ΑΝΤΩΝΗ Π. ΑΡΓΥΡΟΥ : «Αν τολμάς, έλα να τα πάρεις»

«Αν τολμάς, έλα να τα πάρεις»

(αφιερωμένο στην ιερή μνήμη των πολεμιστών του 1940-1944)

Του ΑΝΤΩΝΗ Π. ΑΡΓΥΡΟΥ

1. Θερμοπύλες το 480 π.Χ. «Μολών λαβέ!», απάντησε ο Λεωνίδας, όταν ο Ξέρξης του ζήτησε να παραδώσει τα όπλα!

2. Στις 21 Μαΐου 1453 ο σουλτάνος έστειλε πρέσβη στην Κωνσταντινούπολη. Ζητούσε την παράδοση της πόλης, με την υπόσχεση να επιτρέψει στον αυτοκράτορα και σε όσους το επιθυμούσαν να φύγουν με τα υπάρχοντά τους. Ο Κωνσταντίνος απάντησε:

«Το δε την πόλιν σοι δούναι ουτ’ εμόν εστίν ουτ’ άλλου των κατοικούντων εν ταύτη, κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών».

3. Το ελληνικό έθνος αισθάνεται ιδιαίτερη υπερηφάνεια για το μεγάλο «ΟΧΙ» της 28ης Οκτωβρίου του 1940, το οποίο αντέταξε η Ελλάς κατά τον βαθύ όρθρο της ιστορικής εκείνης ημέρας. Ήταν η αρχή μιας εκστρατείας που όλοι τη λένε «Έπος του 1940», που κάλυψε ένα ένδοξο μέρος της ελληνικής ιστορίας.

Η διαμαρτυρία των ελλήνων διανοούμενων (Εφημερίδα «Νέα Ελλάς», 10 Νοεμβρίου 1940), επίκαιρη και σήμερα:

«Είναι δύο εβδομάδες τώρα, που ένα τελεσίγραφο, μοναδικό στα διπλωματικά χρονικά των Αθηνών για το περιεχόμενον, την ώρα και τον τρόπο που το παρουσίασεν η Ιταλία, κάλεσε την Ελλάδα να της παραδώση τα εδάφη της, να αρνηθή την ελευθερία της και να κατασπιλώση την τιμή της.

Οι Έλληνες δώσαμε στην ιταμή αυτή αξίωσι της φασιστικής βίας την απάντησι που επέβαλαν τριών χιλιάδων ετών (σημ. Φ.Μ.: και πλέον) παραδόσεις, χαραγμένες βαθιά στην ψυχή μας αλλά και γραμμένες στην τελευταία γωνιά της ιερής γης με το αίμα των μεγαλυτέρων ηρώων της ανθρωπίνης ιστορίας. Και αυτή τη στιγμή κοντά στο ρεύμα του Θυάμιδος και στις χιονισμένες πλαγιές της Πίνδου και των Μακεδονικών βουνών πολεμούμε, τις περισσότερες φορές με τη λόγχη, αποφασισμένοι να νικήσουμε ή να αποθάνουμε μέχρις ενός.

Σ' αυτό τον άνισο, σκληρότατο αλλά πεισματώδη αγώνα, που κάνει τον λυσσασμένο επιδρομέα να ξεσπάζη κατά των γυναικών, των γερόντων και των παιδιών, να καίη, να σκοτώνη, να ακρωτηριάζη, να διαμελίζη τους πληθυσμούς στις ανοχύρωτες και άμαχες πόλεις μας και στα ειρηνικά χωριά μας, έχουμε το αίσθημα ότι δεν υπερασπιζόμαστε δική μας μόνον υπόθεσι: Ότι αγωνιζόμεθα για την σωτηρία όλων εκείνων των Υψηλών αξιών που αποτελούν τον πνευματικό και ηθικό πολιτισμό, την πολύτιμη παρακαταθήκη που κληροδότησαν στην ανθρωπότητα οι δοξασμένοι πρόγονοι και που σήμερα βλέπουμε να απειλούνται από το κύμα της βαρβαρότητος και της βίας. Ακριβώς αυτό το αίσθημα εμπνέει το θάρρος σε μας τους Έλληνες διανοουμένους, τους ανθρώπους του πνεύματος και της τέχνης, ν' απευθυνθούμε στους αδελφούς μας όλου του Κόσμου για να ζητήσουμε όχι την υλική αλλά την ηθική βοήθειά τους. Ζητούμε την εισφορά των ψυχών, την επανάστασι των συνειδήσεων, το κήρυγμα, την άμεση επίδρασι, παντού όπου είναι δυνατόν, την άγρυπνη παρακολούθησι και την ενέργεια για ένα καινούργιο πνευματικό Μαραθώνα που θα απαλλάξη τα δυναστευόμενα Έθνη από τη φοβέρα της πιο μαύρης σκλαβιάς που γνώρισε ως τώρα ο κόσμος.

Κωστής Παλαμάς, Σπύρος Μελάς, Άγγελος Σικελιανός, Γεώργιος Δροσίνης, Σωτήρης Σκίπης, Δημήτριος Μητρόπουλος, Κ. Δημητριάδης, Νικόλαος Βέης, Κ. Παρθένης, Ιωάννης Γρυπάρης, Γιάννης Βλαχογιάννης, Στρατής Μυριβήλης, Κώστας Ουράνης, Μιλτιάδης Μαλακάσης, Γρηγόριος Ξενόπουλος, Αλέξανδρος Φιλαδελφεύς, Αρίστος Καμπάνης».

4. 2016. - Η Ιστορία επαναλαμβάνεται; Ο νεοσουλτάνος της Άγκυρας απειλεί την Ελλάδα, όπως απειλούσε το 1940 κι ο Μουσολίνι και ο Χίτλερ. Μιλώντας σε περιφερειακούς διοικητές της Τουρκίας, ο τούρκος Πρόεδρος τόνισε μεταξύ άλλων: «Το 1920 μας έδειξαν τη Συνθήκη των Σεβρών για να μας πείσουν το 1923 για τη Συνθήκη της Λωζάννης. Και κάποιοι προσπάθησαν να μας το παρουσιάσουν αυτό ως νίκη». «Με τη Συνθήκη της Λωζάννης», συνέχισε ο Πρόεδρος της Τουρκίας, «δώσαμε στους Έλληνες τα νησιά, που αν φωνάξεις από τις ακτές του Αιγαίου, θα ακουστείς απέναντι. Είναι αυτό νίκη;».

Το καθεστώς του Αιγαίου συνδιαμορφώνουν διμερείς και διεθνείς συνθήκες και συμβάσεις. Κύριες συνθήκες θεωρούνται η Συνθήκη της Λωζάννης (1923), η Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων, η οποία ρύθμιζε τη διάδοχη κατάσταση στα Δωδεκάνησα (1947, ως συνέχεια του Ιταλοτουρκικού Πρωτοκόλλου του 1932). Αυτά θέλει να ανατρέψει ο Σουλτάνος. Ραγδαία κλιμάκωση σημειώνεται τελευταίως στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, καθώς με ΝΟΤΑΜ η Τουρκία αμφισβητεί καθαρά την ελληνική κυριαρχία και τα σύνορα στο Αιγαίο.

Το ιδεώδες για την Τουρκία θα ήταν να διαπραγματευθεί κάποτε με την Ελλάδα από την ίδια θέση όπως με την Κύπρο κι αυτό θα ήταν ένα νέο 1922, ένα νέο 1974. Η μόνη απάντηση είναι:

«Αν τολμάς, έλα να τα πάρεις».

ΤΟ ΠΑΡΟΝ