Νίκος
Καβουκίδης : Ο Φίνος έπαιρνε δανεικά για να μας πληρώσει
Ο 80χρονος κινηματογραφιστής
Νίκος Καβουκίδης μιλά για τον «πατριάρχη» του ελληνικού κινηματογράφου, στο πλευρό
του οποίου δούλεψε από τα 15 του. «Ήταν παθιασμένος με αυτό που έκανε. Ζούσε
γι' αυτό. Από το πρωί μέχρι το βράδυ ήταν στο στούντιο. Δεν έβγαινε ούτε για να
φάει».
Από την ΚΕΛΛΥ ΦΑΝΑΡΙΩΤΗ
Με όνομα βαρύ σαν ιστορία
και τέχνη που μετρά δύο ολόκληρες γενιές, το ισόγειο στούντιο του 80χρονου
κινηματογραφιστή Νίκου Καβουκίδη σε μια γωνιά της λεωφόρου Καρέα μπορεί ακόμα
ν' αντιστέκεται στον χρόνο. Ασπρόμαυρες φωτογραφίες των πρωταγωνιστών του
παλιού ελληνικού κινηματογράφου, η αυστηρή φιγούρα του πρωτοπόρου Φιλοποίμενος
Φίνου, κάμερες από τη δεκαετία του '30, με τις οποίες κινηματογραφήθηκαν τα
ιστορικά γεγονότα στο Μέτωπο και αργότερα στην Αθήνα, παραμένουν αλώβητα για να
θυμίζουν σε όλους τα χρόνια τα παλιά. Άλλωστε, ο κ. Καβουκίδης είναι από τους
ελάχιστους εναπομείναντες συνεργάτες του «πατριάρχη» -όπως του αρέσει να τον
αποκαλεί- του κινηματογράφου και μετέπειτα ιδρυτή της Finos Film αλλά και ένας άνθρωπος που τον έζησε
από πολύ κοντά, μια και από την ηλικία των 15 ετών παράτησε το σχολείο και
δούλευε στα στούντιο του Φίνου στα Εξάρχεια.
«Το πρωί ήμουν στα
εργαστήρια και το βράδυ παρακολουθούσα το νυχτερινό λύκειο στην οδό Κωλέττη. Έχω
κλείσει 63 χρόνια στον κινηματογράφο και θεωρώ τον Φίνο πνευματικό μου πατέρα»
αναφέρει ο ίδιος στο «ΕΝJΟΥ».
Κατά τον αγώνα ενάντια
στην ιταλική επίθεση ο πατέρας του κ. Καβουκίδη, Γιώργος -πρωτοπόρος
κινηματογραφιστής της εποχής-, τραβούσε πλάνα με τον Φίνο από την προσπάθεια
των Ελλήνων στο Μέτωπο. Τα περισσότερα από αυτά καταστράφηκαν από τους
Γερμανούς με την έναρξη της Κατοχής, ωστόσο κάποια -που παρουσιάζει σήμερα το
«ΕΝJΟΥ»- διασώθηκαν.
Ωστόσο ο Φίνος δεν
πτοήθηκε από το περιστατικό αυτό και το πάθος του για τον κινηματογράφο τον οδήγησε
το 1942, μια περίοδο σκληρής Γερμανικής Κατοχής, κατά την οποία η χώρα γνώρισε
πείνα και εκτελέσεις, στη δημιουργία της πρώτης ταινίας του με τίτλο «Η φωνή
της καρδιάς». «Ο πατέρας μου είχε αρκετές λίρες τότε και χρηματοδότησε την
ταινία με πρωταγωνιστές τον Δημήτρη Χορν και τον Αιμίλιο Βεάκη. Ήταν η πρώτη
ταινία της Κατοχής και έγινε εθνικό θέμα» σημειώνει ο κ. Καβουκίδης. Μάλιστα, ο
ενθουσιασμός των Αθηναίων ήταν τέτοιος, που η πρεμιέρα πήρε χαρακτηριστικά
συλλαλητηρίου με λαμπάδες στην οδό Πανεπιστημίου, πράγμα που εξόργισε τους
Γερμανούς.
Όπως εξηγεί ο κ.
Καβουκίδης, η λαμπρή πορεία του Φίνου στον ελληνικό κινηματογράφο οφείλεται στο
πάθος που διέκρινε τον Έλληνα παραγωγό ακόμη και κάτω από τις πιο αντίξοες
συνθήκες. «Ήταν παθιασμένος με αυτό που έκανε. Ζούσε γι 'αυτό. Από το πρωί
μέχρι το βράδυ ήταν στο στούντιο. Δεν έβγαινε ούτε για να φάει» αναφέρει και
τονίζει ότι από τα εργαστήρια του Φίνου πέρασαν και αναδείχτηκαν όλες οι
λαμπρές προσωπικότητες του ελληνικού κινηματογράφου. «Αλίκη Βουγιουκλάκη, Τζένη
Καρέζη, Ζωή Λάσκαρη, Αλέκος Αλεξανδράκης, αλλά και σκηνοθέτες όπως ο σπουδαίος Αλέκος
Σακελλάριος και ο Νίκος Τσιφόρος, ξεκίνησαν την καριέρα τους από τον Φίνο».
