ΜΝΗΜΗ ΒΑΣΙΛΗ ΤΣΙΒΙΛΙΚΑ

Στη μνήμη του Βασίλη Τσιβιλίκα

Συχνά συμβούλευα όσους ζητού­σαν την ψυχοθεραπευτική βοή­θεια μου, ανάμεσα σε άλλα, και τη θε­ατρική παρακολούθηση κωμωδιών κυρίως όπου έπαιζε ο Βασίλης Τσιβιλίκας. Πολύ αστείος και σοβαρός συ­νάμα. Η υποκριτική του ικανότητα διέλυε κάθε υποκρισία συμπεριφοράς. «Σημερινός ο Μολιέρος», τόνιζε άλ­λωστε. Γοήτευε με την παρουσία του. Εκεί που βάδιζε περήφανα, τρίκλιζε απότομα, δίνοντας την εντύπωση ό­τι θα πέσει. Βλέποντας τον δεν μπορούσες παρά να γελάσεις με την καρ­διά σου. Ήταν σαν να έλεγε στον θε­ατή: «Ξέρω, θέλεις να διασκεδάσεις. Αυτό θέλω κι εγώ!.. Θα τα καταφέ­ρουμε!». Έπαιζε χαριτωμένα με όλα και όλους αλλά με σεβασμό και πίστη στο έργο του, σκορπώντας χαμόγε­λο. Ένα χαμόγελο πηγαίο, πλατύ και βαθύ, αισιόδοξο, αστραφτερό, παι­δικό, γνήσιο, φιλικό. Σε κέρδιζε.

Έδινε τον εαυτό του σε αυτό που έκανε: «Γίνομαι παρανάλωμα κάθε φορά», έλεγε. Σε έπαιρνε πέρα από τις μικρότητες και τις ατέρμονες φροντίδες. Για να σε βάλει μέσα στην ουσία των πραγμάτων και της ζωής. Αυθόρμητος και άμεσος στο παιχνίδι του πάνω στη σκηνή, έδειχνε να στο­χάζεται το καθετί και να απολαμ­βάνει πρώτα ο ίδιος το κωμικό και το αστείο. Δεν έδινε όμως την ε­ντύπωση ότι θεωρούσε τη ζωή α­στεία. Αντίθετα, με την όλη συμπε­ριφορά του σε οδηγούσε στη σκέψη ότι όλα είναι σοβαρά, τη σοβαρότητα όμως τη βρίσκεις καλύτερα μέσα α­πό την αστεία τους πλευρά.

Φεύγοντας από οποιαδήποτε πα­ράσταση του, ένιωθες μιαν ανάλα­φρη διάθεση, τόλμη και δύναμη για παιχνίδι με την ίδια τη ζωή και την οποιαδήποτε καθημερινότητα της. Γιατί σου μετέδιδε την πεποίθηση του ότι την εύθυμη πλευρά την ανακαλύπτεις κι εκεί που δεν φαίνεται άμεσα, τη δημιουργείς με τον τρό­πο σου. Απίθανος στις στιγμιαίες εφευρέσεις του. Γι' αυτό και άρεσε σε όλους. Ένας υπέροχος, δημιουργικός δάσκαλος της συνεχούς προσπάθειας, του χαμόγελου, του λυτρω­τικού γέλιου.

ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Καθηγ. Ψυχολογίας - συγγραφέας

Βασίλης Τσιβιλίκας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Βασίλης Τσιβιλίκας (Θεσσαλονίκη, 1942 - Αθήνα, 29 Φεβρουαρίου 2012) ήταν Έλληνας κωμικός ηθοποιός με σημαντική παρουσία στον ελληνικό κινηματογράφο, την τηλεόραση και ιδιαίτερα το θέατρο.

Γεννήθηκε το 1942 στη Θεσσαλονίκη, με καταγωγή από τη Δομνίστα και Μεγάλο Χωριό Ευρυτανίας. 

Ήταν το πρώτο παιδί της οικογένειας, η οποία απέκτησε ακόμη δύο κόρες. Η αδελφή του Ελένη Τσιβιλίκα είναι σημαντική αρχαιολόγος του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου Αθηνών, με ανασκαφικό έργο στην Κρήτη και τις Κυκλάδες. Ο πατέρας του ήταν καταστηματάρχης, εξασφάλισε άνετη ζωή στην οικογένειά του και αγαπούσε το θέατρο.

Φοίτησε στο κολέγιο της Θεσσαλονίκης. Εκεί οι καθηγητές του τον παρότρυναν να ασχοληθεί με την υποκριτική, συμμετέχοντας αρχικά στη θεατρική ομάδα του σχολείου. Μετά την ολοκλήρωση των εγκύκλιων σπουδών του πέρασε στην Αγγλική Φιλολογία, την οποία όμως εγκατέλειψε για να κατεβεί στην Αθήνα και να ασχοληθεί επαγγελματικά πλέον με την υποκριτική.

Μετά από μία αποτυχημένη προσπάθεια να εισαχθεί στο Θέατρο Τέχνης, σπούδασε τελικά στη σχολή υποκριτικής του Πέλου Κατσέλη.

Πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο ήταν το 1965 στη Νέα Ιωνία. Δύο χρόνια αργότερα ο Κάρολος Κουν τον καλεί στο Θέατρο Τέχνης. Στις αρχές της δεκαετίας του 70 ξεκινά να ασχολείται με την επιθεώρηση και στα μέσα της με την πρόζα.

Η δεκαετία του 70 ήταν η περίοδος που πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο. Η πρώτη ταινία που συμμετείχε ήταν Η θεία μου η χίπισσα του Αλέκου Σακελλάριου.

Απεβίωσε στις 29 Φεβρουαρίου 2012 σε ηλικία 70 ετών. Εμφάνισε πρόβλημα στην καρδιά και εξέπνευσε κατά τη διακομιδή του στο Σισμανόγλειο Γενικό Νοσοκομείο.

Ήταν παντρεμένος με την πτυχιούχο νομικής Αλίκη Τσιβιλίκα και πατέρας ενός γιού και μιας κόρης.

Μέχρι την τελευταία στιγμή έπαιζε στο θέατρο, στην παράσταση "Η Ζωή ποδήλατο".

ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ 

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

• Ξαφνικός πειρασμός (1988)
• Πονηρό τετ-α-τετ" (1987)
• Η γκαρσονιέρα της τρέλλας (1986)
• Σου χαρίζω τη γυναίκα μου (1986)
• Το είδωλο (1986)
• Ένα τραγούδι θα σου πω (1985)
• Παντρευτείτε γιατί χανόμαστε (1985)
• Τώρα θέλω τώρα (Πάλι... τρέλλα πουλάς) (1980)
• Ψυχή και σάρκα (1974) [Οικογενειακός φίλος ζεύγους Ράλλη)
• Ο κύριος σταθμάρχης (1972) [Στάθης Παπούλιας]
• Ο μάγκας με το τρίκυκλο (1972) [Τώνης]
• Η Ρένα είναι «οφ-σάιντ» (1972) [μάνατζερ Χούλιο]
• Ο κατεργάρης (1971) [Μιχάλης Ψαρέλλης]
• Ζητείται επειγόντως γαμπρός (1971) [πλανόδιος μουσικός]
• Η θεία μου η χίπισσα (1970) [Τζόνι]

ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

• Άρωμα γυναίκας (2000)
• Μπέϊμπι Στάϊλ (1999, 2000, 2009)
• Ο τέταρτος γάμος (1994)
• Πρωινή δροσιά (1994)
• Πατέρα κάτσε φρόνιμα (1993)
• Χάι Ροκ (έκτακτη εμφάνιση, 1992)
• Ο κύριος συνήγορος" (1990)
• Τηλεμπλόφες (1989)
• Ο φίλος μας ο Κ.Ο.Κ. (1986)
• Καλλιτεχνικό καφενείο (1986-7)
• Απόψε θα τη βρούμε (1985)
• Το ψάθινο καπέλο (1985)
• Παγωτό μες το χειμώνα (1984)
• Βράδυα επιθεώρησης (1984)
• Νυχτερινή επίσκεψη (1983)
• Πράματα και θάματα (1982)
• Ο φίλος μου ο Λευτεράκης (1981)
• Το παιδί της μαμάς (1980)
• Το προξενιό της Βιολέττας (1980)
• Της ζήλειας τα καμώματα (1979)
• Η μεγάλη παρέλαση (1979)
• Ελληνικό μουσικοχορευτικό πρόγραμμα (1978)
• Τρεις στο γύρο (1978)
• Η αντιπεθερίνη (1978)
• Θεοί στον Όλυμπο (1978)
• 1000 χρόνια πριν (1977)
• Θωμάς επί Κολωνώ (1977)
• Ο επισκέπτης που δεν χτύπησε το κουδούνι (1977)
• Ιστορίες χωρίς δάκρυα (1977)
• Οι Γερμανόι ξανάρχονται (1977)
• Χίλια χρόνια πριν-Βυζάντιο: Η γιορτή των Καλενδών (1977)
• Ο δειλός και ο τολμηρός (1977)
• Λέσχη μυστηρίου:Έγκλημα σε ρυθμό ροκ (1976)
• Η συμμορία των πέντε (1976)
• Κρουαζιέρα (1976)
• Ατσίδες (1976)
• Ο καλύτερος του κόσμου (1976)
• Μπράβο Κολλονέλο (1976)
• Χριστουγεννιάτικη οπτασία (1975)
• Από την κωμωδία στο δράμα (1975)
• Ούτε γάτα ούτε ζημιά (1974)
• Αλφρέδο ο κατακτητής (1974)
• Ένα ζευγάρι παπούτσια (1973)
• Βίβα Κατερίνα (1973)
• Εν τούτω Νίκα (1973) [ταβερνιάρης]
• Το μωρό μου (1973)
• Αξιωματικός υπηρεσίας (1972) [αστυνομικός]
• Το θέατρο της Δευτέρας (1970)

Θεατρικές παραστάσεις

• Ζωή ποδήλατο
• Λυσιστράτη (Αριστοφάνης)
• Θεσμοφοριάζουσες (Αριστοφάνης)
• Γιατρός με το στανιό (Μολιέρος)
• Ο Ασυλλόγιστος (Μολιέρος)
• Ο Φιλάργυρος (Μολιέρος)
• Πως να κλέψετε τους κληρονόμους σας (των Α.Αyckbourn, W.Evans, a. Valentine, μετάφραση-σκηνοθεσία Β. Τσιβιλίκας, θέατρο Περοκέ 2006-2007).
• Όχι τώρα αγαπούλα (των Ray Cooney, John Chapman, μετάφραση Β. Τσιβιλίκας, θέατρο Μινώα 2005-2006).
• Κοίτα ποιος ήρθε! (Ray Cooney, διασκευή-σκηνοθεσία Β. Τσιβιλίκας, θέατρο Μινώα 2004-2005).
• Μεθυσμένα κουφέτα (μετάφραση-σκηνοθεσία Β. Τσιβιλίκας, θέατρο Γκλόρια 2003-2004).
• Καληνύχτα και φρόνιμα (William Douglas-Home, σκηνοθεσία Β. Τσιβιλίκας) 2003.
• Πάω για δήμαρχος (των A. Marriott-A. Foot, διασκευή-σκηνοθεσία Β. Τσιβιλίκας, θέατρο Παρκ 2002).
• Χρήματα φαντάσματα (Ray Cooney, μετάφραση-σκηνοθεσία Β. Τσιβιλίκας, θέατρο Γκλόρια 2001-2002.
• Ούτε γάτα ούτε ζημιά (των Σακελλάριου-Γιαννακόπουλου, σκην. Κ. Τσιάνος, θέατρο Παρκ 2001)
• Πυροτεχνήματα στο τσεπάκι μου (του Dave Freeman, μετάφραση-σκηνοθεσία Β. Τσιβιλίκας, θέατρο Μινώα 1999-2000)
• Και ο Σημίτης θέλει το Γερμανό του (των Μιχαηλίδη-Μακρίδη, θέατρο Δελφινάριο 1999).
• Όλοι στο κόλπο (Mark Stone, σκηνοθεσία Β. Τσιβιλίκα, θέατρο Μινώα 1999).
• Τανγκό για πέντε (των A. Marriott-B. Grant, σκηνοθεσία Β. Τσιβιλίκας, θέατρο Μινώα 1998-1999.
• Αθήνα 2000...με τα τέσσερα (σκην. Β. Τσιβιλίκας, θέατρο Μινώα 1997-1998)
• Ό,τι πείτε υπουργέ μου (συγγραφέας Ray Cooney, σκηνοθεσία Β. Τσιβιλίκας, θέατρο ΠΕΡΟΚΕ 1998)
• Σκάει νύφη...ΣΚΑΪ γαμπρός (των Καμπάνη-Μακρίδη-Γεωργίου, σκηνοθεσία Β. Τσιβιλίκας-Ε. Ξανθοπούλου, θέατρο Μετροπόλιταν 1997).
• Τρεις πάνω δύο κάτω (των Καμπάνη-Μακρίδη, θέατρο Περοκέ 1996-1997).
• Μπομπ και Μαίρη (του Γ. Μαργαρίτη, σε σκηνοθεσία Β. Τσιβιλίκα-Γ. Φίλη, θέατρο Λαμπέτη 1995-1996
• Πόσα κεράκια έχει η τούρτα; (των Καμπάνη-Μακρίδη, σκηνοθεσία Β. Τσιβιλίκας, θέατρο Καλουτά 1995).
• Και μαζί και μόνος (των Ν. Καμπάνη-Β. Μιαχηλίδη, θέατρο Καλουτά 1993-1994, θέατρο Μετροπόλιταν 1994-1995)
• Έλα το βράδυ, θα είμαι με μια φίλη σου (των Καμπάνη-Μακρίδη, σκηνοθεσία Β. Τσιβιλίας, θέατρο Καλουτά 1992-1993, θέατορ Μετροπόλιταν καλοκαίρι 1993).
• Νύχτες της Καμπίρια
• Ο πειρασμός (Γρ. Ξενόπουλου)
• Επιλογές (Μποστ)
• Όρνιθες (Αριστοφάνης)
• Μαμζέλ Πέπσι
• Ένας γάμος (Α. Τσέχωφ)

Βικιπαίδεια