Ο Επίλογος της Ελληνικής υπηρεσίας του BBC

Η Ελληνική Υπηρεσία του BBC (αγγ.: BBC Greek Service) ήταν μια υπηρεσία του BBC World Service στην Ελλάδα. Ξεκίνησε να λειτουργεί το Σεπτέμβριο του 1939 και έκλεισε στις 31 Δεκεμβρίου του 2005 ύστερα από 66 χρόνια λειτουργίας. Η υπηρεσία ήταν ιδιαίτερα σημαντική για την Ελλάδα, επειδή την περίοδο της Γερμανικής Κατοχής και την περίοδο της Χούντας ήταν ο μόνος έγκυρος ραδιοφωνικός σταθμός στην Ελλάδα. Από το 1990 λειτουργούσε και η διαδικτυακή υπηρεσία.

Ο σταθμός άρχισε να εκπέμπει, στα βραχέα κύματα, λίγο μετά την αρχή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, τον Σεπτέμβριο του 1939.

Η φωνή που άρχιζε με τη χαρακτηριστική φράση «Εδώ Λονδίνο» καθιερώθηκε ως η ελληνική φωνή του BBC κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και στην Κατοχή, καθώς εκείνες τις περιόδους το BBC θεωρούνταν έγκυρος και αξιόπιστος ραδιοφωνικός σταθμός.

Πάρα πολλές προσωπικότητες της πολιτικής, αλλά επίσης των γραμμάτων και των τεχνών, φιλοξενήθηκαν στα χρόνια που μεσολάβησαν στα στούντιο της Ελληνικής Υπηρεσίας του BBC. Μερικοί από αυτούς είναι οι: Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, Κωνσταντίνος Καραμανλής, Ευάγγελος Αβέρωφ, Νίκος Καζαντζάκης, Γιάννης Τσαρούχης, Μίκης Θεοδωράκης, Κάρολος Κουν, Δημήτρης Χορν, Μελίνα Μερκούρη και Μαρία Κάλλας.

Αργότερα, κατά τη διάρκεια της χούντας (1967-1974), η ελληνική εκπομπή του BBC ήταν μια από τις πιο σημαντικές πηγές ελεύθερης, αντικειμενικής και ανεξάρτητης πληροφόρησης.

Η Ελληνική Υπηρεσία του BBC, σταμάτησε να εκπέμπει στις 31 Δεκεμβρίου 2005, ύστερα από 66 χρόνια λειτουργίας της. Η απόφαση του κλεισίματος ελήφθη στο πλαίσιο εξοικονόμησης χρημάτων για τη δημιουργία τηλεοπτικού σταθμού στην αραβική γλώσσα που απευθύνεται σε χώρες με λιγότερη ελευθερία στον τύπο, απ' ότι η Ελλάδα και η Κύπρος. Η Παγκόσμια Υπηρεσία του BBC υποστήριξε ότι η Ελληνική Υπηρεσία του BBC, απευθύνεται σε δύο χώρες, όπου, σε αντίθεση με άλλα ευρωπαϊκά κράτη, υπάρχει πλήρης ελευθερία του Τύπου.

Από άρθρο της εποχής διαβάζουμε την περιγραφή των τελευταίων ημερών της ελληνικής υπηρεσίας

Ο Επίλογος της Ελληνικής υπηρεσίας του BBC

Γράφει ο Γιώργος Αλοίμονος

Για περισσότερα από εξήντα πέντε χρόνια η ελληνική «φωνή» του BBC συσπείρωνε τον Ελληνισμό προσφέροντας πολύτιμη ενημέρωση ακόμα και σε εποχές φίμωσης. Σήμερα, «θύμα» των περικοπών που επιβάλλει -μεταξύ άλλων- η αλλαγή στους διεθνείς στόχους του Foreign Office, ετοιμάζεται να παραδώσει την σκυτάλη σε ένα αραβόφωνο τηλεοπτικό δίκτυο. Λίγο πριν το οριστικό σιωπητήριο, ο Γιώργος Αλοίμονος επισκέφτηκε τα γραφεία της Υπηρεσίας, αναζητώντας τα απομεινάρια ενός μύθου.

Ο χειμώνας στο Λονδίνο έχει μία ιδιαιτερότητα.  Είναι ξηρός το πρωί, σαν τριπλή δόση βότκας σε άδειο στομάχι. Κινούμαι από το γραφείο μου στο Γουέστ Εντ προς το Χόλμπορν. To Bush House, η έδρα του BBC World Service, μοιάζει να μην έχει αλλάξει από τότε που διάβηκα την πόρτα του, στα τέλη του 2001: Επιβλητικά γκρίζο, με την ξύλινη είσοδο. Μόλις μπαίνω, ζητώ την Ελληνική Υπηρεσία. Είναι η πιο δύσκολη μου επίσκεψη στο BBC. Δεν έρχομαι για δουλειά όπως παλιά -εργάστηκα εδώ για έναν χρόνο-, ούτε για να δω απλά παλιούς φίλους. Έρχομαι για να μιλήσω με πρώην συναδέλφους για την Ελληνική Υπηρεσία, που σε μερικούς μήνες θα είναι... πρώην. Και όλα αυτά στο πλαίσιο της «ελευθερίας του λόγου».

H Ελληνική Υπηρεσία του BBC είναι ένα, από τα ιστορικότερα διεθνή κομμάτια του World Service. Δημιουργήθηκε το 1939 (λειτούργησε στις 28 Σεπτεμβρίου), μέσα στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, σε μία προσπάθεια να ενημερώσει και να προωθήσει την αντικειμενική ενημέρωση, πάντα βέβαια κατά τη βρετανική εκδοχή. Από τότε -όπως και σήμερα- το World Service χρηματοδοτείται από το βρετανικό υπουργείο Εξωτερικών, το Foreign and Commonwealth Office.

Πρώτος διευθυντής της Ελληνικής Υπηρεσίας του BBC ήταν ο κ. Γιώργος Αγγέλογλου. Στο βιβλίο του «Εδώ Λονδίνο, καλησπέρα σας», ένα ημερολόγιο της 18χρονης παρουσίας του στο τιμόνι της υπηρεσίας, αναφέρει: «Προσελήφθην στις 10 Σεπτεμβρίου 1939, με μισθό 389 στερλινών τον χρόνο και βρέθηκα επικεφαλής της Ελληνικής Υπηρεσίας, η οποία απετελείτο από έξι εργαζομένους, τέσσερις άνδρες και δύο γυναίκες. Ήμουν μόνο 25 ετών, χωρίς προηγούμενη εμπειρία στο ραδιόφωνο και με μια μητρική γλώσσα την οποία δεν χρησιμοποιούσα σε συνεχή βάση από τότε που είχα αφήσει το πατρικό μου σπίτι στο Κάιρο, οχτώ χρόνια νωρίτερα. (...) Ετσι, στην αρχή της νέας μου απασχόλησης, ένιωθα κάπως ανασφαλής μεταξύ ανθρώπων που είχαν σπουδάσει στα ελληνικά και εκ των οποίων ο ένας ήταν ανταποκριτής δύο αθηναϊκών εφημερίδων. Όμως οι πιέσεις και οι κίνδυνοι του πολέμου και το καλοπροαίρετο προσωπικό μου, έκαναν τις πρώτες μέρες στο BBC ευχάριστες και ενδιαφέρουσες».

Ο Πρόεδρος .της Κύπρου, Αρχιεπίσκοπος Μακάριος δίνει συνέντευξη στον Κώστα Σισμάνη, τον Σεπτέμβριο του 1962. - Τον Οκτώβρη του 1958 ο Μίκης Θεοδωράκης βρέθηκε στο στούντιο του Greek Service με οικοδεσπότη τον Ηλία Χαραλαμπόπουλο. Φώτο κάτω : Από αριστερά Χαρολντ Μπαϊατ (της Βρετανικής Πρεσβείας στην Αθήνα, Άγγελος Τερζάκης (Το Βήμα); Πάνος Καραβιάς (Ελευθεροτυπία), Γιώργος. Καράγιωργας {«Εθνος»), Σίλα Χιούστον, Κλέων Παράσχος (Καθημερινή)

 

Οι καιροί ήταν εξαιρετικά δύσκολοι. Η Ελληνική Υπηρεσία έπρεπε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του κοινού στην Ελλάδα. Ο πόλεμος δημιουργούσε την ανάγκη για μια ελεύθερη φωνή, για το κενό που δημιούργησε η Κατοχή. Για μερικά χρόνια η Ελληνική Υπηρεσία είχε το σήμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. Ο κ. Αγγέλογλου καταγράφει: «Καθώς έγινε προφανές ότι η γερμανική εισβολή στην Ελλάδα έφθανε στην ολοκλήρωση της, (...) αρχίσαμε να σκεφτόμαστε πώς θα αντιδρούσαμε στις αλλαγές που επρόκειτο να γίνουν στον ραδιοφωνικό σταθμό της Αθήνας. (...) Ο Σωτήρης Σωτηριάδης έδωσε την ιδέα να "κλέψουμε" το σήμα του σταθμού και να το υιοθετήσουμε στις δικές μας μεταδόσεις. Θα αρχίζαμε, δηλαδή, όλες τις εκπομπές μας με μερικά δευτερόλεπτα του σήματος αυτού, θα λέγαμε το "Εδώ Λονδίνο, καλησπέρα σας" και θα εξηγούσαμε ότι πλέον το Λονδίνο, και όχι η Αθήνα, θα μιλούσε για λογαριασμό της Ελλάδος, της ελεύθερης Ελλάδος. (...) Ρωτήσαμε τον πρεσβευτή της Ελλάδος αν συμφωνούσε να κάνει επίσημη παράδοση του σήματος του ραδιοφωνικού σταθμού Αθηνών σε μας, στην Ελληνική Υπηρεσία. Ο πρεσβευτής Σιμόπουλος ήταν απολύτως σύμφωνος. (...) Ήταν μια μεγάλη στιγμή για μας το ότι εμπιστεύθηκαν το σήμα στην Ελληνική Υπηρεσία για την περίοδο κατά την οποία η Ελλάδα θα ήταν υπό τον Χίτλερ και τις δυνάμεις του. Έτσι, από την ημέρα εκείνη μέχρι την Κυριακή 5 Νοεμβρίου 1944, αρχίζαμε τις εκπομπές μας, οι οποίες ήταν από έξι ως εννέα την ημέρα, με το σήμα του ραδιοφωνικού σταθμού Αθηνών».

Η μεγάλη κυρία της Ελλάδας, η Μαρία Κάλλας πήγε αρκετές φορές στα στούντιο της υπηρεσίας. Πρώτη φορά ήταν το 1952, ύστερα από μία θριαμβευτική συναυλία στη Βασιλική Όπερα. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες, κόσμος είχε συγκεντρωθεί έξω από τα γραφεία. Η Κάλλας ήταν μία διεθνής προσωπικότητα και η Υπηρεσία από τότε είχε καταφέρει να πιστοποιηθεί ως το ελληνικό, μα συνάμα διεθνές αξιόπιστο μέσο. Με έδρα το Λονδίνο, διακονούσε την καλύτερη δημοσιογραφική παράδοση. 

Τακτικός επισκέπτης της Ελληνικής Υπηρεσίας ήταν και ο ποιητής Γιώργος Σεφέρης που στη δεκαετία του '50 υπηρετούσε στην Ελληνική Πρεσβεία στη Βρετανική πρωτεύουσα. Σύμφωνα με την επίσημη ιστορία του Greek Service, «το BBC ήταν οικείος χώρος για τον Σεφέρη από τα τέλη κιόλας της δεκαετίας του '40: ένας από τους πρώτους του μεταφραστές στα αγγλικά ήταν ο ποιητής Νάνος Βαλαωρίτης που εργαζόταν τότε στην Ελληνική Υπηρεσία του BBC, στο Bush House. Στη δεκαετία του '50 (αλλά και αργότερα) ακούστηκαν επίσης πολλές φορές από τη ραδιοφωνία του BBC απαγγελίες ποιημάτων του Σεφέρη από την ηθοποιό Έλσα Βεργή. Τον Δεκέμβριο του '59, όταν ο Σεφέρης υπηρετούσε ως πρέσβης της Ελλάδας στο Λονδίνο, το Τρίτο Πρόγραμμα του BBC μετέδωσε ένα ημίωρο πρόγραμμα που ήταν αφιερωμένο εξ ολοκλήρου στο λογοτεχνικό του έργο. «Η εκπομπή μου στο ραδιόφωνο πληρώθηκε 58 λίρες», είχε γράψει τότε ο Σεφέρης με καμάρι στο ημερολόγιο του, «σπάνια ήμουν τόσο περήφανος για χρήματα που κέρδισα». Το πρόγραμμα αυτό μεταδόθηκε ξανά στις 12 Ιουνίου 1960, λίγες μετά την ανακήρυξη του Σεφέρη σε επίτιμο διδάκτορα του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ. Έναν χρόνο αργότερα, το 1961, ο Σεφέρης τιμήθηκε στο Λονδίνο με το βραβείο «Foyle» (ένα από τα παλαιότερα ανεξάρτητα βιβλιοπωλεία του Λονδίνου) και, το 1963, με το βραβείο Νόμπελ. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι χωρίς την ενεργό υποστήριξη όλων των ξένων (και ιδιαίτερα των Άγγλων) φίλων του, που μετέφρασαν και επίσης προώθησαν το έργο του στο εξωτερικό, η Σουηδική Ακαδημία δεν θα γνώριζε επαρκώς την ποίηση του Σεφέρη για ν' αποφασίσει να τον τιμήσει με το βραβείο Νόμπελ.

Ο μεγάλος ποιητής διαμέσου του BBC κατήγγειλε και τη χούντα των Συνταγματαρχών και προειδοποίησε για τα κακά που έρχονταν για τη χώρα. Η Ελληνική Υπηρεσία σε αυτά τα δύσκολα χρόνια έγινε καταφύγιο ελευθερίας του λόγου, της καταγγελίας του «βιασμού» της Δημοκρατίας. «Όλοι πια το διδάχτηκαν και το ξέρουν πως στις δικτατορικές καταστάσεις η αρχή μπορεί να μοιάζει εύκολη, όμως η τραγωδία περιμένει αναπότρεπτη στο τέλος. Το δράμα αυτού του τέλους μας βασανίζει, συνειδητά ή ασυνείδητα, όπως στους παμπάλαιους χορούς του Αισχύλου. Όσο μένει η ανωμαλία, τόσο προχωρεί το κακό». 

Σύμφωνα με μαρτυρίες, στην Ελληνική Υπηρεσία του BBC είχαν επίσης ακουστεί για πρώτη φορά, σε πρώτη εκτέλεση, και τα καινούρια τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη σε ποίηση Σεφέρη, στο μικρό τότε στούντιο, από τη Μαρία Φαραντούρη. Τη συνόδευαν δύο στελέχη της Ελληνικής Υπηρεσίας του BBC -ο Τζον Θεοχάρης και, στο πιάνο, ο Χρήστος Πήττας. Πολλοί και σημαντικοί Έλληνες ήρθαν στο στούντιο του Bush House για να δημιουργήσουν ένα κομμάτι ιστορίας. Ανάμεσα σε αυτούς, ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, υπό την ιδιότητα του Προέδρου της Ελεύθερης Κύπρου, ο Νίκος Καζαντζάκης (1946), ο Ανδρέας Παπανδρέου (1968), η Μελίνα Μερκούρη (1960), ο Γιάννης Τσαρούχης (1951), αλλά και τα Καλουτάκια και η «εθνική σταρ» Αλίκη Βουγιουκλάκη.

Στη δεκαετία του 1990 αποφασίστηκε να σταματήσει την εκπομπή στα βραχέα και, πλέον, να μεταδίδεται στα FM μέσω στρατηγικών συνεργασιών με ελληνικούς και κυπριακούς σταθμούς. Η Υπηρεσία γρήγορα κατάλαβε ότι το ελληνικό ραδιόφωνο αντιμετώπιζε προβλήματα στην ουσιαστική κάλυψη των διεθνών ειδήσεων. Η έναρξη του πολέμου της Γιουγκοσλαβίας δημιουργεί καινούρια αναγκαιότητα για το Greek Service. Στα τέλη του 1997 εγκαινιάζεται και η ιστοσελίδα της Υπηρεσίας. Σύντομα από μία απλή κατασκευή με ένα κείμενο, σταδιακά θα εξελιχθεί σε ένα εξαιρετικά δυναμικό site που θα γίνει σημείο αναφοράς. Είναι η εποχή που στο «πηδάλιο» βρίσκεται ένας από τους πιο επιτυχημένους διευθυντές της υπηρεσίας, ο κ. Μπάμπης Μεταξάς. Συνειδητοποιεί την αναγκαιότητα για νέες προσλήψεις και ειδικότερα σε ανθρώπους που θα ενισχύσουν την ηλεκτρονική παρουσία της Υπηρεσίας. Είναι παράδοση κάθε διαγωνισμός του Greek Service να προσελκύει τα σημαντικότερα ταλέντα από την Ελλάδα. Στα τέλη του 2001 οι προσλήψεις αυτές ολοκληρώνονται έπειτα από εξαντλητικές και αυστηρές εξετάσεις.

Ήδη στην Υπηρεσία υπάρχουν εξαιρετικά ταλαντούχα στελέχη που είναι γνωστά στην Ελλάδα. Η ιστοσελίδα του BBC Greek υπό το άγρυπνο μάτι του Μεταξά αλλά και την αφοσίωση του αρχισυντάκτη του site κ. Μιχάλη Κοσμίδη αποτελεί ό,τι καλύτερο στο ελληνόφωνο Διαδίκτυο. Με την απεριόριστη παροχή πρωτογενούς υλικού από το BBC, αρκετούς δικούς του ανταποκριτές σε όλα τα σημεία του γεωγραφικού ορίζοντα, εγκαινιάζει νέα δεδομένα στην ηλεκτρονική ενημέρωση. Μάλιστα, το ανέκδοτο που κυκλοφορεί είναι ότι από τότε που υπάρχει το BBC Greek τα ελληνικά ΜΜΕ ήξεραν τι έγραφαν οι βρετανικές εφημερίδες.

Από το 2002 είναι προφανές ότι η Υπηρεσία έχει φτάσει στο απόγειο της εξέλιξης της. Τα στελέχη είναι καλά, τα δεδομένα καλύτερα, αλλά η μονοπελατειακή σχέση με σταθμούς σε Ελλάδα και Κύπρο δημιουργεί πιέσεις. Τη στιγμή που άλλες αντίστοιχες Υπηρεσίες, όπως π.χ. π Φωνή της Αμερικής (VOA), η οποία διεύρυνε το «προϊόν» της, εκτός από τα ραδιοφωνικά προγράμματα, και σε τηλεοπτικά, η Ελληνική Υπηρεσία έδειχνε μια δυστοκία στο να ανανεωθεί. Τη χρονιά αυτή ο κ. Μεταξάς αποχωρεί από τη διοίκηση μεταβαίνοντας σε θέση μάνατζερ του World Service. Το πηδάλιο ανέλαβε η κ. Ρόζυ Βουδούρη, μια ικανότατη και ταλαντούχα δημοσιογράφος από τη Θεσσαλονίκη. Η διοίκηση της «περπάτησε» στα βήματα αυτής του κ. Μεταξά. Αρκετοί από τους προσληφθέντες το 2001, απολύθηκαν ή ακριβέστερα δεν ανανεώθηκε η σύμβαση του καθώς απέτυχαν, δις και τρις σε εξετάσεις για μόνιμη θέση. Οι νέες αφίξεις από την Ελλάδα αποδείχτηκαν άλλες εξαιρετικά αποτυχημένες (χαρακτηριστικό είναι περιστατικό όπου νέα συνεργάτιδα σε πρόγραμμα ανταλλαγής από την Ελλάδα, φωναχτά, είπε ότι πρώτη είδηση της ημέρας έπρεπε να είναι η νίκη του Ολυμπιακού!) και άλλες αδύναμες για να στηρίξουν τη νέα πορεία της Υπηρεσίας. Η αποχώρηση του κ. Μεταξά, για τους γνωρίζοντες ήταν κακός οιωνός. Ήδη είχαν ξεκινήσει οι πρώτες συζητήσεις για το μέλλον της υπηρεσίας και η τελευταία ελπίδα της ήταν να ξεκινήσει ένα γραφείο του BBC στην Αθήνα επ' αφορμή των Ολυμπιακών Αγώνων. Κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ. Συγχρόνως, η κάλυψη της διοργάνωσης πραγματοποιήθηκε με έναν περίεργο, χαμηλών τόνων, τρόπο.

 Τον Δεκέμβριο του 1950 ο Δημήτρης Χορν συνομιλεί με την Έλσα Βεργή

Στα μέσα του 2004 τα κακά μαντάτα μαζεύονται σαν μαύρα σύννεφα αφού είναι προφανές ότι οι Ευρωπαϊκές Υπηρεσίες κινδυνεύουν εξαιτίας των μικρών αγορών στις οποίες απευθύνονται, πάντα σε συνδυασμό και με τις απαιτήσεις του Foreign Office. Χωρίς να υπολογίζεται η επιτυχία της Ελληνικής Υπηρεσίας -τόσο όσον αφορά στην ακροαματικότητα όσο και στην παρουσία στο Διαδίκτυο (500.000 επισκέψεις τον μήνα και σε περιόδους κρίσεων το νούμερο αυξανόταν)- λίγο πριν από το καλοκαίρι του 2005 αυτό που όλοι φοβούνταν έρχεται. Τον Οκτώβριο ο φόβος γίνεται επίσημη ανακοίνωση, στο όνομα της «εξέλιξης των ΜΜΕ στην Ελλάδα, αλλά και στην ανάγκη δημιουργίας νέας, παγκόσμιας Αραβικής Τηλεόρασης». Στις πραγματικές αιτίες βρίσκεται το δυσανάλογο κόστος λειτουργίας που δεν καλύπτεται από τα λεφτά που εισπράττει η Υπηρεσία από τα ραδιόφωνα που τη μεταδίδουν σε Ελλάδα και Κύπρο. Άλλωστε η μορφή οργανισμού δημοσίου ενδιαφέροντος απαγορεύει στο BBC να εκμεταλλεύεται διαφημιστικά τα προγράμματα του. Η ανακοίνωση σοκάρει τους εργαζόμενους της Υπηρεσίας. Η εκπρόσωπος τους, κυρία Δόξα Σιβροπούλου, μας είπε: «Αν και το περιμέναμε, νιώθαμε τη γη να χάνεται κάτω από τα πόδια μας», ενώ με νόημα απαντά στην ερώτηση γιατί επελέγη π Ελληνική Υπηρεσία για να κλείσει - μαζί με άλλες 8 υπηρεσίες: «Πρόκειται για πολιτική απόφαση». Ο εκτελών χρέη διευθυντή της Υπηρεσίας, κ. Γιάννης Καραβίδας, τονίζει την ανάγκη να προστατευθούν τα δικαιώματα των εργαζομένων όσον αφορά σε αποζημιώσεις και προγράμματα μετεκπαίδευσης, ενώ τοποθετεί το οριστικό κλείσιμο σε μερικούς μήνες, και την απόλυση των περισσοτέρων μέχρι τον Μάρτιο του 2006. Αξίζει να σημειωθεί ότι η κυρία Βουδούρη βρίσκεται σε απόσπαση στο Ραδιόφωνο του BBC εδώ και αρκετούς μήνες. Το μέλλον των εργαζόμενων προβλέπεται ζοφερό καθώς υπάρχουν μικρές δυνατότητες για πρόσληψη σε άλλα τμήματα του Οργανισμού. Ο στόχος τώρα εντοπίζεται στο να υπάρξει αρραγές μέτωπο με τα σωματεία για την εξασφάλιση των καλύτερων δυνατών συνθηκών αποχώρησης. Φήμες θέλουν παράγοντα της Κυπριακής Παροικίας, με οικονομική δύναμη και πολιτική επιρροή, να επιθυμεί να κρατήσει ζωντανή την υπηρεσία, αλλά ακόμα τίποτα δεν επιτρέπει την αισιοδοξία. Η σελίδα της Υπηρεσίας ενδεχομένως θα εξαφανιστεί και θα παραμείνει μόνο για αρχειακούς λόγους. Ευθύνες για το τέλος της Ελληνικής Υπηρεσίας βαρύνουν πολλούς, αλλά όπως επισημαίνει η κυρία Σιβροπούλου, «αυτά δεν είναι επί του παρόντος, θα αναζητηθούν στο μέλλον». Η φωνή της αξιοπρεπούς ελληνόφωνης ενημέρωσης χάνεται. Οι «Ερινύες» μόνο μπορούν να τιμωρήσουν τους εφιάλτες της Υπηρεσίας. Μέχρι να τελειώσει και η ελπίδα, καλή τύχη στους συναδέλφους. Εδώ Λονδίνο. Για λίγες ακόμα ακροάσεις...