ΝΑ
ΜΗΝ ΞΕΠΟΥΛΗΘΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
Του Νίκου Σταματάκη*
Πέρασαν 25 ολόκληρα χρόνια
από τότε που η Ομογένεια της Αμερικής κατέβηκε για τελευταία φορά στο δρόμο για
τα εθνικά θέματα – και επρόκειτο για το όνομα της Μακεδονίας. Η μοίρα τότε με είχε φέρει πολύ κοντά στις
εξελίξεις, καθώς ολοκλήρωνα τη διδακτορική μου έρευνα στο θέμα των εθνικών
ταυτοτήτων – και μάλιστα με ειδική αναφορά στην «εθνική παρθενογένεση». Με συγκίνηση θυμάμαι ότι ο μακαριστός
Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος διάβασε ολόκληρες παραγράφους από το άρθρο, που μόλις
είχα γράψει στην τελευταία συγκέντρωσή μας έξω από τα Ηνωμένα Εθνη (είχα τότε
την επιμέλεια του κύριου άρθρου του Εθνικού Κήρυκα…) Σε σειρά προηγούμενων άρθρων είχα καταδείξει
τους κινδύνους που διέτρεχε ο Ελληνισμός από τα φαινόμενα «εθνικής
παρθενογένεσης». Στην Κύπρο αποφύγαμε, ελπίζω οριστικά, με πολύ κόπο, αυτό τον
κίνδυνο όταν (με πρωτεργάτη το «Νεοκυπριακό Συνδεσμο») ήδη από το 1975 κάποιοι
επεδίωκαν να πείσουν ότι Έλληνες και Τούρκοι της Κύπρου ήταν απόγονοι… των
Φοινίκων. Στο θέμα των Σκοπίων το όνομα
– αντί «να ξεχασθεί», όπως έλεγε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης – επανήλθε
απειλητικό και πιθανότατα θα μας κατεβάσει σύντομα και πάλι στους δρόμους. Γιατί άραγε; Ποια ήταν τα μεγαλύτερα ελληνικά
σφάλματα;
Το
σπουδαιότερο – ανάμεσα σε αμέτρητα πολιτικά και διπλωματικά λάθη – ήταν το ότι
δεν δόθηκε σημασία ανάλογη με το όνομα στο θέμα της ταυτότητας και του
αλυτρωτισμού και δεν προτάχθηκε η επίλυση τους πριν συζητηθεί το ονοματολογικό.
Οι «εθνικές ταυτότητες» δεν έχουν καμία σχέση με την «βάπτιση» (κάκιστη η
παρομοίωση που έκανε ο Ελληνας Υπ.Εξ), αλλά χτίζονται σε βάθος χρόνου. «Η
νεαρά» μπορεί να «έχει βαπτιστεί πριν από 25 χρόνια», όπως είπε ο κ Κοτζιάς,
αλλά η ονοματοδοσία ήταν προσωρινή και η αλήθεια είναι ότι πήρε (εν μέρει) το
όνομα της γειτόνισσάς της (ελληνική Μακεδονία) λόγω μη συμφωνίας των νονών
της… Και ανέλαβε την υποχρέωση να αλλάξει το όνομα. Αντί αυτού, άρχισε να φτιασιδώνεται
επιδεικτικά για να μοιάσει στην γειτόνισσά της, με σκοπό κάποια στιγμή να
καταπατήσει το διπλανό οικόπεδο… Αντί λοιπόν να επιμείνουμε σε σαφείς και
συγκεκριμένες διαδικασίες αλλαγής των «φτιασιδωμάτων», δηλ. της πλαστής εθνικής
ταυτότητας των Σκοπιανών (πχ. τα σχολικά βιβλία και τη διδασκαλία της ιστορίας,
τα δημόσια σύμβολα, τους χάρτες και τα αγάλματα) και να τις περιλάβουμε στην «ενδιάμεση
συμφωνία» του 1995, αμελήσαμε ή δεν επιμείναμε αρκετά. Αποτέλεσμα: Mετά το 1995, μια ακόμα γενιά νεαρών της ΠΓΔΜ ανατράφηκε με ψέματα, ότι
είναι δήθεν απόγονοι του Αλεξάνδρου και με άκρατο αλυτρωτισμό…
Αυτό
μας όμως το λάθος δεν σημαίνει ότι πρέπει ΤΩΡΑ να ξεπουλήσουμε το όνομα της
Μακεδονίας και την ελληνική ιστορία της. Και να γιατί:
1)
Εκείνοι που πρέπει να αισθάνονται πίεση υποχώρησης και αλλαγής είναι οι δράστες
του εγκλήματος κατά της ελληνικής ιστορίας και όχι τα θύματα. Η Ελλάδα δεν επείγεται και μπορεί να αναμένει
ακόμα μια δεκαετία για οριστική και καθαρή λύση. Οι σκοπιανοί σφετεριστές της Ελληνικής
Ιστορίας, οι απόγονοι και διάδοχοι των κομμουνιστών, δεν έχουν αυτό το
πλεονέκτημα, επειδή θα διαλυθούν «εις τα εξ ων συνετέθησαν». Τη στιγμή που δύο αλβανόφωνοι υπουργοί της
κυβέρνησης Ζάεφ αποχώρησαν πριν λίγες μέρες ακριβώς με την αιτιολογία ότι η νέα
κυβέρνηση ακολουθεί «απαράλλαχτη πολιτική στο θέμα της ονομασίας», εμείς γιατί
τυφλωθήκαμε από την δήθεν διαλλακτικότητα του κ Ζάεφ; Πιστεύει κανείς ότι μετά
από την καταστροφική 12ετία Γκρουέφσκι θα ανακτηθεί η εμπιστοσύνη σε 5-6
εβδομάδες;
2)
Μπορούμε να περιμένουμε, επειδή, ό,τι ήταν να χάσουμε, το χάσαμε ήδη, καθώς ο
διεθνής τύπος και κάποιοι οργανισμοί δεν υιοθέτησαν το δύσχρηστο «FYROM» και
άλλοι προχώρησαν στη χρήση του «Μακεδονία» για τα Σκόπια.
