Εκλογές: Κοινωνική παρέμβαση και όχι εκτόνωση

Εκλογές: Κοινωνική παρέμβαση και όχι εκτόνωση

Του ΜΕΝΕΛΑΟΥ ΓΚΙΒΑΛΟΥ

Διέσυραν την πατρίδα τους στα πέρατα της οικουμένης. Ταπείνωσαν, εξευτέλισαν, απαξίωσαν έναν ολόκληρο λαό προκειμένου να προετοιμάσουν το «έδαφος» για να παραδώσουν σιδηροδέσμια τη χώρα τους στο ΔΝΤ και στο 4ο Ράιχ.

Διέλυσαν την παραγωγική δομή της χώρας και μετέτρεψαν σε έπηλυ τον Έλληνα εργαζόμενο. Έσπειραν τον φόβο, την τρομοκρατία, την απόγνωση, την απελπισία...

Η πολιτική και οικονομική βία την οποία συστηματικά άσκησαν σε βάρος του λαού, η καταπάτηση του Συντάγματος και ο ευτελισμός του Κοινοβουλίου, η παράδοση της εκτελεστικής εξουσίας και κρίσιμων τομέων του κρατικού μηχανισμού στην τραπεζική δικτατορία και στην εξουσία του 4ου Ράιχ έχουν κυριολεκτικά αλλάξει τον ρου της ιστορίας και έχουν μετατοπίσει τη γεωστρατηγική και οικονομική θέση της χώρας σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο...

Όμως η πολιτική, η οικονομική, η ιδεολογική βία που ασκείται συστηματικά επί δύο χρόνια σε βάρος μιας ολόκληρης κοινωνίας προκαλεί την πολιτική αντίδραση των πολιτών. Η συστηματική χρήση των μηχανισμών καταστολής και η τρομοκράτηση των πολιτών αποδεικνύεται αναποτελεσματική.

Τα γεγονότα της 28ης Οκτωβρίου αποκάλυψαν για πρώτη φορά, με απόλυτα σαφή τρόπο, ότι τα μνημονιακά συμφέροντα και οι πολιτικοί υποτελείς τους δεν διαθέτουν καμία κοινωνική νομιμοποίηση.

Τα πρόσφατα γεγονότα της Ρόδου αποκαλύπτουν ότι οι αντιδράσεις των πολιτών είναι καθαρά πολιτικές και ότι το πολιτικό σύστημα και οι εκπρόσωποί του αποτελούν τους απόλυτους ενόχους της καταστροφής που έχει επέλθει.

Όμως τα μνημονιακά συμφέροντα αναδιοργανώνονται, επιδιώκουν να διαμορφώσουν νέες διακυβερνητικές «συμμαχίες», ώστε να προωθηθεί το ξεπούλημα της χώρας και η «βουλγαροποίηση» των μισθών και των εργασιακών δικαιωμάτων...

ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΟΤΙΜΗΘΟΥΝ ΟΙ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ. Έχει αποκτήσει ένα σημαντικό πλεονέκτημα: έχει ενσωματώσει και υποτάξει πλήρως τα κόμματα της διακυβέρνησης και τους κομματικούς «δορυφόρους» τους... Παρά το ότι έχει την κοινωνία απέναντι.

Η πλήρης ενσωμάτωση της ΝΔ στη μνημονιακή στρατηγική απάλλαξε το σύστημα συμφερόντων από τη διαδικασία «κατασκευής» ενός καθαρού μνημονιακού κόμματος το οποίο θα χρησίμευε ως «σκληρός πυρήνας» της επόμενης διακυβέρνησης.

Τώρα τον κεντρικό αυτό ρόλο τον ανέλαβε ο Α. Σαμαράς και η ΝΔ, αφού η κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ και η πορεία αυτοδιάλυσής του το καθιστούν άχρηστο ή και επιζήμιο ακόμα, όσον αφορά στην πολιτικοϊδεολογική υποστήριξη της μνημονιακής στρατηγικής. Ο ρόλος του στο επόμενο διάστημα θα είναι απλώς επικουρικός.

Η ΝΔ υιοθετεί ήδη τα διχαστικά / εκβιαστικά διλήμματα που «παρέλαβε» από το ΠΑΣΟΚ. Στόχος η τρομοκράτηση, ο εκφοβισμός των πολιτών ώστε να ψηφίσουν με «σύνεση» και να εγκαταλείψουν τις «τυφλές αντιδράσεις» που τους οδηγούν ως ψηφοφόρους στα κόμματα που αρνούνται τη μνημονιακή «λογική».

Ο δεύτερος τακτικός στόχος της ΝΔ αφορά στην αποδυνάμωση και ενσωμάτωση των «δορυφορικών» κομματικών σχηματισμών και στην αποτροπή ανάδειξης νέων κομμάτων στον χώρο της Κεντροδεξιάς.

Πρώτος στόχος ο ΛΑΟΣ και η ΔΗΣΥ, η συρρίκνωση των οποίων μπορεί να οδηγήσει σε «μετεγγραφές» βουλευτών και στελεχών και τελικώς στην αποτυχία τους να εισέλθουν στη Βουλή στις επόμενες εκλογές! Η «λογική» είναι απλή: όχι μόνο ενισχύεται ποσοστιαία το πρώτο κόμμα, αλλά η μείωση του αριθμού των κομμάτων του Κοινοβουλίου αυξάνει ευθέως τον αριθμό των βουλευτών του... Σ' αυτό το πλαίσιο, μάλιστα, έχουν ξεκινήσει διαβουλεύσεις για την ενσωμάτωση μνημονιακών «σπαραγμάτων» και περιφερόμενων «προσωπικοτήτων» στη ΝΔ, ώστε αυτή να εμφανιστεί ως «ηγεμονική» παρουσία στον χώρο της Κεντροδεξιάς και ως αυθεντικός και «δυναμικός» εκπρόσωπος του «αστικού κόσμου»...

Μέσα στο πλαίσιο αυτό διαμορφώνεται μια πολιτική «ομερτά» μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που στηρίζεται στο «σύμφωνο» της συγκυβέρνησης. Σύμφωνα με την κοινή αυτή πολιτική τακτική, θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί η εκλογική διαδικασία ως μια μέθοδος «εκτόνωσης» της οργής των πολιτών και να καλλιεργηθούν οι αντίστοιχες προσδοκίες για «ανάπτυξη». Για την πειστικότερη μάλιστα παρουσίαση του μύθου της «ανάπτυξης» επιστρατεύονται και ηγετικά στελέχη των δανειστών μας, που -εν μέσω απειλών- υπόσχονται παράλληλα να συμβάλουν στην «ανάπτυξη».

Όλα αυτά για να αποσιωπηθεί το γεγονός ότι τον Ιούνιο θα αποφασιστούν τα νέα σκληρά μέτρα που θα αποτελειώσουν την οικονομία και την κοινωνία...

Όλοι αυτοί οι σχεδιασμοί μπορούν να τιναχθούν στον αέρα εάν οι πολίτες διώξουν τον φόβο, ακυρώσουν τους εκβιασμούς και αποφασίσουν ότι η ζωή τους και το μέλλον των παιδιών τους εξαρτάται από τη δική τους βούληση, από τη δική τους αποφασιστική παρέμβαση, ώστε να διακοπεί ο φαύλος κύκλος της καταστροφής.

Οι εκλογές μπορεί να αποδειχθούν μια μοναδική ευκαιρία για να παρέμβει πρωταγωνιστικά στις εξελίξεις η κοινωνία. Κι αυτή η ευκαιρία δεν πρέπει να χαθεί. 

http://www.paron.gr/v3/new.php?id=74947&colid=50&dt=2012-03-11