Ακόμη ένα χαρακτηριστικό
του σπουδαίου παραγωγού ήταν η συνέπεια του απέναντι στους συνεργάτες του, τους
οποίος πλήρωνε κάθε 15 ημέρες. Όταν όμως γύρισε την ταινία «Μια ζωή την έχουμε»
με τον Δημήτρη Χορν, για την οποία δαπάνησε ένα αρκετά μεγάλο ποσό, δεν μπόρεσε
να πληρώσει το συνεργείο διότι οι εισπράξεις ήταν πολύ χαμηλές. «Ζήτησε δανεικά
για να μας πληρώσει, τέτοιος άνθρωπος ήταν» αναφέρει με συγκίνηση ο κ.
Καβουκίδης και συνεχίζει: «Είπε τότε στον σκηνοθέτη Αλέκο Σακελλάριο να κάνουμε
μια ταινία γρήγορα, προκειμένου η Finos Film να πάρει ξανά τα πάνω της. Έγραψε λοιπόν ο Σακελλάριος
τον "Ηλία του 16ου" και μέσα σε τέσσερις εβδομάδες τη γυρίσαμε, τη
μοντάραμε και βγήκε στις αίθουσες. Μας είχε δώσει ο Φίνος βιταμίνες για να
αντέξουμε τις πολλές ώρες εργασίας. Η ταινία έσκισε και έτσι η Finos Film επανήλθε στα καλά της».
Ένα από τα πολλά
παρατσούκλια που είχαν βγάλει οι συνεργάτες του στον Φίνο ήταν αυτό του
«κατσαβιδάκια». Κι αυτό διότι, όπως διηγείται ο κ. Καβουκίδης, του άρεσε να
επισκευάζει όλες τις κάμερες που αγόραζε.
«Δεν λυπόταν τα χρήματα,
έπαιρνε πάντα τα καλύτερα μηχανήματα από Γαλλία και Γερμανία, αλλά τα αγόραζε
μεταχειρισμένα για να τα φτιάχνει ο ίδιος μετά με το κατσαβίδι του» λέει
τονίζοντας ότι όταν ο Φίνος έφερε στην Ελλάδα τα μαγνητόφωνα Nagra ξεκίνησε να τα λύνει ένα προς ένα με
το κατσαβίδι του και έστειλε επιστολή στην ελβετική εταιρία που τα έφτιαχνε
παροτρύνοντας τους τεχνικούς της να προβούν σε μια διόρθωση.
«Ο κατασκευαστής Στέφαν
Κουντέλσκι ανέφερε ότι η συγκεκριμένη διόρθωση προήλθε ύστερα από επισήμανση
του Φίνου, αλλά ο ίδιος ποτέ δεν ζήτησε χρήματα γι' αυτό. Δεν ήταν καθόλου
φιλάργυρος. Γι' αυτό άλλωστε πέθανε στο νοίκι» καταλήγει ο κ. Καβουκίδης.
Ο Φιλοποίμην Φίνος (Κάτω
Τιθορέα, 1908 – Αθήνα, 26 Ιανουαρίου 1977) ήταν ένας από τους σημαντικότερους
Έλληνες παραγωγούς κινηματογράφου κατά τις δεκαετίες του '40, '50, '60 και '70.
Στο ενεργητικό του περιλαμβάνονται 175 ταινίες, πολλές από τις οποίες έμειναν
κλασικές.
Έκανε την πρώτη του ταινία
σαν σκηνοθέτης ("Το Τραγούδι του Χωρισμού", γυρίστηκε το 1939 και
κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1944) που ήταν αποτυχία. Ο Φίνος απογοητεύτηκε και
αποφάσισε να μην ασχοληθεί ξανά με την σκηνοθεσία.
Στη διάρκεια του πολέμου
γύρισε σημαντικά ντοκουμέντα από το Μέτωπο της Αλβανίας και στην συνέχεια στην
κατεχόμενη από τους Γερμανούς Αθήνα. Όλο όμως το υλικό και το αρχείο του
κατασχέθηκε από τους Γερμανούς και ένα ελάχιστο μόνο μέρος του κατάφερε να
διασωθεί.
Το 1943, κατά τη διάρκεια
της Γερμανικής Κατοχής, ίδρυσε την εταιρεία παραγωγής κινηματογραφικών ταινιών
Φίνος Φιλμς, της οποίας η πρώτη ταινία, «Η Φωνή της Καρδιάς», έκανε πρεμιέρα
στις 29 Μαρτίου 1943 στον κινηματογράφο Rex της Πανεπιστημίου. Ο Φίνος έφερε
πρώτος τα μαγνητόφωνα Nagra στην Ελλάδα και γύρισε την πρώτη έγχρωμη ταινία με
στερεοφωνικό ήχο, τα «Κορίτσια για φίλημα» (1964).
Ο Φίνος πέθανε τον
Ιανουάριο του 1977 λόγω καρκίνου που τον βασάνιζε για 7 χρόνια. Ήταν
παντρεμένος με τη Τζέλλα Φίνου (1915-2010) και δεν είχε απογόνους.
Πηγές
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ/ENJOY/
ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου