Το δράμα του μπασκετμπωλίστα αγωνιστή Γιώργου Μόσχου

Το δράμα του Γιώργου Μόσχου

Η 4η Απριλίου του 1968 έχει καταγραφεί -και δικαίως- ως ημερομηνία-σταθμός όχι μόνο για το μπάσκετ, αλλά για ολόκληρο τον ελληνικό αθλητισμό. Η ΑΕΚ, έχοντας μόνο Έλληνες παίκτες στη σύνθεσή της, έγινε η πρώτη ομάδα που έφερε ευρωπαϊκό τίτλο στην Ελλάδα, σε οποιαδήποτε διοργάνωση και άθλημα, βγάζοντας παράλληλα από την αφάνεια τη χώρα, καθώς ο τελικός του κυπέλλου κυπελλούχων κόντρα στη Σλάβια Πράγας απασχόλησε ιδιαίτερα τον διεθνή τύπο.

Και πώς να συμβεί διαφορετικά, αφού για πρώτη φορά 80.000 θεατές (!) παρακολουθούν έναν αγώνα μπάσκετ και άλλα 30.000 περίπου άτομα βρίσκονταν έξω από Καλλιμάρμαρο Στάδιο, ενώ από τις 6 το απόγευμα (ο τελικός ήταν προγραμματισμένος για τις 8:30 μμ) κυριολεκτικά δεν έπεφτε καρφίτσα. Το ρεκόρ Γκίνες για τη μεγαλύτερη προσέλευση θεατών σε αγώνα μπάσκετ διατηρείται μέχρι και σήμερα!

Ήταν τέτοιο το πλήθος και το πάθος για διάκριση που αξίζει να σημειωθεί πως ο απεσταλμένος της μεγάλης γαλλικής αθλητικής εφημερίδας Equipe, Πιερ Τεσιέ, έγραψε, μεταξύ άλλων στην ανταπόκρισή του: «Η 4η Απριλίου 1968 θα αποτελέσει σταθμό στην ιστορία του μπάσκετ (…) Θεέ μου, τι βοή ήταν αυτή χθες βράδυ στην Αθήνα! Ποτέ δεν έχει γίνει μία παρόμοια ατμόσφαιρα μπάσκετ, τόσο εξαιρετική, αλλά και τέτοιου πάθους».

Όμως τίποτα δεν είναι τυχαίο. Η  ΑΕΚ της εποχής εκείνης είχε δείξει ότι είχε το τσαγανό μεγάλης ομάδας καλαθοσφαίρισης. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η ΑΕΚ υπήρξε η πρώτη ελληνική ομάδα που έφθασε σε φάιναλ φορ ευρωπαϊκού κυπέλλου (το 1966) και πως διέθετε πολύ σπουδαίους παίκτες.

 Ο Γ. Μόσχος στο κέντρο της κάτω σειράς

Τέτοιες μέρες λοιπόν πριν από 52 χρόνια.  Η πολιτική ζωή του τόπου σε αναταραχή. Είναι Μάρτιος του ’66.  Η ομάδα όμως μπάσκετ της ΑΕΚ είχε το δικό της λόγο να «ταράσσει» και να απογειώνει αθλητικά τη χώρα, που «έβλεπε» στο πρόσωπο των «ηρώων» της, τον Έλληνα, που έμαθε να μάχεται, μέσα και έξω από τα σύνορα.

Η ΑΕΚ προκρίνεται στο 1ο Φάιναλ Φορ του Πρωταθλητριών, αλλά το δράμα του πλέι μέικερ της «Ένωσης», Γιώργου Μόσχου σημάδεψε ολόκληρη τη διοργάνωση και επισκίασε δικαιολογημένα την «κιτρινόμαυρη» επιτυχία.

Ο 28χρονος αθλητής με την καρδιά αετού δεν ταξίδεψε με την αποστολή στο Μιλάνο, αλλά έφτασε στην ιταλική πόλη μόνος του, από το Λονδίνο, όπου είχε σπεύσει μυστικά για θεραπείες προκειμένου ν’ αντιμετωπίσει την επάρατη νόσο, που (τελικά) του έφαγε τα σωθικά.  Ο αγώνας με την Σλάβια Πράγας ήταν ο τελευταίος του. Παρά την προσπάθεια, που κατέβαλε στο πρώτο ημίχρονο του ημιτελικού με τη Σλάβια, δεν μπόρεσε ν’ ανταποκριθεί. Ο οργανισμός του ήταν εξασθενημένος.

Ο Γιώργος Μόσχος μετά το τέλος της αναμέτρησης επέστρεψε με τον τότε έφορο της ομάδας Δημήτρη Τράγο στην Αθήνα.

 Το τελευταίο του παιγνίδι

Ο Γιώργος Μόσχος «έφυγε» από τη ζωή τον Δεκέμβριο του ’66. Οι συμπαίκτες του δεσμεύθηκαν και αφιέρωσαν στη μνήμη του το Κύπελλο Κυπελλούχων του ’68. Η επίσημη ΑΕΚ έδωσε το όνομά του στο Κλειστό της Νέας Φιλαδέλφειας, που ολοκληρώθηκε το 1989, αλλά κατεδαφίστηκε δίχως λόγο και αιτία το 2003, μαζί με το «Νίκος Γκούμας».

Το δημοσίευμα που ακολουθεί αναφέρει όσα γράφτηκαν για τον αείμνηστο άσο τόσο στο  Βιβλίο της ΠΑΕ «90 χρόνια – Η ιστορία της ΑΕΚ» όσο και σε διάφορους ιστότοπους που τίμησαν τον μεγάλο αγωνιστή:

«Από τις εμβληματικές μορφές του Τμήματος Μπάσκετ της ΑΕΚ ήταν ο Γιώργος Μόσχος, ένας γκαρντ με αξιοζήλευτες δυνατότητες και καρδιά «μικρού παιδιού», όπως έλεγαν γι’ αυτόν όσοι τον γνώριζαν. Ξεκίνησε την καριέρα του από την ιστορική ομάδα του Πανελληνίου, με τη φανέλα του οποίου κατέκτησε το Πρωτάθλημα το 1957, μεταπήδησε στον Ηρακλή την περίοδο 1960-61 και στη συνέχεια μεταγράφηκε στην ΑΕΚ, με την οποία κατέκτησε τέσσερα Πρωταθλήματα (1963, 1964, 1965, 1966), ενώ συμμετείχε στο φάιναλ φορ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών επίσης το 1966, όπου έλαβε μέρος στον ημιτελικό με τη Σλάβια Πράγας.

Παρά το γεγονός ότι ο καρκίνος στους λεμφαδένες είχε πετύχει την… ανατροπή σε αυτή την άνιση μάχη με τον Γιώργο Μόσχο, ο Έλληνας πλέι μέικερ κρατούσε το στόμα ερμητικά κλειστό… Μόλις τρεις άνθρωποι από την ομάδα γνώριζαν το σοβαρό πρόβλημα υγείας του· ο τεχνικός, Μίσσας Πανταζόπουλος, ο πρόεδρος, Βασίλης Χατζηγιάννης και ο γιατρός, Μίμης Γιαννακόπουλος, αλλά η αποκάλυψη δεν άργησε να έρθει…

Ο Γιώργος Μόσχος πήγε σ’ εκείνο το φάιναλ φορ γνωρίζοντας ότι έχει νοσήσει από καρκίνο, αλλά προτίμησε να το αποκρύψει και να υπερβάλει εαυτόν με στόχο την ευρωπαϊκή διάκριση που τόσο επιθυμούσε ο ίδιος και οι συμπαίκτες του. Ο Μόσχος μάλιστα – σύμφωνα με τις «Εικόνες» της εποχής – πήγαινε συχνά στο Λονδίνο για θεραπείες. Δεν το ήξερε κανείς. Από το Λονδίνο ταξίδεψε μόνος του στην Ιταλία για να πάρει μέρος στο φάιναλ φορ. Το βράδυ της 30ης Μαρτίου 1966, κατά τη διάρκεια του ημιτελικού με τη Σλάβια, ο Γιώργος Μόσχος αποκαλύπτει στην ανάπαυλα του ημιχρόνου στο φίλο και συμπαίκτη του Γιώργο Αμερικάνο το πρόβλημα της υγείας του!

Αιτία η «κατσάδα» του αρχηγού για τη μέτρια απόδοση του. «Να Γιώργο, δες γιατί δεν μπορώ να τρέξω», είπε στον Αμερικάνο ο Μόσχος, δείχνοντας του τα σημάδια που είχε ήδη αρχίσει να αφήνει η αρρώστια στο σώμα του, και οι δύο του αγκαλιάστηκαν κι έκλαιγαν στα αποδυτήρια. Το σοκ ήταν μεγάλο για όλους.

Η ΑΕΚ έφυγε ηττημένη από τη Σλάβια, αλλά αυτό δεν ήταν το πιο μεγάλο της πλήγμα. Εκείνη η αναμέτρηση ήταν η τελευταία της καριέρας του, αφού ο Γιώργος Μόσχος, έχασε τη μάχη με την επάρατο νόσο στις 28 Δεκεμβρίου 1966, σε ηλικία είκοσι εννέα ετών, αφήνοντας πίσω του «παρακαταθήκη» το ήθος, την προσφορά του και φυσικά, τις αδιαμφισβήτητες ικανότητες του.

Η θητεία του Μόσχου σε επίπεδο Εθνικών ομάδων άρχισε… καθυστερημένα και συγκεκριμένα στις 15 Μαΐουτου 1965, όταν και αγωνίστηκε στον πρώτο του αγώνα με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, απέναντι στην Ρουμανία (ήττα με 68-75). Η αξία του, πάντως, του χάρισε μία θέση, λίγους μήνες αργότερα μαζί με τον Χρήστο Ζούπα, στη Μικτή Ευρώπης, με την ασθένεια του, όμως, να πλησιάζει στην… κορύφωση. Όσοι πάντως τον έζησαν θυμούνται έναν δυναμικό και θαρραλέο γκαρντ, με ξεχωριστές ικανότητες στη διείσδυση και στον χειρισμό της μπάλας.

Δύο χρόνια αργότερα και αφού ο Γιώργος Μόσχος είχε φύγει από τη ζωή, η ΑΕΚ πήρε εκδίκηση από την Σλάβια Πράγας, αυτή τη φορά στον αξέχαστο τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο. 

Οι συμπαίκτες του δεν τον ξέχασαν ποτέ. Του αφιέρωσαν το Κύπελλο Κυπελλούχων το 1968, ενώ το κλειστό γήπεδο της ΑΕΚ, που ολοκληρώθηκε το 1989 στη Νέα Φιλαδέλφεια, δίπλα από το «Νίκος Γκούμας», πήρε το όνομα του.

Για την ιστορία

Το μεγάλο κενό που άφησε ο Γιώργος Μόσχος κάλυψε στο τουρνουά ο  Νίκος Νεσιάδης. Ο τελευταίος, 18 ετών τότε,  ήταν ο «Βενιαμίν» της ΑΕΚ της εποχής, ο 13ος της αποστολής, και εκείνος, που κατ’ εντολήν  του κόουτς Μίσα Πανταζόπουλου, «επιστρατεύτηκε» για να καλύψει το κενό του Μόσχου στον μικρό τελικό με ΤΣΣΚΑ Μόσχας…

Η ΑΕΚ έφθασε στο Final 4 του 1965–66 FIBA European Champions Cup νικώντας σε διπλούς αγώνες τις ομάδες Wisła Kraków (72-71 εντός και 81-79 εκτός στον Α’ γύρο) και την  Wydad Casablanca (113-96 εκτός και 125-76 εντός στον Β’ γύρο),

Στα ημιτελικά η ΑΕΚ έχασε από την Slavia VŠ Praha 103-73 ενώ στον αγώνα για την 3^η θέση έχασε από την CSKA Moscow 85-62. Κυπελούχος αναδείχθηκε η Simmenthal Milano. 

Μετά θάνατον ο Μόσχος βραβεύθηκε σε ειδική εκδήλωση για την επέτειο των σαράντα ετών από την κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων, στις 6 Απριλίου του 2008.

Στις 26 Μαρτίου του 2016 η επίσημη ΑΕΚ τίμησε τη μνήμη του, μαζί με τους υπόλοιπους ήρωες του πρώτου φάιναλ φορ της Ένωσης στο Κύπελλο Πρωταθλητριών το 1966.

Το όνομα του Γιώργου Μόσχου δεν πρόκειται να σβηστεί ποτέ από την ιστορία της ΑΕΚ, όπως δε σβήστηκε, ακόμα κι όταν το κλειστό που έφερε το όνομα του γκρεμίστηκε μαζί με το ποδοσφαιρικό γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας το 2003.

Όνειρο κάθε «κιτρινόμαυρου» φιλάθλου είναι το όνομα Γιώργος Μόσχος να επανακοσμήσει τη νέα έδρα της Ένωσης, όταν αυτή αποχωρήσει από το ΟΑΚΑ και βρει τη νέα δική της «στέγη»…

Πηγές:

http://www.eurohoops.net/el/retro-el/83493/κ-παπανικολάου-το-ιστορικό-ρεκόρ-και-ο/

http://www.aekbc.gr/el/articles-795/to-drama-tou-giwrgou-mosxou.htm

https://www.militaire.gr/γ-μόσχος-ο-πλέϊ-μέϊκερ-της-βασίλισσας/

http://www.documentonews.gr/article/giwrgos-mosxos-symbolo-gennaiothtas-kai-shmaia-ths-aek

Wikipedia