ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ

Κάποτε κάποιοι τα έδωσαν όλα για την Ελλάδα

Σήμερα κάποιοι δίνουν ολόκληρη την Ελλάδα 

Του Παντελή Μαραβέλια

• Η Iστορία αντιμετωπίζει τους πάντες χωρίς οίκτο

Πριν από 190 χρόνια ξεκίνησε η ένδοξη πορεία των Ελλήνων προς την απελευθέρωση από το ζυγό της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Δυστυχώς το σήμερα δεν μας επιτρέπει να εορτάσουμε, να θυμηθούμε και να τιμήσουμε εκείνους που κάποτε τα έδωσαν όλα για την Ελλάδα.

 Όχι γιατί δεν διαθέτουμε ιστορική μνήμη σαν λαός – παρά τις προσπάθειες που καταβάλλει το υπουργείο (πρώην Εθνικής) Παιδείας – αλλά γιατί η Ελλάδα έχει διέλθει πλέον στην οικονομική υποδούλωση που επέλεξαν ο Γ. Παπανδρέου και οι συνεργάτες του. 

Το γεγονός της απώλειας της εθνικής μας κυριαρχίας ίσως δεν έχει γίνει αντιληπτό στον βαθμό που θα έπρεπε, παρά την ανερυθρίαστη ομολογία του ίδιου του πρωθυπουργού. 

Ο Γ. Παπανδρέου δεν δείχνει να διακατέχεται από κανενός είδους τύψεις για τα όσα κάνει και για τα όσα λέει. Προφανώς, γιατί κατάφερε να μεταφέρει όλες τις τύψεις στις πλάτες ενός περήφανου λαού, προκειμένου να τον βυθίσει στη θλίψη και τη μιζέρια. Είναι βαρύ το φορτίο που καλείται να σηκώσει σήμερα ο Έλληνας και η Ελληνίδα, όχι μόνο γιατί «δεν βγαίνουν οι αριθμοί», αλλά γιατί κάποιοι κατάφεραν να τους αφαιρέσουν το χαμόγελο από τα χείλη, να τους οδηγήσουν σε ένα τούνελ στο οποίο δεν υπάρχει στο βάθος του φως και το σημαντικότερο, κατόρθωσαν – διότι περί κατορθώματος πρόκειται – να τους στερήσουν κάθε είδους ελπίδα για το μέλλον. 

Πασχίζουν

Ακριβώς πριν ένα χρόνο τρία γράμματα είχαν αρχίσει να εισβάλλουν απειλητικά στην καθημερινότητά μας: ΔΝΤ. Τότε οι κυβερνώντες διαρρήγνυαν τα ιμάτιά τους, ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να καταφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για βοήθεια. 

Σήμερα οι ίδιοι, εκτός του ότι πασχίζουν να μας πείσουν ότι ο μηχανισμός στήριξης με την συμμετοχή του ΔΝΤ ήταν μονόδρομος, καλούνται να παρουσιάσουν στη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων ύψους 50 δισ. ευρώ. 

Με λίγα λόγια όχι μόνο υποθήκευσαν το μέλλον της Ελλάδας, αλλά πλέον παρουσιάζονται αποφασισμένοι να προχωρήσουν σε «ανοιχτές πωλήσεις» προκειμένου να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις των δανειστών μας αλλά και των αγορών. Οι τελευταίες έχουν διαγράψει την λέξη Greece από το λεξιλόγιό τους, από την εποχή που ο Γ. Παπανδρέου έβγαζε… πιστόλια πάνω στο τραπέζι και «πύρινους» λόγους κατά των κερδοσκόπων τους οποίους απειλούσε με μεγάλη… ήττα. 

Το ξεπούλημα

Για όσους δεν μπορεί ακόμη να κατανοήσουν πως έχει χαθεί η εθνική μας κυριαρχία, πρέπει να μάθουν ότι για να πείσουμε τους Ευρωπαίους και τους άλλους δανειστές μας να δεχθούν το «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων και την επαναγορά τους, ότι προσφέραμε σε όλα τα γαλλογερμανικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα τον «ουρανό με τα άστρα». Οι τράπεζες και οι επενδυτικοί οίκοι από το «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων θα έβγαιναν  χαμένοι. Γι’ αυτό κι εμείς προσφερθήκαμε να τους δώσουμε την δημόσια περιουσία να την αξιοποιήσουν προς όφελος τους για πολλά χρόνια. Κάποιοι μάλιστα εντός της κυβέρνησης ομιλούν ακόμη και για τα επόμενα 99 χρόνια. Οπότε κι εμείς θα βγούμε ζημιωμένοι σε βάθος χρόνου, ενώ οι κάτοχοι των ελληνικών ομολόγων στο τέλος θα έχουν κερδίσει πολύ περισσότερα από αυτά που ανέμεναν.

Έτσι με αυτό τον τρόπο η χώρα είναι ουσιαστικά υποθηκευμένη στα ξένα συμφέροντα με ότι συνεπάγεται για την εθνική μας κυριαρχία. Και το χειρότερο όλων είναι πως οι νέες γενιές όχι μόνο θα ζήσουν εφιαλτικά χρόνια, αλλά δεν θα έχουν το δικαίωμα να εκφράσουν διαφορετική άποψη.

Δεν πείθει

Το μεγάλο μειονέκτημα για τον Γ. Παπανδρέου είναι ότι πλέον δεν πείθει κανέναν εκτός συνόρων. Εντός της Ελλάδος έχει πάψει να πείθει σχεδόν από την επομένη των εκλογών.

Και παρά το γεγονός, ότι δεν πείθει ακόμη και τους πιο φανατικούς οπαδούς του συνεχίζει με τον ίδιος ρυθμό το καταστροφικό του έργο. Διότι δεν μπορεί να μην υπάρχει κάποιος έχοντας σώας τας φρένας δίπλα του να του εξηγεί το μέγεθος της ζημίας για τη χώρα σε βάθος χρόνου. Το πιο πιθανό πάντως σενάριο είναι ότι άργησε να κατανοήσει το μέγεθος της καταστροφής του τόπου λόγω των ακαταλόγιστων ενεργειών του και των αποφάσεων του με συνέπεια τώρα να βρίσκεται σε καθεστώς πανικού. Αυτό ουσιαστικά τον οδηγεί σε κινήσεις που μπορούν να αποβούν μοιραίες για τον τόπο και – ποσώς μας ενδιαφέρει – για τον ίδιο. 

Επειδή σήμερα είναι μια μέρα ιστορική, θα πρέπει να του θυμίσουμε ότι ο πιο σκληρός κριτής όλων είναι η Ιστορία. Ο λαός πολλές φορές κρίνει και είναι φορές που συγχωρεί. Η Ιστορία όμως αντιμετωπίζει άπαντες, χωρίς οίκτο… 

Πηγή κειμένου:
http://www.kosmospress.eu/