Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ

 

 Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ

Γράφει ο Στέλιος Μπακούλας

    Οι Πέρσες στο σχολικό τους πρόγραμμα έδιναν κύρια σημασία στο σώμα και όχι στο πνεύμα. Και αυτό διότι ο Μεγάλος Βασιλιάς άλλο δεν είχε στο νου του από το να υποδουλώνει τους ξένους λαούς. Η ζωή των μαθητών ήταν σκληρή και γενικά προετοιμάζονταν για πόλεμο. Από αυτούς δημιουργήθηκε και το Σώμα των Αθανάτων που συμμετείχε στις Θερμοπύλες . Τα Περσικά σχολεία ανήκαν στο ιερατείο και οι μαθητές αποστήθιζαν σχολιασμούς και μεγάλα τμήματα της αβέστας, του ιερού βιβλίου της αρχαίας τους θρησκείας, που τα κείμενά της αποδίδονται στο Ζωροάστρη  ( ή Ζαρατούστρα).

       Οι Κέλτες, ο πολυάνθρωπος αυτός λαός με τις πολλές και διάφορες φυλές της Δυτικής Ευρώπης, που τους υποδούλωσε ο Ρωμαίος στρατηλάτης Ιούλιος Καίσαρας (από το 58 μέχρι το 51 π.Χ.), αποτελούν ένα ακόμη παράδειγμα προφορικής εκπαίδευσης. Αυτοί οι “βάρβαροι” γνώριζαν άριστα το αλφάβητο, και μάλιστα το Ελληνικό το οποίο είχαν πάρει από τους Φωκαείς, αποίκους της Μασσαλίας. Διάφορα αρχαία ιερατεία είχαν θεωρήσει τη γραφή “διαβολική επινόηση”. Ό,τι πρέπει να μάθουν όμως οι μαθητές το μάθαιναν προφορικά: τη μυθολογία τους, την ιστορία τους, τους (άγραφους) νόμους τους, την αστρονομία, την αστρολογία, την αριθμητική και άλλα.

     Οι Αζτέκοι του Μεξικού, στην προκολομβιανή Αμερική ”η εκπαίδευση αποτελούσε ένα ζωτικό στοιχείο της μεξικανικής κοινωνίας”. Όταν το 1519 καταστράφηκαν αστραπιαία από τους Ισπανούς του Κορτές, αποτελούνταν από μια καθαρή  κοινωνία του προφορικού λόγου μολονότι είχαν ήδη επινοήσει μια αρχέγονη μορφή γραφής την πικτογραφία. Πρόκειται για γραφή που περιγράφει γεγονότα ζωγραφίζοντας τα. Οι σωματικές τιμωρίες των μαθητών για τα παραπτώματά τους στα σχολεία ήταν οδυνηρότερες από τις οικογενειακές και η εκπαίδευσή τους ήταν σκληρή. Ετοιμάζονταν και αυτοί για πόλεμο  διότι ο λαός των Αζτέκων ήταν  φιλοπόλεμος. Αυτό συνέβαινε διότι ήταν επιβεβλημένες από τους ιθαγενείς η ανθρωποθυσία και η ανθρωποφαγία!!!(το έτος 1519!!) , από θρησκευτική υποχρέωση, προς το Θεό Ήλιο.

        Σε αντίθεση με τα παραπάνω, ο Ξενοφώντας λέει για τα Ελληνόπουλα ότι  “πηγαίνουν στο σχολείο για να μάθουν γράμματα”. Στο σχολείο οι νέοι της Αθηναϊκής κοινωνίας διδάσκονταν και βίωναν το ΝΟΥΣ ΥΓΙΗΣ ΕΝ ΣΩΜΑΤΙ ΥΓΙΕΙ και ως πολίτες, με το μέτρο και την αρμονία δημιούργησαν πολιτεία πρότυπο για τον άνθρωπο. Από αυτό το εκπαιδευτικό σύστημα “προέκυψαν” ο Σόλωνας, ο Αισχύλος, ο Σοφοκλής, ο Ευριπίδης, ο Σωκράτης , ο μαθητής του ο Πλάτωνας, ο μαθητής του ο Αριστοτέλης, ο Μιλτιάδης, ο Θεμιστοκλής, ο Θουκυδίδης, ο Φειδίας, ο Επίκουρος και πολλοί άλλοι που έχουν βοηθήσει τον άνθρωπο να επιζητά τη δημιουργικότητα, την αρμονία, την καλαισθησία, την αρετή, το στοχασμό και γενικά χάραξαν την κορυφογραμμή του πολιτισμού μας.

Πηγές:

Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ του ΘΟΔΩΡΟΥ ΚΑΡΖΗ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΦΙΛΙΙΠΟΤΗΣ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΤΗΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ

FACEBOOK/Στέλιος Μπακούλας