Αλλά να προβάλλουμε το επιχείρημα «όλος ο κόσμος τους αποκαλεί Μακεδονία» και
εμείς στρουθοκαμηλίζουμε, όπως είπε η Ντόρα Μπακογιάννη, αποτελεί μέγιστο
εθνικό ατόπημα. Η μόνη αναγνώριση που μετρά αληθινά για τα Σκόπια είναι της
Ελλάδας, τελεία και παύλα.
3)
Όσοι επείγονται – και αναφέρομαι κυρίως στις ΗΠΑ – ας ασκήσουν πιέσεις εκεί που
πρέπει και ας ενισχύσουν την Ελλάδα αντί να υπονομεύουν την συνοχή της, όπως
έπρατταν για χρόνια με την αποδοχή απαράδεκτων καθεστώτων, των μαφιόζων
ναρκέμπορων στα Τίρανα και των μεγαλομανών φαντασιόπληκτων στα Σκόπια. Ακόμα και αν δεν ενταχθεί το κρατίδιο αυτό
στο ΝΑΤΟ, α) η αμερικανική βάση Bond Steel δεν θα επηρεαστεί και β) η Ατλαντική
Συμμαχία δεν θα επηρεαστεί, εφόσον η ΠΓΔΜ συνορεύει με 3 νατοϊκά μέλη (Ελλάδα,
Αλβανία, Βουλγαρία). Ακόμα και εάν
προσπαθήσει να προσεταιριστεί την Ρωσία, όπως έκανε ο Γκρουέφσκι, θα αποτύχει,
καθώς τόσο η αλβανική μειονότητα, όσο και η σλαβική ελέγχονται από τα Τίρανα
και την Σόφια…
4)
Η γεωπολιτική θέση της Ελλάδας είναι τώρα σαφώς ενισχυμένη, καθώς (μετά την
ισλαμιστική στροφή της Τουρκίας και την ρωσο-τουρκική προσέγγιση) έχει καταστεί
το ανατολικό σύνορο της Δύσης και ομφάλιος λώρος του Ισραήλ προς τη Δύση. Παράλληλα, με την ανακάλυψη των κοιτασμάτων
υδρογονανθράκων στην κυπριακή και ελληνική ΑΟΖ, ο ελληνικός χώρος αποκτά
τεράστια σημασία για την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης. Η οικονομική και κοινωνική κρίση δεν πρέπει
να αποτελεί εμπόδιο – παρά μόνο για τους χρονίως «ηττοπαθείς». Να θυμίσω άραγε ότι οι Βαλκανικοί θρίαμβοι
της Ελλάδας ήρθαν λίγα μόλις χρόνια μετά την ήττα στον ελληνοτουρκικό πόλεμο
του 1897 και την επιβολή διεθνούς οικονομικού ελέγχου;
5)
Κατανοούμε την ανάγκη της ελληνικής διπλωματίας να κλείσει τα θέματα στα βόρεια
(Αλβανία, Σκόπια) για να στραφεί στα τεράστια θέματα ανατολικά. Αλλά δεν
νοείται να υποθηκεύουμε το μέλλον της ελληνικής Μακεδονίας με προχειρότητες. Οι Σκοπιανοί είναι αδιόρθωτοι και το απέδειξε
ο ίδιος ο νέος πρωθυπουργός τους κ Ζάεφ, που μεγαλόψυχα μας έδωσε το δικαίωμα
να είμαστε και εμείς απόγονοι του Μ. Αλεξάνδρου!!
