"Έφυγε" ο Δημήτρης Μητροπάνος

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟΣ

1948-2012

Την τελευταία του πνοή άφησε σήμερα ο Δημήτρης Μητροπάνος, ένας από τους σημαντικότερους λαϊκούς τραγουδιστές της σύγχρονης εποχής.

Το ιατρικό ανακοινωθέν που εξέδωσε το νοσοκομείο Υγεία, αναφέρει τα εξής: "Ο ασθενής Δημήτριος Μητροπάνος διεκομίσθη στο νοσοκομείο ΥΓΕΙΑ σήμερα το πρωί λόγω οξέως διαρροϊκού συνδρόμου και εμέτων. Στη συνέχεια παρουσίασε αιφνιδίως δύσπνοια. Μετεφέρθη στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας όπου αντιμετωπίστηκε για οξύ πνευμονικό οίδημα από το οποίο και κατέληξε την 11η πρωινή".

(Πληροφορίες από Wikipedia):

Ο Δημήτρης Μητροπάνος γεννήθηκε στην Αγία Mονή, μια συνοικία έξω από τα Τρίκαλα -από την οποία καταγόταν η μητέρα του- στις 2 Απριλίου του 1948. Μεγάλωσε χωρίς τον πατέρα του, τον οποίο γνώρισε στα 29 του χρόνια. Μέχρι τα 16 του νόμιζε πως είχε σκοτωθεί στον ανταρτοπόλεμο, όταν ήρθε ένα γράμμα το οποίο έλεγε πως ζει στην Ρουμανία. Ο πατέρας του καταγόταν από ένα χωριό της Καρδίτσας το Καππά. Από μικρός δούλευε τα καλοκαίρια για να βοηθήσει τα οικονομικά της οικογένειας του. Πρώτα σαν σερβιτόρος στην ταβέρνα του θείου του ύστερα στις κορδέλες κοπής ξύλων. Μετά την τρίτη γυμνασίου, το 1964, κατεβαίνει στην Αθήνα να ζήσει με τον θείο του στην οδό Aχαρνών. Προτού τελειώσει το γυμνάσιο άρχισε να δουλεύει σαν τραγουδιστής.

Στην ίδια ηλικία, έπειτα από παρότρυνση του Γρηγόρη Μπιθικώτση, τον οποίο γνώρισε σε μία συγκέντρωση της εταιρίας του θείου του, στην οποία τραγούδησε, επισκέφτηκε την Κολούμπια. Εκεί ο Τάκης Λαμπρόπουλος του γνώρισε τον Γιώργο Ζαμπέτα, δίπλα οποίο θα δουλέψει στα «Ξημερώματα». Τον Ζαμπέτα τον μνημονεύει ως μεγάλο του δάσκαλο και δεύτερο πατέρα. Όπως έχει δηλώσει, «ο Ζαμπέτας είναι ο μόνος άνθρωπος στο τραγούδι ο οποίος με βοήθησε χωρίς να περιμένει κάτι. Με όλους τους υπόλοιπους συνεργάτες μου κάτι πήρα και κάτι έδωσα». Το 1966 ο Μητροπάνος συναντάται για πρώτη φόρα με τον Μίκη Θεοδωράκη και ερμηνεύει μέρη από τη «Ρωμιοσύνη» και το «Άξιον Εστί» σε μια σειρά συναυλιών στην Ελλάδα και την Κύπρο.

Το 1967, ο Μητροπάνος ηχογραφεί τον πρώτο του 45άρη δίσκο, με το τραγούδι "Θεσσαλονίκη". Είχε προηγηθεί η ηχογράφηση του τραγουδιού "Χαμένη Πασχαλιά", το οποίο όμως λογοκρίθηκε από τη Χούντα και δεν κυκλοφόρησε ποτέ.

Στην πορεία που χάραξε στο δρόμο του λαϊκού έντεχνου, το 1972 είναι ένας σημαντικός σταθμός: ο συνθέτης Δήμος Μούτσης και ο ποιητής-στιχουργός Μάνος Ελευθερίου κυκλοφορούν τον «Άγιο Φεβρουάριο», με ερμηνευτές τον Μητροπάνο και την Πετρή Σαλπέα, σηματοδοτώντας ένα σταθμό στην ελληνική μουσική. Τον Ιούλιο του 1999, ο Μητροπάνος και ο Μούτσης θα ξαναβρεθούν επί σκηνής στο Ηρώδειο με την Δήμητρα Γαλάνη και την σοπράνο Τζούλια Σουγλάκου για δυο μουσικές βραδιές στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών. Οι συναυλίες αυτές ηχογραφούνται ζωντανά και κυκλοφορούν σε διπλό CD δύο μήνες αργότερα. Ακολουθούν «Ο Δρόμος για τα Κύθηρα» του Γιώργου Κατσαρού και «Τα συναξάρια» του Γιώργου Χατζηνάσιου, έργα υψηλής ποιότητας αλλά και μεγάλης απήχησης στην ελληνική κοινωνία.

Στη μακρόχρονη πορεία του στο ελληνικό τραγούδι, ο Δημήτρης Μητροπάνος συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους δημιουργούς του λαϊκού αλλά και του έντεχνου τραγουδιού. Γιώργος Ζαμπέτας, Μίκης Θεοδωράκης, Δήμος Μούτσης, Απόστολος Καλδάρας, Τάκης Μουσαφίρης ("Εμείς οι δυο" κ.α.), Χρήστος Νικολόπουλος ("Πάρε Αποφάσεις" σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου), Γιάννης Σπανός ("Ο Μητροπάνος τραγουδάει Σπανό") ήταν οι συνθέτες με τους οποίους συνδέθηκε επαγγελματικά, χτίζοντας μια καριέρα συνυφασμένη με την ελληνική λαϊκή μουσική παράδοση, μέχρι και το τέλος της δεκαετίας του ΄80.

Πηγή:www.capital.gr

Θα λείψει η φωνή του που έβγαινε απ τα βάθυ της ψυχής του.
Θα λείψει και ο γνήσιος ανεπιτήδευτος λόγος του
Τέτοιοι άνθρωποι δυστυχώς δεν αντικαθίστανται.Ιδίως στις μέρες μας.
Φεύγουν και αφήνουν πίσω τους ένα τεράστιο κενό

kgrek




Δημήτρης Μητροπάνος

ΟΡΓΙΣΜΕΝΟΣ, ΕΥΘΥΣ, ΞΕΚΑΘΑΡΟΣ, ΟΠΩΣ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ, Ο ΛΑΪΚΟΣ ΕΡΜΗΝΕΥΤΗΣ ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

«Οι πολιτικοί μας, μόλις δουν ξένο, κάθονται κλαρίνο»

Της ΝΑΤΑΛΙ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ

 

Μπέσα, ακεραιότητα κι αντρίκεια συμπεριφορά. Ισως γι' αυτό είναι τόσο οργισμένος ο Δημήτρης Μητροπάνος. Με βίωμα και φωνή που συνοψίζει τις ιστορίες, τις περιπέτειες, τις καψούρες, τα γλέντια και τα λάθη της λαϊκής ψυχής, στέκεται συνεπής στην προέλευσή του. Πάντα. Και τώρα που ο κόσμος του πλήττεται. Θίγεται δηλαδή προσωπικά και το δείχνει, χωρίς να στρογγυλεύει τις απόψεις του. 

Αυτό ήταν και το μεγάλο του ταλέντο. Οτι ποτέ δεν απομακρύνθηκε από τις ρίζες του. Αυτές τιμά και στα τραγούδια που επιλέγει να λέει. Να, σαν κι αυτά που θα πει, μαζί με τον Δημήτρη Μπάση και τον Γιάννη Κότσιρα, από τις 27 Οκτωβρίου στο «Κέντρο Αθηνών». «Θα κάνουμε ένα πρόγραμμα διασκεδαστικό για να φτιάξει κάπως το κέφι του κόσμου - γιατί όπου να γυρίσει κανείς βλέπει μαυρίλα και σκυμμένα κεφάλια», λέει. Εννοείται ότι θα συμπεριλαμβάνονται και τα λαϊκά από το τελευταίο του άλμπουμ με τον Σταμάτη Κραουνάκη, «Εδώ είμαστε», απ' όπου προέρχεται και το περίφημο... ...«Βάλε κατσαρόλα»: κατηγορήθηκε, όμως, για λαϊκισμό.

«Το τραγούδι είχε γραφτεί ένα χρόνο πριν. Αυτά είναι γελοία. Υπήρχε περίπτωση να δεχτώ τέτοιο πράγμα; Κοιτάξτε την ιστορία του καθενός μας κι αφήστε τους μικρόψυχους. Τέτοιοι θα υπάρχουν πάντα». 

Το παλιό λαϊκό είναι διαχρονικό. Ενα ρεπερτόριο όμως όπως του Καζαντζίδη, π.χ., ξαναγίνεται κι επίκαιρο;

«Ο Καζαντζίδης τραγούδαγε μοναδικά τη φτώχεια και την προσφυγιά. Οταν οι εποχές άλλαξαν, μοιραία αυτά τα τραγούδια δεν ακούγονταν. Τώρα που ξανάνοιξε το ίδιο κεφάλαιο, αφορούν πάλι πολύ κόσμο». 

Θα ξαναζήσουμε τη μετανάστευση;

«Την ξαναζούμε. Ολα τα νέα παιδιά θέλουν να φύγουν έξω. Κανένα δεν σκέφτεται να κάτσει εδώ. Και γιατί να κάτσει; Για να μείνει αμόρφωτο κι άνεργο; Εμένα και τα δυο μου τα παιδιά μού είπαν ότι θα φύγουν στο εξωτερικό. Στενοχωριέμαι, αλλά μήπως δεν το καταλαβαίνω; Δεν ζούμε μια κρίση που θα περάσει». 

Δεν έχετε εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση;

«Η κυβέρνηση μάλλον δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει ή τουλάχιστον έτσι φέρεται. Λένε "θα δημιουργήσουμε". Ρε σεις, δεν έχουν οι άνθρωποι να φάνε, τι θα δημιουργήσετε; Πήρατε από το μισθωτό και το συνταξιούχο, τους τσακίσατε. Τώρα τι; Θα τους θάψετε και θα πάρετε φόρο θαψίματος; Απ' την άλλη μεριά είναι πρόκληση οι επιχειρηματίες να χρωστάνε δισεκατομμύρια, να μην ξέρουν τι είναι το ΙΚΑ και όχι μόνο να μην τολμάει κανένας να τους πειράξει, αλλά ούτε να αναφέρεται το όνομά τους. Μετά βγαίνει η κυβέρνηση και σου λέει "εμείς θα σώσουμε την Ελλάδα". Αστε το, ρε παιδιά, αρκετά τη σώσατε. Ασ' το, ρε Γιωργάκη, τράβα σπιτάκι σου». 

Είναι μόνο οικονομική η κρίση;

«Απ' την ώρα που ξεκίνησε μια οικονομική κρίση δεν θα μείνει τίποτε όρθιο. Ολα θα τσακιστούν κι ό,τι καλό υπάρχει θα φύγει έξω. Εδώ θα μείνουμε τα γερόντια και θα ξανανοίξουν τα καφενεία για να καθόμαστε, να παίζουμε πρέφα και να κλαίμε τη μοίρα μας. Και οι άλλοι θα κοκορεύονται ότι κυβερνούν εμάς. Τους γέρους». 

Για τη δική σας γενιά, του Πολυτεχνείου, τι γνώμη έχετε;

«Οτι ήταν η πιο άχρηστη γενιά. Αυτή κυβέρνησε τόσα χρόνια. Και ποιο είναι το αποτέλεσμα; Μάθαμε να κλίνουμε το ρήμα "βολεύομαι" σε όλους τους χρόνους. Και τώρα βγαίνει ο καθένας και λέει το μακρύ του και το κοντό του. Βγαίνει η Ν.Δ. και λέει "μας τιμώρησε ο λαός και δεν μας ψήφισε". Τι λέτε ρε; Θεωρείτε τιμωρία ότι δεν βγήκατε μια φορά και τώρα ελπίζετε να ξαναβγείτε για να κάψετε κι ό,τι απέμεινε; Δεν ντρέπεστε, ρε, κι εσείς κι οι άλλοι που ζητάτε απ' τον κόσμο να σας ψηφίσει; Αλλά καλά να πάθουμε κι εμείς, αφού τους ψηφίζουμε». 

Και η Αριστερά;

«Πιο χάλια δεν νομίζω να ήταν ποτέ. Ποια είναι η πρόταση της Αριστεράς για να πει ο κοσμάκης "έχω κάπου να ακουμπήσω" ; Κι ύστερα στο ΚΚΕ μείναν οι 80άρηδες. Γιατί για να σου επιτρέψει το ΚΚΕ να εκλεγείς πρέπει να 'χεις περάσει τα 50. Ελεος». 

Πάντως αποκατέστησαν τον Ζαχαριάδη και μερικώς τον Βελουχιώτη.

«Γελοία πράγματα! Ο κόσμος καίγεται και ξαφνικά αυτό ήταν το πρόβλημά μας; Μα, γι' αυτούς έχει αποφασίσει μόνος του ο κόσμος που 'χει διαβάσει. Δεν περιμέναμε να 'ρθει πίσω πίσω το ΚΚΕ να μας τα πει». 

Την κίνηση στο Σύνταγμα πώς τη βλέπετε;

«Ποια από τις δύο; Γιατί έγιναν δύο Συντάγματα: ένα που κατέβηκε ο κόσμος κι ένα που κατεβαίνουν τα ΜΑΤ και τον μαυρίζουν στο ξύλο. Αυτό δεν είναι δείγμα ότι η κυβέρνηση φοβήθηκε και γι' αυτό, μόλις μαζεύονται 5-10, τους πλακώνουν στο ξύλο για να μην προλάβουν να γίνουν περισσότεροι; Τέτοιο άγριο ξύλο, χωρίς λόγο, δεν το έχω ξαναδεί! Δηλαδή, απαγορεύεται να απεργούμε και να διαδηλώνουμε και είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε ό,τι αποφασίσει ο Γιωργάκης; Ε όχι, ρε φίλε, δεν θα το κάνουμε. Και μη μας πει μετά ότι θα πτωχεύσουμε. Γιατί, δεν είμαστε σε πτώχευση και τώρα που υπογράφει και δίνει τα πάντα;». 

Υπάρχει όμως η απειλή της επιστροφής στη δραχμή.

«Κι επειδή; Θα είμαστε πιο φτωχοί, αλλά δεν θα 'χουμε τον κάθε κερατά να μας λέει τι να κάνουμε. Κι άλλη φορά πτωχεύσαμε και πεινάσαμε. Κι όσο σκατολαός κι αν είμαστε, όταν χρειάζεται, και δουλεύουμε και πατριώτες είμαστε». 

Σωτηρία υπάρχει;

«Μα, ποιος θα μας σώσει; Θα πάει ο Σαμαράς να το κουβεντιάσει; Πήγε κι ο Βενιζέλος και του 'παν "άντε από δω". Και ποιοι του το 'παν; Κάτι τσογλάνια, τρίτης διαλογής γραμματείς. Κι όμως οι δικοί μας κάθονται προσοχή. Μόλις δουν ξένο, κάθονται κλαρίνο, χωρίς να σκεφτούν τι θέλει και ποιος είναι. Γραμματέας είναι, ρε, κι έρχεται να μας γελοιοποιήσει. Γιατί εμείς το "Οχι" το είπαμε μια φορά το 1940 και τελείωσε. Βγήκε στην αρχή ο Γιώργος και μας είπε "λεφτά υπάρχουν". Είχε συμφωνήσει να κόψει τη σχέση με τη Ρωσία, είχε δώσει κι άλλες υποσχέσεις κι έτσι τον έβγαλαν. Κι εκείνος προκειμένου να γίνει πρωθυπουργός τα πούλησε όλα. Αλλά ο χρόνος θα τα ξεκαθαρίσει όλα. Σαν προδότης θα μείνει στην Ιστορία». 

Τουλάχιστον θα υπάρξει αλληλεγγύη;

«Αλληλεγγύη ποιος να δείξει; Οι πλούσιοι; Ο κόσμος που θα μπορούσε να δείξει αλληλεγγύη ανήκει από τη μεσαία τάξη και κάτω, αυτήν που την τσακίζουν καθημερινά, μέχρι που μια μέρα θα βγει στο δρόμο κι όποιον πάρει ο Χάρος». 

Ο χώρος σας πώς προχωράει σ' αυτές τις συνθήκες;

«Οταν δεν υπάρχει οικονομία, δεν προχωράει τίποτα. Αν πάει ο μισθός από 1.500, 500 ευρώ, τι να προχωρήσει; Η ντομάτα, όμως, το ψωμί και το γάλα ανεβαίνουν. Πώς γίνεται; Δεν καταλαβαίνω πώς ανεβαίνουν αυτά ενώ πέφτουν οι μισθοί. Μ' όλα αυτά, το τελευταίο που θα σκεφτεί ο κόσμος είναι να πάει σινεμά ή θέατρο». 

Φοβάστε και για το φετινό σας πρόγραμμα, παρ' ότι είστε τόσο λαοφιλής;

«Εγώ θεωρώ ότι φέτος δεν θα πάει καλά κανένα μαγαζί». 

Ηταν καλομαθημένη η μουσική πιάτσα;

«Κακομαθημένη. Τα 'χαμε όλα, αλλά δεν προσέξαμε τι αφήνουμε πίσω μας. Το θέμα δεν είναι να διατηρηθείς μόνον εσύ, αλλά ό,τι τραγουδάς». 

Μήπως, όμως, τώρα αρχίσουν να γράφονται πάλι καλά λαϊκά τραγούδια;

«Η Ιστορία δείχνει ότι δυστυχία κι άνθηση των τεχνών πάνε μαζί. Αυτό είναι καλό για την τέχνη, αλλά κακό για τη ζωή μας». *

Ελευθεροτυπία, Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2011

http://www.enet.gr/?i=news.el.texnes&id=317959