Δημήτριος Γ. Πύρρος : Τα Επείγοντα ασθενούν βαρέως

Τα Επείγοντα ασθενούν βαρέως

Γράφει ο Δημήτριος Γ. Πύρρος,

Τι θα λέγατε αν μαθαίνατε ότι υπάρχουν σήμερα στα νοσοκομεία της χώρας τα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ) που στελεχών ονται από παθολόγους, ουρολόγους, πνευμονολόγους, αλλεργιολόγους και άλλες ειδικότητες αλλά χωρίς ούτε έναν επειγοντολόγο (ιατρό εξειδικευμένο στην Επείγουσα Ιατρική); Επίσης, τι θα λέγατε αν μαθαίνατε ότι αυτά τα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών λειτουργούν με διαφορετικό ωράριο στην Αθήνα (16ωρη εφημερία) και διαφορετικό ωράριο στον Πειραιά (24ωρη εφημερία), επειδή οι ιατροί του Πειραιά έχουν... άλλες προτιμήσεις ωραρίου από τους ιατρούς της Αθήνας;

Παρότι, λοιπόν, έχουν διαφορετικό ωράριο ανά περιοχή, στην ουσία λειτουργούν μία φορά στις τέσσερις ημέρες, αφού υπάρχει κυκλικό ωράριο εφημερίας για τα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών στο Λεκανοπέδιο Αττικής, ενώ τις υπόλοιπες ημέρες οι χώροι είναι κλειστοί και ερειπωμένοι με μόνο μία νοσηλεύτρια παρούσα, ίσως και κανέναν ιατρό ειδικότητας άσχετης με την Επείγουσα Ιατρική;

Λοιπόν, δεν έχω ιδέα τι μπορούν να πουν οι συνδικαλιστές και οι πολιτικοί για τις παραπάνω τρεις ερωτήσεις, αλλά οι ειδήμονες θα σας πουν ότι είναι απολύτως αληθείς στην Ελλάδα του 2015. Θα σας πουν επίσης ότι τα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών, που λειτουργούν με αυτό τον τρόπο σήμερα, απαιτούν από τον ασθενή ή τον τραυματία να ξέρει ήδη το πρόβλημά του -στην ουσία να έχει ήδη κάνει τουλάχιστον τη μισή διάγνωση μόνος του. Το πρώτο που θα τον ρωτήσει ο σεκιουριτάς ή ο τραυματιοφορέας (αν βρεθεί) -για ιατρό ή νοσηλεύτρια ούτε λόγος- στην είσοδο του ΤΕΠ είναι τι γιατρό θέλει να δει: Καρδιολόγο ή παθολόγο; Χειρουργό ή νευροχειρουργό;

Τι είναι λοιπόν η Επείγουσα Ιατρική; Η Επείγουσα Ιατρική είναι η ιατρική ειδικότητα που έχει ως επιστημονικό υπόβαθρο τις γνώσεις και τις δεξιότητες που είναι απαραίτητες για την πρόληψη, διάγνωση και αντιμετώπιση των οξέων και επειγόντων πτυχών ασθενειών και τραυματισμών που προσβάλλουν ασθενείς όλων των ηλικιών και περιλαμβάνει όλο το φάσμα σωματικών αλλά και συμπεριφορικών διαταραχών. Είναι μια ειδικότητα στην οποία κρίσιμο μέγεθος είναι ο χρόνος.

Η άσκηση της Επείγουσας Ιατρικής εμπερικλείει την προνοσοκομειακή και ενδονοσοκομειακή διαλογή (κατηγοριοποίηση) των ασθενών και τραυματιών, την αναζωογόνηση, την αρχική εκτίμηση και διαχείριση οξέων και επειγόντων περιστατικών μέχρι την έξοδο ή τη διακομιδή για αντιμετώπιση και φροντίδα από άλλο ιατρό ή υγειονομικό προσωπικό. Συμπεριλαμβάνει επίσης τη συμμετοχή στην ανάπτυξη προνοσοκομειακών και ενδονοσοκομειακών συστημάτων επείγουσας ιατρικής». Ο παραπάνω ορισμός είναι από τον ιστότοπο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Επείγουσας Ιατρικής (www.eusem.org) και κάνει σαφές ότι τα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών όλων των νοσοκομείων και το Εθνικό Κέντρο Αμεσης Βοήθειας (ΕΚΑΒ) πρέπει να στελεχώνονται από επειγοντολόγους. Από τις 28 χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης μόνο 8 δεν έχουν αναγνωρίσει την ανάγκη ύπαρξης της Επείγουσας Ιατρικής στην επικράτειά τους.

Στην Ελλάδα, η ολομέλεια του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας (ΚΕΣΥ) έχει αποφασίσει από το 2009 την καθιέρωση και θεσμοθέτηση της Επείγουσας Ιατρικής ως ιατρικής εξειδίκευσης. Υπάρχει ολοκληρωμένη και αναλυτική πρόταση για την υλοποίηση της εξειδίκευσης στην Επείγουσα Ιατρική από το 2011! Η πρόταση είναι το αποτέλεσμα ομάδας εργασίας που το ίδιο το ΚΕΣΥ όρισε και περιελάμβανε εκπροσώπους από επιστημονικές εταιρείες 10 διαφορετικών ιατρικών ειδικοτήτων και του ΕΚΑΒ και χαρακτηριστικά αναφέρει: «Η παροχή επειγουσών ιατρικών φροντίδων υψηλών προδιαγραφών απαιτεί ιατρούς με ειδική εκπαίδευση στην Επείγουσα Ιατρική, γιατί αυτός είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος (με κλινικά όσο και οικονομικά κριτήρια) για να παρασχεθούν υψηλής ποιότητας φροντίδες κατά τη διάρκεια των κρίσιμων αρχικών σταδίων μιας επείγουσας θεραπείας». Μετά το 2011 δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα! Τι περιμένουμε;

Ο  Δημήτριος Γ. Πύρρος, Αντιπρόεδρος Ελληνικής Εταιρείας Επεί­γου­σας Ιατρικής www.hesm.gr, πρώην πρόεδρος Παγκόσμιας Ένωσης για την Ιατρική των Καταστροφών και την Επείγου­σα Ιατρική (2009-2011) www.wadem.org

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=28326&subid=2&pubid=64201955