6)
Επιπλέον, όλοι οι σλαβόφωνοι πολιτικοί των Σκοπίων (αλλά όχι οι αλβανόφωνοι),
περιλαμβανομένου και του κ Ζάεφ, υπόσχονται δημοψήφισμα για την όποια λύση
συμφωνηθεί, ενώ οι δικοί μας, με πρώτο τον κ Κοτζιά, το αποκλείουν ή σιωπούν. Με τέτοιες εκβιαστικές μονομερείς καταστάσεις
θα ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις; Οι
οιωνοί δεν είναι καθόλου καλοί…
7)
Τι μήνυμα κατάντιας θα δώσουμε σε άλλες κατευθύνσεις, εάν υποχωρήσουμε ακόμα
μια φορά και μάλιστα αμαχητί; Ήδη ο Αλβανός υπ. Εξ. έθεσε επισήμως θέμα
Τσαμουριάς, αναγκάζοντας τον κ Κοτζιά να τον επαναφέρει στην τάξη. Οι Τούρκοι επίσημοι μπαινοβγαίνουν στη Θράκη
κατά βούληση και συνεχίζουν με casus belli, παραβιάσεις και «γκρίζες ζώνες» στο
Αιγαίο. Εάν δεν μπορέσουμε να
επιβάλλουμε τα ιστορικά μας δίκαια στο μπάσταρδο σκοπιανό κρατίδιο, πως θα
αντιμετωπίσουμε τα δυσκολότερα; Ειδικά
όταν θα είναι μέλος του ΝΑΤΟ, θα έχει ίσα δικαιώματα με την Ελλάδα, και θα
προβάλλει με την συνεργασία της Τουρκίας κάθε λογής αξιώσεις; Αντίθετα, εάν τηρήσουμε διεκδικητική στάση,
όπως ξεκίνησε να κάνει ο κ Κοτζιάς, ανακοινώνοντας αιγιαλίτιδα 12 μιλίων στα
δυτικά και νότια και ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ Τόσκας που
μίλησε για οριοθέτηση ΑΟΖ με την Κύπρο, δίνουμε το μήνυμα προς όλους ότι «τα
παιχνίδια με την Ελλάδα τελείωσαν».
8)
Τη στιγμή που η Βουλγαρική πρεσβεία στα Σκόπια παρέχει ευρωπαϊκά διαβατήρια
εντός μερικών ωρών σε όποιο σλαβόφωνο το θελήσει (και μάλιστα το έχει αποκτήσει
και ο πρώην πρωθυπουργός των Σκοπίων κ. Γκεοργκιέφσκι!), γιατί εμείς βιαζόμαστε να τους βαπτίσουμε
επίσημα «Μακεδόνες»;
9)
Γιατί διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις αμελούν την μεγάλη ελληνική μειονότητα
της ΠΓΔΜ, που αριθμεί περίπου 200.000 ελληνικής συνείδησης άτομα; Την ίδια αδιαφορία δείξαμε και για τους
Βορειοηπειρώτες και βλέπουμε καθημερινά τα τραγικά αποτελέσματα… Ενώ όλοι οι
γείτονές μας χρησιμοποιούν πολιτικά τις εθνικές μειονότητές τους, εμείς πώς θα
πορευθούμε στο μέλλον παραμελώντας τες;
Ας σημειώσω εδώ ότι ένα όνομα όπως το «Κεντρική Βαλκανική Δημοκρατία» με
παράλληλη δήλωση της εθνικότητας του κάθε πολίτη (Αλβανική, Σλαβική, Ελληνική,
κλπ ) – αλλά όχι ομοσπονδιακή – θα ήταν η καταλληλότερη λύση… Άλλωστε Μακεδονική εθνότητα ποτέ στην
Ιστορία δεν υπήρξε…
10)
Το 2008 στο Βουκουρέστι, όταν η Ελλάδα έθεσε επιτυχώς βέτο στην εισδοχή των
Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, δεν έγινε καμία
συμφωνία ότι η Ελλάδα δέχεται σύνθετη ονομασία erga omnes, που να περιέχει τον
όρο Μακεδονία. Το
ζήτημα αυτό ξεκαθάρισε προ ημερών σε αντιπροσωπεία Μακεδονικών οργανώσεων ο
Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Παυλόπουλος με την πρόσθετη ιδιότητα του ως
καθηγητού Διεθνούς Δικαίου.
Με τις σκέψεις αυτές
καλούμε την μεγάλη Ομογένεια της Αμερικής να συσπειρωθεί γύρω από την
Παμμακεδονική Ενωση (μιας και οι άλλες οργανώσεις αδρανούν και ειδικά η
Ομοσπονδία Ν.Υόρκης είναι κλινικά νεκρή με την πάλαι ποτέ λάμψασα Επιτροπή Εθν.
Θεμάτων να μην έχει καν συγκροτηθεί) και να διαμαρτυρηθεί προς τις αρμόδιες
αμερικανικές και ελληνικές αρχές. Ο Αρχ.
Δημήτριος, Μακεδόνας στην καταγωγή, έδειξε ήδη διάθεση συμμετοχής σε εκδηλώσεις
διαμαρτυρίας και έχει λαμπρή ευκαιρία να ανακτήσει το χαμένο του γόητρο… Το
όνομα και η ιστορία της Μακεδονίας δεν είναι προς παραχώρηση.
*Ο Νίκος Σταματάκης είναι
διδάκτωρ κοινωνικών επιστημών, διεθνολόγος, που ζει και εργάζεται στη Ν.Υόρκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου