Το ερώτημα που εύλογα προβάλλει είναι: γιατί δεν αντιδρά δυναμικά η κοινωνία, σ’ αυτό το μεσαίωνα της βαρβαρότητας, της φτώχειας, της μετανάστευσης και του πολέμου που έρχεται; Φρονούμε ότι δύο είναι οι σημαντικότεροι λόγοι.
1. Η επικοινωνιακή παραπληροφόρηση χρυσοκάνθαρων τελάληδων. O τρόπος που γίνεται ο δημόσιος διάλογος για την κρίση:
- παραμορφώνει συνειδητά και μεθοδευμένα την πραγματικότητα·
- εμφανίζει τα μέτρα ως μονόδρομο και νομοτελειακή επιλογή, αποκρύπτοντας ότι είναι πολιτική επιλογή και οπτική γωνία της θεωρίας των αγορών·
- εμμένει στην ψυχοτεχνική της τρομολαγνείας. O άνθρωπος πολύ εύκολα ανησυχεί και φοβάται. Και ο φοβισμένος πολίτης είναι ευάλωτος και χειραγωγείται χωρίς προσπάθεια.
Το 90% του εκφερόμενου δημόσιου λόγου, ενορχηστρωμένα, εξυφαίνει κλίμα τρόμου και καταστροφολογίας αν δεν υλοποιηθούν οι μνημονιακές δεσμεύσεις.
Δυστυχώς, ο Tύπος, έντυπος και ηλεκτρονικός, έχει αυτοακυρωθεί ως φορέας κριτικής της πολιτικής και των πολιτικών. Ελεγχόμενος από παρασιτικά και κρατικοδίαιτα συμφέροντα έγινε μηχανισμός προπαγάνδας και ιδεολογικός βραχίονάς τους. Μέρος του πολιτικού παιχνιδιού και μεγαλομέτοχος της εκάστοτε κυβερνητικής εξουσίας.
Στην Ελλάδα το τρίγωνο της διαπλοκής Μ.Μ.Ε. πολιτική εξουσία οικονομική ολιγαρχία λειτούργησε ως πυλώνας και όχημα της κλεπτοκρατίας. Για τον πολύ κόσμο που έχει εμπιστευθεί την ενημέρωσή του σ’ αυτά τα Μ.Μ.Ε., ισχύει ο ποιητικός λόγος: «Όλοι τους σκλάβοι σε οθόνες, να σέρνονται σε βαβυλώνες».
2. Η αξιωματική Aντιπολίτευση δεν πείθει, ότι μπορεί να κυβερνήσει αποτελεσματικά· ότι μπορεί ν’ αποτελέσει αξιόπιστη εναλλακτική κυβερνητική λύση. Η προσδοκία και η ευχή, επανεξέταση και ανανέωση του περιεχομένου των αποσκευών της, της απαλλαγής της από συμπλέγματα και ιδεοληψίες που θολώνουν την όρασή της σε θέματα Παιδείας, Άμυνας, Oρθόδοξης Παράδοσης, Μετανάστευσης κ.α. δεν έχουν ευοδωθεί.
Τα προβλήματα κακοφωνίας, που ταλανίζουν το ΣΥΡΙΖΑ, επιμένουν, με αποτέλεσμα να περιορίζεται το ακροατήριό του. Κάθε τόσο ακούγονται φωνές από “συνιστώσες” του, που θεωρούν την εθνική ταυτότητα περιττό ιστορικό βάρος· την Oρθόδοξη Πίστη οπισθοδρόμηση· την Παράδοση αναγχρονισμό και τροχοπέδη· την ανησυχία για την έκταση και την ένταση του μεταναστευτικού ξενοφοβία και ρατσισμό.
Όσο περνάει ο καιρός και όσο πιο κοντά έρχεται δημοσκοπικά στην εξουσία, τόσο στρογγυλεύει και εκλογικεύει το λόγο του. Η ηγεσία της Κουμουνδούρου εγκατέλειψε, οριστικά, το σκέδιο Β, που αφορούσε σε πιθανή έξοδο από το ευρώ. Η παραμονή στην Ε.Ε. και στην Ευρωζώνη είναι πλέον πολιτική επιλογή. Αυτό σημαίνει ότι αποδυναμώνεται η θέση της καταγγελίας των μνημονιακών συμφωνιών και ενισχύεται αυτή της διαπραγμάτευσης. Έτσι, έχουν πυκνώσει οι φωνές που θεωρούν το ΣΥΡΙΖΑ ως επιλογή συστημική, ως επιλογή του λιγότερου κακού.
O λαός εναγώνια ζητά, ως διέξοδο, ένα κίνημα λαϊκό, πατριωτικό, δημοκρατικό που:
- Θα σαρώσει το σημερινό πολιτικό οργανισμό της Xώρας, ο οποίος συγκαλύπτει με πράξεις και παραλείψεις του όλα τα σκάνδαλα.
- Θα καθίσει στο σκαμνί της Δικαιοσύνης, όσους οδήγησαν τη Xώρα στη χρεωκοπία και στην εθνική ταπείνωση: τους επίορκους, διεφθαρμένους και απατεώνες.
Δυστυχώς, οι λίγοι έντιμοι που διαμαρτύρονται για την «ισοπεδωτική» κριτική, εξομοιώνονται με τους άχρηστους και τα λαμόγια, γιατί δεν έκαναν τίποτα, για να υπερασπισθούν έμπρακτα το έντιμο κομμάτι της πολιτικής.
Γι αυτό υπάρχει ανάγκη για ένα νέο λαϊκό, πατριωτικό καί δημοκρατικό κίνημα που θα πρέπει να έχει επεξεργασμένο σχέδιο για το παρόν και το μέλλον της χώρας και των πολιτών της, με πολλαπλότητα λύσεων. Μόνον έτσι θα αντέχει στους εκβιασμούς και θα μπορεί να πει: «Άι σιχτίρ Τρόικα»!
από άρθρο του http://www.xristianiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου