Η ιστορία του M/S ΑΓΙΑ ΓΑΛΗΝΗ

Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2021

Η ιστορία του M/S ΑΓΙΑ ΓΑΛΗΝΗ

Η ιστορία του M/S ΑΓΙΑ ΓΑΛΗΝΗ

Η Αγία Γαλήνη ήταν ένα πλοίο που χάραξε την δική του ιστορία στο Ηράκλειο. Πόσοι άραγε το θυμούνται να είναι αραγμένο τεμπέλικα δεμένο στις δέστρες με τις λαμαρίνες της μπουκαπόρτας του να τρίζουν σαν να ήθελε να τεντωθεί μέσα σε εκείνα τα καλοκαιρινά μεσημέρια του στο λιμάνι του Ηρακλείου περιμένοντας να φορτώσει φορτηγά με κρητικές πραμάτειες, φρούτα και λαχανικά για το ταξίδι τους προς τον Πειραιά και την υπόλοιπη Ελλάδα.

Εγώ το θυμάμαι, μου έλεγε ένας φίλος, γιατί πολλές φορές καθώς, κατέβαινα στο λιμάνι να κάνω την βόλτα μου, άκουγα, μέσα σε αυτή την μεσημεριάτικη ησυχία, τις λαμαρίνες του να τρίζουν και να παραπονιούνται καθώς ανυπομονούσε και βιάζονταν να κλείσουν οι μπουκαπόρτες του και να ανοιχτεί στο Κρητικό Πέλαγος και στο γαλάζιο Αιγαίο.

Ήταν το πιο ταπεινό καράβι των Μινωικών Γραμμών και ίσως και το πιο άσχημο, με την δική του ξεχωριστή γοητεία καθώς φόρτωνε ότι τα άλλα, τα πιο αριστοκρατικά καράβια, δεν ήθελαν να φορτώσουν.

Φόρτωνε νταλίκες, βυτιοφόρα, φορτηγά, ακόμα και πολλές φορές επικίνδυνα φορτία όταν οι ανάγκες το ήθελαν να μεταφερθούν από την από το Ηράκλειο στον Πειραιά. Μα όταν χρειαζόταν έκανε και άλλα δρομολόγια στις Κυκλάδες, την Σάμο ακόμα και στην γραμμή Πάτρας - Ιταλίας.

Η Αγία Γαλήνη, το ασχημόπαπο των Μινωικών Γραμμών, ο μπαλαντέρ των πλοίων του Αιγαίου, το οποίο για 17 περίπου χρόνια ξεφόρτωνε βάρος από τα άλλα καράβια παίρνοντας τα φορτία τους και ελευθερώνοντας σε αυτά θέσεις για περισσότερα αυτοκίνητα.

Η ναυπήγηση του πλοίου έγινε στην Ρουμανία στις 12 Μαρτίου του 1972 (ΙΜΟ 7214117) στο ναυπηγείο Santierul Naval Galantz και δεν ήταν μοναδικό στο είδος του καθώς το ναυπηγείο, στην πάροδο του χρόνου, εκτός απ’ αυτό εκτός ναυπηγήθηκαν άλλα δύο ανάλογα σκαριά. (M/S PALTINIS, M/S NARCIS (ή AEGEAN IN))

Στις 15 Νοεμβρίου 1973 παραδόθηκε στην "Zim" Israel Navigation Co. Ltd, Χάιφα, Ισραήλ και δούλεψε για αυτήν από το 1973 έως το 1985 με το όνομα IRIS.

Το 1985 πουλήθηκε στην Zea Shipping Co. Ltd., με έδρα την Βαλέτα, Μάλτας και μετονομάστηκε σε ZEA όνομα το οποίο και κράτησε μέχρι το 1986 χρονιά που βάφτηκε με τα χρώματα των Ηρακλειώτικων Μινωικών Γραμμών.

Λέγεται ότι το πλοίο αυτό όπως και το αδελφό του, τα έφερε ο Ανάργυρος Αγγελόπουλος με σκοπό να τα μετασκευάσει σε Ε/Γ κάτι όμως που έγινε μόνο με το ένα το AEGEAN IN, αλλά δεν έγινε με το άλλο που παραχωρήθηκε στις Μινωικές. Τότε το καράβι αυτό πήρε το γνωστό, σε όσους το θυμούνται ακόμα, όνομα «Αγία Γαλήνη» και ξεκίνησε τα τακτικά δρομολόγια του στην γραμμή Ηράκλειο – Πειραιάς.

Το μήκος του ήταν 128,33 μ. Το πλάτος του 20,5 μ. Το βύθισμα του 6,58 μ. το εκτόπισμα του 9,588 τόνοι. Είχε δύο μηχανές τύπου Pielstik και η ταχύτητα του έφτανε τους 17,5 κόμβους. Είχε 3 γκαράζ για φορτηγά (το κύριο, στα ύφαλα -το κατάμπαρο - και στην κουβέρτα), και το μικρό (χαμηλό) για τα ΙΧ. Στην κουβέρτα έμπαιναν τα επικίνδυνα και τα εύφλεκτα μα μερικές φορές και τα ζωάδικα. Μπορούσε να πάρει και containers. Το μηχανοστάσιο είχε λιγότερο από 2 μέτρα ύψος και όσοι δούλευαν εκεί πήγαιναν σκυφτοί.

Ήταν μοναχικό πλοίο και δεν ήθελε την πολυκοσμία, έτσι είχε μόνο 12 κρεβάτια για επιβάτες οι οποίοι όλοι ήταν οδηγοί φορτηγών. Το γκαράζ του χώραγε 70 νταλίκες και 110 αυτοκίνητα στα 880 lane meters του.

Τα δρομολόγια του ήταν Δευτέρα - Τετάρτη - Παρασκευή από Πειραιά και Τρίτη - Πέμπτη - Κυριακή από Ηράκλειο. Η αναχώρηση ήταν στις 20:00 και άφιξη στις 05:30. Συνήθως πήγαινε μαζί με το ποστάλι της γραμμής γιατί οι οδηγοί που του φόρτωναν τα αυτοκίνητά τους προτιμούσαν να ταξιδεύουν με τα τότε πλοία των Μινωϊκών «Καζαντζάκης και «ΚING MINOS. Ήταν σχεδόν πάντα το πρώτο καράβι που είχε το ελεύθερο να φύγει στα όρια απαγορευτικού. Ήταν ένας πραγματικός εργάτης.

Όμως το 2002 ήλθε το τέλος της ιστορίας του στις Μινωϊκές γραμμές καθώς στην γραμμή Ηρακλείου - Πειραιά ήρθαν δύο αριστοκρατικά καράβια, σωστά παλάτια, με τεράστιας χωρητικότητος γκαράζ, τα γνωστά σε όλους τους Κρητικούς ως Κνωσός και Φαιστός Παλάς. Έτσι το «Αγία Γαλήνη» πλέον δεν χρειαζόταν να προσφέρει τις υπηρεσίες του σε αυτή την γραμμή, καθώς τα δύο μεγαθήρια που ήρθαν στο λιμάνι υπερκάλυπταν τις ανάγκες της γραμμής σε μεταφορά αγαθών. Παρόλα όλα αυτά κάποιοι ναυτικοί βλέποντας ότι το πλοίο από πλευράς συντήρησης δεν υστερούσε από εκείνα των επιβατηγών των Μινωικών -καθώς γυάλιζε το βαποράκι και ίσως ήταν μοναδικό φαινόμενο για Ro/Ro πλοίο – και καθώς ήταν οικονομικότατο, σε άριστη κατάσταση και με μεγάλα έσοδα, θεωρούσαν ότι ήταν μεγάλο λάθος της εταιρίας, κατά την εποχή εκείνη, που το πούλησε.

Στις 25.11.2002 έφυγε από τις Μινωϊκές και πέρασε στην Maya Lines με το νέο του όνομά Maya Express. Όμως σχεδόν ένα μήνα αργότερα στις 23.12.2002 πουλήθηκε στη Skylight Marine του Παναμά και δραστηριοποιήθηκε στο Μεξικό.

Στις 7.6.2004 πουλήθηκε στην Blue Ocean Lines και μετονομάσθηκε σε Dayana που αυτό επρόκειτο να είναι και το στερνό του όνομά.

Το 2005 μετά από αρκετά μηχανικά προβλήματα θεωρείται από την εταιρεία ότι δεν μπορεί να προσφέρει άλλο τις υπηρεσίες του και τον Μάρτιο της ίδιας χρονιάς εκφράζεται η επιθυμία να πουληθεί για σκραπ στο Alang της Ινδίας.

Hotel V Centenario InterContinental Santo Domingo

Το καράβι τον Μάϊο δένει παροπλισμένο στον Άγιο Δομίνικο. Τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς περνά από το Santo Domingo η τροπική καταιγίδα "Wilma", που παρασύρει το καράβι και το βγάζει να κάνει παρέα στα αυτοκίνητα. Το καράβι ήταν αγκυροβολημένο στα περίχωρα του λιμανιού Santo Domingo, και βγήκε στη στεριά μπροστά στο ξενοδοχείο V Centenario, σε μικρή απόσταση από την Λεωφόρο Malecon (George Washington Avenue). Την ημέρα εκείνη η θάλασσα ήταν αγριεμένη εξ αιτίας και των ισχυρών ανέμων που έπλητταν τη χώρα τις τελευταίες ημέρες και ανάγκασαν το σκάφος να σύρει την άγκυρα του σπάζοντας την αλυσίδα και παρασέρνοντάς το έτσι στα ρηχά νερά. Τελικά το πλοίο βγήκε ολική απώλεια και ο επόμενος προορισμός του ήταν πλέον δεδομένος. Τα διαλυτήρια των Ινδιών στα οποία πουλήθηκε τον Μάϊο του 2006.

Ξεκινάει λοιπόν για το τελευταίο του ταξίδι προς την Ινδία. Όμως το γενναίο όσο και άλλοτε ακούραστο και εργατικό καράβι λες και δεν ήθελε να τελειώσει έτσι ατιμωτικά την ζωή του. Λες και δεν ήθελε να γίνει θύμα της φλόγας των διαλυτών του. Στις 10 Αυγούστου του 2006, ημέρα Πέμπτη, η κυβέρνηση του Παναμά ενημερώνει την Ακτοφυλακή των ΗΠΑ ότι η Dayana, η δικιά μας ΑΓΙΑ ΓΑΛΗΝΗ, βυθίστηκε στις 22:50 GMT, 100 μίλια ανατολικά του αρχιπελάγους San Andres της Κολομβίας (Καραϊβική Θάλασσα) και δυστυχώς πήρε στον βυθό και δυο μέλη του πληρώματος που το συνόδευαν στο τελευταίο του ταξίδι ενώ άλλα 15 διασώθηκαν.

Το ασχημόπαπο των Μινωικών, με την δική του ξεχωριστή γοητεία, είναι αλήθεια πως τιμήθηκε από τις Μινωικές αλλά και από τους ελάχιστους καραβολάτρες που υπάρχουν στην χώρα μας καθώς και αυτό τίμησε με την παρουσία του τις Ελληνικές θάλασσες.

Δεν διακρίθηκε για την ομορφιά του, ούτε για τα ηρωικά του κατορθώματα, διακρίθηκε όμως για την εργατικότητα του και για την συμβολή του στην ανάπτυξη του τόπου μας.

Το Αγία Γαλήνη, είναι ένα κομμάτι της ιστορίας αυτού του τόπου και αξίζει να το θυμόμαστε.