Διολίσθηση σε καθεστώς ολοκληρωτισμού

Κάθε γενιά φαίνεται πως έχει τα Πολυτεχνεία που της αξίζουν...

Το 1973 υπήρχε μια κυβέρνηση που είχε καταλάβει την εξουσία αυθαίρετα με πραξικόπημα, αναστέλλοντας τη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος και τις ελευθερίες του λόγου, της σκέψης και της έρευνας.

H  παρούσα κυβέρνηση επιβάλει μέτρα τα οποία συνιστούν στοιχεία ολοκληρωτισμού, τα οποία περνούν απαρατήρητα απ’ όλους αυτούς του γραφικούς που παριστάνουν τους αντιστασιακούς, είτε από παλιμπαιδισμό (κατά μια φροϋδική προσέγγιση των συμπτωμάτων της πνευματικής εμμηνόπαυσης) είτε από προσήλωση στην εξυπηρέτηση συμφερόντων στενού πελατειακού χαρακτήρα για λόγους ψηφοθηρίας και πολιτικού «Καλοχαιρετισμού»...

Με απλά λόγια, η κυβέρνηση ολισθαίνει προς την επιβολή συνθηκών «Χούντας» στην ελληνική κοινωνία, όχι γιατί αποδίδει στους Έλληνες φορολογούμενους ένα κτήριο (EΡT), αλλά γιατί πριν λίγες μέρες πέρασε η εξής ρύθμιση από τη Βουλή. Όπως συνηθίζεται με τροπολογία σε ένα άσχετο νομοσχέδιο του υπουργείου Άμυνας,  ο κ. Στουρνάρας κατέστησε  νόμιμο το Υπουργείο των Οικονομικών να μπορεί να παρακολουθεί  το ύψος και τις κινήσεις στις τραπεζικές καταθέσεις των πολιτών.  Αυτό χωρίς την άδεια της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα.

Δεν θα αναλύσω εδώ γιατί το μέτρο αυτό είναι επικίνδυνο για την οικονομία καθώς θα αναγκάσει πολλούς πολίτες να αποσύρουν τις καταθέσεις από τις τράπεζες, άρα να μπορούν οι τράπεζες να χρηματοδοτήσουν την οικονομία με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για την οικονομία.

Δεν θα αναφερθώ καν στο λόγο απόσυρσης των καταθέσεων από φοροφυγάδες, αν και περί τα 3 εκατ. συμπολίτες καθυστερούν να πληρώσουν τις οφειλές. Ανάμεσα σ΄ αυτούς οι περισσότεροι γιατί φοβούμενοι το αύριο ή επειδή σήμερα είναι άνεργοι προτιμούν να διαθέτουν 10-15.000 σαν «μαξιλάρι» για δύσκολες ώρες.

Θα αναφερθώ στη βάναυση παραβίαση κάθε έννοιας ατομικής και προσωπικής ελευθερίας να μπορεί κάποιος γραφειοκράτης του κράτους ή άλλης εξουσίας να έχει πρόσβαση στις συναλλαγές κάθε πολίτη.

Να παρακολουθεί δηλαδή πότε ο πολίτης σηκώνει μετρητά που μπορεί να τα έχει στο σπίτι, άρα να πουλήσει τις πληροφορίες σε διαρρήκτες.  Ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός είναι από τους πλέον διεφθαρμένους.

Να ξέρει ο γραφειοκράτης αν ο πολίτης κάθε πότε πληρώνει συνδρομή στο Εκονομιστ, το Βήμα, την εφημερίδα της Χρυσής Αυγής, του ΚΚΕ μ-λ  κλπ.

Να γνωρίζει ποια βιβλία έχει πληρώσει μέσω τραπεζικού λογαριασμού σε κάποιο ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο.

Να γνωρίζει το κράτος μέσω της πληρωμής ασφαλιστικών εισφορών  θέματα που έχουν να κάνουν με το ιατρικό απόρρητο.

Να γνωρίζει τις σεξουαλικές, πολιτικές ή διατροφικές  προτιμήσεις μέσω πιθανών αγορών μέσω ηλεκτρονικού εμπορίου.

Η νομιμοποίηση της πρόσβασης στους τραπεζικούς λογαριασμούς γίνεται με πρόφαση την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, επειδή ο φοροεισπρακτικός  μηχανισμός δεν μπορεί να την καταπολεμήσει αλλιώς. Αντί η κυβέρνηση να τον καταργήσει και να δημιουργήσει ένα νέο εκ του μηδενός λιγότερο διαφθαρμένο χωρίς πελατειακές δεσμεύσεις, παραβιάζει τα στοιχειώδη ατομικά δικαιώματα και ελευθερίες και δίδει τους πολίτες βορρά στις κάθε είδους μαφίες με μεγαλύτερη αυτή που νέμεται την κρατική εξουσία.

Καμία πολιτική δύναμη και κόμμα του κοινοβουλίου δεν θεώρησε πως αυτός είναι λόγος μομφής προς την κυβερνητική πλειοψηφία, γιατί είναι πολιτικά τόσο λοβοτομημένη η γενιά των πολιτικών μας και ως εκ τούτου αδύναμη να σκεφτεί τα στοιχειώδη, που πορεύεται με τα στερεότυπα του χθες...

Φαίνεται λοιπόν πως κάθε γενιά έχει το Πολυτεχνείο που της αξίζει...

Αν δικτατορία σημαίνει περιορισμός των προσωπικών ελευθεριών και ατομικών δικαιωμάτων, η πρόσβαση του Υπουργείου των Οικονομικών στους τραπεζικούς λογαριασμούς εκατομμυρίων πολιτών συνιστά διολίσθηση σε καθεστώς ολοκληρωτισμού, κοινώς  «Χούντα».

Υπάρχει παραβίαση της έννοιας τους συντάγματος το οποίο υπάρχει για να προστατεύει τους πολίτες απέναντι στην κρατική αυθαιρεσία.

Κανείς δεν μιλά γι’ αυτά, αλλά αναλίσκονται σε επαναστατικές γυμναστικές.  

(Απόσπασμα από άρθρο του Κ. Στούπα στο capital.gr )