ΕΝΑΣ
ΠΑΛΙΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΞΑΝΑΖΕΙ!
Μακριά πλέον από τα
βλέμματα των πολλών, ο ιστορικός πεζόδρομος της Κυψέλης ζει τη δική του
ιδιότυπη αναγέννηση προσελκύοντας νέους ανθρώπους, που έρχονται για τα υπέροχα
αστικά διαμερίσματα με τα φθηνά ενοίκια και ανακαλύπτουν μια γειτονιά αυθεντική
και πλούσια σε μυθολογία που δεν φαντάζονταν ποτέ.
Φωκίωνος Νέγρη....ο δρόμος
των σταρ και των καλλιτεχνών της Αθήνας μετά τον πόλεμο.
Εκεί οι παλιοί Αθηναίοι
φρόντισαν να αγοράσουν σπίτια ...
Δελεάστηκαν από τα
πλατάνια τα συντριβάνια...
Πλατάνια μέσα στο Κέντρο
της Αθήνας ήταν κάτι το ασυνήθιστο.
Και έγινε στέκι·
φυσιολογικό ήταν....
Ηθοποιοί γνωστά ονόματα
της εποχής ...τραγουδιστές έπιναν τον καφέ τους και απ΄έξω ουρά οι θαυμαστές
για μια φωτογραφία ασπρόμαυρη με αυτόγραφο που πάντα κουβαλούσαν στην τσέπη τα
ινδάλματά τους.
Ένα από τα γνωστά
φωτογραφεία που πήγαιναν ηθοποιοί ήταν στην Χαλκοκονδύλη.
Έβαζε και την φίρμα του ο
φωτογράφος πίσω από την φωτογραφία ...φυσικά με το αζημίωτο για τον φιρμάτο
ηθοποιό.
Ένα από τα ζαχαροπλαστεία
στην περιοχή ήταν το Σελέκτ με το ονομαστό παγωτό Σικάγο.
Εκεί έδιναν ραντεβού τα
ζευγαράκια.
Κέντρα διασκέδασης με
πρώτο την Quinta του Μουτσάτσου με πελάτες σταθερούς το ζευγάρι
Βουγιουκλάκη-Παπαμιχαήλ αλλά και τον μεγιστάνα Ωνάση.
Η Φωκίωνος Νέγρη ήταν το
αγαπημένο στέκι της Μοσχολιού του Δομάζου....του Σταυρίδη...του Ρίζου.
Αρκούσε μια βόλτα τότε για
να δείς από κοντά πολλά γνωστά ονόματα.
Εκεί και ένα φιλικό σπίτι
....
Από το μπαλκόνι έβλεπες
την Φωκίωνος Νέγρη το βράδυ με φώτα και κίνηση και φεύγοντας έπεφτες σε
συνωστισμό.
Σήμερα ο παλιός αυτός δρόμος
δεν έχει καμιά σχέση με αυτόν που είχαν την τύχη να γνωρίσουν οι παλιοί.
Από το ’60 στο σήμερα
Τη δεκαετία του ’60, το να
βρεις να μείνεις στη Φωκίωνος Νέγρη δεν ήταν εύκολο. Οι εγκατεστημένοι κάτοικοί
της δεν επέτρεπαν να εισέλθει κανείς στο άβατο που είχαν στήσει. Ήταν η εποχή
που ήταν δρόμος ακόμα, γειτονιά ηθοποιών και καλλιτεχνών, είχε εμπορικά
καταστήματα με ρούχα εισαγωγής, θρυλικά εστιατόρια, ζαχαροπλαστεία και μπαρ
όπου μαζευόταν η ανφάν γκατέ της εποχής για να διασκεδάσει. Η Βία Βένετο της
Αθήνας.
Σήμερα, αν ρωτήσεις τους
Αθηναίους να σου πουν πώς είναι η Φωκίωνος Νέγρη, οι περισσότεροι θα σου την
περιγράψουν ως γκέτο. Η μαζική φυγή των Κυψελιωτών προς τα προάστια και η
έλευση των μεταναστών και των προσφύγων στα πέριξ του δρόμου δημιούργησαν την
αίσθηση στους ανθρώπους που έχουν να την επισκεφτούν δεκαετίες ότι πρόκειται
για μια επικίνδυνη περιοχή, ένα άλλο Μπρονξ. Ανυπόστατες φήμες, που δεν
επιβεβαιώνονται ούτε από τη ζωή εκεί ούτε από τα στοιχεία της αστυνομίας.
