Νίκη Ταγκάλου : Επανάσταση σιωπής

Mπορώ να τα βάλω με τον Θεό,
να πετάξω πέτρες στα αστέρια,
να πληγώσω και να ματώσω τον ήλιο.

Μπορώ να ρουφήξω το άρωμα των λουλουδιών..
όλο εγώ,
να κυνηγήσω το σκοτάδι να μην φανερωθεί ποτέ ξανά,
να κρατήσω την ασχήμια όλου του κόσμου στα
χέρια μου.

Μπορώ να αφαιρέσω το χαμόγελο μου από τα χείλη για
να στο δώσω στο δικό σου στόμα,
να βάλω φωτιά στα πρέπει που σε κυνηγούν,
να δολοφονήσω ακόμα και τον χειμώνα
για να ζεις μονίμως
μέσα στην ζεστασιά του καλοκαιριού.

Ένα πράγμα μόνο μη μου ζητήσεις,
να σταματήσω να κοιτώ τα μάτια που με αγαπούν,
να σταματήσω να ακουμπώ τις παλάμες μου
πάνω στο αγγελικό πρόσωπό σου,
να σταματήσω να νιώθω την καρδιά σου
πάνω στην δικιά μου.

Τότε, θα σταματούσε η δική μου να χτυπά,
και όλα τα «μπορώ» δεν θα είχαν κανένα νόημα.

"Σημαδέψτε στο μυαλό μου δεν με νοιάζει.
Την ψυχή μου μόνο αφήστε ήσυχη,
χωρίς αυτήν δεν μπορώ να γράψω.."