Στις πισίνες «κολυμπούν» και επικίνδυνες ασθένειες

Στις πισίνες «κολυμπούν» και επικίνδυνες ασθένειες

Γιατί οι επιστήμονες συνιστούν προσοχή ακόμα και αν γίνεται χλωρίωση

ΚΑΘΩΣ το θερμόμετρο ανεβαίνει, οι περισσότεροι από εμάς αναζητούμε λίγη δροσιά είτε στη θάλασσα είτε στις πισίνες της πόλης. Η χρήση της πισίνας, ωστόσο, εγκυμονεί διάφορους κινδύνους για την υγεία μας, γι' αυτό οι ειδικοί συνιστούν να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί. Καθώς το νερό της πισίνας μπορεί να περιέχει βακτήρια και παράσιτα, οι γιατροί θεωρούν ότι πρέπει με κάθε τρόπο να αποφεύγουμε την κατάποση έστω και μικρής ποσότητας νερού, ακόμη κι αν είμαστε σίγουροι ότι η πισίνα χλωριώνεται επαρκώς.

Ειδικά στις δημόσιες πισίνες το νερό μπορεί να είναι εστία επικίνδυνων βακτηριδίων, όπως ο Ε. Coli, αλλά και παρασίτων, όπωδ το cryptosporidium, που διαδίδονται εξαιρετικά γρήγορα, ιδίως όταν δεν υπάρχει αρκετό χλώριο στην πισίνα ή όταν είναι πολύ χαμηλά τα επίπεδα του pΗ. Μερικά από τα συμπτώματα που μπορεί να προκαλέσει η επαφή με αυτούς τους οργανισμούς είναι διάρροια, στομαχικές κράμπες, απώλεια βάρους, ναυτία, εμετός και αφυδάτωση.

Επίσης, τα παιδιά που κάνουν μπάνιο σε πισίνες υπάρχει κίνδυνος να αναπτύξουν άσθμα εξαιτίας της έκθεσης τους στο χλώριο και συγκεκριμένα στο τριχλωριούχο άζωτο. Πρόκειται για ένα υποπροϊόν χημικών αντιδράσεων μεταξύ αμμωνίας και χλωρίου που μπορεί να βλάψει το αναπνευστικό σύστημα των παιδιών και να αυξήσει τον κίνδυνο της ασθένειας των πνευμόνων.

Σε μια μελέτη που διεξήχθη από το Καθολικό Πανεπιστήμιο του Βελγίου, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η τακτική επίσκεψη σε χλωριωμένες πισίνες σχετίζεται με τον αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης άσθματος στα μικρά παιδιά. Το χλώριο επιδεινώνει όμως και τον κίνδυνο αλλεργιών μέσω του ερεθισμού του αναπνευστικού συστήματος.

Η φαγούρα, το κοκκίνισμα του δέρματος ή η κνίδωση δεν είναι απαραίτητα αλλεργία, αλλά το αποτέλεσμα μιας ερεθιστικής δερματίτιδας, κάτι παρόμοιο με ένα χημικό έγκαυμα, που προκαλείται από την υπερευαισθησία στο χλώριο.

Οι άνθρωποι που κολυμπούν τακτικά σε πισίνες είναι επιρρεπείς σε βρογχοσπασμό, ενώ οι πισίνες που δεν είναι σωστά χλωριωμένες μπορεί να προκαλέσουν ταχεία και υπερβολική διάβρωση του οδοντικού σμάλτου. Τα ακατάλληλα επίπεδα του pΗ μπορεί να προκαλέσουν, μάλιστα, μη αναστρέψιμη ζημιά στα δόντια Τέλος, ο καρκίνος της ουροδόχου κύστης έχει συνδεθεί με την έκθεση του ατόμου σε υποπροϊόντα του χλωρίου στο πόσιμο νερό και μέσω της εισπνοής και της δερματικής απορρόφησης.

κυριακατικη δημοκρατία