Στην πραγματικότητα η
Φωκίωνος, μακριά πια από τα βλέμματα των πολλών, ζει τη δική της αναγέννηση ως
αυθεντική γειτονιά με την πιο πλούσια μυθολογία. Ευλογημένη με ορισμένες από
τις πιο όμορφες πολυκατοικίες της Αθήνας, ο μόνος δρόμος που σχεδιάστηκε από
αρχιτέκτονες, που φιλοξένησε από πρωθυπουργούς (Μεταξάς), δημάρχους (Κοτζιάς),
σταρ του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, ποιητές, μουσικούς και καλλιτέχνες
της παλιάς Αθήνας (Σακελλάριος, Βλαχοπούλου, Καλουτά, Καζάκος, Θύμιος
Καρακατσάνης, Γκάτσος) μέχρι και τον Άστον Κούτσερ σε διακοπές του στην πόλη,
σήμερα δεν είναι καθόλου τρέντι, αλλά αρχίζει να προσελκύει ένα νέο κοινό:
ανθρώπους νέους που είτε βρίσκονται εδώ για τα φθηνά ενοίκια είτε επιστρέφουν
από τα προάστια στα παρατημένα σπίτια των γονιών τους και στην πορεία
ανακαλύπτουν μια γειτονιά που δεν φαντάζονταν.
Σκηνή από την ταινία
«Πιάσαμε την καλή» του 1955. Φωκίωνος Νέγρη Πάπιες.
Όσο για το παρελθόν της οι
παρακάτω στίχοι τα λένε όλα....
Στη Φωκίωνος Νέγρη
τριγυρνάν μπλουτζινάτοι
πλέι μπόις αλέγροι
με μαλλί ως την πλάτη
στη Φωκίωνος Νέγρη
στη Φωκίωνος Νέγρη
Πεντακόσια μπαρ και ζαχαροπλαστεία
κάθε βράδυ μαχαιρώματα στ’
αστεία
παρεϊτσα και ποτήρι
ψησταριές για το ψηστήρι
και ζωή κάνουν μεγάλη
μια σουσού κι ένα ρεμάλι
Σταυροπόδι έξω πλάτη έξω
γάμπα
οι κυρίες ξαπλωτές στις
πολυθρόνες
κι απ’ αντίκρυ οι θαμώνες
κάθε βράδυ βλέπουν τσάμπα
έξω πλάτη έξω γάμπα
τελεβίζιον στις οθόνες
Βια Μπένετο Ντόπια
σε νεότερη κόπια
το πρωί παίζουν τόπια
και το βράδυ σορόπια
Βια Μπένετο Ντόπια
Βία Μπένετο Ντόπια
Ξημερώματα στις τέσσερις
και κάτι
ξεφορτώνει στη γωνιά μια
Μαζαράτι
βεντετούλες που γυρίζουν
απ’ τα κλαμπ κι από τα
πάρτι
είχαν φύγει τη Δευτέρα
κι επιστρέφουν την Τετάρτη
Της Κυψέλης ο δρόμος
χρόνια ζει παρανόμως
κι απ’ τα αμάξια έχει
γίνει
τώρα πια λαιμητόμος
της Κυψέλης ο δρόμος
της Κυψέλης ο δρόμος
Μες στα δέντρα νυχτοπούλια
και τζιτζίκια
και στα κέντρα τα ντονέρ
και τα τζατζίκια
τα σουβλάκια και οι πίτες
χουρχουρίζουσες γρανίτες
ταξιτζήδες καβγατζήδες
και γρου γρου οι
βιολιτζήδες
Οι γαμπροί με λιμουζίνες
δέκα δέκα
τριγυρνάν ξελιγωμένοι για
γυναίκα
και τριγύρω από τις πάπιες
αμαξάτες κάνουν κάποιες
τη ζωή τη βραδινή τους
Ντόλτσε Βίτα με το Ν τους
Στη Φωκίωνος Νέγρη
νεαροί στις ταράτσες
με απίθανες φάτσες
ξεφωνίζουν σαν νέγροι
στη Φωκίωνος Νέγρη
στη Φωκίωνος Νέγρη
Οι Ντιντήδες, οι Λουλούδες
κι οι Μιράντες
κάθε βράδυ κάνουν πάρτι στις
βεράντες
γιε γιε γιε γραμμή
τσιρίζουν
και χτυπιούνται λυσσαλέα
και οι γέροι μουρμουρίζουν
γιε γιε γιε, τι νεολαία….
Στίχοι Ηλίας Λυμπερόπουλος
Μουσική Γιώργος Μουζάκης
Ερμηνεία Γιάννης Βογιατζής
Πίσω λοιπόν στα παλιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου