Απλά
μαθήματα decantage
Επτά
ερωτήσεις και απαντήσεις για τη μετάγγιση του κρασιού σε μια γυάλινη καράφα.
Της Μερόπης Παπαδοπούλου
Μία από τις πιο
συνηθισμένες ερωτήσεις που συνήθως θέτουμε σε οινολόγους αλλά και γνώστες του
κρασιού αφορά τη μετάγγιση του από τη μητέρα-φιάλη σε μια γυάλινη καράφα.
«Γιατί το κάνουμε και
πότε;»
Συνήθως, το κάνουμε σε
παλαιωμένα ή αφιλτράριστα κρασιά, για να τα απαλλάξουμε από το ίζημα και να
τους δώσουμε την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με τον αέρα, ώστε να αναπνεύσουν
και να βελτιώσουν τα αρώματα τους.
«Μα δεν λέτε ότι η επαφή
με τον αέρα καταστρέφει το κρασί;»
Σωστό, αλλά όταν αυτή η επαφή είναι
παρατεταμένη. Με τη μετάγγιση απλώς αφήνουμε το κρασί στην καράφα λίγη ώρα και
μετά σερβίρουμε.
«Το ίζημα βλάπτει το
κρασί;»
Σίγουρα βλάπτει την
εμφάνιση του -δεν θέλετε σκούρα αιωρήματα στο ποτήρι σας!- αλλά επίσης
επηρεάζει αρνητικά τη γεύση.
«Αν το κρασί δεν έχει
ίζημα;»
Τότε δεν υπάρχει κάποιος λόγος που επιβάλλει
να το μεταγγίσουμε. Σίγουρα, όμως, ένας αερισμός στην καράφα θα βοηθήσει ακόμη
και τα νέα κρασιά να εξελίξουν τα αρώματα τους, κάτι που, κανονικά, έρχεται με
το πέρασμα των χρόνων.
«Πώς μεταγγίζουμε ένα
μπουκάλι;»
Πρώτα απ' όλα, έχουμε
φροντίσει να τοποθετήσουμε όρθια τα μπουκάλια που πρόκειται να μεταγγίσουμε,
έτσι ώστε το ίζημα να κατακαθίσει στον πάτο της φιάλης. Βγάζουμε προσεκτικά το φελλό,
χωρίς να το ταρακουνήσουμε, και σκουπίζουμε με πετσέτα το άνοιγμα (γιατί στα
παλιά κρασιά μπορεί να έχει λίγη μούχλα και υγρασία, που καλό είναι να μην
πέσουν στην καράφα). Φροντίζουμε την ώρα
της μετάγγισης να υπάρχει ένα φως πίσω από τη φιάλη του κρασιού, ώστε να
βλέπουμε τη στάθμη του ιζήματος και να σταματήσουμε έγκαιρα. Αυτό, βέβαια,
σημαίνει πως αφήνουμε το κρασί να τρέχει μαλακά και σιγά.
«Σε τι καράφα να μεταγγίσω
το κρασί: με φαρδύ ή στενό λαιμό;»
Όσο πιο φαρδύς είναι ο
λαιμός, τόσο περισσότερος αέρας θα περάσει και το κρασί πρέπει να καταναλωθεί
σύντομα. Αν η καράφα έχει πολύ στενό λαιμό, τότε μπορεί να μείνει περισσότερο.
«Μεταγγίζουμε και τα λευκά
κρασιά;»
Ένα λευκό κρασί, που έχει
παραμείνει αρκετούς μήνες σε βαρέλι -ειδικά τα Chardonnay, λένε οι ειδήμονες-,
μπορεί να ωφεληθεί από μια μετάγγιση. Αντίθετα, τα φρέσκα λευκά κρασιά με λίγο
ή καθόλου βαρέλι δεν χρειάζονται καμία μετάγγιση. Βέβαια, μπορείτε να
μεταγγίσετε όποιο κρασί θέλετε σε όμορφες γυάλινες ή κρυστάλλινες καράφες,
πάντα διαφανείς, για να φαίνεται το χρώμα και η καθαρότητα του κρασιού. Σε αυτή
την περίπτωση, φροντίστε να έχετε τα άδεια μπουκάλια σε μια εμφανή θέση στο
μπουφέ της τραπεζαρίας και φροντίστε επίσης να λέτε στους καλεσμένους σας τι
κρασί τους σερβίρετε.
ΥΓ.:
Αν, αντί του ελληνικού όρου «μετάγγιση», προτιμάτε τον γαλλικό «decantage», προσέξτε την προφορά: ντε-καν-τάζ.
Σομελιέ σε γνωστό εστιατόριο, πριν από λίγα χρόνια, είπε πως θα έκανε στο κρασί
decadence
(ντε-κα-ντάνς), σκέτη παρακμή δηλαδή!
"Κ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου