Μια οπτασια στην πιστα περνά
Σαν άσπρο σύννεφο με αγγελακια
Ψυχής μελωδία στου φακού τη σκιά
Στις συγχορδιεs της μελωδίας
Στροφές, πιρουετες χορεύει, πηδα
Θαρρείς πως πετάει πάνω στις μύτες
Των πουαντ που εκει μετα βιαs πατά
Αραχνουφαντο φοράει κορμακι
Φιγούρα τέλεια φανταστική
Με τα μαλλιά της μεσ' σε δίχτακι
Καμία τρίχα να μην πετει
Στου Τσαικοφσκυ τις τελειεs νότες
Χορου πειθαρχία μοναδική
Της φαντασίας σκηνές φευγατες
Συνοδευμενες με μουσική
Συνήθως πιάνο τη συνοδεύει
Κομμάτια φινα πουχουν ρυθμό
Μια πιανίστα υπαγορεύει
Ψυχής κινήσεις ξεριζωμό
Η εναρμόνιση χορός και πνεύμα
Το στυλ πλησιάζει της προσμονης
Πωs ένα θαύμα ειναι στο τέρμα
Το δρόμο άντεχει τι να της πεις...
Της μπαλλαρινας η Θεία παράσταση
Μοιάζει με όνειρο φανταστικό
Σαν παραμύθι χωρις καν κίνηση
Οπου συμβαίνει και το πιο καλο
Όμως χορός σημαινει αλλοκοτο
Και παντα εκφράζει το χορευτη του
Ποτε δεν παύει ναναι το δρώμενο
Κι εμείς βιώνουμε την επαρση του
Η μπαλλαρινα σαν μια νεραιδα
Σπάει, λικνιζεται, κάνει τα παντα
Ρολόι παντα σωστα κουρδισμενο
Ανευ κενων και παντα καλα προγραμματισμένο
Θα υπακούει παντα σε νομους
Ζωη με στυλ και μετρονομους
Λάθη δεν έχει τέλεια αντέχει
Κι εμείς θαυμαστεs αυτου του ονειρου όπως κι αν έχει....
Ελβινα Τζελέπη
Ποιήτρια
16.07.2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου