Η οδός Πατριάρχου Γρηγορίου του Ε΄ δεν λέει πολλά στους περισσότερους Αθηναίους. Είναι, παρ’ όλα αυτά, ένα από τα πιο πολυσύχναστα σημεία του κέντρου. Πρόκειται για το πεζοδρομημένο «πέρασμα» ανάμεσα στα κτίρια του Πανεπιστημίου και της Ακαδημίας Αθηνών.
Εδώ λοιπόν η ελληνική Πολιτεία «αποφάσισε» ότι είναι το πιο κατάλληλο σημείο για να διαμορφωθεί μια δεύτερη οδός Τοσίτσα. Ξέρετε: διακίνηση και χρήση ναρκωτικών όχι μόνο όταν πέφτει το σκοτάδι, αλλά και στο άπλετο φως της ημέρας.
Επί της «υποδοχής», το γνωστό παζάρι των μικροπωλητών και από πίσω, αλλά πάντα σε κοινή θέα, εξαρτημένοι να τρυπιούνται ανενόχλητοι μπροστά στα μάτια δεκάδων περαστικών που απλά δεν πιστεύουν στα μάτια τους.
Τα παρτέρια με την ωραία βλάστηση ανάμεσα στα δύο από τα σπουδαιότερα δείγματα του αθηναϊκού νεοκλασικισμού θα μπορούσαν να είναι θαυμάσιες κρυψώνες, αλλά δεν χρειάζεται. Ολα γίνονται μπροστά σε όλους. Κι όταν λέμε όλα εννοούμε... όλα.
Πραγματικά τελειώνουν τα λόγια και οι λέξεις χάνουν το νόημά τους. Ούτε ο πιο διεστραμμένος εχθρός της Αθήνας δεν θα ευχόταν τον απόλυτο ξεπεσμό σε δύο από τα πιο τουριστικά και γεμάτα σημεία της νεότερης Αθήνας: δίπλα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και στην καρδιά της Αθηναϊκής Τριλογίας.
Οχι μόνο αποδειχθήκαμε τελείως ανίκανοι να διαχειριστούμε στοιχειωδώς την τραγωδία της Τοσίτσα (ακόμα συστήνουμε επιτροπές και συσκεπτόμαστε), αλλά επιτρέψαμε μέσα στο καλοκαίρι τη νομιμοποίηση μιας παρόμοιας κατάστασης λίγες δεκάδες μέτρα από το Κοινοβούλιο της χώρας.
Οταν στην εισαγωγή μας χρησιμοποιήσαμε τις λέξεις «η ελληνική Πολιτεία “αποφάσισε”» δεν κυριολεκτούσαμε. Αλλά όσο κι αν δεν είσαι επιρρεπής σε θεωρίες συνωμοσίας, αισθάνεσαι υποχρεωμένος να διαλέξεις ανάμεσα στη συνωμοσιολογία και στην ανικανότητα. Eίτε συμβαίνει το πρώτο (ένα επιχειρησιακό σχέδιο που δημιουργεί θυλάκους ανομίας σε πολεοδομικά «ελεγχόμενες» εστίες) είτε το δεύτερο, μιλάμε για ένα είδος απόφασης, συνειδητής ή ασυνείδητης. Και δεν έχει σημασία να πούμε τα αυτονόητα. Χιλιάδες Αθηναίοι έχουν ανάγκη να δουν κάτι που θα δείχνει πως δεν είναι τα πάντα αφημένα στη μοίρα τους.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_17/09/2011_456303
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου