Συνέντευξη με τον Γιάννη Μπέζο

Συνέντευξη με τον Γιάννη Μπέζο

Ο σπουδαίος ηθοποιός μιλά στο «ENJOY» της Κυριακάτικης Δημοκρατίας για τις δύο τηλεοπτικές σειρές στις οποίες θα πρωταγωνιστήσει, αλλά και για τον ρόλο του Μαυρογιαλούρου που θα υποδυθεί στο θέατρο. Μέσα από την συνέντευξή του αυτή λέει και πολλά ενδιαφέροντα για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Ένα απάνθισμα των δηλώσεων αυτών παραθέτουμε παρακάτω. Η συνέντευξη δόθηκε στη ΜΑΡΙΑ ΑΝΔΡΕΟΥ mandreou@dimokratianews.gr

Μια από τις πιο δημιουργικές περιόδους διανύει ο σπουδαίος θεατράνθρωπος Γιάννης Μπέζος. Ο σημαντικός ηθοποιός μέσα στη σεζόν 2018-2019 θα παίξει σε δύο ελληνικές σειρές -στην ΕΡΤ και στον ΑΝΤΙ- και θα πρωταγωνιστήσει στο θέατρο Προσκήνιο στην παράσταση «Υπάρχει και φιλότιμο». Με αφορμή αυτές τις δημιουργικές δουλειές, ο αξιόλογος καλλιτέχνης μίλησε στο «ENJOY» για πράγματα που σκεφτόμαστε οι περισσότεροι αλλά δεν τολμούμε να πούμε. Όπως: «Θα έλεγα ότι ο εμφύλιος υπάρχει στην Ελλάδα από την ημέρα της ίδρυσης του ελληνικού κράτους το 1830. Και αυτό γιατί η Ελλάδα είναι ένα προτεκτοράτο. Οι Έλληνες έχουν πολλά καλά, αλλά και ένα μεγάλο κακό. Η τύχη τους ορίζεται από τα συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων». Μια δήλωση με τρομερή δόση αλήθειας, που έγινε στο πλαίσιο της συζήτησης μας για τη σειρά της δημόσιας τηλεόρασης «Η ζωή εν τάφω», στην οποία θα συμμετέχει.

Σχετικά με το βιβλίο    «Η ζωή εν τάφω», το πρώτο βιβλίο που έγραψε ο λογοτέχνης Στρατής Μυριβήλης, ένα από τα πιο δημοφιλή και εμβληματικά μυθιστορήματα της ελληνικής λογοτεχνίας του 20ού αιώνα, το οποίο θα γίνει σήριαλ σε σκηνοθεσία Τάσου Ψαρρά ο Γιάννης Μπέζος παρατηρεί :

«Το μυθιστόρημα αυτό είναι βασισμένο στις προσωπικές εντυπώσεις του συγγραφέα, όπου εξιστορείται η φρίκη όχι μόνο του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και κάθε πολέμου γενικότερα. Ο λοχίας του Πεζικού Αντώνης Κωστούλας καταγράφει σε γράμματα-ημερολόγιο,που σκοπεύει να στείλει στην αγαπημένη του, τις εμπειρίες, τις σκέψεις και τα συναισθήματα του, κατά την περίοδο που πολεμά στο Μακεδόνικο Μέτωπο,το 1917. Δεν θα ήθελα να σταθώ στον ρόλο μου, θα ήθελα να επικεντρωθώ σε αυτό το εξαιρετικό βιβλίο που δεν το ξέρει ο περισσότερος κόσμος και είναι μια ευκαιρία να το μάθει μέσα από τη δημόσια τηλεόραση. Ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν από τους πιο σκληρούς και έχει χαρακτηριστεί πόλεμος των χαρακωμάτων. Ήταν ζοφερός και καταστροφικός, αλλά η μνήμη μας πάντα πάει στον πιο πρόσφατο, στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο η Ελλάδα πήρε μέρος εξαιτίας του εθνικού διχασμού. Αυτά ας τα θυμόμαστε, γιατί η Ιστορία επαναλαμβάνεται και δεν μαθαίνουμε από τα λάθη μας. Ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος τελείωσε το 1918, δηλαδή πριν από 100 χρόνια.  

Ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος είχε χαρακτηριστεί Μεγάλος Πόλεμος... Γιατί;

Γιατί κατέρρευσαν αυτοκρατορίες και άλλαξαν τα σύνορα. Αυτό είναι πολύ επίκαιρο στις μέρες μας, η αλλαγή συνόρων. Ας δούμε στη γειτονιά μας, τι γίνεται στη Συρία. Οι Ενωμένες Δυνάμεις, λοιπόν, καλούμενες και Δυνάμεις της Αντάντ, κυρίως οι Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία, με συμμετοχή της Ιταλίας, της Ρωσίας (έως το 1918), των ΗΠΑ, νίκησαν τις Κεντρικές Δυνάμεις, καλούμενες και Τριπλή Συμμαχία, Γερμανία, Αυστροουγγαρία, Οθωμανική Αυτοκρατορία και Βουλγαρία, και οδήγησαν αφενός στην κατάρρευση τεσσάρων αυτοκρατοριών και σε ριζικές αλλαγές στον χάρτη της Ευρώπης, εκ του κατακερματισμού αυτών, αφετέρου στη μεγάλη Ρωσική Επανάσταση και σε τελική φάση στη δημιουργία της Κοινωνίας των Εθνών. Τα θύματα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου ανέρχονται σε 9.000.000 στρατευμένους και σε άλλους τόσους αμάχους, ξεπερνώντας συνολικά τα 18.500.000 ψυχές. Ήταν ένας πόλεμος συμφερόντων και ανθρώπινων αδυναμιών, του οποίου τα αποτελέσματα τα βρίσκουμε μπροστά μας σε γεωπολιτικό επίπεδο μέχρι και σήμερα στη χώρα μας -όπως το Σκοπιανό- και γενικότερα στη Βαλκανική.

Τονίσατε ότι η Ελλάδα μπήκε στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο λόγω του διχασμού μεταξύ του βασιλιά και του Βενιζέλου. Αυτή η κακιά μοίρα γιατί μας κυνηγά πάντα;

Είναι στο DNA μας. Η έναρξη του Α' Παγκοσμίου, τον Ιούλιο του 1914, χωρίζει τη χώρα σε δύο στρατόπεδα, μετά τη διαφωνία του πρωθυπουργού Ελευθέριου Βενιζέλου και του βασιλιά Κωνσταντίνου Α' ως προς τη θέση της Ελλάδας. Ο Βενιζέλος επιθυμεί είσοδο της χώρας στον πόλεμο στο πλευρό των συμμαχικών δυνάμεων της Αντάντ, σε μια συνέχεια των Βαλκανικών, και υλοποίηση της Μεγάλης Ιδέας (ενσωμάτωση των αλύτρωτων ελληνικών περιοχών και πληθυσμών στο νέο ελληνικό κράτος) και ο βασιλιάς είναι θιασώτης της ουδετερότητας, που ευνοεί ωστόσο τις Κεντρικές Δυνάμεις, δηλαδή τη Γερμανία. Αλλά θα έλεγα ότι ο εμφύλιος υπάρχει στην Ελλάδα από την ημέρα της ίδρυσης του ελληνικού κράτους το 1830. Και αυτό γιατί η Ελλάδα είναι ένα προτεκτοράτο. Οι Έλληνες έχουν πολλά καλά, αλλά ένα μεγάλο κακό. Η τύχη τους ορίζεται από τα συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων.

Αφού η οικονομική κρίση έχει ματώσει τους Έλληνες εδώ και οκτώ χρόνια και τα εθνικά μας μέτωπα είναι ανοιχτά, για ποιον λόγο σε αυτήν την καίρια στιγμή δεν δημιουργείται μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας;

Είστε σίγουρη ότι ο λαός το θέλει; Αν το ήθελε ο λαός, θα είχαν σμίξει οι πολιτικοί αρχηγοί και τα κόμματα. Εμείς έχουμε μεγάλη ευθύνη για ό,τι ψηφίζουμε. Και τώρα αν πάμε σε εκλογές διαιρεμένοι θα πάμε, παρά τα μεγάλα προβλήματα.

Αποφασίσατε να ανεβάσετε στο θέατρο Προσκήνιο τη θεατρική σεζόν 2018-2019 την παράσταση «Υπάρχει και φιλότιμο» των Αλέκου Σακελλάριου - Χρήστου Γιαννακόπουλου. Θα υποδυθείτε τον υπουργό Ανδρέα Μαυρογιαλούρο. Δεν νομίζω να υπάρχει πιο επίκαιρος ρόλος, αφού μέσα στο 2019 μάς περιμένουν τέσσερις εκλογικές αναμετρήσεις...

Το «Υπάρχει και φιλότιμο» είναι από τα σπουδαιότερα έργα της ελληνικής δραματουργίας. Μια εξαιρετική φαρσοκωμωδία που γυρίστηκε το 1965 ως ταινία από τον Φίνο με πρωταγωνιστή τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, αλλά γράφτηκε το 1950 ως θεατρικό έργο με τίτλο «Ανώμαλη προσγείωση» για το Θέατρο Τέχνης με σκηνοθέτη τον Κάρολο Κουν, ενώ τον πρωταγωνιστικό ρόλο κρατούσε ο Βασίλης Διαμαντόπουλος. Αυτά που έχουν ειπωθεί σε αυτό το έργο είναι πολύ σημαντικά για την πολιτική ζωή του τόπου μας. Είναι ένα πολύ ουσιαστικό έργο.

Τι έχετε να πείτε γι' αυτόν τον ήρωα; Μπορεί ένας πολιτικός να είναι αδαής, να μην έχει γνώση τού τι γίνεται γύρω του;

Δεν πρέπει, αλλά να που γίνεται μέχρι και σήμερα. Γιατί; Γιατί έχει πολύ άσχημη αυλή. Δεν καταλαβαίνει την αλήθεια, μέχρι που τη βλέπει με τα μάτια του. Αυτά συμβαίνουν με όσους κατέχουν την εξουσία. Αποκόβονται από τον κόσμο και επικοινωνούν με λίγους. Περιχαρακώνονται και δεν βλέπουν πέρα από τη μύτη τους. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει μόνο με τους πολιτικούς αλλά με όλους όσοι έχουν δημόσιο βήμα, φήμη, οικονομική επιφάνεια. Το λέω και για εμάς τους καλλιτέχνες, τους ηθοποιούς. Η εξουσία και η φήμη φέρνουν εγωισμό. Και κακούς συμβουλάτορες. Η δύναμη και η ισχύς είναι πλασματικές για όλους τους ανθρώπους. Δεν κρατούν για πάντα. Γι’ αυτό πρέπει να υπάρχουν και φιλότιμο, απλότητα και αλήθεια. Γιατί κάποτε όλα καταρρέουν.

Ποιο είναι το κακό των ανθρώπων;

Η έλλειψη μέτρου. Αν περάσεις τα όρια, θα την πατήσεις. Πρέπει με τον εαυτό μας αλλά και με όλους τους άλλους να βάζουμε ένα μέτρο.

Πώς μπορούμε να αλλάξουμε προς το καλύτερο;

Μέσω της μόρφωσης και της εκπαίδευσης. Αλλά στην Ελλάδα αυτό χρειάζεται χρόνια για να γίνει. Βασικά θα έλεγα στην Ελλάδα θα πρέπει να αλλάξουμε τρόπο σκέψης. Δεν εμπιστευόμαστε τις κρατικές δομές, τον κρατικό μηχανισμό, αλλά το μέσο. Σας είπα, λειτουργούμε σαν αποικία. Η Επανάσταση το 1821 έγινε από φωτισμένους ανθρώπους, αλλά μετά με το ζόρι μπήκαμε στη νομιμότητα. Είμαστε όσα παίρνει ο άνεμος. Δεν υπάρχει ουσιαστική παιδεία. Γι’ αυτό μας φοβίζει το ξένο, το διαφορετικό, γιατί μας δημιουργεί αβεβαιότητα. Τα λαμπρά μυαλά αυτού του τόπου, με το μάχιμο πνεύμα, έφυγαν στο εξωτερικό. Ας τα φέρει κάποιος πίσω. Αλλά από την άλλη, αν είναι να μαραζώσουν τα όνειρα τους σε μια κοινωνία χωρίς πολιτισμό, αξίες, χωρίς δημιουργικότητα, ας καθίσουν έξω.

Απόσπασμα από συνέντευξη του Γιάννη Μπέζου στην Κυριακάτικη Δημοκρατία της 22ας Ιουλίου 2018