ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΓΙΑ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΤΕΚΙ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Ο θρύλος του Zonar’s επιστρέφει

To Zonar's, ένα καφέ-ορόσημο για την πρωτεύουσα, αποτελούσε για δεκαετίες το αγαπημένο στέκι της πολιτικής και της καλλιτεχνικής ελίτ της Αθήνας, ακόμη και στα χρόνια της Κατοχής.

Εκεί ο Σπύρος Μελάς έγραφε τα χρονογραφήματά του για τον τορπιλισμό της «Ελλης», εκεί συναντούσες τον Τσαρούχη να σχεδιάζει σε πρόχειρο χαρτί, εκεί σύχναζαν ο Ελύτης, ο Γκάτσος, ο Χατζηκυριάκος-Γκίκας, ο Χατζιδάκις, η Μελίνα, ο Μυράτ, ο Βολανάκης, ο Καμπανέλλης, ο Ζολώτας και τόσοι άλλοι. Ο συγγραφέας Δημήτρης Ψαθάς το χαρακτήριζε ως «το πιο πολυτελές ζαχαροπλαστείο της Αθήνας, τύπου ομοίου προς τα μεγαλύτερα και ωραιότερα της Βιέννης...».

Το θρυλικό καφέ-ζαχαροπλαστείο, που στεγάζεται στο κτίριο του Μετοχικού Ταμείου Στρατού (το οποίο θεμελιώθηκε το 1938), εγκαινιάστηκε το 1940 και μετά τον θάνατο του δημιουργού του Καρόλου Ζωναρά, το 1968, έχασε την αίγλη του.

Σήμερα, 75 χρόνια μετά, δύο αδέλφια, ο Χρύσανθος και ο Σπύρος Πανάς, φιλοδοξούν να αναβιώσουν τη δόξα της παλιάς εποχής. Ηδη από τον Ιούνιο μια ομάδα ανθρώπων εργάζεται εντατικά πάνω στο πρότζεκτ της ανακαίνισης του Zonar's που θα κοστίσει σχεδόν 2 εκατ. ευρώ!

Λίγες εβδομάδες πριν από τα εγκαίνια, στις αρχές Δεκεμβρίου, ο επιχειρηματίας Χρύσανθος Πανάς μιλά για το φιλόδοξο σχέδιό του που αφορά μια ολόκληρη γειτονιά, με τη μετατροπή του τριγώνου Στοάς Σπυρομήλιου - Πανεπιστημίου - Βουκουρεστίου (γνωστού και ως City Link) σε μια καινούργια πιάτσα με ευρωπαϊκή ατμόσφαιρα.

Η ανακαίνιση

«Μαζί με την Τράπεζα Πειραιώς, η οποία έχει προσφέρει σημαντικό έργο ανακαινίζοντας όλο το τετράγωνο του Μετοχικού Ταμείου Στρατού, αναλάβαμε να αναβιώσουμε ένα κόνσεπτ και να αναβαθμίσουμε μια γειτονιά με γνώμονα ότι η εστίαση και η διασκέδαση είναι κομμάτι του πολιτισμού μας. Στόχος μου είναι να επαναφέρω την παλιά αίγλη του Zonar’s και να γίνει ξανά το στέκι των διανοουμένων και των καλλιτεχνών. Η κρίση δυσκολεύει τα πράγματα, αλλά το αντιμετωπίζουμε ως πρόκληση. Εχω μιλήσει με σπουδαίους ανθρώπους καθώς και με την κόρη του Καρόλου Ζωναρά, Αλεξάνδρα Αλεξανδράκη, που το έζησαν στην ακμή του, προκειμένου να μάθω τα πάντα για τη διακόσμηση, το μενού, τη μουσική...» λέει στο «Εθνος της Κυριακής» ο κ. Πανάς.

Το αρχιτεκτονικό δίδυμο των Δημήτρη και Κωνσταντίνου Καραμπατάκη της K-Studio έχει δημιουργήσει έναν χώρο που θυμίζει λόμπι ξενοδοχείου της εποχής εκείνης, ο οποίος θα λειτουργεί από το πρωί έως αργά το βράδυ. «Ο Ζωναράς χρησιμοποίησε τότε τα ακριβότερα υλικά σε μάρμαρο, ξύλο και κρύσταλλο. Αυτήν την αίσθηση της πολυτέλειας θα προσπαθήσουμε να δώσουμε και εμείς. Ετσι χρησιμοποιούμε τα ίδια υλικά όπως βελούδο, δέρμα, ξύλινες επενδύσεις και επαναφέρουμε το παλιό μωσαϊκό του» εξηγεί ο επιχειρηματίας.

Ο Κάρολος Ζωναράς, ένας δαιμόνιος Ελληνας από τις Σαράντα Εκκλησιές της Ανατ. Θράκης, βρέθηκε το 1900 μετανάστης στο Οχάιο των ΗΠΑ, όπου μεγαλούργησε ως ιδιοκτήτης αλυσίδας ζαχαροπλαστείων και σοκολατοβιομηχανίας. Το 1932 άνοιξε στην Πανεπιστημίου 6 το πρώτο ζαχαροπλαστείο Ζonar’s (γνωστό ως μικρό Ζonar’s). Οταν έμαθε ότι η απέναντι γωνία, στο υπό ανέγερση κτίριο του ΜΤΣ, θα έβγαινε σε δημοπρασία, θέλησε να τη χτυπήσει πάση θυσία. Ο Ζωναράς βγήκε τότε νικητής πληρώνοντας το αστρονομικό ενοίκιο των 90.000 δραχμών τον μήνα.

Η κόρη του, Αλεξάνδρα Αλεξανδράκη, ανατρέχει στο παρελθόν και μας ταξιδεύει στην ιστορία του Zonar’s: «Ο Χρύσανθος έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για το πώς ήταν το κατάστημα στα χρόνια της ακμής του. Προσπάθησα λοιπόν όσο καλύτερα μπορούσα να του μεταφέρω την όλη ατμόσφαιρα.

Το Zonar’s (Πανεπιστημίου 9) εγκαινιάστηκε στις 15 Αυγούστου 1940, την ημέρα του τορπιλισμού της ''Ελλης''. Στην απέναντι πλευρά εξακολουθούσε να λειτουργεί και το μικρό Zonar’s που ήταν μόνο ζαχαροπλαστείο. Φημιζόταν για το παγωτό Chicago Sundae, που πρώτος ο πατέρας μου είχε φέρει στην Ελλάδα, και για τα σοκολατάκια του. Ηταν τεράστιο και περιελάμβανε ζαχαροπλαστείο, εστιατόριο, μπαρ, αίθουσα τσαγιού».

Στην Κατοχή οι Γερμανοί εισβάλλουν στο Zonar’s. Πέφτουν σαν ακρίδες στα φαγητά και τα γλυκά, το λεηλατούν και το καταστρέφουν. Σύντομα το επιτάσσουν και το μετατρέπουν σε καντίνα τους. «Η διεύθυνση και το προσωπικό αναγκάστηκαν να στριμωχτούν στο μικρό Zonar's απέναντι. Τα τρόφιμα σπάνιζαν, η ζάχαρη ήταν δυσεύρετη και ο ζαχαροπλάστης, ο μαστρο-Γιάννης, μαζί με τον αρχιμάστορα Μήτσο, που είχε την ειδικότητα στα σοκολατάκια, έσπαγαν το κεφάλι τους για να δημιουργήσουν γλυκά που να είναι εύγευστα. Σταφίδες, σύκα, ξηροί καρποί, σουσάμι, μέλι ήταν τα υλικά τους» εξιστορεί η κόρη του ιδρυτή.

Επαναλειτουργία

 «Ο κόσμος εξακολουθεί να συγκεντρώνεται εκεί. Πολλοί αρκούνταν σε ένα φλιτζάνι χαμομήλι ή ένα είδος καφέ από καβουρντισμένο σιτάρι. Αλλοι πάλι έδιναν τα κατοχικά τους εκατομμύρια για μια νοστιμότατη πάστα από φουντούκια και σταφίδες. Ακολούθησε η απελευθέρωση και μετά τα Δεκεμβριανά. Λίγο αργότερα το επίταξαν οι Αγγλοι και το χρησιμοποίησαν σαν καντίνα. Κάποια στιγμή το εγκατέλειψαν, πληρώνοντας μια καλή αποζημίωση. Με τα χρήματα αυτά, το 1950 το Zonar’s ανακαινίστηκε και άνοιξε ξανά» καταλήγει.

Το 1968 ο Κάρολος Ζωναράς, στα 95 του χρόνια και μόλις τέσσερις μήνες πριν από τον θάνατό του, το πούλησε στην εταιρεία Διόνυσος.

«Σκοπεύουμε να επαναφέρουμε τα προϊόντα, τα οποία υπήρξαν σήμα κατατεθέν του, όπως το παγωτό Σικάγο ή οι θρυλικές παστίλιες μέντας, που ήταν οι αγαπημένες της βασίλισσας της Ισπανίας Σοφίας» λέει ο Χρύσανθος Πανάς για το νέο Zonar's. «Το μενού θα περιλαμβάνει ευρωπαϊκή κουζίνα, ελληνικό φαγητό και σούσι. Καινούργιο στοιχείο που προσθέσαμε είναι ένα μεγάλο μπαρ, όπου οι σεφ θα προετοιμάζουν κάποια πιάτα μπροστά στους πελάτες σε μορφή performance, ενώ με κάθε λογαριασμό ένα ευρώ θα πηγαίνει για τους σκοπούς της ΕΛΕΠΑΠ. Τέλος, στον εξωτερικό χώρο τα μουσικά σύνολα του Δήμου Αθηναίων -μας βοήθησε σε αυτό αρκετά ο πρόεδρος του Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου, Χρήστος Τεντόμας- θα μας χαρίζουν υπέροχες μελωδίες».

Το Zonar's δεν είναι η μόνη επιχείρηση των αδελφών Πανά στο City Link. Ηδη έχουν αναλάβει ακόμα δύο καταστήματα, το εστιατόριο City Bistro και το Bar de Theatre: «Στόχος μας είναι να συγκεντρώνουμε στο Zonar’s αλλά και στα άλλα δύο καταστήματά μας το κοινό μετά το θέατρο, όπως γινόταν το '50 και το '60. Επιθυμούμε να δημιουργήσουμε ένα στέκι για τους ανθρώπους εκείνους που έχουν τη δύναμη να επηρεάσουν την πόλη προς το καλύτερο».

ΜΑΓΔΑ ΛΙΒΕΡΗ
magdaliveri@yahoo.gr

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=64280471