους…. και με τρόπο
πρόσφορο να…. αποστερήσει ή να παρακωλύσει τη Βουλή… από την
ενάσκηση της εξουσίας που της παρέχει το Σύνταγμα ή να την εξαναγκάσει να εκτελέσει ή να παραλείψει πράξεις που απορρέουν από την εξουσία αυτή».
Εδώ θα πρέπει να μας εξηγήσουν οι λαλίστατοι συνταγματολόγοι, οι ποινικολόγοι και ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών... (όλοι αυτοί μιλάνε συνεχώς για παραβίαση του Συντάγματος), για να μάθουμε κι εμείς οι απλοί πολίτες, αν συντελείται η ανωτέρω αξιόποινη πράξη, από την πλευρά κυβερνητικών παραγόντων, ως οργάνων του Κράτους. Συντρέχει ή όχι η εφαρμογή της διάταξης αυτής; Αν συντρέχει να το πουν ευθέως στο λαό, για να πάρει και ο λαός τις αποφάσεις του, σύμφωνα με το άρθρο 120 του Συντάγματος. Διαφορετικά αν δεν συντρέχει, τότε πάψουν να κάνουν ανούσιες δημόσιες σχέσεις στα τηλεοπτικά πάνελ.
Σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 60 του Συντάγματος «Oι βουλευτές έχουν απεριόριστο το δικαίωμα της γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση». Δηλαδή οι βουλευτές ψηφίζουν ελεύθερα εκπροσωπώντας το λαό, με μόνο όριο τη συνείδησή τους. Εδώ, θα πρέπει επιτέλους να υπάρξει ξεκάθαρη τοποθέτηση της κοινωνίας στο ακόλουθο ερώτημα: Ψηφίζουν ή όχι οι Έλληνες βουλευτές με ελεύθερη βούληση, όλους αυτούς τους μνημονιακούς νόμους και εγκρίνουν εκ των υστέρων τις ΠΝΠ της κυβέρνησης ή τελούν κάτω από την πίεση της απειλούμενης διαγραφής τους και του πολιτικού «θανάτου» τους από τον κομματικό αρχηγό, που μπορεί να είναι ταυτόχρονα και κρατικό όργανο;
Αυτό πρέπει να το κρίνει η κοινωνία, γιατί δυστυχώς, δεν μπορούν να το κρίνουν οι Έλληνες εισαγγελείς, όσες μηνύσεις και να γίνουν. Σύμφωνα με το άρθρο 86 του Συντάγματος, τα μέλη της κυβέρνησης δεν μπορούν να κατηγορηθούν από τον εισαγγελέα (ακόμα και αν υποθέσουμε ότι αυτός είναι ανεξάρτητος). Στην περίπτωση αυτή, καταργείται η αρμοδιότητα του εισαγγελέα και τη θέση του εισαγγελέα και του ανακριτή παίρνει η Βουλή. Αλλά πως μπορεί να διώξει η πλειοψηφία της Βουλής κάποιο κυβερνητικό στέλεχος, όταν απλά εκτελεί τις εντολές του κομματικού της αρχηγού;
Έτσι όμως καταλήγουμε σε ένα σπιράλ ατιμωρησίας που μπορεί να πολλαπλασιάζει τις ατιμώρητες παραβιάσεις του Συντάγματος.
Μόνη λύση η αλλαγή του ίδιου του Συντάγματος.
ενάσκηση της εξουσίας που της παρέχει το Σύνταγμα ή να την εξαναγκάσει να εκτελέσει ή να παραλείψει πράξεις που απορρέουν από την εξουσία αυτή».
Εδώ θα πρέπει να μας εξηγήσουν οι λαλίστατοι συνταγματολόγοι, οι ποινικολόγοι και ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών... (όλοι αυτοί μιλάνε συνεχώς για παραβίαση του Συντάγματος), για να μάθουμε κι εμείς οι απλοί πολίτες, αν συντελείται η ανωτέρω αξιόποινη πράξη, από την πλευρά κυβερνητικών παραγόντων, ως οργάνων του Κράτους. Συντρέχει ή όχι η εφαρμογή της διάταξης αυτής; Αν συντρέχει να το πουν ευθέως στο λαό, για να πάρει και ο λαός τις αποφάσεις του, σύμφωνα με το άρθρο 120 του Συντάγματος. Διαφορετικά αν δεν συντρέχει, τότε πάψουν να κάνουν ανούσιες δημόσιες σχέσεις στα τηλεοπτικά πάνελ.
Σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 60 του Συντάγματος «Oι βουλευτές έχουν απεριόριστο το δικαίωμα της γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση». Δηλαδή οι βουλευτές ψηφίζουν ελεύθερα εκπροσωπώντας το λαό, με μόνο όριο τη συνείδησή τους. Εδώ, θα πρέπει επιτέλους να υπάρξει ξεκάθαρη τοποθέτηση της κοινωνίας στο ακόλουθο ερώτημα: Ψηφίζουν ή όχι οι Έλληνες βουλευτές με ελεύθερη βούληση, όλους αυτούς τους μνημονιακούς νόμους και εγκρίνουν εκ των υστέρων τις ΠΝΠ της κυβέρνησης ή τελούν κάτω από την πίεση της απειλούμενης διαγραφής τους και του πολιτικού «θανάτου» τους από τον κομματικό αρχηγό, που μπορεί να είναι ταυτόχρονα και κρατικό όργανο;
Αυτό πρέπει να το κρίνει η κοινωνία, γιατί δυστυχώς, δεν μπορούν να το κρίνουν οι Έλληνες εισαγγελείς, όσες μηνύσεις και να γίνουν. Σύμφωνα με το άρθρο 86 του Συντάγματος, τα μέλη της κυβέρνησης δεν μπορούν να κατηγορηθούν από τον εισαγγελέα (ακόμα και αν υποθέσουμε ότι αυτός είναι ανεξάρτητος). Στην περίπτωση αυτή, καταργείται η αρμοδιότητα του εισαγγελέα και τη θέση του εισαγγελέα και του ανακριτή παίρνει η Βουλή. Αλλά πως μπορεί να διώξει η πλειοψηφία της Βουλής κάποιο κυβερνητικό στέλεχος, όταν απλά εκτελεί τις εντολές του κομματικού της αρχηγού;
Έτσι όμως καταλήγουμε σε ένα σπιράλ ατιμωρησίας που μπορεί να πολλαπλασιάζει τις ατιμώρητες παραβιάσεις του Συντάγματος.
Μόνη λύση η αλλαγή του ίδιου του Συντάγματος.
Πέτρος Χασάπης
http://www.triklopodia.gr/2013/10/blog-post_8063.html
http://www.triklopodia.gr/2013/10/blog-post_8063.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου